بیماری چیست؟

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

بیماری
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
بیماری (پارسی میانه: ویماری) به ناهنجاری در بدن یا روان می‌گویند که به علت ناراحتی، اختلال عملکرد یا تنش دربیمار یا سایر افراد مرتبط با او ایجاد می‌گردد. البته باید میان بیماری و سایر حالت‌ها پزشکی مانند خستگی، ضعف، کسالت و اندوه تفاوت گذاشت. عامل ایجاد بیماری می‌تواند بیرونی (مانند باکتری، انگل، تغذیه ناکافی و…) یا درونی (مانند پرکاری تیروئید، دیابت و …) باشد. همچنین بیماری می‌تواند مادرزادی (مانند سندرم ترنر یا لب شکری) یا ژنتیکی مانند آلبینیسم باشد. بیماری تند (حاد) یا کهنه (مزمن)، واگیر دار یا ناواگیر نیز می‌تواند باشد.

هر بیماری با شماری علائم و نشانه‌های ویژه شناخته و آشکار می‌شود. شناخت و درمان بیماری بر عهده پزشک است.

طبقه‌بندی
بیماری‌ها را به روشهای مختلف می‌توان طبقه‌بندی کرد:

1. عامل ایجادکننده بیماری مانند بیماری‌های عفونی، بیماری‌های ژنتیکی، بیماری‌های شغلی، بیماری‌های روانی.
2. ازمان بیماری مانند بیماری حاد، تحت حاد و مزمن.
3. عضو درگیر شده مانند بیماری‌های قلبی، بیماری‌های گوارشی و ریوی.

انواع عوامل

1. بیماری‌های ناشی از سبک زندگی: بسیاری از بیماری‌ها ناشی از سبک زندگی نادرست می‌باشند، مثل غذای ناسالم، استعمال دخانیات، مصرف مواد مخـ ـدر یا الـ*کـل، عدم فعالیت فیزیکی .
2. عوامل عفونی: بیماری‌هایی که عامل آن‌ها عفونت‌های باکتریایی یا ویروسی و یا قارچی می‌باشد . در موارد نادرتری گروه‌های دیگری از میکروب‌ها مثل آغازیان می توانند بیماری زایی کنند.
3. عوامل ژنتیک: بیماری‌هایی که ریشه وراثتی دارند، مثل کور رنگی، هموفیلی، ...
4. بیماری‌های خودایمنی: بیماری خودایمنی هنگامی رخ می‌دهد که دستگاه ایمنی بدن به اشتباه حمله به خود بدن را آغاز می‌کند. مثل روماتیسم مفصلی، فلج چندگانه، بیماری گریوز.

در طب سنتی
حالتی است که بدن از مجرای طبیعی خود خارج شده و به افعال ضرر می‌رساند.

دسته‌بندی بیماری‌ها در طب سنتی به این شرح است:

1. مفرد
2. مرکب

مرض مفرد
مرض‌های مفرد یا مزاج مؤثر است یا نیست. اگر مزاج مؤثر نبود، به ۴ دسته تقسیم می‌شود:

1. سوءمزاج: مادی (با خلط) و ساده (بدون خلط)
2. مرض ترکیب

انواع بیماری مفرد که مزاج در ایجاد آن‌ها نقشی ندارد:

1. مرض خلقت: مرض شکل - مجاری و آویزان به - صفع
2. مرض مقدار: بزرگ شدن یا کوچک شدن عضوی نسبت به حالت طبیعی
3. مرض عدد: شامل دو حالت طبیعی و غیرطبیعی
4. مرض وضع: نقش و جایگاه اعضا نسبت به یکدیگر

مرض مرکب
شامل بیماری‌هایی که از دو یا چند بیماری مفرد تشکیل شده باشد.

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

بیماری چیست و چگونه به وجود می آید؟

بیماری را بشناسیم و از وقوع آن با روش های موثر جلوگیری نماییم عدم شناخت بیماری و یا نداشتن تعریف درست از بیماری ممکن است دستیابی به پیشگیری را

