از روزی که محمود غزنوی به هندوستان حمله کرد، مهاجمان یکی پس از دیگری وارد هندوستان شدند و مردم را به بیچارگی و بدبختی کشاندند.
در زمان حکومت مغولان هندوستان، بهویژه اکبرشاه و شاه جهان، هندوستان دارای درخشانترین عصر تاریخی خود بود. بعد از اورنگ زیب، امپراتوری مغول به خطر افتاد و بر سر تخت جانشینی اختلافاتی بهوجود آمد. این گونه بود که امپراتوری تجزیه گردید و هر منطقه مستقل شد و تحت حکومت نوابها درآمد. در پی این تجزیه، مغولها عظمت و اقتدار خود را از دست دادند و دورۀ استعمار انگلیس آغاز شد. زمینۀ ورود انگلیس در زمان امپراتوری مغول اتفاق افتاد.
از آنجاکه این تحقیق، زمینۀ ورود انگلیس به شبهقارۀ هند را بررسی میکند، لازم است به بررسی امپراتوری مغول، نیز پرداخته شود. همچنین لازم به نظر میرسد که پیش از بررسی ورود انگلیس به هند، تاریخچۀ امپراتوری مغول در هندوستان ذکر گردد.
امپراتوری مغولان
در این سلسله هفده نفر به پادشاهی رسیدند که درمیان آنها شش نفر، از دیگر امپراتورها مقتدرتر به حساب میآمدند. این شش نفر به ترتیب عبارتاند از:
الف) بابر
ظهیرالدین محمد بابر، از ۹۳۲ ق/ ۱۵۲۶م تا ۹۳۷ ق/ ۱۵۳۰م حکومت کرد. او از نوادگان تیمور ( Timur)، مؤسس امپراتوری مغول در هند، است. محمد بابر اولین پادشاه آن بهشمار میآید. وی از نسل پنجم تیمور لنگ است. بابر در ۶ محرم سال ۸۸۸ق/ ۱۴۸۳م، در نیمۀ زمستان به دنیا آمد. امپراتوری مغول با پیروزی بابر آغاز گردید. این سلسله امپراتوران در تاریخ، با نام امپراتوری بابری یا تیموریان هند (گورکانیان هند) یا مغولان هند (مغولان کبیر) شناخته میشوند. بابر در تاریخ ۶ جمادیالاول ۹۳۷ق/ ۱۵۳۰م، در ۴۹ سالگی از دنیا رفت. مدت سلطنت او ۳۸ سال بود که ۳۳ سال در ماوراءالنهر، بدخشان و کابل و پنج سال و پنج روز در هندوستان بوده است. سلطنت او از روز جمعه ۷ رجب ۹۳۲ق/ ۱۵۲۶م شروع شد و در ۶ جمادیالاول ۹۳۷ ق/ ۱۵۳۰م پایان یافت.
ب) همایون
بعد از بابر، فرزند وی همایون به پادشاهی رسید که از سال ۹۳۷ق/ ۱۵۳۰م تا ۹۶۳ق/ ۱۵۵۶م حکومت کرد. همایون در شب سهشنبه ۴ ذیقعده سال ۹۱۳ق/ ۱۵۰۸م در ارگ کابل متولد شد و در ۲۳ سالگی به پادشاهی رسید. وی پادشاهی بینهایت کریم و صاحب ذوق سلیمی بود. او در روز جمعه ۱۱ ربیعالاول سال ۹۶۳ق/ ۱۵۵۶م از سقف کتابخانه افتاد و در ۱۵ همان ماه درگذشت. مقبرۀ او در دهلی است. همایون در ۴۹ سالگی درگذشت و تا چند روز خبر مرگش را فاش نکردند و در روز هفتم خطبۀ پادشاهی به نام اکبرشاه خوانده شد.
در زمان حکومت مغولان هندوستان، بهویژه اکبرشاه و شاه جهان، هندوستان دارای درخشانترین عصر تاریخی خود بود. بعد از اورنگ زیب، امپراتوری مغول به خطر افتاد و بر سر تخت جانشینی اختلافاتی بهوجود آمد. این گونه بود که امپراتوری تجزیه گردید و هر منطقه مستقل شد و تحت حکومت نوابها درآمد. در پی این تجزیه، مغولها عظمت و اقتدار خود را از دست دادند و دورۀ استعمار انگلیس آغاز شد. زمینۀ ورود انگلیس در زمان امپراتوری مغول اتفاق افتاد.
از آنجاکه این تحقیق، زمینۀ ورود انگلیس به شبهقارۀ هند را بررسی میکند، لازم است به بررسی امپراتوری مغول، نیز پرداخته شود. همچنین لازم به نظر میرسد که پیش از بررسی ورود انگلیس به هند، تاریخچۀ امپراتوری مغول در هندوستان ذکر گردد.
امپراتوری مغولان
در این سلسله هفده نفر به پادشاهی رسیدند که درمیان آنها شش نفر، از دیگر امپراتورها مقتدرتر به حساب میآمدند. این شش نفر به ترتیب عبارتاند از:
الف) بابر
ظهیرالدین محمد بابر، از ۹۳۲ ق/ ۱۵۲۶م تا ۹۳۷ ق/ ۱۵۳۰م حکومت کرد. او از نوادگان تیمور ( Timur)، مؤسس امپراتوری مغول در هند، است. محمد بابر اولین پادشاه آن بهشمار میآید. وی از نسل پنجم تیمور لنگ است. بابر در ۶ محرم سال ۸۸۸ق/ ۱۴۸۳م، در نیمۀ زمستان به دنیا آمد. امپراتوری مغول با پیروزی بابر آغاز گردید. این سلسله امپراتوران در تاریخ، با نام امپراتوری بابری یا تیموریان هند (گورکانیان هند) یا مغولان هند (مغولان کبیر) شناخته میشوند. بابر در تاریخ ۶ جمادیالاول ۹۳۷ق/ ۱۵۳۰م، در ۴۹ سالگی از دنیا رفت. مدت سلطنت او ۳۸ سال بود که ۳۳ سال در ماوراءالنهر، بدخشان و کابل و پنج سال و پنج روز در هندوستان بوده است. سلطنت او از روز جمعه ۷ رجب ۹۳۲ق/ ۱۵۲۶م شروع شد و در ۶ جمادیالاول ۹۳۷ ق/ ۱۵۳۰م پایان یافت.
ب) همایون
بعد از بابر، فرزند وی همایون به پادشاهی رسید که از سال ۹۳۷ق/ ۱۵۳۰م تا ۹۶۳ق/ ۱۵۵۶م حکومت کرد. همایون در شب سهشنبه ۴ ذیقعده سال ۹۱۳ق/ ۱۵۰۸م در ارگ کابل متولد شد و در ۲۳ سالگی به پادشاهی رسید. وی پادشاهی بینهایت کریم و صاحب ذوق سلیمی بود. او در روز جمعه ۱۱ ربیعالاول سال ۹۶۳ق/ ۱۵۵۶م از سقف کتابخانه افتاد و در ۱۵ همان ماه درگذشت. مقبرۀ او در دهلی است. همایون در ۴۹ سالگی درگذشت و تا چند روز خبر مرگش را فاش نکردند و در روز هفتم خطبۀ پادشاهی به نام اکبرشاه خوانده شد.