معرفی داروها**

[Dead Man]

داکسی سیکلین
Doxycycline

موارد و مقدار مصرف:
الف) عفونتهای ناشی از ارگانیسمهای حساس.
بزرگسالان: مقدار 100 میلیگرم هر 12 ساعت در روز اول و سپس mg/day 100 مصرف میشود.
کودکان بزرگتر از هشت سال و وزن کمتر از 45 کیلوگرم: مقدار mg/Kg/day 4/4 ) در مقادیر منقسم در فواصل 12 ساعت) در روز اول و سپس، mg/Kg/day 4/4-2/2 مصرف میشود. برای کودکان سنگین تر از 45 کیلوگرم، مقدار مصرف مانند بزرگسالان است.
ب) سوزاک در بیمارانی که به پنی سیلین آلرژی دارند.
بزرگسالان: mg 100، دو بار در روز برای 7 روز یا ابتدا مقدار mg 300، و یک ساعت بعد از آن همین مقدار مصرف میشود.
پ) سیفیلیس پنهان و دیررس که بیش از یک سال از شروع آن می گذرد، گوم و سیفیلیس دستگاه قلبی- عروقی (بهعنوان درمان جانشین) در بیماران غیرباردار که به پنی سیلین آلرژی دارند.
بزرگسالان: مقدار mg 100 دوبار در روز، به مدت دو هفته و یا 4 هفته (اگر بیشتر از یک سال از تشخیص میگذرد) مصرف میشود.
ت) عفونتهای ناشی از کلامیدیا تراکوماتیس، التهاب غیرگونوکوکی پیشابراه، عفونتهای بدون عواقب رکتوم، گردن رحم، پیشابراه.
بزرگسالان: مقدار 100 میلیگرم دوبار در روز به مدت حداقل هفت روز مصرف میشود.
ث) پیشگیری از اسهال ناشی از مسافرت که معمولاً توسط اشریشیا کلی آنتروتوکسیژنیک ایجاد میشود.
بزرگسالان: مقدار mg/day 100 برای 3 روز مصرف میشود.
ج) لنفوگرانولوم ونروم.
بزرگسالان: مقدار 100 میلیگرم دوبار در روز، به مدت 21 روز مصرف میشود.
چ- کموپروفیلاکسی از بروز مالاریا در مسافران نواحی که در آنجا پلاسمودیوم فالسیپارم مقاوم به کلروکین اندمیک است و مفلوکین منع مصرف دارد.
بزرگسالان: مقدار mg/day 100 مصرف میشود. درمان پیشگیری باید 2-1 روز قبل از مسافرت به نواحی مالاریاخیز شروع شود و طی مدت اقامت در محل آلوده ادامه یابد.مصرف دارو تا چهار هفته پس از بازگشت از نواحی مالاریاخیز ادامه مییابد.
کودکانی که بیش از هشت سال سن دارند: مقدار mg/Kg/day 2 به صورت مقدار واحد مصرف میشود. حداکثر مقدار مصرف mg/day 100 است. برنامه درمانی این دارو در این مورد، مانند بزرگسالان است.
ح) بیماریهای التهابی حاد لگن (PID) :
بزرگسالان: ابتدا سفتریاکسون mg 250 عضلانی، سپس ادامه درمان با داکسی سیکلین mg 100 دوبار در روز به مدت 14 روز. بیماران بستری و نوجوانان سفوکستین وریدی g 2 هر 6 ساعت یا سفوتتان g 2 وریدی هر 12 ساعت به همراه داکسی سیکلین 100 میلیگرم وریدی یا خوراکی هر 12 ساعت. رژیمهای فوق تا حداقل 24 ساعت بعد از بهبود بالینی ادامه یابند. سپس درمان را تا کامل شدن 14 روز به صورت mg 100 دوبار در روز ادامه دهید.
خ) اپیدیدیمیتت حاد ناشی از کلامیدیا تراکوماتیس یا نایسریا گونوره: 100 میلیگرم دوبار در روز برای حداقل 10 روز.
د) پیشگیری از بروز عفونت در کسانی که مورد تجـ*ـاوز قرار گرفته اند.
بزرگسالان و نوجوانان: mg 100 دوبار در روز برای 7 روز به همراه 2 گرم تک دوز مترونیدازول و 125 میلیگرم سفتریاکسون به صورت عضلانی.
ذ) بیماری لایم:
بزرگسالان و کودکان بزرگتر از 9 سال: mg 100، دو یا سه بار در روز برای 10 تا 30 روز.
ر) پلورال افیوژن ناشی از سرطان: mg 50 داکسی سیکلین در 250 میلیلیتر نرمال سالین رقیق شده و از طریق چست تیوب در فضای جنب تزریق شود.
ز) تراخم:
بزرگسالان: mg/Kg 4-5/2 روزانه خوراکی برای 36 تا 40 روز.
س) به صورت کمکی همراه دیگر آنتی بیوتیکها برای آنتراکس استنشاقی، گوارشی یا اوروفارنژیال.
بالغین: ابتدا 100 میلیگرم هر 12 ساعت وریدی تا نتایج حساسیتی آماده شوند. سپس mg 100 دوبار در روز تا بهبود بالینی. برای حداقل 60 روز بیمار دارو دریافت کند.
کودکان بزرگتر از 8 سال با وزن بیش از 45 کیلوگرم: mg 100 هر 12 ساعت وریدی سپس mg 100، دو بار در روز خوراکی برای 60 روز.
کودکان بزرگتر از 8 سال با وزن کمتر از 45 کیلوگرم: mg/Kg 2/2 هر 12 ساعت وریدی سپس mg/Kg 2/2 دوبار در روز خوراکی برای 60 روز.
کودکان کوچکتر از 8 سال: mg/Kg 2/2 هر 12 ساعت وریدی سپس mg/Kg 2/2 دوبار در روز خوراکی برای 60 روز.
ش) آنتراکس پوستی:
بزرگسالان: mg 100 هر 12 ساعت برای 60 روز.
کودکان بزرگتر از 8 سال با وزن بیشتر از 45 کیلوگرم: mg 100 هر 12 ساعت برای 60 روز.
کودکان بزرگتر از 8 سال با وزن کمتر از 45 کیلوگرم: mg/Kg 2/2 هر 12 ساعت خوراکی برای 60 روز.
کودکان کوچکتر از 8 سال: mg/Kg 2/2 هر 12 ساعت برای 60 روز.
ص) درمان کمکی آکنه شدید.
بزرگسالان : mg 200 خوراکی روز اول (mg 100، هر 12 ساعت یا mg 50 هر 6 ساعت) سپس ادامه دادن به صورت mg 100 روزانه. دوز روزانه می تواند به صورت یک جا یا mg 50 هر 12 ساعت.
ض) ضایعات التهابی (پاپول و پوسچول) روزاسه.
بزرگسالان: mg 40 خوراکی روزانه، یک ساعت قبل یا 2 ساعت بعد از غذا به همراه یک لیوان آب مصرف شود.
ط)بیماری لایم.
بزرگسالان و کودکان بزرگتر از 9 سال: 100 میلی گرم 2 تا 3 بار در روز برای 10 تا 30 روز.
مکانیسم اثر
داکسی سیکلین یک داروی باکتریواستاتیک است. این دارو بطور برگشتپذیر با واحدهای ریبوزومی پیوند مییابد و در نتیجه، ساخت پروتئین باکتری را مهار میکند.
طیف اثر داکسی سیکلین شامل بسیاری از ارگانیسمهای گرم منفی و گرم مثبت، مایکوپلاسما، ریکتزیا، کلامیدیا و اسپیروکت است.

موارد منع مصرف و احتیاط:
تداخل دارویی
مصرف همزمان با داروهای ضداسید حاوی آلومینیم، کلسیم یا منیزیم، یا ملینهای حاوی منیزیم به تشکیل کمپلکسهای غیر قابل جذب منجر میشود. یک ساعت قبل یا دو ساعت بعد از این داروها استفاده شود.
فرآوردههای خوراکی آهن و بیکربنات سدیم جذب آن را مختل میسازد.
داکسی سیکلین ممکن است اثر باکتریکش پنی سیلین را خنثی سازد و رشد سلولی را به دلیل اثر باکتریواستاتیک، مهار سازد. پنی سیلین باید 3-2 ساعت قبل از مصرف تتراسیکلین تجویز شود.
مصرف همزمان با داروهای خوراکی ضد انعقاد اثرات ضدانعقادی این داروها را افزایش میدهد و در نتیجه، سبب کاهش اجباری مقدار مصرف آنها میشود.
داکسی سیکلین فراهمیزیستی دیگوکسین را افزایش میدهد و بنابراین، مقدار مصرف دیگوکسین باید کاهش یابد.
تتراسیکلینها میزان نیاز به انسولین را کاهش میدهند لذا سطح قند خون مانیتور شود.
کاربامازپین، فنی تویین، فنو باربیتال اثر دارو را کاهش می دهند.

تداخل دارویی:
اثر بر آزمایشهای تشخیصی
داکسی سیکلین موجب به دست آمدن نتایج منفی کاذب در آن گروه از آزمونهای ادرار میشود که با استفاده از آزمون گلوکزاکسیداز (TesTape یا Clinistix) صورت میگیرند.
داکسی سیکلین آزمونهای فلورومتریک برای کاتکول آمینهای ادرار را به طور کاذب افزایش میدهد.
دارو باعث افزایش BUN و آنزیمهای کبد شده و سطوح هموگلوبین و هماتوکریت را کاهش می دهد.