مشکل سازد و این یک قاعده است که هرگاه علت تشخیص داده شود مبارزه با معلول آسان خواهد شد .
دکتر زرین آذر، بیماری را اینگونه شرح می دهد :
بیماری بطور کلی انحراف بدن از اعمال طبیعی آن تعریف گردیده است حال آنکه در حقیقت میتوان گفت که برعکس، بیماری مبالغه بدن در انجام اعمال طبیعی و
فیزیولوژیک خود میباشد.
بیماری پدیدهای نیست که از خارج ما بر ما تحمیل شده باشد. بیماری پتانسیلی درونی است که در بدن موجودات زنده وجود داشته و در حقیقت همه روزه در بدن تولید میگردد. مواد جانبی حاصل از سوخت و ساز طبیعی بدن، در اثر تجمع باعث اختلال در کار سلولها و سپس بافتها و اندامهای بدن میگردند. این اختلال بصورت عالیم و نشانههای مختلفی بروز میکنند که ما نام آنرا بیماری میگذاریم.
در حالت طبیعی مواد زائد حاصله از سوخت و ساز توسط اندامهای مربوطه از بدن، پاکسازی شده، اثرات منفی یا مخرب برکار بدن به جا نمیگذارند. زمانی که بدن بدلیلی دچار ضعف و ناتوانی در پاکسازی و انجام اعمال حیاتی است یا میزان مواد زائد از حد طبیعی روزمره خارج است، بدن از حالت تعادل خارج شده، عالئم “بیماری”بروز مینماید.
تغذیه غیر طبیعی، پرخوری، خستگی، سموم درونی و بیرونی، بیخوابی، استرس،افراط و تفریط در امور زندگی، افکار نگران کننده و منفی همگی از عواملی هستند که به عدم تعادل بدن میانجامند. عالیم مختلفی که ما بیماری مینامیم در حقیقت در اثر تالش بدن برای پاکسازی بوجود می آیند. تب، اسهال، سردرد، استفراغ، دردهایعضالنی و استخوانی که بطور عموم در اکثر بیماریهای حاد و گاها مزمن مشترک میباشند از این جملهاند. همین عالئم در افرادی که از مصرف مواد اعتیاد روزمره مانند: چای، قهوه، الـ*کـل، مواد مخـ ـدر، شکر و آرد سفید دست میکشند نیز دیده میشوند. عالئم ذکر شده که نشانههای پاکسازی بدن از سموم میباشند پس از مدت چند روز تا چند هفته و بدون نیاز به هیچگونه دخالتی از بین رفته، به همراه خود اعتیاد فیزیکی به ماده مورد نظر را نیز از بین میبرند.
مثالهای ساده دیگری موضوع را روشنتر میکند:
نوزاد شیرخوارهای که شیر باال میاورد با چند وعده پرهیز غذایی، نوشیدن آب و افزایش میزان خواب بهبود مییابد. شخصی که دچار عالئمی مانند تب، لرز، آبریزش
بینی، خستگی و بطور کلی عالئمی است که آنرا سرماخوردگی مینامیم با استراحت، مصرف غذای طبیعی سبک و یا اجتناب از خوردن و افزایش میزان خواب، بدون
مصرف دارو و در طول زمانی کوتاه بهبود می یابد.
چه چیزی به بهبود این دو نمونه انجامیده است؟ پروسه سم زدایی و بازگشت بدن به تعادل و خودپایداری.
چنانکه ذکر شد بیماری در اثر تجمع مواد زائد در بدن بوجود میآید. در ابتدا بدن به کمک ارگانهای پاکسازی سعی در خروج این مواد زائد دارد. اگر تجمع این مواد بیش
از توانایی بدن در پاکسازی آنها باشد و یا اگر بدن به دالیلی از تعادل خارج گردیده در نتیجه قدرت پاکسازی کامل از مواد زائد را نداشته باشد، در اثر تجمع این مواد عالئم
مختلفی در ارگانهای مختلف بروز مینماید. ادامه این عمل میتواند در نهایت به ساختمان سلولی و بافتی غیرطبیعی منتهی گردیده، ساختمان طبیعی عضو یا اعضاء
خاصی را دگرگون نماید. به مجموعه این عالئم و نشانهها در کنار هم نام خاصی داده شده که تعریف طب مدرن از بیماریهای مختلف را بوجود میآورند، مثال سرطان
پروستات، آرتروز، تورم یا زخم معده، آلرژی، آسم، کولیت، سینوزیت و….
این نامها تنها به عضوی که عالئم “بیماری” را بیش از دیگران از خود بروز داده اشاره دارد. این توجه و تمرکز به یک ارگان و یا یک دستگاه دو مسئله مهم را از مد نظر دور نگه میدارد:
اول اینکه به دلیل اصلی و ریشهای بیماری)که همانا اختالل در تعادل بدن میباشد( نپرداخته و دوم اینکه بیماری را پدیدهای محلی و خاص یک عضو یا دستگاه خاص میداند و نه مربوط به کل بدن.
مثال نام کولیت یا تورم و التهاب روده بزرگ تنها از آنچه بروز نموده صحبت میکند و نه از دلیل ایجاد آن، درعین حال که تنها به ابتال یک عضو بدن یعنی روده بزرگ توجه دارد و نه کل بدن و نهایتا این همه باعث میگردد که طریقه درمان نیز انحرافی بوده، تنها به رفع نشانهها در عضو مربوطه نظر داشته باشد و نه به بازگرداندن تعادل و خودپایداری کل بدن.
همه بیماریها در حقیقت تنها یک بیماری هستند که بصورت مجموعهای از نشانههای مختلف دراعضاء مختلف بروز کردهاند. این نشانه ها برمبنای عمل متفاوت اعضاء گوناگون بدن، متفاوت میباشند.
همه بیماریها در حقیقت ریشه در یک علت دارند: تجمع سموم. التهاب و تورم در کبد یا ریه از التهاب و تورم در معده یا روده متفاوت نیستند. آنچه که باعث تفاوت بروز نشانهها می گردد تفاوت در بافت و عمل خاص هر عضو است.
مواد زائد بدن در زمانهای متفاوت دارای ترکیبات شیمیایی متفاوت میباشند این بدن است که تعیین میکند کدام ماده زائد در چه زمانی و از چه راهی باید دفع گردد و اینکه کدامیک از اعضاء بدن درگیر پاکسازی این مواد زائد گردند.
عادتهای مختلف ما همچنین بر اعضاء خاص بیش از اعضاء دیگر اثر میگذارند بعنوان مثال کشیدن سیگار به نظر میرسد که دستگاه تنفس و ریه را بیش از اعضاء دیگر تحت فشار قرار دهد. عوامل دیگر از قبیل عوامل ژنتیکی، تفاوتهای محیطی، تمایالت و عادات مختلف، استرس خاص مشاغل مختلف جسم و روح باعث میگردند که عضو یا اعضاء مورد نظر تأثیرات انباشتگی سموم را آسانتر از خود بروز دهد.
