آموزشی ❃آموزش دروس عربی❃|طلایه کاربر نگاه

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

فعل مضارع
تعریف: فعل مضارع فعلی است که بر وقوع عملی یا تحقق حالتی در زمان حال یا آینده دلالت کند. مانند: یَدْرُسُ- یَضْحَکُ.
طرز ساخت فعل مضارع: فال مضارع از فعل ماضی ساخته می شود بدین ترتیب که یکی از حروف (أتین) را که از اعلائم فعل مضارع است بر سر فعل ماضی می آوریم.
نکات:
اگر به ابتدای صیغه های فعل مضارع (لَ) اضافه کنیم معنای حال می دهد. مانند: لَیَدْرُسُ ( دارد درس میخواند).
* اگر به ابتدای صیغه های فعل مضارع ( س یا سوف) اضافه کنیم، معنای آینده می دهد . مانند: سَیَجْلِسُ – سوفَ یَجْلِسُ. (خواهد نشست)
* فعل مضارعی که متضمّن طلب باشد معنی آینده میدهد: یَرْحَمُکَ اللهُ (خدا تو را بیامرزاد).
* فعل مضارع بعد از (لم) معنی ماضی منفی ساده فارسی را می دهد. مانند: لَمْ یَذْهَبْ = نرفت.
*فعل مضارع بعد از (لما) معنی ماضی نقلی فارسی را میدهد. مانند: لمّا یَجْلِسْ = ننشسته است.
* فعل مضارع بعد از (کان) معنی ماضی استمراری فارسی را میدهد. مانند: کانَ یذهبُ = میرفت.
* فعل مضارع بعد از (قد) دلالت بر تقلیل و تشکیک انجام فعل دارد مانند: قد یأتی = شاید بیاید.
* با افزودن (لای نهی) به فعل مضارع و جزم آن، فعل نهی ساخته می شود. مانند: لاتَضْرِبْ = نزن.

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

فعل از نظر زمان
فعل از نظر زمان سه گونه است: ماضی ومضارع وأمر
فعل ماضی
تعریف: فعل ماضی فعلی است که بر وقوع عملی یا تحقق حالتی در زمان گذشته دلالت می کند. مانند: دَرَسَ – ضَحَکَ.
طرز ساختن فعل ماضی: صیغه اول کلیه افعال را از مصدر همان فعل می سازند بدینگونه که حرف زائد مصدر را حذف کرده، فاء الفعل و لام الفعل را مفتوح و عین الفعل را متحرک می نمائیم. مانند: العِلْم که می شود: عَلِمَ.
نکات:
* هرگاه (قَدْ) پیش از فعل ماضی بیاید، معنی ماضی نقلی فارسی را می دهد. مانند: قَدْ جاءَ = آمده است.
* هرگاه (کان) پیش از فعل ماضی بیاید، معنی ماضی بعید فارسی را می دهد. مانند: کانَ قَدْ ذَهَبَ = آمده بود.
* هرگاه (لعلَّ) پیش از فعل بیاید، معنی ماضی التزامی فارسی را می دهد. مانند: لَعَلَّهُ جاءَ = شاید آمده باشد
* فعل ماضی در جمله دعایی ونفرین وتمجید وشرطی معنی مضارع میدهد. مانند: ساعدَکَ اللهُ (خدا کمکت کند) – لاأکَلْتَ (نخوری) – إنْ جَلَسْتَ أجْلِسْ (اگر بنشینی می نشینم).

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

فعل از نظر التزام و تعدی (لازم و متعدی)
فعل از نظر نیاز به مفعول دو نوع است: لازم و متعدی.
الف) فعل لازم: فعلی است که معنای آن با فاعل تمام شده و نیاز به مفعول ندارد. مانند (جاءَ) در جمله: جاءَ سعیدٌ.
نکته: افعالی که بر معانی زیر دلالت دارند لازم هستند:
1- سرشت: حَسُنَ (نیکو شد) 6- زینت: غیدَ (متناسب شد)
2- حرکت: ذَهَبَ (رفت) 7- نظافت: طَهُرَ (پاک شد)
3- رنگ: دَکِنَ (تاریک شد) 8- ناپاکی: قَذِرَ (پلید شد)
4- عیب: اِعْوَجّ (کج شد) 9- حالات نفسانی: غَضِبَ (خشمگین شد)
5- شکل: طالَ (دراز شد)
نکته: افعالی که بر وزنهای: إنفعلَ، تفَعْلَل, إفعَلّ، إفعَنْللَ، إفعالّ می آیند لازم هستند و نیز افعالی که بر وزنهای تَفَعّلَ، تفاعَلَ، إفْتَعَلَ می آیند در بسیاری موارد لازم هستند.
ب) فعل متعدی: فعلی است که علاوه بر فاعل به مفعول هم نیاز دارد مانند: خلقَ در آیه شریفه: خلقَ الانسانَ مِنْ علَق.
راههای متعدی کردن فعل لازم:
فعل لازم را به دو طریق می توان متعدی کرد:
1) بردن به باب افعال یا تفعیل مانند: جلسَ سعیدٌ (که لازم است) و وقتیکه به باب افعال برود متعدی می گردد: أجْلَسَ سعیدٌ صدیقَهُ / فَرِحَ التلمیذُ: فرَّحَ التلمیذُ المعلمَ.
2) بوسیله حروف جر: ذهبَ علیٌ (لازم است) ذهبَ علیٌ بصدیقِهِ (متعدی است).