مکانیسم اثر:
فارماکوکینتیک
جذب: حدود 100-90 درصد از راه خوراکی جذب میشود. حداکثر غلظت سرمی طی 4-5/1 ساعت حاصل میشود. کمترین قابلیت پیوند با کلسیم را در میان تمام تتراسیکلینها دارد. جذب این دارو در صورت مصرف همزمان با شیر یا مشتقات شیر، مختل میشود که این تداخل قابل توجه نیست.
پخش: به طور گسترده در داخل بافتها و مایعات بدن، از جمله مایع منی و پروستات، مایع جنب و سینوویال، ترشحات نایژهای، بزاق و مایع زلالیه، انتشار مییابد. نفوذ این دارو در مایع مغزی - نخاعی (CSF ) بسیار کم است. به راحتی از جفت عبور میکند. حدود 95-80 درصد به پروتئین پیوند مییابد.
متابولیسم: متابولیسم داکسی سیکلین چشمگیر نیست وتنها به طور جزئی در کبد غیرفعال میشود.
دفع: عمدتاً به صورت تغییر نیافته و از طریق فیلتراسیون گلومرولی در ادرار دفع میشود. مقداری از دارو ممکن است در شیر ترشح شود. نیمه عمر پلاسمایی دارو بعد از مصرف مکرر دارو ، در بزرگسالان دارای عملکرد طبیعی کلیه 24-22 ساعت و در بیماران مبتلا به نارسایی شدید کلیوی 30-20 ساعت است. 40-20 درصد از دارو از طریق مدفوع در عرض 48 ساعت از مصرف به صورت داروی فعال دفع میشود. با کلیرانس کراتینین کمتر از ml/min 10، 5-1 درصد دارو در عرض 72 ساعت از ادرار دفع میشود.

فارماکوکینتیک:
موارد منع مصرف و احتیاط
موارد منع مصرف: حساسیت به داکسی سکیلین، تتراسیلیکن یا سایر ترکیبات مربوط، کودکان زیر 8 سال به جز موارد درمان آنتراکس (شامل آنتراکس تنفسی و بعد از تماس).
موارد احتیاط: مواردی از سندرمهای اتوایمیون گزارش شده است. هپاتوتوکسیسیتی بندرت رخ میدهد. در صورت بروز LFT را چک کرده و دارو باید قطع شود. دارو باعث افزایش BUN شده ، در بیماران با نارسایی کلیوی با احتیاط استفاده شود. دارو باعث ایجاد فتوسنستیویتی میشود. در صورت بروز اریتم مصرف دارو قطع شود. حتما از ضدآفتاب استفاده شده و از تماس طولانی مدت با آفتاب خودداری شود. مواردی از سودو تومور سربری بدنبال مصرف دارو گزارش شده است. در صورت بروز اریتم مصرف دارو باید قطع شود. مواردی از عفونتهای ثانویه باکتریال و قارچی مثل اسهال ناشی از کلستریدیوم دیفیسیل بدنبال مصرف طولانی مدت دارو گزارش شده است. تا 2 ماه بعد از قطع دارو نیز CDAD (اسهال ناشی از کلتسریدیوم دیفیسیل) گزارش شده است. این دارو در کودکان زیر 8 سال نباید استفاده شود (مگر در درمان آنتراکس).
در ضمن بارداری نیز از این دارو استفاده نشود. چون باعث تاثیرات مخرب روی دندان، رشد عضلانی و استخوانی میشود.

اشکال دارویی:
اشکال دارویی:
Tablet: 100mg (As Hyclate or Monohydrate)
Capsule: 50, 100mg (monohydrate)

اطلاعات دیگر:
طبقه بندی فارماکولوژیک: تتراسیکلین.
طبقه بندی درمانی: آنتی بیوتیک.
طبقه بندی مصرف در بارداری: رده D
ملاحظات اختصاصی
علاوه بر ملاحظات مربوط به تمامی تتراسیکلینها، رعایت موارد زیر نیز توصیه میشود:
داکسی سیکلین را میتوان در بیماران مبتلا به اختلال عملکرد کلیه مصرف کرد، زیرا این دارو در بدن تجمع نمییابد و موجب افزایش بارز غلظتهای ازت اوره خون (BUN) نمیشود.
مصرف در کودکان: این دارو نباید در کودکان کوچکتر از 8 سال مصرف شود چون باعث تغییررنگ دائمی دندانها و هایپوپلازی تاج دندان میشود.
مصرف در شیردهی: مصرف این دارو در دوران شیردهی توصیه نمیشود.
مصرف در بارداری: به خاطر تاثیر روی دندان و استخوان بهتر است دارو برای کوتاه مدت (7 تا 14 روز) قبل از ماه ششم استفاده شود. در موارد آنتراکس میتوان از دوزهای معمول استفاده کرد.
عوارض جانبی
اعصاب مرکزی: زیادی فشار خون داخل جمجمهای.
قلبی- عروقی: پریکاردیت، ترومبوفلبیت.
پوست: بثورات اریتماتوز و ماکولا پاپولار، حساسیت به نور، افزایش پیگمانتاسیون، کهیر، تغییر رنگ ناخنها.
دهان: گلودرد، التهاب زبان، اختلال در بلع.
دستگاه گوارش: بیاشتهایی، ناراحتی در اپیگاستر، تهوع، استفراغ، دیس فاژی، اسهال، آنتروکولیت، التهاب در نواحی مقعدی- تناسلی، زخم مری، کاندیدیاز دهانی.
ادراری- تناسلی: سمیت برگشت پذیر کلیوی (سندرم فانکونی، در صورت مصرف تتراسیکلینهای تاریخ گذشته).
خون: نوتروپنی ، ائوزینوفیلی، آنمی همولیتیک، ترومبوسیتوپنی.
موضعی: ترومبوفلبیت.
کبد: هپاتوتوکسیسیتی.
سایر عوارض: حساسیت مفرط، عفونت ثانویه قارچی و باکتریایی، تغییر رنگ دندانها.
توجه: در صورت بروز علائم مسمومیت، حساسیت مفرط یا عفونت ثانویه، بروز اریتم بعد از قرار گرفتن در معرض نور خورشید یا اشعه ماورای بنفش یا در صورت بروز اسهال شدید که نشان دهنده کولیت سودوممبران باشد، باید مصرف دارو قطع شود.
مسمومیت و درمان
تظاهرات بالینی: اختلالات گوارشی.
درمان: شامل مصرف آنتی اسیدها یا تخلیه معده یا شستشوی معده طی چهار ساعت بعد از بلعیدن دارو میشود.


<منبع: passtor.ir>

 

[Dead Man]

کلوکساسیلین
Cloxacillin Sodium

موارد و مقدار مصرف:
عفونتهای سیستمیک ناشی از ارگانیسمهای حساس
بزرگسالان و کودکان با وزن بیش از 20 کیلوگرم: mg 500-250 هر 6 ساعت مصرف می شود.
کودکان بالای 1 ماه (ز یر 20 کیلوگرم ): mg/kg 100-50 روزانه در 4 روز منقسم ، هر 6 ساعت تا حداکثر دوز روزانه g 4 مصرف می شود.

موارد منع مصرف و احتیاط:
موارد منع مصرف: حساسیت مفرط شناخته شده به هر یک از پنی سیلینها
موارد احتیاط: اختلال کار کلیه (این دارو از طریق کلیه دفع می شود و کاهش مقدار مصرف در نارسایی متوسط تا شدید کلیوی ضروری است )، بیمارانی که وارفارین مصرف می کنند، حساسیت به سفالوسپورین ها.

عوارض جانبی:
دستگاه گوارش: تهوع، استفراغ، اسهال، کولیت سودوممبران، کلستاز داخل کبدی.
ادراری ـ تناسلی: نفریت بینابینی حاد.
خون: ائوزینوفیلی، لکوپنی، گرانولوسیتوپنی، ترومبوسیتوپنی، آگرانولوسیتوز.
سایر عوارض: حساسیت مفرط (بثورات پوستی، کهیر، لرز، تب، عطسه، خس خس سـ*ـینه، آنافیلاکسی)، عفونت ثانویه قارچی و باکتریایی.
مسمومیت و درمان
تظاهرات بالینی: تشنج یا تحـریـ*ک پذیری عصبی - عضلانی.
درمان: هیچ توصیهای در این زمینه وجود ندارد. درمان علامتی است؛ طی چهار ساعت بعد از مصرف دارو ، با واداشتن بیمار به استفراغ یا شستشو، معده را تخلیه کرده و به دنبال آن ذغال فعال برای کاهش جذب دارو تجویز می کنند. همودیالیز یا دیالیز صفاقی دارو را به طور کامل از بدن خارج نمی کند.

تداخل دارویی:
مصرف همزمان با آمینوگلیکوزیدها اثرات سینرژیک باکتری کش بر روی استاف یلوکوکوس اورئوس ایجاد می کند. با این وجود، این داروها از نظر فیزیکی و شیمیایی ناسازگارند و در صورت مخلوط شدن و یا مصرف همزمان ممکن است غیرفعال شوند.
اثرات وارفارین ممکن است تشدید شود. پنی سیلینها سطح متوترکسات را افزایش میدهند.

مکانیسم اثر:
اثر ضد باکتری: کلوگزاسیلین یک باکتری کش است. این دارو به پروتئینهای مخصوص پنی سیلین در باکتری متصل می شود و ساخت دیواره سلولی باکتر ی را مهار می کند.
کلوگزاسیلین در برابر اثرات آنزیم پنی سیلیناز که پنی سیلین را غیرفعال می سازد، مقاوم است، بنابراین، بر بسیاری از گونه های باکتری تولیدکننده پنی سیلیناز موثر است. فعالیت این دارو بیشتر در مقابل استافیلوکوکهای تولیدکننده پنی سیلیناز است، ولی بعضی از گونه ها ممکن است مقاوم باقی بمانند. همچنین، کلوگزاسیلین بر باسیلهای بی هوازی و هوازی گرم مثبت موثر است ولی بر روی باسیلهای گرم منفی تاثیر قابل توجهی ندارد.

فارماکوکینتیک:
جذب: از دستگاه گوارش به سرعت ولی ناقص (60-37 درصد) جذب می شود. این دارو نسبتاً در مقابل اسید پایدار است. حداکثر غلظت پلاسمایی طی 2-5/0 ساعت حاصل می شود. غذا ممکن است سرعت و مقدار جذب دارو را کاهش دهد.
پخش: به طور گسترده در بدن انتشار می یابد. نفوذ این دارو در مایع مغزی - نخاعی (CSF) بسیار ناچیز است، ولی در التهاب مننژ افزایش می یابد. از جفت عبور کرده حدود 96-90 درصد به پروتئین پیوند می یابد.
متابولیسم: کبدی.
دفع: کلوگزاسیلین و متابولیتهای آن از طریق ترشح توبولی و فیلتراسیون گلومرولی در کلیه دفع می شوند. در شیر مادر ترشح می شود. نیمه عمر دفع آن در بزرگسالان 1-5/0 ساعت است، ولی در بیماران مبتلا به اختلال کار کلیه به 5/2 ساعت می رسد.