اگر تنها به نشانهها پرداخته و دلیل پیدایش بیماریها را فراموش کنیم. نتیجه همان میشود که امروز از نظر طب مدرن دلیل پیدایش قسمت اعظم بیماریها مجهول بوده و دلیل پیدایش بخش بزرگ دیگری بر گردن باکتریها و ویروسها گذاشته شده است. حال آنکه باور به اینکه همه بیماریها بروزهای مختلف یک ریشه اصلی یعنی “التهاب بدن” در اثر تجمع مواد زائد میباشند ما را به بررسی ریشهای علل پیدایش این تجمع، ترمیم و تصحیح آن در نتیجه ریشه کن نمودن بیماری میرساند.
علل ریشهای بیماری التهاب بدن در اثر مواد زائد چنانکه ذکر گردید در اثر تغذیه غلط، روش ناسالم زندگی، پرخوری، استرس روحی و جسمی، پرداختن به مشاغل بیهوده ، تکراری و خسته کننده، داشتن روابط ناسالم با خود و دیگران و امثال اینها میباشد. بهبود مسئلهای خود بخودی توسط بدن و در نتیجه دفع سموم اضافی و مواد زائد در حد مورد قبول بدن برای ادامه اعمال حیاتی روزمره حاصل میگردد و نه در اثر مصرف دارو. تنها باید با پیشه نمودن اصول اساسی سالمتی شرایط ایدهآل را برای بدن فراهم آورد تا این وظیفه حیاتی خود را به انجام رساند.
زمانی که بپذیریم که بیماری عمدتا در نتیجه نحوه زندگی، تفکر و اعمال خود ما بوجود میاید و نه به علل مجهول و نامعلوم و اجرام زمینی، به دست آورد بزرگی دست پیدا میکنیم چرا که مسئولیت سالمت خود را خود به عهده میگیریم. این پذیرش و آگاهی به ما این قدرت و توانایی را میبخشد که با نحوه زندگی خود سالمت خود را بیمه نموده از بیماری ها و مشکالت سالمتی آینده خود جلوگیری نمائیم.
بیمار گردیدن آسان است. در حقیقت نحوه زندگی روزمره بسیاری از ما که به نوعی تبعیت از حرکت کل جامعه بشری است ما را به سمت بیماری سوق میدهد.
برای بیمار شدن میتوانیم از توجه و گوش سپردن به پیامهای بدن خودداری کنیم. میتوانیم عادتهایی مانند کشیدن سیگار، مصرف الـ*کـل و سایر مواد تخدیر کننده یا محرک را دنبال کنیم. میتوانیم در مشاغل خسته کننده و تکراری روزمره مان درجا بزنیم. میتوانیم برای لقمهای نان، روح خود و آرزوهای خود را به راحتی در خود خفه کنیم. میتوانیم دانههای حسادت، زیاده خواهی، تعصبات مختلف، ترس و نگرانی را در روح خود کاشته همه روزه به آنها سرکشی نموده و آب و کودشان دهیم و بطور کلی میتوانیم اصول سالمتی را زیر پا گذارده، با جریان همگانی تبلیغات و تعلیمات شنا کنیم و پیش برویم. برعکس برای سالمتی اما باید آگاه بود و آگاهانه حرکت نمود و اصول و قوانین طبیعی را که ایجاد کننده و حامی سالمتی میباشند دنبال نمود.
بیماری چنانکه ذکر گردید در اثر تجمع مواد زائد در بدنی که به دالیل مختلف قدرت پاکسازی و دفع این مواد به میزان الزمه را از دست داده بوجود میآید. در حقیقت زمانی که میزان مواد زائد تولید شده در بدن به نقطه اشباع رسیده از ظرفیت سیستم پاکسازی روزمره بدن فراتر میرود “بیماری حاد”بروز میکند. سپس به محض اینکه میزان این مواد به حد قابل تحمل برای بدن برسد عالئم بیماری که در حقیقت نشانههای پاکسازی هستند از بین رفته بیمار احساس بهبودی میکند. اگر شخصی در این مدت از دارو یا سایر روشهای درمان استفاده کرده باشد این بهبود را به حساب ٱن دارو یا آن روشها میگذارد. حال آنکه بهبود عملی خود انگیخته و خودبخودی بوده تنها در اثر تقلیل سموم در بدن بوجود میاید. به معنایی دیگر در اکثریت قریب به اتفاق موارد بیماریهای حاد، اگر به اندازه کافی صبر و تحمل
نشان داده از مصرف دارو خودداری کنیم، بیماری )پروسه سم زدایی( دوره خود را طی نموده و بدن به حالت طبیعی خود باز میگردد. در حقیقت درک این مسئله به ما کمک میکند که با از بین بردن دالیل بیماری از بروز بیماریها مزمن جلوگیری کنیم.
بیماری تالش بدن برای دفع مواد زائد تولید شده در بدن است. به چه معنا؟ کسی که ورزش میکند در هنگام ورزش دارای ضربان قلب بیشتر، تنفس شدیدتر، باالتر رفتن درجه حرارت بدن، هجوم بیشتر خون به اعضاء مختلف، ازدیاد ترشحات مختلف از جمله تعرق و نشانههایی مشابه اینهاست. البته اینها تنها نشانههای ظاهری و قابل مشاهده برای ما هستند چرا که در هنگام ورزش و ازدیاد فعالیت بدنی در درون سلولها نیز فعل و انفعاالت سلولی شدیدتری برای تولید انرژی و خروج مواد زائد تولید شده صورت میگیرد.
آیا ما نام این تغییرات در هنگام ورزش را بیماری میگذاریم؟ طبیعتا نه. پس چگونه است که تغییرات بدن در هنگام سم زدایی شدیدتر را “بیماری” نامیده در پی “معالجه”و از بین بردن آن برمیآئیم؟
تب، ترشحات بینی و حلق، لرز، تعرق شدید، اسهال، عطسه، سرفه، استفراغ، دردهای عضالنی، همه و همه اعمال فیزیولوژیک و طبیعی بدن در اشکال مبالغه آمیز آن هستند بطور خالصه یعنی در اثر کوشش بیشتر و مبالغه آمیز بدن برای خروج سموم تولید شده از بدن، اعمال طبیعی و فیزیولوژیک، صورت مبالغه آمیز به خود میگیرند. حرارت بدن باال میرود، ضربان قلب تندتر می شود، تنفس شدیدتر میگردد، دفع سموم از طریق مدفوع، تعداد دفعات مدفوع را افزایش داده، اسهال را میآفریند و الی آخر.
بیماری تالش مداوم بدن برای دفع مواد زائد و سموم تولید شده در بدن است. همانگونه که سالمتی پدیدهای درونی و در خود موجود زنده است بیماری نیز از درون پدیده نشأت میگیرد. همانقدر که سرما و گرما دنباله هماند، همانقدر که شب و روز از پی هم میآیند بیماری و سالمتی نیز با هماند و دنبال هم. سالمتی و بیماری هر دو از پدیدههای عادی و فیزیولوژیک بدن میباشند.
برماست که با انتخاب روش زندگی که حامی و پشتیبان سلامتی است از جسم و روحی سالمتر برخوردار بوده زندگی پربار و با نشاطی را پیش ببریم.
منبع : پایگاه وااسلاماه

