FATEME078
کاربر نگاه دانلود
چند هفته پس از انتخابات ریاست جمهوری در 20 سپتامبر 1860،کارولینای جنوبی با رأی مجلس قانونگذاری خود، خروج از جرگه ایالات متحده را اعلام کرد. بلافاصله پس از مراسم سوگند لینکلن در 4 مارس، 1861 ایالات متحده تجزیه شد. در این روز ایالتهای کارولینای جنوبی، جورجیا، فلوریدا، می سی سی پی، لوئیزیانا و تگزاس کنفدراسیون آمریکا را تشکیل دادند.
اندک زمانی بعد،آرکانزاس،کارولینای شمالی،ویرجینیا وتنسی نیز به ایالتهای شورشی پیوستند و تعداد ایالتهای تجزیه طلب به 11 ایالت رسید. در این کشمکش، یازده ایالت جنوبی به ایالتهای بردهمشهور شده بودند، چرا که در این مناطق پرده برداری هنوز رواج داشت و برعکس ایالتهای شمالی ممنوع نشده بود. ایالتهای جنوبی بلافاصله ریچموند را پایتخت خود قرار داده و جفرسن دیویس را به ریاست جمهوری برگزیدند.
پس از آن كه آبراهام لینْكُلْن، به عنوان شانزدهمین رئیس جمهور ایالات متحده برگزیده شد، به دلیل آن كه وی بردگی را ننگ جامعه امریكایى خوانده بود، هفت ایالت از ایالات جنوبی امریكا كه بـرده‌داری در آنها رواج داشت اعلام كردند كه ریاست جمهوری او را به رسمیت نمیشناسد.
این ایالات همچنین قبل از این كه لینكُلْن در ماه مارس 1861م دوره ریاست جمهوری خود را آغاز كند، جدایى خود را از حكومت مركزی اعلام داشته و اتحادیه جدیدی از ایالات جنوبی تشكیل دادند. لینكُلن در نطق افتتاحیه خود در مقام ریاست جمهوری، برای بازگرداندن ایالات جنوبی به قلمرو حكومت مركزی، تعهد صریحی درباره الغاء بردگی نكرد، ولی با صراحت و قاطعیت گفت كه جدایى هیچ یك از ایالات را تحمل نخواهد كرد و تأكید نمود كه قانون اساسی امریكا به هیچ یك از ایالات اجازه نداده است كه خودسرانه و به طور یك طرفه تعهدات خود را زیر پا بگذارندو از اتحادیه خارج شوند. نطق لینكُلن نه فقط موجب بازگشت ایالات هفت گانه به قلمرو حكومت مركزی نشد، بلكه چهار ایالت بـردهدار دیگر نیز جدایى خود را از حكومت مركزی اعلام داشتند.
در حقیقت پیروزی شمالی ها برای همیشه فکر اعلان استقلال را از ایالت های آمریکایی گرفت و به مرور نظرات 22 ایالت صنعتی نظامی شمال را به کل ایالت های آمریکا (اتازونی) تحمیل کرد
لینكُلْن اعلام داشت كه در صورت لزوم، برای حفظ وحدت و تمامیت ارضی كشور، به قوه قهریه متوسل خواهد شد و برای این كه نشان بدهد در این تصمیم خود جدی است در دوازدهم آوریل 1861م، به نیروهای فدرال دستور حمله به برخی استحكامات نظامی جنوبیها را صادر كرد كه بدین ترتیب، جنگهای داخلی امریكا معروف به جنگهای انفصال آغاز شد. در این میان علیرغم پیشروی و پیروزی شمالیها، نواحی جنوبی دست از مقاومت برنداشتند و برای جنگ با حكومت مركزی، به تجهیز قوا پرداختند. با ادامه جنگ، پیشروی نیروهای شمالی به طرف ایالات جنوب از اواخر سال 1862م آغاز گردید و لینكلن نیز در اول ژانویه 1863م، اعلامیه معروف آزادی بردگان را درسراسر امریكا صادر كرد. صدور این اعلامیه باعث شورش بردگان در ایالات جنوبی علیه صاحبانشان شد و جنگ را وارد مرحله جدیدی نمود. جنگهای داخلی امریكا در طول سالهای 1863 و 1864م ادامه یافت و در اواخر سال 1864م كه شكست جنوبیها قطعی به نظر میرسید، لینكُلن برای دومین بار به ریاست جمهوری امریكا انتخاب گردید.