اشکال دارویی:
Injection, Powder: 250, 500mg, 1g
Tablet: 25, 100, 250, 500mg
Capsule: 250, 500mg

اطلاعات دیگر:
طبقه بندی فارماکولوژیک: پنی سیلین مقاوم به پنی سیلیناز.
طبقه بندی درمانی: آنتی بیوتیک.
طبقه بندی مصرف در بارداری: رده B
ملاحظات اختصاصی
علاوه بر ملاحظات مربوط به تمامی پنی سیلینها، رعایت موارد زیر نیز توصیه می شود:
دارو با یک لیوان آب مصرف می شود. اسید موجود در آب میوه و کربنات موجود در نوشیدنی ها موجب غیرفعال شدن دارو می شود.
دارو با معده خالی مصرف شود ، زیرا غذا جذب دارو را کاهش می دهد.
مصرف در کودکان: دفع کلوگزاسیلین در نوزادان کاهش می یابد. بی ضرر ی این دارو در نوزادان ثابت نشده است.
مصرف در شیردهی: کلوگزاسیلین در شیر مادر ترشح می شود. بنابراین، مصرف این دارو در دوران شیردهی با ید با احتیاط صورت گیرد.
اثر بر آزمایشهای تشخیصی کلوگزاسیلین نتایج آزمون پروتئینهای سرم و ادرار را تغییر می دهد. این دارو موجب افزایش و یا بروز پاسخ مثبت کاذب در آزمونهای توربیدیمتریک پروتیئن سرم و ادرار با استفاده از اسید سولفوسالیسیلیک یا اسید تری کلرو استیک می شود.
کلوگزاسیلین ممکن است سبب افزایش گذرا در نتایج آزمونهای کبدی و کاهش گذرا در تعداد پلاکتها ، گلبولهای سفید و گلبولهای قرمز خون شود.
بالا رفتن نتایج آزمون عملکرد کبدی ممکن است نشانگر هپاتیت یا کلستاز ناشی از دارو باشد. کلوگزاسیلین ممکن است غلظتهای سرمی آمینوگلیکوزیدها را به طور کاذب کاهش دهد.

<منبع: passtor.ir>

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

 

[Dead Man]

نالیدیکسیک اسید .نالیدیک اسید
Nalidixic Acid

موارد و مقدار مصرف:
عفونتهای حاد و مزمن مجاری ادرار ناشی از ارگانیسمهای گرم منفی حساس
بزرگسالان: از راه خوراکی، مقدار یک گرم چهار بار در روز به مدت 14-7 روز، یا g/day 2 به مدت طولانی مصرف میشود.
کودکان بزرگتر از سه ماه: از راه خوراکی، مقدار mg/kg/day 55 در چهار مقدار منقسم به مقدار 14-7 روز ، یا mg/kg/day 33 در چهار مقدار منقسم به مدت طولانی مصرف میشود.
مکانیسم اثر
اثر ضد میکروب: نالیدیکسیک اسید یک داروی باکتریکش است و ساخت اسید در ریبونوکلئیک (DNA) میکروب را مهار میسازد. طیف اثر این دارو شامل اکثر ارگانیسمهای گرم منفی، به جز سودوموناس، است.
(در تقریباً 10 درصد بیماران در طول درمان با نالیدیکسیک اسید، مقاومت ایجاد میشود).
فارماکوکینتیک
جذب: از دستگاه گوارش به خوبی جذب میشود. حداکثر غلظت سرمی دارو طی 2-1 ساعت حاصل میشود.
پخش: در بافت کلیه و مایع منی تجمع مییابد. وارد بافت پروستات نمیشود و مقدار کمی از آن در مایع مغزی - نخاعی (CSF) و جفت یافت میشود. به میزان زیادی به پروتئین پیوند مییابد.
متابولیسم: در کبد به هیدروکسی نالیدیکسیک اسید و کونژوگههای غیرفعال متابولیزه میشود.
دفع: متابولیتهای این دارو و 3-2 درصد از داروی تغییر نیافته از طریق کلیه دفع میشوند. نیمه عمر پلاسمایی دارو در بیماران دارای علمکرد طبیعی کلیه ، 5/2-1 ساعت، و در بیماران مبتلا به آنوری، تا 21 ساعت است.

موارد منع مصرف و احتیاط:
اثر بر آزمایشهای تشخیصی
واکنشهای کاذب مثبت در آن دسته از آزمونهای گلوکز ادرار که با استفاده از معرفهای سولفات مس انجام میشوند (مانند آزمون بندیکت، آزمون فهلینگ و Clinitest)، ممکن است بروز کنند که ناشی از واکنش با اسید گلوکورونیک (که به وسیله متابولیتهای ادراری نالیدیکسیک اسید آزاد میشود) و سولفات مس است. غلظت 17- کتواستروئیدهای ادرار و استروئیدهای 17- کتوژنیک ادرار ممکن است بهطور کاذب افزایش یابد، زیرا نالیدیکسیک اسید با ام - دینیتروبنزن مصرفی برای اندازهگیری این متابولیتهای ادراری واکنش نشان میدهد. غلظتهای ادراری اسید وانیلیل ماندلیک نیز ممکن است بهطور کاذب افزایش یابد.
تعداد گلبولهای قرمز، پلاکتها و گلبولهای سفید ممکن است در طول درمان با نالیدیکسیک اسید بهطور گذرا کاهش یابند.

تداخل دارویی:
عوارض جانبی
اعصاب مرکزی: خوابآلودگی ، ضعف، سردرد، سرگیجه، سرگیجه حقیقی، تشنجات در بیماران مبتلا به صرع، اغتشاش شعور، توهمات.
پوست: خارش، حساسیت به نور، کهیر، بثورات پوستی.
چشم: حساسیت به نور، تغییر در تشخیص رنگها، دوبینی، تاری دید.
دستگاه گوارش: درد شکمی، استفراغ، اسهال.
خون: ائوزینوفیلی، ترومبوسیتوپنی، لکوپنی، کمخونی همولیتیک.
سایر عوارض: آنژیوادم، تب، لرز، افزایش داخل جمجمه و برآمده شدن ملاج در شیرخواران و کودکان.
مسمومیت و درمان
تظاهرات بالینی: سایکوز سمی ، حملات تشنجی، افزایش فشار داخل جمجمه، اسیدوز متابولیک، لتارژی، تهوع و استفراغ، (هر چند که به دلیل دفع سریع نالیدیکسیک اسید، چنین واکنشهایی معمولاً طی 3-2 ساعت برطرف میشوند).
درمان: در صورتی که زمان زیادی از بلعیدن دارو نگذشته باشد، میتوان از شستشوی معده استفاده کرد، ولی در صورت جذب دارو، مراقبتهای حمایتی، از جمله افزایش مصرف مایعات، را باید شروع کرد. برای درمان حملات تشنجی ناشی از مصرف نالیدیکسیک اسید میتوان داروهای ضد تشنج را تجویز کرد، ولی تجویز این داروها به ندرت ضروری میشود.

مکانیسم اثر:
موارد منع مصرف و احتیاط
موارد منع مصرف: سابقه اختلالات تشنجی (ممکن است موجب بروز حملات تشنجی شود)، کمبود گلوکز - 6- فسفات دهیدروژناز (G6PD) (ممکن است موجب بروز کمخونی همولیتیک شود)، حساسیت مفرط شناخته شده به دارو.
موارد احتیاط: اختلال کار کلیه یا کبد (به دلیل خطر تجمع دارو)، آرتریواسکلروز شدید مغزی (به دلیل خطر مسمومیت CNS).

فارماکوکینتیک:
تداخل دارویی
در صورت مصرف همزمان با وارفارین یا سایر داروهای ضد انعقاد خوراکی، ممکن است این دارو مقادیر زیادی از داروهای ضد انعقاد را از محلهای اتصال به آلبومین سرم جابهجا کند و موجب تشدید اثرات ضد انعقادی شود.
در صورت مصرف همزمان با داروهای دیگری که موجب بروز حساسیت به نور میشوند، اثرات اضافی ممکن است بروز کند.

اشکال دارویی:
Tablet: 500mg
Suspension: 60 mg/ml

اطلاعات دیگر:
طبقه بندی فارماکولوژیک: آنتیبیوتیک کینولون.
طبقه بندی درمانی: ضد عفونیکننده مجاری ادرار.
طبقه بندی مصرف در بارداری: رده B
ملاحظات اختصاصی
آزمونهای کشت میکروبی و تعیین حساسیت باید قبل از شروع درمان انجام و در صورت لزوم تکرار شوند.
شمارش کامل سلولهای خونی و مطالعه عملکرد کبد بهطور دورهای در طول درمانی طولانیمدت انجام شوند.
این دارو در مقابل عفونتهای ناشی از پسودموناس یا عفونتهای خارج از مجاری ادراری بیتاثیر است.
بعد از 48 ساعت درمان (بخصوص با تجویز مقادیر ناکافی دارو)، ممکن است مقاومت باکتریایی بروز کند.
اگرچه مسمومیت CNS به ندرت بروز میکند ، ولی ممکن است تشنجات مختصر، افزایش فشار داخل جمجمه و سایکوز سمی در شیرخواران ، کودکان و بیماران سالخورده بروز کنند.
نکات قابل توصیه به بیمار
1- در صورت بروز اختلالات بینایی، به پزشک اطلاع دهید. این عوارض معمولاً با کاهش مقدار مصرف برطرف میشوند.
2- قرار گرفتن در معرض نور خورشید ممکن است موجب بروز حساسیت به نور شوند. حساسیت به نور ممکن است تا سه ماه بعد از پایان درمان ادامه یابد. تا سه ماه بعد از پایان درمان، در صورت قرار گرفتن در معرض نور خورشید و ضربه خفیف به پوست، ممکن است تاولهای بزرگ ظاهر شوند.
مصرف در کودکان: بیضرری مصرف نالیدیکسیک اسید در شیرخواران کوچکتر از سه ماه ثابت نشده است و نباید برای این گروه سنی تجویز شود. همچنین، این دارو نباید در کودکان تا قبل از سن بلوغ مصرف شود، زیرا ممکن است برای غضروفها سمی باشد (بخصوص در مفاصلی که وزن بدن را تحمل میکنند). مقدار مصرف باید براساس وزن بدن تنظیم شود.
مصرف در شیردهی: مقادیر کمی از دارو در شیر ترشح میشود. در یک مورد، کمخونی همولیتیک در شیرخواری مشاهده شده که مادرش مقدار یک گرم دارو چهار بار در روز مصرف میکرده است. کاهش دفع و افزایش غلظت سرمی دارو موجب افزایش ترشح آن در شیر میشود.