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

آیا می دانید بیماری چیست؟

بیشتر وقتها احساس سلامت و تندرستی می کنیم. اما بعضی از روزها هم ناراحت و ناخوش هستیم.

برای مثال: دچار سردرد، دل درد و گلودرد می شویم یا اینکه فقط احساس خستگی و سستی می کنیم.

در بعضی موارد داروها در بهبود بیماری ما موثر واقع می شوند، اما بعضی وقتها دارو فقط می تواند نشانه های بیماری را از بین ببرد و ما را کمی آرام نماید.
این ناراحتیها خود به خود از بین می روند، اما گاهی شدیدتر شده و یا اینکه به همراه یک درد و ناراحتی دیگر ظاهر می شوند.

اگر آب ریزش بینی داریم، اگر گوشمان درد می کند یا اینکه روی پوستمان دانه زده است، نشانه این است که ما احتمالاً بیمار هستیم.

بدین ترتیب است که هر بیمای نشانه های مخصوص خود را دارد. این نشانه ها اغلب به ما کمک می کنند تا بیماری را تشخیص دهیم. پس از تشخیص، می توانیم بیماری را در مراحل مختلف آن مهار کنیم و از طول مدت بیماری آگاه شویم.

اگر آب ریزش بینی داریم، اگر گوشمان درد می کند یا اینکه روی پوستمان دانه زده است، نشانه این است که ما احتمالاً بیمار هستیم
هر بیماری نشانه های خود را دارد. فقط پزشکان و متخصصان می دانند که عامل بیماری چیست و برای مقابله با بیماری باید فقط به پزشک مراجعه کنیم.

بدن ما در برابر هر بیماری دفاع خاص خودش را دارد که در اغلب مواقع بسیار هم موثر است. اما در مواقعی که دفاع بدن ضعیف باشد، باید به داروها روی آورد. در بعضی موارد داروها در بهبود بیماری ما موثر واقع می شوند، اما بعضی وقتها دارو فقط می تواند نشانه های بیماری را از بین ببرد و ما را کمی آرام نماید. در این مواقع باید صبر کرد تا بهبودی، خود به خود صورت گیرد.



برگرفته از: 365 پرسش و پاسخ علمی
منبع: تبیان

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

[PDF]

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

تعریف سلامت و بیماری.
در قدیم الایام تعریف سلامتی : فقدان یا نبودن بیماری. بر اساس تعریف : سلامتی عبارت است از برقراری تعادل کامل و یا مرحله ای از وجود.

