¤¤احادیث کوتاه پزشکی¤¤

[آدم برفی]

امام صادق(ع):



پرخورى ، ناخوشايند است

پيامبر خدا (ص):

آدمى هيچ ظرفى را بدتر از شكم ، پر نكرده است . آدمى زاده را چند لقمه بسنده مى كند كه كمرش را راست بدارد. اگر نفس آدمى بر او چيرگى يافت ، يك سوم (معده ) براى خوراك ، يك سوم براى نوشاك ، و يك سوم براى نفس كشيدن خواهد بود

پيامبر خدا (ص):

مومن ، به اندازه يك معده مى خورد و كافر، به اندازه هفت معده مى خورد

امام علی(ع):

- در حديث معراج -: خداوند متعال فرمود: ((...اى احمد! دنيا و همدمانش را منفور بدار و آخرت و همدمانش را دوست بدار)).
گفت : پروردگارا! همدمان دنيا چه كسانى ، و همدمان آخرت ، چه كسانى اند؟
فرمود: ((همدمان دنيا كسانى اند كه خوردن ، خنديدن ، خفتن و خشم آوردنشان ، بسيار است ))


امام صادق(ع):



در توصيف خلقت انسان -: آغاز آن ، شكل دادن به جنين در رحم است ؛ جايى كه نه چشمى آن را مى بيند و نه دستى بدان مى رسد. آن گاه ، خداوند آن را تدبير مى كند تا به صورت انسانى بيرون آيد، كامل و برخوردار از همه آنچه برپايى و درستى وى ، بدآنها وابسته است ؛ يعنى اندام هاى درونى و اندام هاى بيرونى و كارگر، تا همه آنچه در تركيب اعضاى وى ، يعنى تركيب استخوان ، گوشت ، پيه ، مغز، پى ، رگ و غضروف ها وجود دارد.

۲-پیامبر اکرم(ص):

 

[آدم برفی]

پیامبر اکرم(ص):

در پاسخ به پرسشى درباره نوشيدنى كودك در شكم مادر خويش -: اما نوشيدنى كودك در شكم مادر؛ او چهل شب ، نطفه است ، چهل شب به صورت يك لخته ، چهل شب به صورت يك آميخته ، چهل شب آميخته اى رنگ به خود گرفته ، سپس چهل شب يك پاره گوشت است ، چهل شب ، استخوانى رو به استحكام ، و آن گاه ، جنين . در اين هنگام است كه بانگى مى كند و روح در او دميده مى شود. پس اگر خداوند - جل اسمه - بخواهد او را به صورت آفريده اى كامل بيرون آورد (بيرون خواهد آورد) و اگر نيز بخواهد، او را تا نه ماه در رحم همچنان بدارد؛ چرا كه فرمان او روا و سخن او راست است . (در همه اين مهلت )، رگ هاى رحم به كودك آب مى رسانند و از همان جاست كه كودك ، پديد مى آيد.


لإمام علیّ علیه‏السلام
– فی المَرأَهِ یَموتُ وَلَدُها فی بَطنِها فَیُتَخَوَّفُ عَلَیها -: لا بَأسَ أن یَدخُلَ الرَّجُلُ یَدَهُ فَیُقَطِّعَهُ ، إذا لَم تَرفَق بِهِ النِّساءُ .
امام على علیه‏السلام
– درباره زنى که فرزندش در شکمش مى‏میرد و آن‏گاه ، بیم جان خود او مى‏رود -: اشکال ندارد که مردى دست خویش را به درون [رَحِم] ببرد و بچّه را قطعه قطعه کند ، البته اگر زنان را یاراى این کار نباشد .
الکافی ، جلد ۳ ، صفحه ۲۰۶ ، حدیث ۲ ، تهذیب الأحکام ، جلد ۱ ، صفحه ۳۴۴ ، حدیث ۱۷۶

لإمامُ الصّادقُ علیه‏السلام :
إنّ فی الجَنّهِ مَنزِلهً لا یَبلُغُها عبدٌ إلاّ بالابْتِلاءِ فی جَسدِهِ .
امام صادق علیه‏السلام :
همانا در بهشت منزلتى است ، هیچ بنده‏اى بدان نرسد مگر با بلایى که (در دنیا) به بدنش رسد .
بحار الأنوار : ۸۱ / ۲۱۲ / ۱۶

لإمام زین العابدین علیه‏السلام
– لِمَریضٍ قَد بَرَأَ: یَهنِئُکَ الطَّهورُ مِنَ الذُّنوبِ ، إنَّ اللّه‏َ قَد ذَکَرَکَ فَاذکُرهُ ، وأقالَکَ فَاشکُرهُ .
امام سجّاد علیه‏السلام
– خطاب به بیمارى که بهبود یافته بود: پاک شدن از گناهان ، بر تو مبارک باد! خداوند ، تو را یاد کرده است . او را یاد کن ، و از تو درگذشته است . او را سپاس گوى .
تحف العقول ، صفحه ۲۸۰ ، بحارالأنوار ، جلد ۷۸ ، صفحه ۱۳۸ ، حدیث ۱۰، دانش نامه احادیث پزشکی : ۱ / ۱۴۶