<منبع: passtor.ir>

 

[Dead Man]

سیپروفلوکساسین
Ciprofloxacin HCl Ophthalmic

موارد و مقدار مصرف:
الف) زخم شبکیه.
روز اول، دو قطره هر 15 دقیقه طی شش ساعت اول و سپس دو قطره هر 30 دقیقه برای باقیمانده روز به داخل چشم مورد نظر چکانده میشود.
روز دوم، دو قطره هر ساعت به داخل چشم مورد نظر چکانده میشود.
از روز سوم تا روز چهاردهم، دو قطره هر چهار ساعت به داخل چشم چکانده میشود. اگر تا 14 روز تداوم درمان، اپیتلیالیزه شدن مجدد شبکیه بروز نکرده باشد، میتوان درمان را ادامه داد.
ب) التهاب ملتحمه باکتریایی.
یک یا دو قطره هر دو ساعت طی دو روز و یک یا دو قطره هر 4 ساعت برای پنج روز بعد به داخل کیسه ملتحمه چکانده میشود.
مکانیسم اثر
این دارو یک فلوروکینولون است که بر طیف گستردهای از پاتوژنهای گرم منفی و گرم مثبت چشمی موثر است. اثر باکتریوسید این دارو ناشی از تداخل آن با آنزیم DNA ژیراز است، که برای ساخت DNA باکتری لازم است.

موارد منع مصرف و احتیاط:
عوارض جانبی
چشم: سوزش یا ناراحتی موضعی. در 17 درصد از بیماران ، با مصرف مکرر دارو برای زخم شبکیه، رسوب کریستالهای سفید مشاهده شده است.
واکنشهای دیگری که در کمتر از 10 درصد از بیماران بروز کردهاند، عبارتند از بروز دلمه در لبه پلک و پوسته کریستالی، احساس وجود جسم خارجی در چشم، خارش، پرخونی ملتحمه و احساس طعم بد بعد از مصرف دارو.
مسمومیت و درمان
در صورت مصرف بیش از حد موضعی دارو میتوان موضع را با آب گرم شستشو داد.

مکانیسم اثر:
موارد منع مصرف و احتیاط
موارد منع مصرف: سابقه حساسیت مفرط به سیپروفلوکساسین یا هر یک از اجزای این دارو، حساسیت مفرط به کینولونهای دیگر.

فارماکوکینتیک:
تداخل دارویی
مطالعات خاصی برای تداخلهای دارویی سیپروفلوکساسین انجام نشده است. با این وجود، مصرف سیستمیک بعضی از کینولونها موجب تداخلهای دارویی زیر میشود:
افزایش غلظت پلاسمایی تئوفیلین، تداخل با متابولیسم کافئین، افزایش داروهای خوراکی ضدانعقاد مانند وارفارین و مشتقات آن و افزایش گذرا در کراتینین سرم در بیمارانی که به طور همزمان سیکلوسپورین مصرف میکنند.

اشکال دارویی:
Drop : 0.3%
Drop: Ciprofloxacin (As Hydrochloride) 0.3%+Dexamethasone Phosphate (As Disodium) 0.1%

اطلاعات دیگر:
طبقه بندی فارماکولوژیک: آنتیبیوتیک فلوروکینولونی.
طبقه بندی درمانی: آنتیبیوتیک چشمی.
طبقه بندی مصرف در بارداری: رده C
ملاحظات اختصاصی
استفاده طولانی مدت دارو ممکن است به رشد بیش از حد ارگانیسمهای غیرحساس، مانند قارچها منجر شود.
در صورت بروز بثورات پوستی یا هر گونه علامت حساسیت مفرط، باید مصرف دارو قطع شود.
مصرف در کودکان: بیضرری و اثربخشی مصرف این دارو در کودکان کوچکتر از 12 سال ثابت نشده است.
مصرف در شیردهی: ترشح این دارو در شیر مادر مشخص نیست. در صورت مصرف در دوران شیردهی باید احتیاط لازم به عمل آید.
توجه: برای کسب آگاهی بیشتر درباره این دارو، به تک نگار Ciprofloxacin Systemic مراجعه کنید.

<منبع: passtor.ir>

 

[Dead Man]

نیترو فورانتواین
Nitrofurantoin

موارد و مقدار مصرف:
الف) درمان عفونت مجاری ادراری فوقانی اول یه یا عودکننده ناشی از ارگانیسمهای حساس.
بزرگسالان و کودکان بزرگتر از 12 سال: از راه خوراکی، مقدار 100-50 میلی گرم چهار بار در روز همراه با غذا مصرف می شود. طول مدت درمان 7 روز است.
کودکان یک ماهه تا 12 ساله: از راه خوراکی، مقدار mg/kg/day 7-5 به هنگام خواب یا در چهار مقدار منقسم مصرف می شود.
ب) درمان طولانی مدت برا ی فرونشانی عفونت.
بزرگسالان: از راه خوراکی، مقدار mg/day 100-50 به هنگام خواب به صورت دوز یک جا مصرف می شود.
کودکان: با مقدار کم، در حد mg/kg/day 1 در دو مقدار منقسم یا به صورت یک جا مصرف می شود.

موارد منع مصرف و احتیاط:
موارد منع مصرف: اختلال شدید عملکرد کلیوی با کلیرانس کراتینین کمتر از 20 میلی لیتر در دقیقه (غلظت ادراری دارو بی تاثیر بوده و ممکن است مسمومیت بروز کند)، نوزادان کوچکتر از یک ماه، بارداری، و در بیماران مبتلا به کمبود گلوکز - 6 - فسفات دهیدروژناز (G6PD) (خطر بروز کم خونی همولیتیک وجود دارد)، حساسیت مفرط شناخته شده نسبت به دارو.
موارد احتیاط: دیابت، آسم، کم خونی، کمبود ویتامین B یا عدم تعادل الکترولیتها (خطر بروز نوروپاتی محیطی را افزا یش می دهد)، نارسایی کلیوی، بیماری ناتوان کننده و یا کمبود G6PD.

عوارض جانبی:
اعصاب مرکزی: نوروپاتی محیطی، سردرد، سرگیجه، خواب آلودگی، پلی نوروپاتی بالارونده (با مصرف مقادیر زیاد یا در موارد نارسایی کلیوی).
پوست: ضایعات ماکول, پاپولر اریتماتو یا اگزماتو، خارش، کهیر، درماتیت اکسفولیاتیو، سندرم استیونس - جانسون ، آلوپسی گذرا.
دستگاه گوارش: بی اشتهایی، تهوع، استفراغ، درد شکم، اسهال، هپاتیت.
خون: همولیز در بیماران مبتلا به کمبود G6PD، آگرانولوسیتوز، ترومبوسیتوپنی.
سایر عوارض: حملات آسم در بیماران دارای سابقه آسم ، آنافیلاکسی، حساسیت مفرط، تب دارویی، رشد بیش از حد ارگانیسمهای غیرحساس در مجاری ادرار ، واکنشهای حساسیت مفرط ریوی (سرفه ، درد قفسه سـ*ـینه، تب، لرز، تنگی نفس )، نکروز کبدی.
توجه: در صورت بروز حساسیت مفرط، همولیز، نوروپاتی محیطی یا واکنش ریوی، باید مصرف دارو قطع شود.

تداخل دارویی:
در صورت مصرف همزمان با پروبنسید و سولفین پیرازون، دفع کلیوی این دارو کاهش می یابد و به افزایش غلظت سرمی و کاهش غلظت ادراری آن منجر می شود. افزایش غلظت سرمی دارو ممکن است اثربخشی ضدباکتری دارو را کاهش دهد.
در صورت مصرف همزمان با داروهای آنتی اسید حاوی منیزیم، ممکن است جذب نیتروفورانتوئین کاهش یابد.
در مصرف همزمان با نالیدیکسیک اسید و سایر کینولونها نیتروفورانتوئین فعالیت ضدباکتری این داروها را خنثی می سازد.
داروهای آنتی کولینرژیک و غذاها فراهمی زیستی نیتروفورانتوئین را از طریق کاهش حرکات گوارشی افزایش داده و درنتیجه، حلالیت دارو و جذب آن را افزایش میدهند.

مکانیسم اثر:
اثر ضدباکتری: نیتروفورانتوئین با مقادیر کم اثر باکتریوستاتیک و با مقادیر زیاد احتمالاً اثر باکتریسیدال دارد. اگرچه مکانیسم دقیق اثر این دارو مشخص نیست، ولی به نظر می رسد این دارو سیستمهای آنزیمی باکتری را مهار می کند. این دارو بیشترین اثر خود را در pH اسیدی اعمال می کند.
طیف اثر این دارو شامل بسیاری از ارگانیسمهای عفونت زای گرم مثبت و گرم منفی ادراری، از جمله اشرشیاکلی، استافیلوکوکوس اورئوس، انتروکوکسی و بعضی از گونه های کلبسیلا، پروتئوس و آنتروباکتر، است. ارگانیسمهایی که معمولاً در مقابل نیتروفورانتوئین مقاوم هستند، عبارت اند از سودوموناس، آسینتوباکتر، سراشیا و پروویدنسیا.

فارماکوکینتیک:
جذب: به خوبی از دستگاه گوارش (عمدتاً روده کوچک) جذب می شود. وجود غذا به حلالیت دارو و سرعت جذب آن کمک می کند.
پخش: در صفرا انتشار می یابد و از جفت عبور می کند. حدود 60 درصد دارو به پروتئینهای پلاسما پیوند می یابد. نیمه عمر پلاسمایی دارو حدود 20 دقیقه است. سطح ادراری ظرف 30 دقیقه به پیک می رسد.
متابولیسم: تا حدی در کبد متابولیزه می شود.
دفع: حدود 50-30 درصد دارو به صورت تغییرنیافته از طریق فیلتراسیون گلومرولی و دفع توبولی طی 24 ساعت از راه ادرار دفع می شود. بخشی از دارو می تواند در شیر وارد شود.

اشکال دارویی:
Tablet: 100mg
Suspension: 25 mg/5ml

اطلاعات دیگر:
طبقه بندی فارماکولوژیک: نیتروفوران.
طبقه بندی درمانی: ضدعفونی کننده مجار ی ادرار .
طبقه بندی مصرف در بارداری: رده B (منع مصرف در زمان ترم)
نکات قابل توصیه به بیمار
1- برای کاهش تحریکات گوارشی دارو را همراه با غذا یا شیر مصرف کنید.
2- این دارو ممکن است موجب ایجاد نتایج کاذب مثبت در آن دسته از آزمونهای گلوکز ادرار شود که با استفاده از روش احیای سولفات مس (Clinitest) انجام می شوند، ولی بر آزمون گلوکز اکس یداز (Tes-Tape , Distix , Clinitix) تاثیری ندارد .
3- سوسپانسیون خوراکی این دارو ممکن است رنگ دندانها را به طور موقت تغییر دهد. برای جلوگیری از این عارضه، دهان خود را بعد از مصرف دارو با آب بشوئید.
4- از نگهداری دارو در ظرف های حاوی آلومینیوم یا فولاد ضدزنگ خودداری کنید.
مصرف در کودکان: مصرف این دارو در نوزادان کوچکتر از یک ماه ممنوع است، زیرا در این گروه سنی نارس بودن سیستمهای آنزیمی، خطر آنمی همولیتیک را افزایش می دهد.
مصرف در شیردهی: بی ضرری مصرف دارو در شیردهی ثابت نشده است. اگرچه غلظت کمی از دارو در شیر ترشح می شود، ولی هیچ گونه عوارض جانبی برا ی آن گزارش نشده است ، جز در نوزادان مبتلا به کمبود G6PD که ممکن است موجب بروز آنمی همولیتیک شود.
ملاحظات اختصاصی
آزمونهای کشت و حساسیت باید قبل از شروع درمان انجام گرفته و در صورت لزوم تکرار شوند.
اشکال خوراکی ا ین دارو با فاصله یک ساعت از داروهای آنتی اسید حاوی منیزیم مصرف شوند. سوسپانسیون خوراکی را می توان با آب، شیر یا آب میوه مخلوط کرد.
شمارش تام سلولهای خونی به طور مرتب انجام شود.
میزان مصرف مایعات و دفع آنها و وضعیت ریوی بیمار پیگیری شود.
این دارو ممکن است رنگ ادرار را به قهوهای یا زرد تیره تغییر دهد.
از تجویز همزمان نیتروفورانتوئین با نالیدیکسیک اسید خودداری شود.
درمان با این دارو حداقل سه روز بعد از استریل شدن ادرار ادامه یابد.
مصرف طولانی مدت دارو ممکن است موجب بروز حساسیت مفرط شود.
این دارو ممکن است موجب رشد ارگانیسمهای غیرحساس، بخصوص سودوموناس شود.
اثر بر آزمایشهای تشخیصی
نیتروفورانتوئین ممکن است موجب ایجاد نتایج کاذب مثبت در آن دسته از آزمونهای گلوکز ادرار شود که با استفاده از روشهای سولفات مس (مانند آزمون بندیکت، آزمون فهلینگ یا Clinitest) انجام می شوند، زیرا این دارو با این روشها تداخل نشان می دهد.
کم خونی و نتایج غیرطبیعی آزمون های عملکرد کبد ممکن است در طی درمان با نیتروفورانتوئین روی دهد.
ممکن است منجر به کاهش گرانولوسیت و پلاکت گردد.

<منبع: passtor.ir>

 

[Dead Man]

افلوکساسین . افلوکینول
Ofloxacin​

موارد و مقدار مصرف:
الف) کنژنکتیویت ناشی از ارگانیسمهای شناخته شده.
بزرگسالان و کودکان بالای 1 سال : یک تا دو قطره هر 2 تا 4 ساعت در زمان بیداری برای 2 روز اول چکانده می شود و سپس روزی 4 بار تا 5 روز د یگر ادامه می یابد.
ب) کراتیت باکتریایی.
بزرگسالان و کودکان بالای 1 سال : یک تا دو قطره هر 30 دقیقه در زمان بیداری در چشم درگیر چکانده می شود و پس از کاهش علائم هر 4 تا 6 ساعت به مدت 2 روز ادامه می یابد. در روز سوم، یک تا دو قطره هر یک ساعت، در زمان بیداری، در چشم درگیر چکانده می شود و به مدت 4 تا 6 روز دیگر ادامه می یابد، سپس هر 6 ساعت 1 تا 2 قطره تا زمان بهبودی بالینی مصرف می گردد.
پ) تشدید حاد علائم برونشیت مزمن، عفونتهای ساده پوستی و پنومونی اکتسابی از جامعه.
بزرگسالان: هر 12 ساعت mg 400 از راه خوراک ی به مدت 10 روز مصرف می شود.
ت) بیماریهای قابل انتقال از راه تماس جنـ*ـسی، مانند سوزاک ساده، عفونتهای حالب و مثانه.
بزرگسالان: یک دوز منفرد 400 میلی گرم ی از راه خوراکی برا ی سوزاک ساده حاد مصرف می شود.
جهت التهاب سرویکس و حالب mg 300 هر 12 ساعت از راه خوراکی به مدت 7 روز مصرف می گردد.
ث) عفونت ساده مجاری ادراری.
بزرگسالان: جهت درمان التهاب مثانه ناشی از اشرش یاکولی یا کلبسیلا پنومونیه، mg 200 هر 12 ساعت از راه خوراکی به مدت 3 روز و برای التهاب مثانه ناشی از سایر ارگانیسمها mg 200 هر 12 ساعت از راه خوراکی به مدت 7 روز مصرف می شود.
ج) عفونت کامپلیکه مجاری ادراری.
بزرگسالان: مقدار mg 200 هر 12 ساعت از راه خوراکی به مدت 10 روز مصرف می گردد.
چ) التهاب پروستات ناشی از اشرش یاکولی.
بزرگسالان: mg 300 هر 12 ساعت از راه خوراکی به مدت 6 هفته مصرف می شود.
ح) بیماری التهابی لگن (PID).
بزرگسالان: mg 400 هر 12 ساعت از راه خوراکی همراه با مترونیدازول به مدت 10 تا 14 روز تجویز می شود.
خ) التهاب گوش خارجی ناشی از اشرش یاکولی، سودومونا آئروژینوزا یا استافیلوکوک اورئوس.
بزرگسالان و کودکان بالای 13 سال : 10 قطره در گوش درگیر یک بار در روز و به مدت 7 روز تجویز می شود.
کودکان 6 ماه تا 13 سال: 5 قطره یک بار در روز در گوش درگیر به مدت 7 روز تجویز می گردد.
د) التهاب گوش میانی حاد همراه با پارگی پرده صماخ در کودکان.
کودکان 1 تا 12 سال: 5 قطره ، 2 بار در روز در گوش درگیر، به مدت 10 روز تجویز می شود.
ذ) التهاب مزمن گوش میانی همراه با پارگی پرده صماخ.
بزرگسالان و کودکان 12 سال به بالا: 10 قطره ، 2 بار در روز در گوش درگیر به مدت 14 روز مصرف می شود.
ر) اسهال مسافرتی.
بزرگسالان: mg 300 دو بار در روز از راه خوراکی به مدت 3 روز مصرف می شود.
مقدارمصرف در نارسایی کلیوی: مقدار مصرف در بیماران دچار نارسایی کلیوی دارای کلیرانس کراتینین ml/min 50 یا کمتر باید تنظیم شود. بعد از مقدار مصرف اولیه، مقدار مصرف مطابق جدول زیر تنظیم می گردد:
کلیرانس کراتینین
مقدار نگهدارنده
دفعات مصرف
ml/min
50-20
مقدار معمول
هر 24 ساعت
کمتر از
ml/min
20
نصف مقدار
معمول
هر 24 ساعت
در بیمارانی که اختلال عملکرد کبدی دارند حداکثر دوز روازنه mg 400 است.

موارد منع مصرف و احتیاط:
موارد منع مصرف: سابقه حساسیت به آن یا به گروههای کینولون.
موارد احتیاط: کولیت سودوممبران به هنگام مصرف تقریباً تمام داروهای آنتی بیوتیک حاوی این دارو گزارش شده است و ممکن است به صورت خفیف تا شدید و خطرناک باشد. بنابراین، تشخیص اسهال در بیماران قبل از تجویز این دارو حائز اهمیت است. در بیمارانی که تشنج داشته یا در کسانی که بیماریهای CNS مانند آترواسکلروز مغزی دارند ،در بیماریهای کبدی، نارسایی کلیوی و یا در طی دوران بارداری این دارو باید با احتیاط مصرف گیرد.

عوارض جانبی:
ملاحظات اختصاصی
بی ضرری و اثربخشی تزریق وریدی دارو در درمان بیماران مبتلا به عفونتهای شدید ثابت نشده است.
تغییر مقدار مصرف در بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی ضروری است.
آزمونهای حساسیت و کشت مناسب قبل از درمان انجام شود تا ارگانیسمهایی که موجب عفونت می شوند، و نیز حساسیت آنها به دارو مشخص شود.
بعضی از گونه های سودوموناس آئروژینوز
ا ممکن است در طول درمان با این دارو مقاومت سریع پیدا کنند.
واکنشهای شدید مسمومیت با نور در صورت تماس با نور مستقیم خورشید گزارش شده است. از تماس بیش از حد با نور خورشید اجتناب شود. در صورت بروز مسمومیت نوری با ید مصرف دارو قطع شود.
این دارو در درمان سیفلیس موثر نبوده است.
طی درمان طولانی مدت با این دارو، بررسی متناوب عملکرد کبد ، کلیه و آزمونهای خونی توصیه می شود.