پایان جنگ های انفصال آمریکا
146 سال پیش در روز 9 آوریل سال 1865 میلادی نبرد آپوماتوكس میان ارتش ایالات شمال وارتش كنفدراسیون جنوب به جنگ های انفصال آمریكا خاتمه داد. ژنرال اولیس سیمپسون گرانت ، ژنرال ارتش شمال 6 روز قبل از این تاریخ شهر ریچموند، پایتخت كنفدراسیون جنوب را تصرف كرده بود.
در خاتمه نبرد آپوما توكس ژنرال رابرت ادوارد لی فرمانده ارتش جنوب با 26 هزار سربازی كه برایش باقی مانده بود ، تسلیم ژنرال گرانت می شود و بقیه نیروهای جنوبی نیز یك ماه بعد به نوبه خود تسلیم می شوند.
در خاتمه نبرد آپوما توكس ژنرال رابرت ادوارد لی فرمانده ارتش جنوب با 26 هزار سربازی كه برایش باقی مانده بود ، تسلیم ژنرال گرانت می شود و بقیه نیروهای جنوبی نیز یك ماه بعد به نوبه خود تسلیم می شوند
این شكست قطعی جنوبی ها پس یك جنگ بی رحمانه چهارساله بود كه طرفین متخاصم نزدیك به 4 میلیون سرباز را بسیج می كنند.
در جریان جنگ انفصال 359 هزار از نیروهای جنوب و 258 هزار نفر از نیروهای شمال به قتل می رسند كه باید به این تعداد چند صد هزار غیرنظامی نیز كه كشته شدند را افزود.
به این ترتیب ، در روز 9 آوریل سال 1865 میلادی با پیروزی نیروهای شمال در نبرد آپوماتوكس جنگ های انفصال یا جنگ داخلی آمریكا خاتمه می یابد.
نتیجه جنگ های انفصال
جنگ های انفصال آخرین فرصت جهان برای رهایی از شر قوی ترین نیروی اقتصادی نظامی تاریخ بود! قدرتی که در 1776 ایجاد شد و در سال های 1787 و 1803 به مساحتی معادل نیمی از آمریکای کنونی رسید و در نیمه قرن نوزدهم با عقب راندن مکزیک و خرید آلاسکا موقعیت خود را به عنوان سومین کشور وسیع دنیا تثبیت کرد. تنها جنگ های انفصال توانست روند پر شتاب رشد این کشور را کند کند اگرچه این روند هرگز متوقف نشد.
می توان تصور کرد اگر ایالت های جنوبی موفق به دفع حملات شمالی ها می شدند و می توانستند استقلال یابند، و این کشور پرچم کنونی آمریکا 50 ستاره به نشانه 50 ایالت نداشت، این کشور هرگز به قدرت فعلی نمی رسید. در حقیقت پیروزی شمالی ها برای همیشه فکر اعلان استقلال را از ایالت های آمریکایی گرفت و به مرور نظرات 22 ایالت صنعتی نظامی شمال را به کل ایالت های آمریکا (اتازونی) تحمیل کرد.