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

فعل از نظر معلوم و مجهول بودن:

فعل متعدی از نظر فاعل آن، دو نوع است: معلوم و مجهول
الف) فعل معلوم: فعلی است که به فاعل نسبت داده شود (فاعل آن مشخص باشد) مانند: کتبَ التلمیذُ الدرسَ.
ب) فعل مجهول: فعلی است که به مفعول نسبت داده شود (فاعل آن معلوم نباشد) مانند: کُتِبَ الدرسُ.
طرز مجهول ساختن فعل معلوم
الف) در ماضی: حرف ما قبل آخر را مکسور کرده و حروف متحرک پیش از آن را مضموم می نماییم. کَتَبَ ¬ کُتِبَ / اِسْتَخْرَجَ ¬ اُسْتُخْرِجَ
ب) در مضارع: حرف ما قبل آخر را مفتوح کرده و فقط حرف مضارعه را (حرف اول) مضموم می نماییم. یَکْتُبُ: یُکْتَبُ / یَسْتَخْرِجُ ¬ یُسْتَخْرَجُ
ج) در امر (غائب): لِیَنْصُرْ ¬ لِیُنْصَرْ.
نکات:
* در فعل مجهول، امر به صیغه (حاضر) وجود ندارد بلکه چهارده صیغه آن امر غائب است.
* برای ساختن مجهول از فعل اجوف و ناقص، آنها را به اصل باز می گردانیم و پس از مجهول نمودن، تغییرات اعلال را انجام می دهیم. مانند: قالَ ¬ قَوَلَ: قُوِلَ (مجهول) ¬ قِوْلَ ¬ قِیلَ.
* در ماضی مجهول، بابهای مفاعله و تفاعل، حرف (الف) بخاطر ضمه ماقبل تبدیل به (واو) می شود. مانند: ضارَبَ ¬ ضورِبَ / تضارَبَ ¬ تُضورِبَ.
طرز مجهول کردن جمله معلوم
برای مجهول کردن جمله معلوم طبق روش زیر عمل می کنیم:
1- فاعل را از جمله معلوم حذف می کنیم.
2- مفعول را به جای فاعل قرار می دهیم و اعراب فاعل را (رفع) به آن می دهیم. (در این صورت آنرا نائب فاعل می نامیم).
3- فعل را مجهول می کنیم. (با توجه به زمان آن و دستوری که قبلا گفته شد).
مثال: أخرَجَ التلمیذُ الکتابَ من الحقیبة ¬ أُخرِجَ الکتابُ من الحقیبةِ.
یَسْتَنْکِرُ المؤمنُ الکِذْبَ ¬ یُسْتَنْکَرُ الکِذْبُ.

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

الإمتحان فی الموضوع الترکیب الوصفی
1) اِنتَخِب الصحیح :

1- أیّامُ الدّراسةِ مِن الأیّامِ ………. .

الف) الجمیلةِ ب) الجمیلِ ج) جمیلةٍ

2- لا تَعتمِد علَی النَّفسِ ……….. .

الف) أمّارةً ب) أمّارةٍ ج) الأمّارةِ

3- الکُتُبُ ………. ، مفیدةٌ للطُلّابِ .

الف) النّافعَ ب) النّافعةُ ج) نافعُ

2) اِملأ الفراغَ بالکلمة المناسبة ( الموصوف أو الصفة ) :

1- نجَحتُ فی الإمتحان نهایةِ السّنَةِ بـ………….. عالیةٍ .