تداخل دارویی:
این دارو نباید با محلولهای حاوی کات یونهای چندظرفیتی، مانند منیزیم، به طور همزمان از یک راه تزریقی مصرف شود. مصرف همزمان با آنتی اسیدهای حاوی کلسیم، منیزیم، آلومینیوم یا سوکرالفیت، کاتیونهای دوظرفیتی یا سه ظرفیتی مانند آهن ، یا با مولتی ویتامینهای حاوی روی، از راه خوراکی، ممکن است تا حد زیادی با جذب اوفلوکساسین تداخل کند و به کاهش غلظت سیستمیک منجر شود.
مصرف همزمان با سایمتیدین موجب افزایش قابل توجه نیمه عمر بعضی از کینولونها شده است.
افزایش غلظت سرمی سیکلوسپورین در صورت مصرف همزمان آن با بعضی از کینولونها گزارش شده است.
در صورت مصرف همزمان با داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی احتمال افزایش خطر تحـریـ*ک CNS و بروز تشنجات وجود دارد.
در صورت مصرف همزمان با تئوفیلین، غلظت تئوفیلین در حالت پایدار ممکن است افزایش یابد.
مواردی از افزایش اثر ضد انعقادی وارفارین خوراکی و مشتقات آن با بعضی کینولونها گزارش شده است. در صورت مصرف همزمان این داروها، زمان پروترومبین یا سایر آزمونهای انعقادی باید به دقت پیگیری شوند.

مکانیسم اثر:
این دارو بر طیف وسیعی از باکتری های هوازی و بی هوازی گرم منفی و گرم مثبت موثر است. این دارو اغلب در غلظتهای مساوی یا کمتر از MIC باکتریسید است. به نظر می رسد این دارو از طریق مهار DNA ژیراز (که یک آنزیم کاتالیزور حیاتی در دو تا شدن ، تکثیر و بازسازی DNA باکتریایی است) اثر باکتریسیدال خود را اعمال می کند.

فارماکوکینتیک:
جذب: جذب این دارو بعد از مصرف یک دوز یا چند دوز 400-200 میلی گرم آن از راه خوراکی قابل سنجش است. مقدار داروی جذب شده با مقدار مصرف نسبت مستقیم دارد. بعد از مصرف خوراکی دارو ، فراهمی زیستی آن حدود 98 درصد است. اوج غلظت سرمی آن 2-1 ساعت بعد از مصرف خوراکی حاصل می شود.
پخش: غلظت پایدار دارو از راه تزریقی، بعد از چهار دوز آن حاصل می شود. بعد از هفت روز تزریق وریدی اوفلوکساسین، نیمه عمر دفع آن شش ساعت (بین 10 - 5 ساعت) بوده است. کلیرانس تام و حجم پخش به ترتیب L/h 15 و 120 لیتر بودهاند. حدود 32 درصد دارو در پلاسما به پروتئین پیوند می یابد.
بعد از مصرف خوراکی، به طور گسترده در بافتها و مایعات بدن انتشار می یابد. در مایع گردن رحم، بافت ریه، تخمدان، مایع پروستات، بافت پروستات، پوست و مخاط بیمار یافت می شود.
دفع: دفع این دارو به هنگام مصرف تزریقی عمدتاً از طریق کلیه صورت می گیرد؛ حدود 65 درصد دارو طی 48 ساعت از طر یق کلیه و 8-4 درصد آن از طریق مدفوع دفع می شود، که این امر نشان دهنده مقدار کم دفع دارو در صفرا است. به هنگام مصرف دارو از راه خوراکی، 80-70 درصد آن به صورت تغییرنیافته طی 36 ساعت از طریق کلیه دفع می شود. در بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی، کلیرانس این دارو کاهش می یابد.

اشکال دارویی:
Drop: 0.30%
Tablet: 200, 300, 400mg

اطلاعات دیگر:
طبقه بندی فارماکولوژیک: فلوروکینولون.
طبقه بندی درمانی: آنتی بیوتیک.
طبقه بندی مصرف در بارداری: رده C
نکات قابل توصیه به بیمار
مایعات زیاد بنوشید.
این دارو می تواند موجب بروز سرگیجه و منگی شود ، بنابراین در صورت انجام فعالیتهای نیازمند به هوشیاری کامل احتیاط کنید.
این دارو ممکن است موجب بروز حساسیت مفرط شود. در صورت بروز علائم حساسیت پوستی، کهیر، تاکیکاردی، اشکال در بلع یا تنفس، یا هرگونه علائم آلرژیک، مصرف دارو را قطع کنید.
دارو را همراه غذا مصرف کنید.
ویتامینها، فرآوردههای آهن یا املاح معدنی یا مکملهای غذایی، آنتی اسیدهای حاوی کلسیم، آلومینیوم، یا منیزیم را دو ساعت قبل یا بعد از مصرف این دارو میل کنید.
مصرف در کودکان: بی ضرری و اثربخشی مصرف فرم خوراکی دارو در کودکان و نوجوانان کوچکتر از 18 سال ثابت نشده است. داروها ی مشابه منجر به آرتروپاتی در حیوانات جوان شدهاند.
مصرف در شیردهی: دارو در شیر ترشح می شود. به دلیل احتمال وجود عوارض جانبی شدید و در نظر گرفتن اهمیت مصرف دارو برای مادر ، قطع شیردهی باید در نظر گرفته شود.
عوارض جانبی
الف) فرم چشمی.
اعصاب مرکزی : گیجی، اختلالات بینایی.
گوش، حلق و بینی: خشکی چشم ، خارش، اشک ریزش، فتوفوبی، قرمزی، احساس ناراحتی یا سوزش گذرا در چشم.
ب) فرم خوراکی.
اعصاب مرکزی : گیجی، خواب آلودگی، خستگی، تب، سردرد، بی خوابی، خستگی، عصبی شدن ، تشنج، اختلالات خواب.
قلبی - عروقی: درد قفسه سـ*ـینه.
دستگاه گوارش: درد یا احساس ناراحتی شکمی، بی اشتهایی، یبوست، اسهال، خشکی دهان ، نفخ، تهوع، کولیت سودوممبران، استفراغ.
ادراری ـ تناسلی: خارش واژینال، گلوکزاوری، هماچوری، پروتئینوری، ترشح واژینال، واژینیت.
خون: آنمی، ائوزینوفیلی، لکوسیتوز، لکوپنی، نوتروپنی.
متابولیک: هایپرگلیسمی، هایپوگلیسمی.
عضلانی - اسکلتی: درد بدن.
سایر عوارض: واکنشهای بیش حساسیتی (واکنش آنافیلاکتوئید)، فلبیت.
مسمومیت و درمان
تظاهرات بالینی: خواب آلودگی، تهوع، سرگیجه، احساس گرما و سرما، تورم و بی حسی صورت ، لکنت زبان، عدم حفظ تعادل به صورت خفیف تا متوسط. تمام مشکلات بجز سرگیجه طی یک ساعت بعد از قطع انفوزیون از بین می روند. سرگیجه، در صورت تداوم، طی حدود 9 ساعت برطرف می شود.
درمان: در صورت مصرف بیش از حد دارو، محتویات معده باید تخلیه شود. وضعیت بیمار پیگیری شود و هیدراتاسیون مناسب انجام گیرد. این دارو از طریق همودیالیز یا دیالیز صفاقی به طور موثر از بدن خارج نمی شود.


<منبع: passtor.ir>

 

[Dead Man]

موپیروسین
Mupirocin

موارد و مقدار مصرف:
زرد زخم (ایمپتیگو)
بزرگسالان: روزانه 3 بار پماد 2 درصد روی موضع مالیده میشود.
کودکان: روزانه 3 بار پماد 2 درصد روی موضع مالیده میشود.

موارد منع مصرف و احتیاط:
تداخل دارویی
اطلاعاتی در دسترس نیست.

تداخل دارویی:
عوارض جانبی
پوست: خارش، بثورات جلدی، اریتم، احساس سوزش و درد، خشکی، التهاب، درماتیت تماسی و افزایش ترشح از زخم.
دستگاه گوارش: تهوع.

مکانیسم اثر:
موپیروسین سنتز پروتئین و RNA را در استافیکولوک اورئوس مهار میکند. موپیروسین مخلوطی از چند نوع اسید سودومونیک بوده که تقریباً 90 درصد آن را نوع A تشکیل میدهد. مطالعات در محیط زنده و روی اشرشیاکولی نشان داد که اسید سودومونیک ، ایزولوسین ترانسفر RNA سنتتاز را مهار میکند.
این دارو در غلظتهای بالا اثرات باکتریسیدی دارد. فارماکوکینتیک جذب: مقادیر اندکی از دارو از راه پوست جذب سیستمیک میگردد. پخش: مقادیر اندک جذب شده سریعاً متابولیزه میگردد. متابولیسم: پس از متابولیسم تبدیل به مونیک اسید میگردد. دفع: متابولیت غیر فعال مونیک اسید از کلیهها دفع میشود.

فارماکوکینتیک:
موارد منع مصرف و احتیاط
موارد منع مصرف: در صورت حساسیت نسبت به دارو یا اجزای فرمولاسیون.
موارد احتیاط : استفاده در زخمهای بزرگ به خصوص در صورت وجود اختلال عملکرد کلیوی.

اشکال دارویی:
Ointment: 2%

اطلاعات دیگر:
طبقه بندی فارماکولوژیک: اسید سودومونیک.
طبقهبندی درمانی: آنتیبیوتیک.
طبقه بندی مصرف در بارداری: رده B
نکات قابل توصیه به بیمار
در صورت بروز حساسیت نسبت به دارو، مصرف آن باید قطع شود.
موپیروسین موضعی را نباید در چشم به کار برد.
استفاده از پانسمان پس از مالیدن پماد بلامانع است.
در صورت عدم بهبودی در عرض 3 تا 5 روز به پزشک اطلاع دهید.
ملاحظات اختصاصی
استفاده طولانی از فرآوردههای آنتیبیوتیک موضعی، میتواند فرد را مستعد ابتلا به عفونتهای مقاوم همچون عفونتهای قارچی نماید.
دارو ممکن است در درمان فولیکولیت و زخمهای باکتریایی مورد استفاده قرار گیرد.
با توجه به استفاده از پلیاتلینگلیکول در فرمولاسیون دارو ، در صورت استفاده وسیع از دارو به دلیل احتمال جذب این ماده، بیمار مستعد سمیت کلیوی خواهد بود.