حال آنکه ایالت های جنوبی اگر چه از روش های ساده استثماری نظیر بـرده داری و فئودالی استفاده می کردند اما هرگز شاتهای مشابه ایالت های شمالی را برای ورود به سیاست های جهانی نداشتند. می توان به طور قطع حکم داد که اگرجنگ های انفصال به سود جنوب تمام می شد روند تاریخ شکلی دیگر می یافت و سیل سرباز و سلاح آمریکایی جریان دو جنگ جهان را تغییر نمی داد.
فرآوری :طاهره رشیدی
اندک زمانی بعد،آرکانزاس،کارولینای شمالی،ویرجینیا وتنسی نیز به ایالتهای شورشی پیوستند و تعداد ایالتهای تجزیه طلب به 11 ایالت رسید. در این کشمکش، یازده ایالت جنوبی به ایالتهای بردهمشهور شده بودند، چرا که در این مناطق پرده برداری هنوز رواج داشت و برعکس ایالتهای شمالی ممنوع نشده بود. ایالتهای جنوبی بلافاصله ریچموند را پایتخت خود قرار داده و جفرسن دیویس را به ریاست جمهوری برگزیدند.
پس از آن كه آبراهام لینْكُلْن، به عنوان شانزدهمین رئیس جمهور ایالات متحده برگزیده شد، به دلیل آن كه وی بردگی را ننگ جامعه امریكایى خوانده بود، هفت ایالت از ایالات جنوبی امریكا كه بـرده‌داری در آنها رواج داشت اعلام كردند كه ریاست جمهوری او را به رسمیت نمیشناسد.
این ایالات همچنین قبل از این كه لینكُلْن در ماه مارس 1861م دوره ریاست جمهوری خود را آغاز كند، جدایى خود را از حكومت مركزی اعلام داشته و اتحادیه جدیدی از ایالات جنوبی تشكیل دادند. لینكُلن در نطق افتتاحیه خود در مقام ریاست جمهوری، برای بازگرداندن ایالات جنوبی به قلمرو حكومت مركزی، تعهد صریحی درباره الغاء بردگی نكرد، ولی با صراحت و قاطعیت گفت كه جدایى هیچ یك از ایالات را تحمل نخواهد كرد و تأكید نمود كه قانون اساسی امریكا به هیچ یك از ایالات اجازه نداده است كه خودسرانه و به طور یك طرفه تعهدات خود را زیر پا بگذارندو از اتحادیه خارج شوند. نطق لینكُلن نه فقط موجب بازگشت ایالات هفت گانه به قلمرو حكومت مركزی نشد، بلكه چهار ایالت بـردهدار دیگر نیز جدایى خود را از حكومت مركزی اعلام داشتند.
در حقیقت پیروزی شمالی ها برای همیشه فکر اعلان استقلال را از ایالت های آمریکایی گرفت و به مرور نظرات 22 ایالت صنعتی نظامی شمال را به کل ایالت های آمریکا (اتازونی) تحمیل کرد
لینكُلْن اعلام داشت كه در صورت لزوم، برای حفظ وحدت و تمامیت ارضی كشور، به قوه قهریه متوسل خواهد شد و برای این كه نشان بدهد در این تصمیم خود جدی است در دوازدهم آوریل 1861م، به نیروهای فدرال دستور حمله به برخی استحكامات نظامی جنوبیها را صادر كرد كه بدین ترتیب، جنگهای داخلی امریكا معروف به جنگهای انفصال آغاز شد. در این میان علیرغم پیشروی و پیروزی شمالیها، نواحی جنوبی دست از مقاومت برنداشتند و برای جنگ با حكومت مركزی، به تجهیز قوا پرداختند. با ادامه جنگ، پیشروی نیروهای شمالی به طرف ایالات جنوب از اواخر سال 1862م آغاز گردید و لینكلن نیز در اول ژانویه 1863م، اعلامیه معروف آزادی بردگان را درسراسر امریكا صادر كرد. صدور این اعلامیه باعث شورش بردگان در ایالات جنوبی علیه صاحبانشان شد و جنگ را وارد مرحله جدیدی نمود. جنگهای داخلی امریكا در طول سالهای 1863 و 1864م ادامه یافت و در اواخر سال 1864م كه شكست جنوبیها قطعی به نظر میرسید، لینكُلن برای دومین بار به ریاست جمهوری امریكا انتخاب گردید.
پایان جنگ های انفصال آمریکا
146 سال پیش در روز 9 آوریل سال 1865 میلادی نبرد آپوماتوكس میان ارتش ایالات شمال وارتش كنفدراسیون جنوب به جنگ های انفصال آمریكا خاتمه داد. ژنرال اولیس سیمپسون گرانت ، ژنرال ارتش شمال 6 روز قبل از این تاریخ شهر ریچموند، پایتخت كنفدراسیون جنوب را تصرف كرده بود.
در خاتمه نبرد آپوما توكس ژنرال رابرت ادوارد لی فرمانده ارتش جنوب با 26 هزار سربازی كه برایش باقی مانده بود ، تسلیم ژنرال گرانت می شود و بقیه نیروهای جنوبی نیز یك ماه بعد به نوبه خود تسلیم می شوند.
در خاتمه نبرد آپوما توكس ژنرال رابرت ادوارد لی فرمانده ارتش جنوب با 26 هزار سربازی كه برایش باقی مانده بود ، تسلیم ژنرال گرانت می شود و بقیه نیروهای جنوبی نیز یك ماه بعد به نوبه خود تسلیم می شوند
این شكست قطعی جنوبی ها پس یك جنگ بی رحمانه چهارساله بود كه طرفین متخاصم نزدیك به 4 میلیون سرباز را بسیج می كنند.
در جریان جنگ انفصال 359 هزار از نیروهای جنوب و 258 هزار نفر از نیروهای شمال به قتل می رسند كه باید به این تعداد چند صد هزار غیرنظامی نیز كه كشته شدند را افزود.
به این ترتیب ، در روز 9 آوریل سال 1865 میلادی با پیروزی نیروهای شمال در نبرد آپوماتوكس جنگ های انفصال یا جنگ داخلی آمریكا خاتمه می یابد.
نتیجه جنگ های انفصال
جنگ های انفصال آخرین فرصت جهان برای رهایی از شر قوی ترین نیروی اقتصادی نظامی تاریخ بود! قدرتی که در 1776 ایجاد شد و در سال های 1787 و 1803 به مساحتی معادل نیمی از آمریکای کنونی رسید و در نیمه قرن نوزدهم با عقب راندن مکزیک و خرید آلاسکا موقعیت خود را به عنوان سومین کشور وسیع دنیا تثبیت کرد. تنها جنگ های انفصال توانست روند پر شتاب رشد این کشور را کند کند اگرچه این روند هرگز متوقف نشد.
می توان تصور کرد اگر ایالت های جنوبی موفق به دفع حملات شمالی ها می شدند و می توانستند استقلال یابند، و این کشور پرچم کنونی آمریکا 50 ستاره به نشانه 50 ایالت نداشت، این کشور هرگز به قدرت فعلی نمی رسید. در حقیقت پیروزی شمالی ها برای همیشه فکر اعلان استقلال را از ایالت های آمریکایی گرفت و به مرور نظرات 22 ایالت صنعتی نظامی شمال را به کل ایالت های آمریکا (اتازونی) تحمیل کرد.
حال آنکه ایالت های جنوبی اگر چه از روش های ساده استثماری نظیر بـرده داری و فئودالی استفاده می کردند اما هرگز شاتهای مشابه ایالت های شمالی را برای ورود به سیاست های جهانی نداشتند. می توان به طور قطع حکم داد که اگرجنگ های انفصال به سود جنوب تمام می شد روند تاریخ شکلی دیگر می یافت و سیل سرباز و سلاح آمریکایی جریان دو جنگ جهان را تغییر نمی داد.
فرآوری :طاهره رشیدی