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

تعریف بیماری و علت آن

بیماری بطور کلی انحراف بدن از اعمال طبیعی آن تعریف گردیده است.
حال آنکه در حقیقت می‌توان گفت که برعکس، بیماری مبالغه ی بدن در انجام اعمال طبیعی و فیزیولوژیک خود می‌باشد. به این معنا در این مقاله می‌پردازیم؛
بیماری پدیده‌ای نیست که از خارج ما بر ما تحمیل شده باشد. بیماری پتانسیلی درونی است. پتانسیلی که دردرون بدن موجودات زنده وجود داشته و در حقیقت همه روزه در بدن تولید می‌گردد.
مواد جانبی حاصل از سوخت و ساز طبیعی بدن در اثر تجمع باعث اختلال در کار سلولها و سپس بافتها و اندامهای بدن می‌گردند. این اختلال بصورت علایم و نشانه‌های مختلفی بروز می‌کنند که ما نام آنرا بیماری می‌گذاریم.
در حالت طبیعی مواد زائد حاصله از سوخت و ساز توسط اندامهای مربوطه از بدن پاکسازی شده اثرات منفی یا مخرب برکار بدن به جا نمی‌گذارند. زمانی که بدن بدلیلی دچار ضعف و ناتوانی در پاکسازی و انجام اعمال حیاتی است و یا میزان مواد زائد از حد طبیعی روزمره خارج است. بدن از حالت بالانس و هوموستازی خارج شده علائم “بیماری” بروز می‌نماید. پرخوری، خستگی، سموم درونی و بیرونی، بی‌خوابی، استرس، افراط و تفریط امور زندگی، افکار نگران کننده و منفی همگی از عواملی هستند که به عدم بالانس بدن می‌انجامند. علایم مختلفی که ما بیماری می‌نامیم در حقیقت در اثر تلاش بدن برای پاکسازی بوجود میایند. تب، اسهال، سردرد، استفراغ، دردهای عضلانی که بطور عموم در اکثر بیماریهای حاد و گاها مزمن مشترک می‌باشند از این جمله‌اند. همین علائم در افرادی که از مصرف مواد اعتیاد روزمره مانند چای، قهوه، الـ*کـل، مواد مخـ ـدر، شکر و آرد سفید دست می‌کشند نیز دیده می‌شوند. علائم ذکر شده که نشانه‌های پاکسازی بدن از سموم می‌باشند پس از مدت چند روز تا چند هفته و بدون نیاز به هیچگونه دخالتی از بین رفته به همراه خود اعتیاد فیزیکی به ماده‌ی مورد نظر را نیز از بین می‌برند.
مثال‌های ساده دیگری موضوع را روشن‌تر می‌کند:
نوزاد شیرخواره‌ای که شیر بالا میاورد با چند وعده پرهیز غذایی، نوشیدن آب و افزایش میزان خواب بهبود می‌یابد.
شخصی که دچار علائمی مانند تب، لرز، آبریزش بینی، خستگی و بطور کلی علائمی است که آنرا سرماخوردگی می‌نامیم با استراحت، مصرف غذای سبک و یا اجتناب از خوردن و افزایش میزان خواب، بدون مصرف دارو و در طول زمانی کوتاه بهبود میابد.
چه چیزی به بهبود ایندو نمونه انجامیده است؟ پروسه ی سم زدایی و بازگشت بدن به بالانس و هوموستازی.
چنانکه ذکر شد، بیماری در اثر تجمع مواد زائد در بدن بوجود می‌آید. در ابتدا بدن به کمک ارگانهای پاکسازی سعی در خروج این مواد زائد دارد. اگر تجمع این مواد بیش از توانایی بدن در پاکسازی آنها باشد و یا اگر بدن به دلایلی از بالانس خارج گردیده در نتیجه قدرت پاکسازی کامل از مواد زائد را نداشته باشد، در اثر تجمع این مواد علائم مختلفی در ارگانهای مختلف بروز می‌نماید. ادامه‌ی این عمل می‌تواند در نهایت به آنرمالی‌های ساختمان سلولی و بافتی منتهی گردیده ساختمان طبیعی عضو یا اعضاء خاصی را دگرگون نماید. به مجموعه‌ی این علائم و نشانه‌ها در کنار هم نام خاصی داده شده که تعریف طب مدرن از بیماریهای مختلف را بوجود می‌آورند، مثلا آرتروز، تورم یا زخم معده، آلرژی، آسم، کولیت، سینوزیت و…
این نامها تنها به عضوی که علائم “بیماری” را بیش از همه از خود بروز داده اشاره دارد این توجه و تمرکز به یک ارگان و یا یک دستگاه دو مسئله‌ی مهم را از مد نظر دور نگه میدارد. اول اینکه به دلیل اصلی و ریشه‌ای بیماری که همانا اختلال در هوموستازی بدن می‌باشد نپرداخته و دوم اینکه بیماری را پدیده‌ای محلی و خاص یک عضو یا دستگاه خاص می‌داند و نه مربوط به کل بدن.
مثلا نام کولیت یا تورم و التهاب روده‌ی بزرگ تنها از آنچه بروز نموده صحبت می‌کند و نه از دلیل ایجاد آن درعین حال که تنها به ابتلا یک عضو بدن یعنی روده‌ی بزرگ توجه دارد و نه کل بدن و نهایتا این همه باعث می‌گردد که طریقه‌ی درمان نیز انحرافی بوده تنها به رفع نشانه‌ها در عضو مربوطه نظر داشته باشد و نه به بازگرداندن بالانس و هوموستازی کل بدن.
همه ی بیماریها در حقیقت تنها یک بیماری هستند که بصورت مجموعه‌ای از نشانه‌های مختلف دراعضاء مختلف بروز کرده‌اند. این نشانه‌ها برمبنای عمل متفاوت اعضاء متفاوت، متفاوت می‌باشند.
همه‌ی بیماریها در حقیقت ریشه در یک علت دارند: تجمع سموم. التهاب و تورم در کبد یا ریه از التهاب و تورم در معده یا روده متفاوت نیستند. آنچه که باعث تفاوت بروز نشانه‌ها می گردد تفاوت در بافت و عمل خاص هر عضو است.
مواد زائد بدن در زمانهای متفاوت دارای ترکیبات شیمیایی متفاوت می‌باشند این بدن است که تعیین می‌کند کدام ماده‌ی زائد در چه زمانی و از چه راهی باید دفع گردد و اینکه کدامیک از اعضاء بدن درگیر پاکسازی این مواد زائد گردند.
عادتهای مختلف ما همچنین بر اعضاء خاص بیش از اعضاء دیگر اثر می‌گذارند بعنوان مثال کشیدن سیگار به نظر می‌رسد که دستگاه تنفس و ریه را بیش از اعضاء دیگر تحت فشار قرار دهد. عوامل دیگر از قبیل عوامل ژنتیکی، تفاوتهای محیطی، تمایلات و عادات مختلف، استرس خاص مشاغل مختلف جسم و روح باعث می‌گردند که عضو یا اعضاء مورد نظر تأثیرات توکسمی (انباشتگی سموم) را آسانتر از خود بروز دهد.
