«هنر چیست؟» (به روسی: Что такое искусство?) کتابی است نوشته لئو تولستوی به سال۱۸۹۷ که وی در آن به مبارزه با نظریات زیبایی شناسانهای میپردازد که هنر را با اصطلاحاتی چونخوبی، حقیقت و بخصوص زیبایی تعریف میکنند. از نظر تولستوی هنر در زمان وی رو به فساد و انحطاط بود و هنرمندان نیز در سردرگمی و گمراهی بودند.
«هنر چیست» نظریات زیبایی شناسانهای را که در اواخر قرن هجدهم و در طول قرن نوزدهم به کمال رسیدند بسط میدهد و آراء واقع گرایانه (که از زمان افلاطون بنیان نهاده شد و به آراء تقلیدی به عنوان مهمترین موضوع توجه دارد) و سطحی کسانی را که هنر و لـ*ـذت را به هم پیوند میدهد نقد میکند.
هنر مجموعهای از آثار یا فرآیندهای ساخت انسان است که در جهت اثرگذاری بر عواطف، احساسات و هوش انسانی و یا بهمنظور انتقال یک معنا یا مفهوم خلق میشوند. همچنین میتوان گفت هنر توان و مهارت خلق زیبایی است.[۱] از مهمترین رشتههای هنری میتوان به هنرهای تجسمی (نقاشی، طراحی، تندیسگری، عکاسی وچاپ)، هنرهای نمایشی (تئاتر و رقـ*ـص)، موسیقی، ادبیات (شعر، داستان)، سینما ومعماری اشاره کرد. هنر، با آفرینندگی و خلاقیت ارتباط مستقیم دارد.[۲]
واژهٔ هنر در زبان سانسکریت، ترکیبی از دو کلمهٔ «سو» بهمعنی نیک و «نر» یا «نره» بهمعنای زن و مرد است. در زبان اوستایی «س» به «ه» تبدیل شده و واژهٔ «هونر» ایجاد گشتهاست که در زبان پهلوی یا فارسی میانه به شکل امروزی (هنر) درآمدهاست که بهمعنای انسان کامل و فرزانه است.[نیازمند منبع]
دانشنامهٔ بریتانیکا هنر را بهعنوان «استفاده از توانایی و تخیل در خلق آثار زیبا، محیطی و یا تجاربی که میتوان با دیگران تقسیم شود» تعریف میکند.
در ادبیات ایران در دورهٔ اسلامی این معنا دوباره دگرگون شد و هنر به معنای کمال، فضیلت، هوشیاری، فضل، تقوی، دانش و کیاست و… به کار رفت، که دارای بار معنایی عام بود:
به دشمن نمایم هنر هرچه هست * ز مردی و پیروزی و زور دستچون غرض آمد هنر پوشیده شد * صد حجاب از دل به سوی دیده شد
«هنر چیست» نظریات زیبایی شناسانهای را که در اواخر قرن هجدهم و در طول قرن نوزدهم به کمال رسیدند بسط میدهد و آراء واقع گرایانه (که از زمان افلاطون بنیان نهاده شد و به آراء تقلیدی به عنوان مهمترین موضوع توجه دارد) و سطحی کسانی را که هنر و لـ*ـذت را به هم پیوند میدهد نقد میکند.
هنر مجموعهای از آثار یا فرآیندهای ساخت انسان است که در جهت اثرگذاری بر عواطف، احساسات و هوش انسانی و یا بهمنظور انتقال یک معنا یا مفهوم خلق میشوند. همچنین میتوان گفت هنر توان و مهارت خلق زیبایی است.[۱] از مهمترین رشتههای هنری میتوان به هنرهای تجسمی (نقاشی، طراحی، تندیسگری، عکاسی وچاپ)، هنرهای نمایشی (تئاتر و رقـ*ـص)، موسیقی، ادبیات (شعر، داستان)، سینما ومعماری اشاره کرد. هنر، با آفرینندگی و خلاقیت ارتباط مستقیم دارد.[۲]
واژهٔ هنر در زبان سانسکریت، ترکیبی از دو کلمهٔ «سو» بهمعنی نیک و «نر» یا «نره» بهمعنای زن و مرد است. در زبان اوستایی «س» به «ه» تبدیل شده و واژهٔ «هونر» ایجاد گشتهاست که در زبان پهلوی یا فارسی میانه به شکل امروزی (هنر) درآمدهاست که بهمعنای انسان کامل و فرزانه است.[نیازمند منبع]
دانشنامهٔ بریتانیکا هنر را بهعنوان «استفاده از توانایی و تخیل در خلق آثار زیبا، محیطی و یا تجاربی که میتوان با دیگران تقسیم شود» تعریف میکند.
در ادبیات ایران در دورهٔ اسلامی این معنا دوباره دگرگون شد و هنر به معنای کمال، فضیلت، هوشیاری، فضل، تقوی، دانش و کیاست و… به کار رفت، که دارای بار معنایی عام بود:
به دشمن نمایم هنر هرچه هست * ز مردی و پیروزی و زور دستچون غرض آمد هنر پوشیده شد * صد حجاب از دل به سوی دیده شد
تالار نقد نگاه دانلود
آخرین ویرایش توسط مدیر: