زبانهای برنامه نویسی

[F@EZEH]

زبانهای برنامه نویسی
مقاله اصلی : زبان برنامه نویسی

زبانهای متعدد برنامه نویسی وجود دارند که هر کدام از آنها سبکهای خاصی را پشتیبانی می کنند . انتخاب زبان برنامه نویسی مورد نظر بر اساس ملاحظات متعددی صورت می گیرد : مانند سیاست شرکت ، مناسب بودن برای وظیفه در نظر گرفته شده ، موجود بودن بسته های برنامه از پیش اماده شده یا نظرات شخصی . به شکل ایده آل مناسب ترین زبان برنامه نویسی برای کاربرد مورد نظر که در دسترس باشد ، انتخاب می شود . موضوعاتی که باعث می شوند از این وضعیت ایده ال فاصله گرفته شوند شامل موضوعاتی مانند یافتن تعداد کافی برنامه نویسان ماهر که بتوانند تیم کاری تشکیل دهند ، در دسترس بودن کمپایر های مناسب برای زبان مورد نظر ، کارآیی برنامه های نوشته شده با زبان مورد نظر ، است .

زبانهای برنامه نویسی در طیفی بین زبانهای "سطح پائین " تا "زبانهای سطح بالا" قرار می گیرند . زبانهای سطح پائین معمولا به زبان ماشین نزدیکتر هستند و سریعتر اجرا می شوند ، در مقابل زبانهای سطح بالا خلاصه تر و برای کاربرد آسان تر هستند ولی با سرعت کمتری اجرا می شوند . کد نویسی با زبانهای سطح بالا معمولا آسان تر از کد نویسی با زبانهای سطح پائین هستند.

آلن داونی در کتاب " چگونه به شکل یک استاد رایانه فکر کنیم " می نویسد :

جزئیات در زبانهای برنامه نویسی مختلف متفاوت به نظر می رسند ولی تعدادی از ساختارهای اساسی در همه زبانهای برنامه نویسی یکسان هستند :

• ورودی : داده ها را از صفحه کلید ، یک فایل یا وسایل دیگر فراهم می کند .
• خروجی : اطلاعات را روی صفحه تصویر نشان می دهد ، به یک فایل می فرستد یا به دستگاههای دیگری انتقال می دهد.
• محاسبات : اعمال محاسباتی اساسی مثل جمع و ضرب را انجام می دهد.
• حالتهای شرطی : شرطهای مشخصی را منترل می کند و بر اساس آن رشته مناسبی از عبارات را اجرا می کند .
• حلقه : بعضی اعمال را به شکل تکراری انجام می دهد ، معمولا با استفاده از تعدادی از متغیر ها این کار انجام می شود .

بسیاری از زبانهای برنامه نویسی مکانیسمهایی را برای استفاده از کتابخانه های مشترک فراهم می کنند . توابعی در این کتابخانه ها بر اساس الگوهای مناسب اجرایی ایجاد می شوند ( مانند روش های انتقال آرگومانها ) و سپس می توان از این توابع در زبانهای متعدد برنامه نویسی استفاده کرد.

دانلود رمان و کتاب های جدید