اگر تنها به نشانه‌ها پرداخته و دلیل پیدایش بیماریها را فراموش کنیم. نتیجه همان می‌شود که امروز از نظر طب مدرن دلیل پیدایش قسمت اعظم بیماریها مجهول بوده و دلیل پیدایش بخش بزرگ دیگری بر گرده‌ی باکتریها و ویروسها گذاشته شده است. حال آنکه باور به اینکه همه‌ی بیماریها بروزهای مختلف یک ریشه‌ی اصلی یعنی التهاب بدن در اثر تجمع مواد زائد می‌باشند مارا به بررسی ریشه‌ای علل پیدایش این تجمع، ترمیم و تصحیح آن در نتیجه ریشه کن نمودن “بیماری” می‌رسناند.
علل ریشه‌ای بیماری التهاب بدن در اثر مواد زائد چنانکه ذکر گردید در اثر تغذیه‌ی غلط، روش ناسالم زندگی، پرخوری، استرس روحی و جسمی، پرداختن به مشاغل بیهوده ، تکراری و خسته کننده، داشتن روابط ناسالم با خود و دیگران و امثال اینها می‌باشد. بهوبد مسئله‌ای خود بخودی توسط بدن و درنتیجه‌ی دفع سموم اضافی و مواد زائد در حد مورد قبول بدن برای ادامه‌ی اعمال حیاتی روزمره حاصل می‌گردد و نه در اثر مصرف دارو. تنها باید با پیشه نمودن اصول اساسی سلامتی شرایط ایده‌آل را برای بدن فراهم آورد تا این وظیفه‌ی حیاتی خود را به انجام رساند.
زمانی که بپذیریم که بیماری عمدتا در نتیجه ی نحوه‌ی زندگی، تفکر و اعمال خودما بوجود میاید و نه به علل مجهول و نامعلوم و اجرام آسمانی و زمینی، به دست آورد بزرگی دست پیدا می‌کنیم چرا که مسئولیت سلامت خود را خود به عهده می‌گیریم. این پذیرش و آگاهی به ما این قدرت و توانایی را می‌بخشد که با نحوه‌ی زندگی خود سلامت خود را بیمه نموده از بیماری ها و مشکلات سلامتی آینده‌ی خود جلوگیری نمائیم.
بیمار گردیدن آسان است. در حقیقت نحوه‌ی زندگی روزمره بسیاری از ما که به نوعی تبعیت از حرکت کل جامعه‌ی بشری است ما را به سمت بیماری سوق می‌دهد.
برای بیمار شدن می‌توانیم از توجه و گوش سپردن به پیامهای بدن خودداری کنیم. می‌توانیم عادتهایی مانند کشیدن سیگار، مصرف الـ*کـل و سایر مواد تخدیر کننده یا محرک را دنبال کنیم. می‌توانیم در مشاغل خسته کننده و تکراری روزمره مان درجا بزنیم. می‌توانیم برای لقمه‌ای نان روح خود و آرزوهای خود را به راحتی در خود خفه کنیم. می‌توانیم دانه‌های حسادت، زیاده خواهی، تعصبات مختلف، ترس و نگرانی را در روح خود کاشته همه روزه به آنها سرکشی نموده و آب و کودشان دهیم و بطور کلی می‌توانیم اصول سلامتی را زیر پا گذارده با جریان همگانی تبلیغات و تعلیمات شنا کنیم و پیش برویم.
برعکس برای سلامتی اما باید آگاه بود و آگاهانه حرکت نمود و اصول و قوانین طبیعی را که ایجاد کننده و حامی سلامتی می‌باشند دنبال نمود. بیماری چنانکه ذکر گردید در اثر تجمع مواد زائد در بدنی که به دلایل مختلف قدرت پاکسازی و دفع این مواد به میزان لازمه را از دست داده بوجود می‌آید. در حقیقت زمانی که میزان مواد زائد تولید شده در بدن به نقطه‌ی اشباع رسیده از ظرفیت سیستم پاکسازی روزمره‌ی بدن فراتر می‌رود بیماری “حاد” بروز می‌کند. سپس به محض اینکه میزان این مواد به حدقابل تحمل برای بدن برسد علائم “بیماری” که در حقیقت نشانه‌های پاکسازی هستند از بین رفته بیمار احساس بهبودی می‌کند. اگر شخصی در این مدت از دارو یا سایر روشهای درمان استفاده کرده باشد این بهبود را به حساب ٱن دارو یا آن روشها می‌گذارد. حال آنکه بهبود عملی خود انگیخته و خودبخودی بوده تنها در اثر تقلیل سموم در بدن بوجود میاید. به معنایی دیگر در اکثریت قریب به اتفاق موارد بیماریهای حاد اگر به اندازه کافی صبر و تحمل نشان داده از مصرف دارو خودداری کنیم “بیماری” (پروسه‌ی سم زدایی) دوره‌ی خود را طی نموده و بدن به حالت نرمال خود باز می‌گردد.
در حقیقت درک این مسئله به ما کمک می‌کند که با از بین بردن دلایل بیماری از بروز بیماریها مزمن جلوگیری کنیم.
بیماری تلاش بدن برای دفع مواد زائد تولید شده در بدن است. به چه معنا؟ کسی که ورزش می‌کند در هنگام ورزش دارای ضربان قلب بیشتر، تنفس شدیدتر، بالاتر رفتن درجه‌ی حرارت بدن، هجوم بیشتر خون به اعضاء مختلف، ازدیاد ترشحات مختلف از جمله تعرق و نشانه‌هایی مشابه اینهاست. اینها البته تنها نشانه‌های ظاهری و قابل مشاهده برای ما هستند چرا که در هنگام ورزش و ازدیاد فعالیت بدنی در درون سلولها نیز فعل و انفعالات سلولی شدیدتری برای تولید انرژی و خروج مواد زائد تولید شده صورت می‌گیرد.
آیا ما نام این تغییرات در هنگام ورزش را بیماری می‌گذاریم؟ طبیعتا نه.
پس چگونه است که تغییرات بدن در هنگام سم زدایی شدیدتر را “بیماری” نامیده در پی “معالجه” و از بین بردن آن برمی‌آئیم.
تب، ترشحات بینی و حلق، لرز، تعرق شدید، اسهال، عطسه، سرفه، استفراغ، دردهای عضلانی، همه و همه اعمال فیزیولوژیک و طبیعی بدن در اشکال مبالغه آمیز آن هستند بطور خلاصه یعنی در اثر کوشش بیشتر و مبالغه آمیز بدن برای خروج سموم تولید شده از بدن اعمال طبیعی و فیزیولوژیک صورت مبالغه آمیز به خود می‌گیرند. حرارت بدن بالا میرود، ضربان قلب تندتر می شود، تنفس شدیدتر می‌گردد، دفع سموم از طریق مدفوع تعداد دفعات مدفوع را افزایش داده اسهال را می‌آفریند و الی آخر.
بیماری تلاش مداوم بدن برای دفع مواد زائد و سموم تولید شده در بدن است. همانگونه که سلامتی پدیده‌ای درونی و در خود ارگانیسم است بیماری نیز از درون پدیدده نشأت می‌گیرد. همانقدر که سرما و گرما دنباله‌ی هم‌اند، همانقدر که شب و روز از پی هم می‌آیند بیماری و سلامتی نیز با هم‌اند و دنبال هم. سلامتی و بیماری هر دو از پدیده‌های عادی و فیزیولوژیک بدن می‌باشند. برماست که با انتخاب روش زندگی که حامی و پشتیبان سلامتی است از جسم و روحی سالم‌تر برخوردار بوده زندگی پربار و با نشاطی را پیش ببریم.