<منبع: passtor.ir>

 

[Dead Man]

کلرامفنیکل
Chloramphenicol Ophthalmic

موارد و مقدار مصرف:
عفونتهای باکتریایی سطحی چشم مربوط به ملتحمه یا قرنیه.
بزرگسالان و کودکان: دو قطره از محلول، هر یک ساعت داخل چشم چکانده می شود تا بهبود حاصل شود؛ یا دو قطره چهار بار در روز، برحسب شدت عفونت، داخل چشم چکانده می شود. درمان را تا 48 ساعت پس از بهتر شدن عفونت ادامه دهید.

مکانیسم اثر:
عوارض جانبی
چشم: کاهش دقت بینایی، آتروفی چشم در کودکان، سوزش، گزش یا خارش چشم.

اشکال دارویی:
Drop: 0.5%

اطلاعات دیگر:
طبقهبندی فارماکولوژیک: مشتق دی کلرواستیک اسید.
طبقه بندی درمانی: آنتی بیوتیک (چشمی و گوشی).
طبقه بندی مصرف در بارداری: رده C
نکات قابل توصیه به بیمار
به هنگام مصرف قطره چشمی این دارو، اطراف چشم را تمیز کنید و بعد قطره را در داخل چشم بچکانید.
از تماس نوک قطره چکان با چشم و گوش یا اطراف آن خودداری کنید.
در صورت بروز علائم و نشانههای حساسیت، مانند خارش پلکها یا سوزش مداوم، مصرف دارو را فوراً قطع کنید و به پزشک مراجعه نمایید.
به بیمار توصیه شود که قطره را دقیقاً برا ی مدتی که توصیه شده است مصرف کند. حتی اگر علائم بهبودی زودتر از این زمان بروز کند.
توجه: برای کسب آگاهی در مورد مکانیسم اثر، فارماکوکینتیک و سایر ویژگیهای این دارو، به تک نگار Chloramphenicol (Systemic) مراجعه کنید.

<منبع: passtor.ir>

 

[Dead Man]

سفپیم
Cefepime

موارد و مقدار مصرف:
موارد منع مصرف و احتیاط
- در بیماران با سابقه کولیت، کاهش عملکرد کلیه، بدی تغذیه و بیمارانی که به مدت طولانی آنتی بیوتیک دریافت کردهاند، با احتیاط مصرف شود.
- استفاده طولانی مدت از دارو باعث ایجاد عفونت ثانویه می شود.
- در بیماران با سابقه حساسیت به پنی سیلین بویژه واکنشهای با واسطه IgE (مانند آنافیلاکسی، آنژیوادم، کهیر) با احتیاط مصرف شود.
- مصرف دارو ممکن است، کولیت به دنبال مصرف آنتی بیوتیک یا کولیت ثانویه به کلستریدیوم دیفیسیل ایجاد کند.

موارد منع مصرف و احتیاط:
عوارض جانبی
اعصاب مرکزی: تب، سردرد، درد.
قلبی- عروقی: فلبیت.
دستگاه گوارش: کولیت، اسهال، تهوع، کاندیدای دهانی، استفراغ.
ادراری-تناسلی: واژینیت.
پوست: خارش، راش، کهیر.
سایر عوارض: التهاب.
مسمومیت و درمان
تظاهرات بالینی: تشنج، انسفالوپاتی و تحـریـ*ک پذیری عصبی- عضلانی.
درمان: انجام اقدامات حمایتی توصیه می شود. چنانچه کلیه بیمار نارسا باشد، همودیالیز جهت حذف دارو از بدن او پیشنهاد می شود.

تداخل دارویی:
ملاحظات اختصاصی
1- نمونه جهت کشت و تست حساسیت میکروبی قبل از شروع دوز اول گرفته شود. درمان ممکن است پس از این نتایج شروع شود.
2- در هنگام انفوزیون سفپیم، قطع سایر محلولها توصیه می شود.
3- جهت تزریق عضلانی، دارو را با آب مقطر، محلول نرمال سالین، دکستروز 5% و لیدوکایین 1 یا 5% می توان رقیق کرد.
4- در بیماران با کاهش عملکرد کلیه، عملکرد کلیه قبل از شروع درمان و در حین آن کنترل شود. چنانچه دوز دارو در این بیماران تنظیم نشود، عوارض جدی مانند انسفالوپاتی، میوکلونوس، تشنج و نارسایی کلیه می تواند اتفاق بیفتد.
5- مقدار گلوکز ادرار بوسیله واکنشهای آنزیمی گلوکز اکسیداز مانند chemstrip یا diastix چک شود.
6- بیمار بررسی شود، به خصوص اگر بیمار مدت طولانی تحت درمان با سفپیم می باشد یا کاهش عملکرد کلیه داشته یا در وضعیت بد تغذیه به سر می برد. در صورت لزوم ویتامین K به بیمار داده شود.
7- ویال سفپیم محتوی آرژینین می باشد.

مکانیسم اثر:
تداخل دارویی
استفاده همزمان با آمینوگلیکوزیدها، ممکن است ریسک سمیت کلیوی و گوشی را افزایش دهد.
استفاده همزمان با دیورتیکهای قوی مانند فوروزماید ممکن است خطر سمیت کلیوی را افزایش دهد.

فارماکوکینتیک:
اثر بر آزمایشهای تشخیصی
این دارو می تواند فعالیت پروترومبین را، بویژه در بیماران با نارسایی کبدی یا کلیوی یا وضعیت بد تغذیه و آنهایی که به مدت طولانی سفپیم دریافت کردهاند، کاهش دهد. ممکن است به صورت کاذب موجب مثبت شدن نتایج آزمایش قند ادرار به روش clinitest شود. سفپیم نتیجه آزمون کومبس را نیز مثبت می کند.

اشکال دارویی:
موارد و مقدار مصرف
الف) عفونتهای دستگاه ادراری خفیف تا متوسط ایجاد شده توسط E.coli، klebsiella pneumoniae یا proteus mirabilis همچنین مواردی که همزمان با این میکروارگانیسمها دچار باکتریمی شده اند.
بزرگسالان: 5/0 تا 1 گرم عضلانی ( تزریق عضلانی تنها برای عفونتهای ایجاد شده توسط E.coli توصیه می شود) یا انفوزیون وریدی در مدت 30 دقیقه هر 12 ساعت برای مدت 7 تا 10 روز .
ب) عفونتهای دستگاه ادراری شدید شامل پیلونفریت ایجاد شده توسط E.coli یا K. Pneumonia.
بزرگسالان : 2 گرم انفوزیون وریدی در مدت 30 دقیقه هر 12 ساعت برای 10 روز .
پ) پنومونی متوسط تا شدید ایجاد شده توسط streptococcus pneumoniae، pseudomonas aeruginosa، K. pneumoniae، یا گونههای enterobacter.
بزرگسالان : 1 تا 2 گرم انفوزیون وریدی در مدت 30 دقیقه هر 12 ساعت برای 10 روز .
ت) عفونتهای پوستی uncomplicated متوسط تا شدید ایجاد شده توسط staphylococcus aureus (گونه های حساس به متی سیلین) یا streptococcus pyogenes
بزرگسالان : 2 گرم انفوزیون وریدی در مدت 30 دقیقه هر 12 ساعت برای 10 روز .
ث) درمان تجربی در تب و نوتروپنی.
بزرگسالان : 2 گرم وریدی هر 8 ساعت برا ی 7 روز یا تا زمانی که نوتروپنی برطرف شود.
کودکانی که وزن آنها کمتر از 40 کیلوگرم باشد: mg/kg 50 وریدی هر 8 ساعت.
ج) عفونتهای دستگاه ادراری complicated و uncomplicated، عفونتهای پوستی uncomplicated و پنومونی.
کودکانی که وزن آنها کمتر از 40 کیلوگرم باشد: mg/kg 50 وریدی هر 12 ساعت یا بر اساس توصیه آکادمی کودکان امریکا: برای کودکان بزرگتر از یک ماه 1 تا 2 گرم روزانه در دو دوز منقسم برای عفونتهای خفیف تا متوسط یا 2 تا 4 گرم روزانه در دو دوز منقسم برای عفونتهای شد ید.
مقدار مصرف در کودکان نباید از دوزاژ پیشنهادی بزرگسالان بیشتر شود.
مقدار مصرف در نارسایی کلیه
در بیمارانی که همودیالیز می شوند، حدود 68% دارو پس از هر جلسه دیالیز 3 ساعته برداشته می شود. پس از اتمام دیالیز دوز دارو را تکرار کنید. برای بیمارانی که دیالیز صفاقی می شوند، دوز نرمال در فواصل هر 48 ساعت یک بار داده شود.
مقدار مصرف سفپیم در نارسایی کلیه
کلیرانس کراتینین
ml/min
500 میلی گرم هر 12 ساعت
1 گرم هر 12 ساعت
2 گرم هر 12 ساعت
2 گرم هر 8 ساعت
60-30
500 میلی گرم هر 24 ساعت
1 گرم هر 24 ساعت
2 گرم هر 24 ساعت
2 گرم هر 12 ساعت
29-11
500 میلی گرم هر 24 ساعت
500
میلی گرم هر 24 ساعت
1 گرم هر 24 ساعت
2 گرم هر 24 ساعت
کمتر از
11
250 میلی گرم هر 24 ساعت
250 میلی گرم هر 24 ساعت
500 میلی گرم هر 24 ساعت
1 گرم هر 24 ساعت
CAPD
500 میلی گرم هر 48 ساعت
1 گرم هر 48 ساعت
2 گرم هر 48 ساعت
2 گرم هر 48 ساعت
همودیالیز
*
1 گرم در روز اول، سپس 500 میلی گرم هر 24 ساعت
1 گرم در روز اول، سپس 500 میلی گرم هر 24 ساعت
1 گرم در روز اول، سپس 500 میلی گرم هر 24 ساعت
1 گرم هر 24 ساعت
در روزهای همودیالیز، سفپیم باید بعد از همودیالیز تزریق شود. در صورت امکان سفپیم باید هر روز در یک ساعت یکسان با روزهای قبل تزریق شود.
مکانیسم اثر
اثر ضد باکتری: این دارو اثر باکتریسیدال خود را از طریق مهار سنتز دیواره سلولی اعمال می کند و معمولاً بر علیه میکرو ارگانیسمهای گرم مثبت مانند S. pneumoniae، S. aureus و S. pyogenes و میکروارگانیسمهای گرم منفی مانند گونه های enterobacter، E.coli، k. pneumoniae، P. mirabilis و P. aeruginosa فعال می باشد.
فارماکوکینتیک
جذب: پس از تزریق عضلانی به صورت کامل جذب می شود.
پخش: به صورت گسترده پخش می شود. پیوند پروتئینی آن حدود 20% می باشد.
متابولیسم: به سرعت متابولیزه می شود.
دفع : حدود 85% به صورت داروی تغییر نیافته، کمتر از 1% به صورت متابولیت، 8/6% به صورت اکسید و 5/2% به صورت اپیمر سفپیم در ادرار ترشح می شود.