لإمام علیّ علیه‏السلام :
إذَا ابتَلَى اللّه‏ُ عَبداً أسقَطَ عَنهُ مِنَ الذُّنوبِ بِقَدرِ عِلَّتِهِ .
امام على علیه‏السلام :
اگر خداوند ، بنده ‏اى را گرفتار [بیمارى] سازد ، به اندازه بیمارى‏اش از گناهان او فرو مى‏کاهد .
دعائم الإسلام ، جلد ۱ ، صفحه ۲۱۸ ، بحارالأنوار ، جلد ۸۱ ، صفحه ۱۷۶ ، حدیث ۱۳ دانش نامه احادیث پزشکی : ۱ / ۱۴۶

 

[гคђค1737]

امام علی (ع):

از ایستاده آب خوردن بپرهیزید که باعث دردی می شود که درمان نداشته باشد .

امام علی(ع):
آب باران بنوشید که بدن را پاکیزه نموده و بیماری ها را دفع نماید .

امام علی(ع):
تطهیر با آب سرد بواسیر را قطع می کند .

امام علی(ع):
اگر خواستید در آفتاب بنشینید پشت به آن بنشینید , زیرا آفتاب بیماری درون را ظاهر می سازد .

امام علی(ع):
آویشن پرزهای معده را تقویت کرده و سالم نگه می دارد .

امام علی(ع):
ادرار کردن در حمام باعث فقر و پریشانی است .

 

[гคђค1737]

امام علی(ع):
ریشه ی اسپند شادی آور و در ساقه و برگ آن درمان هفتاد و دو بیماری وجود دارد .

امام علی(ع):
خوردن عدس دل را نازک می کند و اشک را جاری می سازد .

امام علی (ع):
خوردن به قلب را قوت بخشد و معده را پاکیزه نماید و اعصاب را خوانا سازد و ترس را از دل می زداید .

امام علی(ع):
خوردن انجیر انسدادها را نرم می کند و برای باد قولنج مفید است , در روز از آن بسیار ولی در شب اندک بخورید

امام علی (ع):
به کودکان خود انار دهید تا زودتر به سخن آیند .

امام علی (ع):
شستن لباس غم و اندوه را می زداید .

 

[гคђค1737]

امام علی(ع):
انگور هم قاتق است و هم میوه و هم غذا و هم شیرینی است .

امام علی(ع):
بادرنجبویه سده را می گشاید و اشتهای به غذا آورد و سل را برطرف سازد و به هضم غذا کمک کند .

امام علی(ع):
بخور کردن موجب سلامتی سر ( از بیماری ) است و بدن را از درون پاک می کند و انواع بیماری سر را از بین می برد .

امام علی(ع):
حجامت بدن را سالم و خرد را استوار می سازد .

امام علی(ع):
حرارت تب را به بنفشه و آب خنک بشکنید که گرمای آن از گرمای جهنم است .

امام علی(ع):
ریشه ی ترب بلغم را قطع و غذا را هضم نماید .

امام علی(ع):
جویدن کندر دندان ها را محکم و بلغم را دفع می کند و بوی دهان را از بین می برد .

 

[гคђค1737]

امام علی(ع):
خوردن به قلب ضعیف را تقویت می نماید و معده را پاک و دل را قوی و ترسو را شجاع و کودک در رحم را زیبا می سازد .

امام علی(ع):
خوراکت را کم کن تا بیماری ات کم شود .

امام علی(ع):
روغن بنفشه در بینی بچکانید که حضرت رسول (ص)فرمود : اگر مردم فواید این روغن را بدانند آن را سر می کشیدند .

امام علی(ع):
پرخوری بدن را بدبو می کند و از زیرکی جلوگیری می کند .

امام علی(ع):
از خوردن پرندگانی که سنگدان و چینه دان و خار پا ندارند و پرندگانی که سلاحشان ناخنشان می باشد بپرهیزید .

امام علی(ع):
استعمال نوره ( جهت زدایش موی زاید ) پوست بدن را پاکیزه و منافذ آن را باز می کند .

 

[гคђค1737]

امام علی(ع):
چهار چیز موجب پیری زودرس می گردند : خوردن گوشت مانده و نشستن در جای نمناک و از پله ها بسیار بالا و پایین رفتن و با پیرزن نزدیکی نمودن .

امام علی(ع):
عناب تب را برطرف می سازد .

امام علی(ع):
کسی که دوست دارد کمتر خشمگین گردد از گوشت دراج بخورد .

امام علی(ع):
هر که خواهد عمرش طولانی باشد چاشت را بامداد بخورد .

امام علی(ع):
دست شستن پیش از غذا خوردن و بعد از آن چشم را جلا می دهد .

امام علی(ع):
حسد دل را بیمار نموده و اندوه شدید آورد .

 

[гคђค1737]

امام علی(ع):
در خــتنه کردن فرزندانتان شتاب کنید که برایشان پاک تر است

امام علی(ع):
خرما بخورید که در آن درمان دردها است .