منبع: دکتر زرین آذر

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

[PDF]

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

تعریف بیماری مزمن. بیماری مزمن بیماری طولانی مدتی است که تغییرات جسمانی در بدن ایجاد می. کند و کارکردهای بیمار را محدود می گرداند . بیماری مزمن معمولا صعب ...

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

سلامتی و بیماری

سلامتی از دیدگاه پزشک عبارت است از مطابقت با معیارهای معین نظیر شاخصهای فیزیکی ، هنجارها ، میزان‌های بیوشیمیایی ، معیارهای فیزیولوژیکی و ... حتی این شاخصها در رابـ ـطه با عوامل مثل نژاد ، استراحت ، ورزش ، غذا ، عادات گرسنگی کشیدن ، آب و هوا و ... حالات متفاوت به خود می‌گیرد.

چندین دهه پیش سازمان جهانی بهداشت ، سلامتی را در "یک حالت رفاه کامل جسمی ، روانی ، اجتماعی و نه صرفا عدم بیماری تا ناتوانی" تعریف کرد. در سالهای اخیر با گنجاندن توانایی داشتن "یک زندگی از نظر اقتصادی و اجتماعی مثمر" این تعریف تقویت شده است.
عوامل موثر بر سلامتی
بعد جسمی
وراثت ، تعریف سلامتی از دیدگاه ژنیتیکی حالتی است که ژنهای مربوط و مخصوص نقایص و بی‌نظمی‌های جدی وجود نداشته باشد و هیچ نوع انحراف هم از نظر مجموع مقدار کروموزومی کاریوتیپ یا مقدار تعیین شده به عنوان ژنوتیپ در کار نباشد و تشکیلات ژنتیک ، ژنهای مربوط به ویژگیهای هنجار و کاریوتیپ هنجار را داشته باشد.
بعد عاطفی
فشار روحی و روانی در طولانی مدت سیستم‌های بدن را درگیر نموده و اضطراب بر عادات بهداشتی تاثیر می‌گذارد.
بعد هوشی (ذهنی)
بعد هوشی تواناییهای شناختی ، سوابق آموزشی و تجربیات گذشته را در بر می‌گیرد، اینها روی پاسخهای مدد جو نسبت به آموزش در مورد سلامتی و واکنش نسبت به مراقبت پرستار در طی بیماری تاثیر می‌گذارد.
بعد محیطی
بعد محیطی به دو گروه درونی و بیرونی تقسیم می‌شود. محیط درونی شامل هر جز یا همه اجزای بافتها ، محیط زیست بیرونی است. مثل مسکن ، آلودگی هوا ، غذا و آب.
بعد فرهنگی و اجتماعی
اعمال و اعتقادات بهداشتی قویا تحت تاثیر سطح اقتصادی ، روش زندگی ، خانواده و فرهنگ فرد قرار می‌گیرد. سبک زندگی از طریق روابط متقابل فرد با والدین ، دوستان ، خواهر و برادر ، افراد هم سن و از طریق دبستان و رسانه‌های گروهی آموخته می‌شود. بسیاری از بیماریهای امروزی بخصوص در کشورهای پیشرفته ( بیماریهای شریان کرونر قلب ، سرطان ریه و ...) با دگرگونیهای سبک زندگی رابـ ـطه دارد.
بعد اقتصادی
وضعیت سلامت با میزان درآمد سرانه ، تغذیه و مسکن و ... تعیین می‌شود.
بعد اخلاقی
اعتقادات و ارزشهای مذهبی و اخلاقی اجزای مهمی هستند که یک فرد در سلامتی و بیماری باید داشته باشد.
تعریف بیماری از دیدگاههای مختلف
بیماری دلالت بر شرایطی دارد که جسم ، انسان را مریض کرده و عملکرد طبیعی بدن را به هم می‌زند. فرهنگ Webster بیماری را در حالتی که طی آن سلامت بدن کاهش یافته و از وضعیت سلامتی و سالم دور شده باشد و تغییر بدن موجب قطع عملکرد حیاتی شود، تعریف می‌کند. فرهنگ Oxford بیماری را حالتی که بدن یا بخشی از اندام‌های بدن دچار قطع عمل شوند یا از کار بیافتند، تعریف کرده است.

