- عضویت
- 2015/09/05
- ارسالی ها
- 9,323
- امتیاز واکنش
- 41,933
- امتیاز
- 1,139
#لارنژیال_ماسک
لارنژیال ماسک یا LARYNGEAL MASK AIRWAY یا ماسک حنجره ای از یک ماسک پهن با یک کاف قابل باد شدن و یک تنه انعطاف پذیز با ID ٬ ۱۵ میلی متر استاندارد تشکیل شده است که می توان به لوله های دستگاه ونتیلاتور ٬ آمبوبگ و سیستم های بیهوشی وصل کرد .
ماسک حنجره ای در سایز های مختلف وجود دارد که می توان آن را در سنین مختلف استفاده کرد.
اندیکاسیون
این راه هوایی اغلب برای بیمارانی که در لوله گذاری معمولی مشکل داشته باشند و یا اینکه لوله گذاری غیر ممکن بوده است اندیکاسیون دارد و در مقایسه با لوله گذاری نای در غلظت های پایینتر داروهای بیهوشی تحمل پذیر تر است و احتمال ورم گلو نیز کمتر می باشد .
برای جایگذاری لارنژیال ماسک نیازی به لارنگوسکوپ نیست و می توان با قرار دادن سر و گردن در همان پوزیشن معمول برای لوله گذاری تراشه در حالی که زاویه آن به پشت زبان و متوجه عقب میباشد گذاشته می شود .
البته روش دیگری نیز وجود دارد که برخی آنستزیست ها ترجیح می دهند که LMA را به سبک ایروی دهانی جایگذاری کنند .
روش انجام
قبل از اقدام به جایگذاری باید از خالی بودن کاف مطمئن شویم و بهتر است ماسک را با سرم فیزیولوژیک خیس کرد تا حرکت آن به سمت گلوت تسهیل شود . LMA به صورت کورکورانه در ریشه هایپوفارنکس قرار داده به صورتی که قسمت ماسک باز کننده راه هوایی در برابر سوراخ گلوت قرار بگیرد و هوا را به سمت ریه ها هدایت کند و کاف باد شده تا حدی راه مری را سد می کند .
پس از جایگذاری ٬ بدون نگه داشتن ماسک حنجره ای ٬ بادکنک (کاف) آن را با ۳۰-۱۰ میلی لیتر هوا باد می شود . در این صورت معمولا حدود ۱.۵ سانتیمتر بالاتر از محل تنظیم اولیه ثابت می گردد . بعد از مطمئن شدن ٬ کیفیت ونتیله شدن بیمار و سمع صداهای تنفسی اقدام به فیکس LMA به لب بالا بوسیله چسب یا باند می کنند .
بر آمده شدن جزئی بافت های قدام گردن که روی حنجره را می پوشاند ٬ نشاندهنده وجود ماسک در محل می باشد که در هنگام باد کردن کاف قابل لمس و رویت است .
〰〰〰
عضویت در کانال اورژانس↙️
〰〰〰
با لارنژیال ماسک ونتیلاسیون ریه امکان پذیر است ٬ هر چند که رسیدن به این هدف در مقایسه با لوله گذاری تراشه کافدار کمتر قابل پیش بینی است .
عیب عمده استفاده از این ماسک عدم حفاظت کامل در مقابل اشتنشاق محتویات معده می باشد .
لارنژیال ماسک یا LARYNGEAL MASK AIRWAY یا ماسک حنجره ای از یک ماسک پهن با یک کاف قابل باد شدن و یک تنه انعطاف پذیز با ID ٬ ۱۵ میلی متر استاندارد تشکیل شده است که می توان به لوله های دستگاه ونتیلاتور ٬ آمبوبگ و سیستم های بیهوشی وصل کرد .
ماسک حنجره ای در سایز های مختلف وجود دارد که می توان آن را در سنین مختلف استفاده کرد.
اندیکاسیون
این راه هوایی اغلب برای بیمارانی که در لوله گذاری معمولی مشکل داشته باشند و یا اینکه لوله گذاری غیر ممکن بوده است اندیکاسیون دارد و در مقایسه با لوله گذاری نای در غلظت های پایینتر داروهای بیهوشی تحمل پذیر تر است و احتمال ورم گلو نیز کمتر می باشد .
برای جایگذاری لارنژیال ماسک نیازی به لارنگوسکوپ نیست و می توان با قرار دادن سر و گردن در همان پوزیشن معمول برای لوله گذاری تراشه در حالی که زاویه آن به پشت زبان و متوجه عقب میباشد گذاشته می شود .
البته روش دیگری نیز وجود دارد که برخی آنستزیست ها ترجیح می دهند که LMA را به سبک ایروی دهانی جایگذاری کنند .
روش انجام
قبل از اقدام به جایگذاری باید از خالی بودن کاف مطمئن شویم و بهتر است ماسک را با سرم فیزیولوژیک خیس کرد تا حرکت آن به سمت گلوت تسهیل شود . LMA به صورت کورکورانه در ریشه هایپوفارنکس قرار داده به صورتی که قسمت ماسک باز کننده راه هوایی در برابر سوراخ گلوت قرار بگیرد و هوا را به سمت ریه ها هدایت کند و کاف باد شده تا حدی راه مری را سد می کند .
پس از جایگذاری ٬ بدون نگه داشتن ماسک حنجره ای ٬ بادکنک (کاف) آن را با ۳۰-۱۰ میلی لیتر هوا باد می شود . در این صورت معمولا حدود ۱.۵ سانتیمتر بالاتر از محل تنظیم اولیه ثابت می گردد . بعد از مطمئن شدن ٬ کیفیت ونتیله شدن بیمار و سمع صداهای تنفسی اقدام به فیکس LMA به لب بالا بوسیله چسب یا باند می کنند .
بر آمده شدن جزئی بافت های قدام گردن که روی حنجره را می پوشاند ٬ نشاندهنده وجود ماسک در محل می باشد که در هنگام باد کردن کاف قابل لمس و رویت است .
〰〰〰
عضویت در کانال اورژانس↙️
〰〰〰
با لارنژیال ماسک ونتیلاسیون ریه امکان پذیر است ٬ هر چند که رسیدن به این هدف در مقایسه با لوله گذاری تراشه کافدار کمتر قابل پیش بینی است .
عیب عمده استفاده از این ماسک عدم حفاظت کامل در مقابل اشتنشاق محتویات معده می باشد .