امام علی (ع):
شستن سر با خطمی چرک ها را می زداید و جانوران موجود در آن را نابود می کند .

امام علی(ع):
پرخوری و بسیار خوابیدن بدن را تباه سازد و زیان به بار آورد .

امام علی(ع):
در حمام آجر و سفال بر پای خود نسایید که مورث خوره است .

امام علی (ع):
نوشیدن دارو برای بدن مانند صابون است برای لباس , آن را تمیز می نماید ولی کهنه اش نیز می کند .

امام علی(ع):
ایستاده شانه کردن باعث فقر و پریشانی می گردد.

 

[гคђค1737]

امام علی(ع):
نیکو انتخاب نمودن کفش به سلامتی بدن و نیز به طهارت در نماز کمک می کند .

امام رضا عليه السلام :
إِنَّ اللّه تَبارَكَ وَ تَعالى لَم يُبِح أَكلاً وَ لا شُربا إِلاّ ما فيهِ المَنفَعَةُ و َالصَّلاحُ و َلَم يُحَرِّم إِلاّ ما فيهِ الضَّرَرُ و َالتَّلَفُ و َالفَسادُ،فَكُلُّ نافِعٍ مُقَوٍّ لِلجِسمِ فيهِ قُوَّةٌ لِلبَدَنِ فَهُوَ حَلالٌ؛
خداوند تبارك و تعالى هيچ خوردنى و نوشيدنى را حلال نكرده است مگر آن كه در آن منفعت و صلاحى بوده و هيچ خوردنى و نوشيدنى را حرام ننموده مگر آن كه در آ ن زيان و مرگ و فسادى بوده است پس هر چيز سودمندى مقوّى براى جسم، كه باعث تقويت بدن است حلال شده است.

امام على عليه السلام :
قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ علیه السلام لِلْحَسَنِ ابْنِهِ علیه السلام يَا بُنَيَّ أَ لَا أُعَلِّمُكَ أَرْبَعَ خِصَالٍ تَسْتَغْنِي بِهَا عَنِ الطِّبِّ فَقَالَ بَلَى يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ قَالَ لَا تَجْلِسْ عَلَى الطَّعَامِ إِلَّا وَ أَنْتَ جَائِعٌ وَ لَا تَقُمْ عَنِ الطَّعَامِ إِلَّا وَ أَنْتَ تَشْتَهِيهِ وَ جَوِّدِ الْمَضْغَ وَ إِذَا نِمْتَ فَاعْرِضْ نَفْسَكَ عَلَى الْخَلَاءِ فَإِذَا اسْتَعْمَلْتَ هَذَا اسْتَغْنَيْتَ عَنِ الطِّب‏


در سفارشى به فرزند خود امام مجتبى عليه السلام فرمودند: فرزندم! آيا چهار نكته به تو نياموزم كه با رعايت آنها از طبيب بى نياز شوى؟ عرض كرد: چرا، اى اميرالمؤمنان. حضرت فرمودند: تا گرسنه نشده اى غذا نخور و تا اشتها دارى از غذا دست بكش و غذا را خوب بجو و قبل از خوابيدن قضاى حاجت كن. اگر اين نكات را رعايت كنى، از مراجعه به طبيب بى نياز مى شوى.

 

[гคђค1737]

امام صادق عليه السلام :
لا يَستَغنى أَهلُ كُلِّ بَلَدٍ عَن ثَلاثَةٍ يُفزَعُ إِلَيهِم فى أَمرِ دُنياهُم وَ آخِرَتِهِم، فَإِن عَدِموا ذلِكَ كانوا هَمَجا: فَقيهٌ عالِمٌ وَرِعٌ و َأَميرٌ خَيِّرٌ مُطاعٌ و َطَبيبٌ بَصيرٌ ثِقَةٌ؛
مردم هر شهرى به سه چيز نيازمندند كه در امور دنيا و آخرت خود به آنها رجوع كنند و چنانچه آن سه را نداشته باشند گرفتار جهل و نابسامانى مى شوند: دين شناسِ داناىِ پرهيزكار، حاكم نيكوكارى كه مردم از او اطاعت كنند و پزشك بصيرِ مورد اعتماد.


امام رضا عليه السلام :
لَيسَ مِن دَواءٍ اِلاّ و َهُوَ يُهيجُ داءً؛
دارويى نيست مگر اين كه بيمارى ديگرى را تحريك مى كند.


رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
تَجَنَّبِ الدَّوَاءَ مَا احْتَمَلَ بَدَنُكَ الدَّاءَ فَإِذَا لَمْ يَحْتَمِلِ الدَّاءَ فَالدَّوَاء
تا هنگامى كه بدنت درد را تحمل مى كند از مصرف دارو بپرهيز، چنانچه درد را تحمل نكردى آنگاه از دارو استفاده كن.


رسول اكرم صلى الله عليه و آله :
ما خَلَقَ اللّه تَعالى داءً إِلاّ وَ خَلَقَ دَواءً إِلاَّ السامَ؛
خداوند هيچ دردى را بى درمان نيافريده مگر سام (مرگ) كه درمان ندارد.