اطلاعات دیگر:
طبقه بندی درمانی: آنتی بیوتیک.
طبقه بندی مصرف در بارداری: رده B

اشکال دارویی:
Injection, powder: 500mg, 1, 2 g
نکات قابل توصیه به بیمار
تزریق عضلانی دارو ممکن است دردناک باشد.
مصرف در سالمندان: با احتیاط مصرف شود. سالمندان با نارسایی کلیه به تنظیم دوز دارو نیاز دارند.
مصرف در کودکان: اطلاعاتی در مورد نظیم دوز دارو در کودکان با نارسایی کلیه در دست نیست، ولی تغییراتی مشابه آنچه در دوز داروی بزرگسالان اعمال می شود، پیشنهاد شده است.
مصرف در شیردهی: این دارو در شیر به مقدار بسیار اندکی ترشح می شود. با احتیاط مصرف شود.

<منبع: passtor.ir>

 

[Dead Man]

آموکسی سیلین
Amoxicillin


موارد و مقدار مصرف:
الف ـ عفونتهای سیستمیک، عفونتهای حاد و مزمن مجاری ادراری ناشی از ارگانیسمهای حساس.
بزرگسالان: از راه خوراکی، مقدار mg/day 1500-750 در مقادیر منقسم (هر هشت ساعت) مصرف می شود.
کودکان : از راه خوراکی، مقدار mg/kg/day 40-20 در مقادیر منقسم (هر هشت ساعت) مصرف می شود.
ب ـ درمان سوزاک ساده.
بزرگسالان: از راه خوراکی، مقدار سه گرم همراه با یک گرم پروبنسید به صورت مقدار واحد مصرف می شود.
پ ـ عفونتهای ساده مجاری ادراری ناشی از ارگانیسمهای حساس.
بزرگسالان: از راه خوراکی، مقدار سه گرم به صورت مقدار واحد مصرف می شود.
مصرف در نارسایی کلیه
اگر کلیرانس کراتینین 30-10 میلی لیتر در دقیقه باشد، مقدار مصرف تعیین شده هر 12 ساعت و اگر کمتر از 10 میلی لیتر در دقیقه باشد، مقدار مصرف تعیین شده هر 24 ساعت خواهد بود. بعد از همودیالیز ممکن است مقادیر مکمل لازم باشد.
مکانیسم اثر
آموکسی سیلین باکتری کش است. این دارو به پروتئینهای پیوند یابنده به پنی سیلین در غشای سلولی باکتری می چسبد و ساخت دیواره سلولی باکتری را مهار می کند.
طیف اثر آموکسی سیلین عبارت است از باکتری های گرم مثبت که آنزیم پنی سیلیناز تولید نمیکنند، استرپتوکوک گروه B، نیسریاگونوره آ، پروتئوس میرابیلیس، سالمونلا، و هموفیلوس آنفلوانزا. همچنین، این دارو بر استافیلوکوک اورئوس، استرپتوکوک پیوژن، استرپتوکوک بویس، استرپتوکوک ویریدانس، نیسریامننژیتیدیس، اشرشیاکلی، بوردتلا پرتوسیس، سالمونلا تیفی، گاردنلا واژینالیس، پپتوکوکوس و پپتو استرپتوکوکوس موثر است.

موارد منع مصرف و احتیاط:
تداخل دارویی
به نظر می رسد مصرف همزمان با آلوپورینول، بروز بثورات جلدی ناشی از هر دو دارو را افزایش می دهد.
پروبنسید ترشح لولهای آموکسی سیلین را مسدود کرده و غلظت سرمی این دارو را افزایش می دهد.
مصرف همزمان با متوترکسات ترشح لولهای این دارو را کاهش می دهد و بنابراین، دفع این دارو را به تاخیر انداخته و به افزایش و پایداری غلظت سرمی متوترکسات منجر می شود.
مصرف همزمان با آمینوگلیکوزیدها سبب بروز اثرات سینرژیک باکتری کش در مقابل بعضی از گونههای آنتروکوکسی و استرپتوکوک گروه B می شود. با این وجود، این داروها از نظر فیزیکی و شیمیایی با یکدیگر نارسازگارند و در صورت اختلاط یا مصرف همراه یکدیگر بی اثر خواهند شد.
ممکن است منجر به کاهش اثربخشی داروهای ضد بارداری خوراکی شود و باید به بیمار توصیه شود از یک روش ضد بارداری دیگر استفاده کند.

تداخل دارویی:
اثر بر آزمایشهای تشخیصی
ممکن است نتایج آزمونهای گلوکز ادرار با سولفات مس (آزمون بندیکت یا کلینی تست) را تغییر دهد. به هنگام مصرف آموکسی سیلین، برای تعیین میزان گلوکز ادرار باید از روش گلوکز اکسیداز (Tes Tape یا Clinistix) استفاده کرد.
ممکن است باعث کاهش کاذب غلظت سرمی آمینوگلیکوزیدها شود.

مکانیسم اثر:
فارماکوکینتیک
جذب: حدود 80 درصد پس از مصرف خوراکی جذب می شود. حداکثر غلظت سرمی آن طی 5/2-1 ساعت بعد از مصرف خوراکی حاصل می شود.
پخش: در مایعات سینوویال و صفاقی و پلور و در ریهها، پروستات، عضلات، کبد و کیسه صفرا انتشار می یابد. همچنین، این دارو به داخل گوش میانی، سینوس فکی و ترشحات نایژه ها، لوزهها و خلط نفوذ می کند. حدود 20-17 درصد این دارو به پروتئین پیوند می یابد.
متابولیسم: فقط تا حدی متابولیزه می شود.
دفع: عمدتاً از راه کلیه و از طریق ترشح لولهای و فیلتراسیون گلومرولی دفع می شود.
این دارو در شیر مادر نیز ترشح می شود. نیمه عمر دفع آن در بزرگسالان حدود 5 /1-1 ساعت است. در بیماران مبتلا به نارسایی کلیه، نیمه عمر دارو به 5 /7 ساعت می رسد.

فارماکوکینتیک:
موارد منع مصرف و احتیاط
موارد منع مصرف: حساسیت مفرط به پنی سیلین ها یا سفالوسپورین ها ، مونو نوکلئوز عفونی.
موارد احتیاط: نارسایی کلیه (مقدار مصرف در نارسایی متوسط تا شدید کلیه باید کاهش یابد).

اشکال دارویی:
Powder, For Suspension: 125 mg/5ml, 250 mg/5ml
Capsule: 250, 500mg
Tablet: 500mg
Tablet, Chewable: 250mg
Tablet, Dispersible: 125, 250 mg

اطلاعات دیگر:
طبقه بندی فارماکولوژیک: آمینو پنی سیلین.
طبقه بندی درمانی: آنتی بیوتیک.
طبقه بندی مصرف در بارداری: رده B
ملاحظات اختصاصی
برای جذب حداکثر دارو، آموکسی سیلین را باید با معده خالی مصرف کرد، ولی غذا تاثیر چندانی بر جذب دارو ندارد.
سوسپانسیون آموکسی سیلین بعد از تهیه به مدت هفت روز در دمای اتاق و 14 روز در یخچال پایدار است.
آموکسی سیلین ممکن است کمتر از آمپی سیلین باعث بروز اسهال شود.
نکات قابل توصیه به بیمار
سوسپانسیون را قبل از مصرف به خوبی تکان دهید.
در صورت بروز اسهال، فوراً به پزشک اطلاع دهید.
مصرف در سالمندان: نیمه عمر دارو در بیماران سالمند، به دلیل کاهش ترشح لولهای، میتواند افزایش یابد.
مصرف در شیردهی: آموکسی سیلین به راحتی در شیر مادر ترشح میشود. بی ضرری مصرف دارو در زنان شیرده ثابت نشده است. قطع شیردهی و تغییر رژیم غذایی کودک در دوران درمان با این دارو توصیه می شود.
مصرف در بارداری: علیرغم نبود مطالعات کنترل شده کافی، دارو بدون هیچ شواهدی از عوارض جانبی، به شکل موثری بکار رفته است.
عوارض جانبی
دستگاه گوارش: تهوع، استفراغ، اسهال، کولیت سودو ممبران، درد شکمی، گاستریت، گلوسیت، استوماتیت.
اعصاب مرکزی: بی قراری ، اضطراب، گیجی، افسردگی، منگی، خستگی، توهم، خواب آلودگی، تشنج.
ادراری ـ تناسلی : نفریت حاد بینابینی، واژینیت، نفروپاتی.
خون: کم خونی، ترومبوسیتوپنی، ائوزینوفیلی، لکوپنی، آگرانولوسیتوز، آنمی همولیتیک، پورپورای ترومبو سیتوپنیک.
سایر عوارض: حساسیت مفرط (بثورات اریتماتویی ماکولی پاپولی، کهیر، واکنش آنافیلاکسی)، سوار شدن عفونت باکتریایی یا قارچی.
توجه: در صورت بروز حساسیت مفرط و یا مسمومیت مغز استخوان و یا نفریت حاد بینابینی، باید مصرف دارو قطع گردد.
مسمومیت و درمان
تظاهرات بالینی: حساسیت عصبی ـ عضلانی و یا حمله تشنجی.
درمان: در صورتی که دارو طی چهار ساعت یا کمتر مصرف شده باشد، باید فوراً معده را با تحـریـ*ک استفراغ و یا از طریق لوله بینی ـ معدی (NG-Tube) شستشو داد. سپس، برای کاهش جذب می توان ذغال فعال مصرف کرد. آموکسی سیلین به وسیله همودیالیز از بدن خارج می شود.


<منبع: passtor.ir>