الف) درجةٌ ب) درجةٍ ج) الدرجةِ د) درجةِ

2- الشخصُ ………….. مکروهٌ عندَ النّاسِ .

الف) کاذبُ ب) کاذبةٌ ج) الکاذبةُ د) الکاذبُ

3) مَیِّز الترکیبَ الوصفی مِن غیرِه :

أشجارُ الغابةِ – الطّالباتِ المؤدَّباتِ – رجلٌ بَدَویٌّ – کتابَ المعلمِ – مناظرُ جمیلةٌ – درس التاریخِ – ماءً عذباً – غصنُ الشجرةِ – القلعةِ الکبیرةِ – الغزالتانِ الجمیلتانِ

4) عَیِّن الموصوف والصفة :

1- إنّی اُسافرُ إلی المناطقِ المختلفةِ .

2- الکتابُ صدیقٌ مخلِصٌ یُبعِدُک عن الضَّلالِ

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

سوالات چند گزینه ای عربی

« مَطْویّ » چه نوع معتلی است ؟
1) اجوف
2) لفیف
3) مثال
4) ناقص پاسخ

گزینه 2 وجود « م » در ابتدای کلمه و وجود حرف عله مشدد در آخر آن معمولاً نشان‌دهنده اسم مفعول ناقص ( ثلاثی مجرد ) است . چرا که در فعل‌های ناقص ، هنگام ساختن اسم مفعول ، واو مفعول مانند حرف علّة بعد از خودش می‌شود . مطویّ اسم مفعول از حروفی « ط و ی » است : مفعول « ط و ی » : مطووی مطویّ توجه بکنید که « ط و ی » به علت داشتن دو حرف علّه هم اجوف و هم ناقص است و به قول دیگر لفیف مقرون است بنابراین صحیح‌ترین گزینه ،گزینه 2 است .

———————————————————-

در کدام صیغه « هُدِیَ » حرف عله حذف می‌شود ؟
1) مفرد مذکر مخاطب
2) جمع مذکر مخاطب
3) جمع مذکر غائب
4) مفرد مؤنث غائب

پاسخ

گزینه 3 صحیح است . هُدِیَ بروزن فُعِلَ است . باید در هر کدام از صیغه‌های خواسته شده سه حرف « ه د ی » را قرار دهیم تا ببینیم در کدام یک ، حرف عله حذف می‌شود : 1) جمع مؤنث مخاطب : فُعِلتُنَّ « ه د ی » : هُدیتنَّ ( بدون اعلال ) 2) مفرد مؤنث مخاطب : فُعِلْتِ « ه د ی » : هُدِیْتِ ( بدون اعلال ) 3) جمع مذکر غایب : فُعِلوُ « ه د ی » : هُدِیُو هُدُیْوْ هُدو 4) مفرد مؤنث غایب : فُعِلَت « ه د ی » : هُدِیَت

———————————————————–

ما هو الصحیح ؟
1) قِفا : اعلاله بالحذف .
2) دَعَتْ : اعلاله بالقلب .
3) صِفْ : اعلاله بالاسکان .
4) یَصِفُ : بدون اعلال .

پاسخ

گزینه 1 صحیح است . قِفا یک فعل امر از فعل مثال « و ق ف » است . لازم است برای راحتی در تشخیص این امر ، وزنهای امر برای فعل‌های مثال را حفظ باشید . چنانچه می‌دانید در فعل‌های مثال واوی ( در مضارع و امر ) حرف عله حذف می‌شود . بنابراین در این گزینه و همچنین گزینه 3 ( صِف ( و ص ف ) ) و گزینه 4 ( یصِف « و ص ف » ) اعلال حذف داریم . درگزینه 2 دَعَت بروزن فَعَلَتْ از حروف « د ع و » است که اعلال حذف دارد : دَعَوَتْ دَعات دَعَتْ

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

————————————————————-

خبر لیس در عبارت « لیس بحاکمٍ من لایُبالی » کدام است ؟
1) حاکم
2) ضمیر مستتر
3) لایُبالی
4) من

پاسخ

لیس بـ حاکمٍ من لا یبالی فعل ناقصه مبنی بر فتح حرف جر ( باء زائده ) لفظا مجرور به حرف جر/ خبر مقدم لیس محلا منصوب اسم مؤخر لیس محلا مرفوع فعل مضارع منفی ، فاعل هو مستتر

——————————————————–

مختصات نقطه در دستگاه مختصات به صورت است . دستگاه مختصات را به اندازه دوران داده‌ایم . کدام نقطه نمی‌تواند مختصات در دستگاه باشد .
1)
2)
3)
4)