از دیدگاه محیط زیست. ساده ترین تعریف بیماری آن است که بیماری نقطه مقابل سلامتی است. بین کلمات ناراحتی، ناخوشی و بیماری تفاوت هایی وجود دارد. ناراحتی به معنی آن است که یکی از اعمال بدن درست کار نمی‌کند (اختلال عمل فیزیولوژیک یا روان شناختی). اما ناخوشی نه تنها به هنگام وجود ناراحتی خاص در بدن بلکه برای ادراک شخصی از آن ناراحتی و رفتار شخصی در برابر آن است و نشانه تاثیر ناراحتی بر محیط روانی و اجتماعی شخص هم هست (حالات ذهنی شخص که احساس می‌کند حالش خوب نیست).
عوامل موثر بر بیماری
عوامل موثر بر بیماری دو نوع هستند: عوامل بیماری‌زای زیست شناختی و عوامل مربوط به میزبان.
عوامل بیماری‌زای زیست شناختی
موجودات زنده‌ای مانند ویروس ، ریکتزیاها ، قارچها ، میکروبها ، تک‌یاخته‌ای های انگلی یا پریاخته‌ها هستند.

• عوامل فیزیکی : قرار گرفتن در معرض گرمای زیاد ، سرما ، فشار ، پرتوها ، الکتریسیته و سر و صدا و ... موجب ناراحتی می‌شود.
  
  
• عوامل تغذیه‌ای : این عوامل می‌تواند چربیها ، کربوهیدراتها ، مواد معدنی و آب باشند. هر گونه افزایش یا کمبود در خوردن اجزای غذا می‌تواند موجب اختلالات تغذیه‌ای شود. سوء تغذیه‌ای پروتئین ، انرژی ، کم خونی ، چاقی ، کمبود ویتامینها. برخی از دشواریهای تغذیه‌ای بسیاری از کشورها را تشکیل می‌دهند.
  
  
• عوامل شیمیایی : عوامل شیمیایی دو نوع اند: عوامل شیمیایی درون زا و عوامل شیمیایی برون‌زا. بعضی مواد شیمیایی در نتیجه به هم خوردن اعمال بدن تولید یا اضافه می‌شوند. مانند اوره (اورمی) ، بیلیروبین سرم (زردی) ، کربنات کلسیم (سنگهای کلیوی) و ... . همیچنین موادی هستند که از خارج به بدن میزبان وارد می‌شوند مانند مواد آلرژی‌زا ، فلزات ، بخارها ، گرد و خاک ، گازها ، مواد حشره کش و غیره. این عوامل از راه استنشاق ، خوردن یا تلقیح ، بدن وارد می‌شوند.
  
  
• عوامل مکانیکی : تماس مزمن به عوامل ساینده یا نیروهای دیگر ممکن است سبب له شدگی ، پارگی ، تغییر رنگ و ... حتی مرگ بشود.
  
  
• عوامل اجتماعی بیماری‌زا : فقر ، سیگار کشیدن ، اعتیاد به دارو و الـ*کـل ، سبک زندگی ناسالم ، دور ماندن از اجتماع ، محرومیت از محبت مادری.

عوامل مربوط به میزبان

• ویژگیهای زیست شناختی : عوامل ژنتیک و سطح مواد زیست شیمیایی در خون (مثلا گروههای خونی و آنزیمی ، ترکیب سلولی خون ، عوامل ایمنی شناختی و اعمال فیزیولوژیک اندامهای مختلف دستگاههای بدن مانند تهویه ریوی و ... .
  
  
• ویژگیهای جمعیت شناختی : سن ، جنس و نژاد.
  
  
• ویژگیهای اقتصادی – اجتماعی : مانند وضعیت اقتصادی اجتماعی ، آموزش ، شغل ، استرس ، وضعیت تاهل ، مسکن و غیره.
  
  
• عوامل مربوط به سبک زندگی : مانند صفات شخصیتی ، عادات زندگی ، وضع تغذیه ، ورزش ، مصرف الـ*کـل ، الگوهای رفتاری ، به سیگار و مواد مخـ ـدر.

کمبود یا افزایش و یا نبود یک عامل لازم برای سلامتی

1. عوامل شیمیایی مانند هورمونها (انسولین ، آنزیمها.
2. عوامل غذایی
3. فقدان اندامها مانند تیموس.
4. فقدان بخشی از اندامها مانند نقایص قلبی.
5. عوامل کروموزمی مانند سندرم ترنر.
6. عوامل ایمنی شناختی مانند آگاماگلوبولینی.

منبع: دانشنامه رشد.