پاسخ

یادآوری : در دوران به زاویة حول مبدأ ، فاصله مبدا از نقطه را می‌توان شعاع دوران به حساب آورد همان‌طور که می‌دانید شعاع دایره همواره ثابت است در نتیجه فاصله مبدأ از نقطه دوران یافته نیز ثابت است . در نتیجه باید به دنبال گزینه‌ای باشید که فاصله مبدأ از نقطه با فاصله اصلی تفاوت دارد . : فاصله از مبدأ : گزینه 1 : گزینه 2 : گزینه 3 : گزینه 4 پس پاسخ گزینه 4 صحیح است .

——————————————————-

اسم فاعل واسم مفعول «ربو» در باب تفعیل :
1) رابی -مربوی
2) مربّی-مربّی
3) مربّی-مربّی
4) مربّی-مربّی

پاسخ

گزینه 3 صحیح است. اسم فاعل در باب تفعیل بر وزن مفعِّل و اسم مفعول بر وزن مُفَعَّل ساخته می‌شود اسم فاعل:مُفَعِّل «ر ب و » مُرَبِّوٌمُرَبِّومُربّی. اسم مفعول :مُفَعَّل « رب و» :مَربَّوُمُربّی.

——————————————————

« سَجَنُوا ، سُجِنُوا » :
1) متعدی ، متعدی
2) معلوم ، مجهول
3) زندانی کردند ، زندانی شدند
4) هر سه مورد صحیح است .

پاسخ

گزینه 4 صحیح است . برای تشخیص فعل متعدّی از ترجمه و سوال « چه کسی را ؟ » و « چه چیزی را ؟ » کمک می‌گیریم . سَجَنُوا به معنی « زندانی کردند » برای سوال ما جواب دارد ، پس متعدی است و فاعلش ضمیر بارز « و » است ، بنابراین معلوم است . سُجِنُوا چون عین‌الفع مکسور ( جِ ) و فاء الفعل مضموم ( سُ ) دارد ، مجهول است و هر فعل مجهولی متعدّی بوده و مفعولی داشته که به جای فاعل بنشیند و نائب فاعل ما ضمیر بارز « و » می‌باشد . بنابراین ترجمه سُجِنُوا « زندانی شدند » می‌شود.

———————————————————–

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

———————————————————–

جملة « هواءُنا اشدُّ تلّوثا » در اصل چه بوده است ؟
1) هواءُنا تلوّثُه اَشَدُّ
2) تلوّثُ هوائنا اَشدُّ
3) اَشدّ تلوّثاً هواءنا
4) هواءنا تلوثُه شدید

پاسخ

گزینة 2 صحیح است . ; در این جمله تمییز به کار رفته است . برای پیدا کردن اصل جمله باید اصل تمییز را پیدا کنیم . تمییز ، « تلوّثاً » است که جامد ، نکره و منصوب است و از اسم تفضیل پیش از خود ( أشدّ ) رفع ابهام می‌کند . در جملة اسمیه ، اصل تمییز ، مبتدا بوده است برای تبدیل تمییز به اصل آن 1- نقش اصل تمییز را به تمییز می‌دهیم . تَلَوَّثاً تَلَوَّثُ . 2- کلمه‌ای را که در این جمله نقش اصل تمییز را دارد ( در اینجا : مبتدا ) ، به مضاف‌الیه آن تبدیل می‌کنیم : هواءُ هواءِ . با این تغییرات ، جمله به شکل زیر در می‌آید: تَلَوَّثُ هواءِنا أشَدُّ. ترجمه : هوای ما خیلی آلوده است .

————————————————————

ما هو اعراب « طالبتین » فی العباره التالیه » « حضرت کلّ الطالبات الا طالبتین »
1) جر
2) جزم
3) رفع
4) نصب

پاسخ

گزینة 4 . جملة پیش از « الّا » کامل است . پس مستثنی‌منه در جمله ذکر شده است و مستثنی منصوب خواهد بود. مستثنی کلمة پس از « الّا » است ، ( در این جمله « طالبتینِ » ) پس « طالبتین » منصوب است . ترکیب : ترجمه : همة دانش‌آموزان به جز دو دانش‌آموز حاضر شدند.

———————————————————

ما هو التعریب الدقیق للعباره التالیه : « آیا آن دانش‌آموزی را که برای موفقیت در امتحان تلاش می‌کند ، ندیده‌ای ؟ »
1) ألاتَری تلک الطالبه التی قد تجتهد نجاحاً للتوفیق فی الامتحان؟
2) أما رأیت تلک الطلبه التی قد اجتهدت للتوفیق فی الامتحان ؟
3) أرأیت ذلک الطالب المجتهد الذی یجتهد للنجاح فی الامتحان ؟
4) ألم تَر ذلک الطالب الذی یجتهد للنجاح فی الامتحان؟

پاسخ

أ لَم تَرِ ذلکَ الطالب الذی یجتهد للنجاح فی الامتحان حرف استفهام فعل مضارع مجزوم فاعل ضمیر مستتر « انتَ » مفعول محلا منصوب صفت به تبع منصوب صفت به تبع محلا منصوب فعل فاعل ضمیر مستتر « هو » جارومجرور جار مجرور





در عبارت « قال لئن لم یهدنی ربّی لا کوننَّ من القوم الضالین » چند فعل معتل وجود دارد ؟
1) چهار
2) دو
3) پنج
4) سه پاسخ

قال لئن لم یهد ن ی ربّ ی لأکوننَّ من القوم الضالین فعل ماضی فاعله هو مستتر حرف شرط عامل جزم لَـ + اِن حرف جزم عامل جزم فعل مجزوم جزم به حذف حرف عله ن وقایه مفعول‌به محلا منصوب فاعل تقدیرا مرفوع مضاف ‌الیه محلا مجرور فعل جواب شرط مبنی برفتحه برروی نّ حرف جر مجرور به حرف جر صفت مجرور به ین

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

——————————————————————————–

جمع مذکر مخاطب مضارع « یَقِنَ » در باب افعال کدام است ؟
1) تُوقِنونَ
2) تُیقِنونَ
3) یُوقنونَ
4) یُیقنونَ

پاسخ

گزینه 1 صحیح است . همان‌طور که می‌دانید ، جمع مذکر مخاطب در باب « اِفعال » بروزن تُفعِلونَ ساخته می‌شود . با قرار دادن حروف « ی ق ن » در این وزن ، اعلال آنرا بررسی می‌کنیم: تُفعِلونَ « ی ق ن » تُیْقنونَ تُوقِنونَ یادآوری : « ی » ساکن بعد از ضمه ، تبدیل به « و » می‌شود . در گزینه 3 ، یوقنون برای جمع مذکر غایب است و گزینه‌های 2 و 4 اعلال نشده و نادرستند .

——————————————————————————–

فعل « یُوقِنُونَ » چیست ؟
1) اجوف واوی
2) اجوف یایی
3) مثال واوی
4) مثال یایی

پاسخ

گزینه 4 صحیح است . ریشه یوقنون « ی ق ن » است که هم‌ خانواده با یقین است . وقتی یُفعِلُ از فعل‌های مثال فعل می‌سازیم ، چه آن فعل مثال یایی باشد و چه مثال واوی ، حرف عله آن به واو تبدیل می‌شود . چرا که یاء ساکن بعد از ضمه به واو تبدیل می‌شود : یُفعِلونَ « ی ق ن » : یُیْقنونَ یوقِنونَ برای تشخیص حروف اصلی این فعل‌ها ، فقط حفظیات و تجربه به کار می‌آید و طبق قواعد اعلال نمی‌توان حروف اصلی را تشخیص داد .

——————————————————————————–

ما هو اعراب کلمه « مطالبات » فی العباره التالیه ؟ « کانت النساء الایرانیّات مطالبات بحکم القرآن » .
1) تمییز
2) حال مفرده
3) خبر کان
4) نعت

پاسخ

کانت النساء الایرانیات مطالبات بـ حکم القرآن فعل ناقصه اسم فعل ناقصه مرفوع صفت به تبع مرفوع خبر فعل ناقصه منصوب با اعراب فرعی کسره حرف جر مجرور به حرف جر مضاف‌الیه و مجرور

——————————————————————————–

اسم آله از « نَضَدَ » کدام است ؟
1) مَنْضوده
2) مَنْضُود
3) ناضده
4) مِنْضَدَه

پاسخ

گزینة 4 درست است . اسم آله با توجه بر یکی از دو وزن مِفعال و مِفعَله ساخته می شود. تنها نکته ای که در ساختن اسم آله باید مورد توجه باشد این است که مِفعَله را باوزن مَفعَله که برای اسم مکان و زمان به کار میرو د اشتباه نگیرید . منضده اسم آله از حروف « ن ض د » به معنای میز است.

——————————————————————————–

در عبارت « هَلْ لَکَ کَرامَهُ تُعْرَفُ بِها » چند اسم معرفه وجود دارد ؟
1) یک
2) سه
3) اسم معرفه ندارد
4) دو

پاسخ

هل ل ک کرامه تُعرفَ بـِ ها حرف استفهام حرف جر مجرور -محلاً مبتدای مؤخر مرفوع فعل -جمله وصفیه برای کرامه – فاعله هو مستتر حرف جر مجرور -محلاً

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

——————————————————————————–

« ن » در کدام صیغه « یَکتُبُ » ضمیر است ؟
1) جمع مونث غائب
2) مفرد مونث مخاطب
3) جمع مذکر غائب
4) تثنیه مذکر غائب

پاسخ

گزینه 1 صحیح است . « ن » در همه صیغه‌های مضارع نشانه رفع فعل است به جز 2 صیغه جمع مؤنث غائب و جمع مونث مخاطب . که در این صیغه‌ها « ن » ضمیر فاعلی است و حساب این دو صیغه با بقیه صیغه‌های مضارع جداست چون این دو مبنی‌اند و دیگران معرب .

——————————————————————————–

کدام گزینه مکمل عبارت « …. احترمتْنا و اجتهدتْ فی تربیهِ أولادِنا » است ؟
1) المعلمُ
2) المعلمهُ
3) نحنُ
4) انتِ

پاسخ

المعلّمهُ احترمتْ نا و اجتهدتْ فی تربیهِ اولادِ نا مبتدا- مرفوع فعل – جمله خبر فاعله هی مستتر مفعول‌به محلاً منصوب حرف عطف فعل معطوف فاعله « هی » مستتر حرف جر مجرور به حرف جر مضاف‌الیه مجرور مضاف‌الیه محلاً مجرور

——————————————————————————–

مَیِّز الجواب الصحیح للفراغ لایجاد « اُسلوب الحال » : « یثور الشعبُ الفلسطینی ….. بالتحریر » .
1) تطلّباً
2) طلباً
3) مُطالباً
4) مُطالَبهً

پاسخ

گزینة 3 صحیح است . حال مفرد ، مشتق و نکره است . با دقّت در گزینه‌ها می‌بینید که فقط « مطالباً » مشتق است . این کلمه ، اسم فاعل از باب « مفاعله » است . گزینه‌های غلط : 1- « تَطَلُّب » مصدر باب تفعّل است . 2 – « طلب » مصدر ثلاثی‌مجّرد است . 4 – « مُطَالَبه » مصدر باب مفاعله است . ترکیب : ; ترجمه : فلسطین انقلاب می‌کند در حالی که خواستار آزادی است .

منبع : تبیان

ارسال شده در صندوقچه تست | بیان دیدگاه »

آ زمون 4
آگوست 15, 2007
خبر و اعراب خبر حرف مشبهه بالفعل در عبارت « کأنّ النفظ سلاح فی ید المسلمین » کدام است ؟
1) سلاح – نصب
2) سلاح – رفع
3) فی ید المسلمین – محلاً مرفوع
4) فی ید المسلمین – محلاً منصوب پاسخ

کأنَّ النفظ سلاح فی ید المسلمین حرف مشبهه بالفعل مبنی بر فتح اسم کانَّ منصوب خبر کانَّ مرفوع حرف جر مجرور به حرف جر مضاف‌الیه و مجرور

——————————————————————————–

از نظر نگارش کدام گزینه صحیح است ؟
1) المؤمنونَ الصادقون لا یخافُ الموتَ
2) لا یخافونَ المؤمنون الصادقون الموت
3) المؤمنونَ الصادقون لا یَخافونَ الموتَ
4) المؤمنونَ الصادقون لا تَخافونَ الموت

پاسخ

المؤمِنونَ الصادقونَ لا یَخافونَ الموتَ مبتدا مرفوع فرعی صفت به تبع مرفوع فرعی خبر محلا مرفوع فعل و فاعل ضمیر « و » مفعول منصوب

——————————————————————————–

ما هُوَ اعراب « المؤمنات » فی العباره التالیه ؟ « انّما المؤمنات صادقات »
1) اسم انّ و مرفوع
2) اسم انّ و منصوب
3) اسم انّما و منصوب
4) مبتدا و مرفوع

پاسخ

إنّـ ما المؤمِناتُ صادقاتٌ حرف مشبهه « ما » ی کافه مبتدا مرفوع خبر مرفوع