☾♔TALAYEH_A♔☽
کاربر نگاه دانلود
- عضویت
- 2017/05/18
- ارسالی ها
- 35,488
- امتیاز واکنش
- 104,218
- امتیاز
- 1,376
معرفی رشته هوافضا
بسیاری از داوطلبان آزمون سراسری که رشته مهندسی هوا فضا را انتخاب میکنند، اطلاع صحیحی نسبت به این رشته ندارند و آن را با خلبانی یا نجوم اشتباه می‌گیرند.
بسیاري از داوطلبان آزمون سراسري که رشته مهندسی هوا فضا را انتخاب می کنند، اطلاع صحیحی نسبت به این رشته ندارند و آن را با خلبانی یا نجوم اشتباه می گیرند. در حالی که هدف این رشته آماده کردن مهندسی است که بتواند در زمینه طراحی ، ساخت و آزمایش هواپیما فعالیت کند. در واقع کار مهندس هوا فضا قبل از بیرون آمدن هواپیما از کارخانه است و او در مورد چگونگی به پرواز درآوردن یک هواپیما آموزش نمی بیند. به عبارت دیگر مهندسی هوا فضا مجموعه اي از علوم و توانایی هاي علمی و عملی در زمینه تحلیل ، طراحی و ساخت وسایل پرنده نظیر هواپیماها، بالگردها، گلایدرها، موشک ها و ماهواره ها است . این رشته بر چهار پایه آیرودینامیک ، جلوبرندگی ، مکانیک پرواز و سازه هاي هوافضایی استوار است .که در این میان آیرودینامیک به مطالعه و بررسی جریان هوا، محاسبه نیروها و گشتاورهاي ناشی از آن بر روي جسم پرنده می پردازد و مهندس هوافضا با فراگیري این علم به تحلیل جریان هاي پیچیده در اطراف اجسام پرنده پرداخته و با به دست آوردن نیروهاي آیرودینامیکی امکان بررسی پایداري و طراحی سازه را فراهم می کند. "جلوبرندگی" به مطالعه و بررسی سیستم هاي جلوبرنده اعم از موتورهاي پیستونی، توربینی، راکت ها و نحوه تولید نیروي رانش در آنها می پردازد. "مکانیک پرواز" به مطالعه و بررسی رفتار و حرکات جسم پرنده با استفاده از اطلاعات آیرودینامیکی، هندسی و وزنی می پردازد در واقع علم مکانیک پرواز از "عملکرد" تشکیل می شود و "عملکرد" به بررسی برد، مسافت نشست و برخاست، مداومت پروازي در سرعت هاي مختلف و پایداري و کنترل وسایل پرنده می پردازد و در نهایت "سازه هاي هوافضایی" به مطالعه و بررسی سازه هاي هواپیما و دیگر وسایل پرنده می پردازد و هدف آن طراحی سازه هایی است که علاوه بر استحکام کافی در برابر بارهاي آیرودینامیکی و سایر بارهاي استاتیکی وارد بر وسایل پرنده، حداقل وزن را نیز داشته باشند.
درس هاي این رشته در طول تحصیل :
دروس اصلی :
نقشه کشی ، استاتیک ، مقدمه اي بر مهندسی هوا فضا، مکانیک سیالات ، ریاضی مهندسی ، دینامیک ، ترمودینامیک ، مبانی برق ، ارتعاشات ، مقاومت مصالح ، کنترل اتوماتیک ، علم مواد، انتقال حرارت ، آزمایشگاه موتور انتقال .
دروس تخصصی :
آیرودینامیک ، مکانیک پرواز ، آزمایشگاه آیرودینامیک ، طراحی هواپیما ، تحلیل سازه ها، اصول جلوبرندگی ، زبان تخصصی ، طراحی سازه هاي هوایی، پروژه. (بسیاري از درس هاي این رشته همراه با آزمایشگاه است.)
توانایی هاي لازم :
زیربناي این رشته ریاضیات است و همچنین فیزیک و شیمی تا حدودي لازم می باشد و بیشتر دروس این رشته به زبان انگلیسی است . مهندسی هوا فضا یک رشته فنی است و عموماً کسانی که وارد رشته هاي فنی می شوند، باید آمادگی کار در کارخانجات را داشته باشند و همچنین باید افرادي قوي و داراي پشتکار باشند.
موقعیت شغلی در ایران :
مهندسین هوا فضا می توانند در صنایع و مؤسسات تحقیقاتی هواپیمایی ، موشکی و ماهواره فعالیت کنند. همچنین در کلیه مؤسسات و سازمان هایی که به نحوي از وسایل پرنده استفاده می کنند، به عنوان کارشناس تحقیق در عملیات و تعمیر و نگهداري فعالیت نمایند. از سوي دیگر چون سازه اتومبیل و کشتی مشترکات زیادي با سازه یک هواپیما دارد و توربین هاي گاز یک نیروگاه یا ایستگاه پمپ گاز همانند یک موتور جت تحلیل و طراحی می گردد، یک مهندس هوا فضا علاوه بر شرکت هاي هوایی در نیروگاه ها، صنایع نفت و گاز و صنایع خوردوسازي فرصت هاي شغلی خوبی دارد. علاوه بر ساخت هواپیما فارغ التحصیلان این رشته می توانند در فرودگاهها در قسمت تعمیر و نگهداري هواپیما و همچنین در صنایع دفاع روي طراحی موشک و جنگ افزارها فعالیت کنند یا می توانند روي آیرودینامیک خودروها، سازه هاي خودروسازي و تولید توربین هاي بخار براي تولید برق کار کنند.
منبع: کتاب جامع آشنایی با رشته هاي مختلف دانشگاهی و زمینه هاي شغلی اثر رضا فریدون نژاد
بسیاری از داوطلبان آزمون سراسری که رشته مهندسی هوا فضا را انتخاب میکنند، اطلاع صحیحی نسبت به این رشته ندارند و آن را با خلبانی یا نجوم اشتباه می‌گیرند.
بسیاري از داوطلبان آزمون سراسري که رشته مهندسی هوا فضا را انتخاب می کنند، اطلاع صحیحی نسبت به این رشته ندارند و آن را با خلبانی یا نجوم اشتباه می گیرند. در حالی که هدف این رشته آماده کردن مهندسی است که بتواند در زمینه طراحی ، ساخت و آزمایش هواپیما فعالیت کند. در واقع کار مهندس هوا فضا قبل از بیرون آمدن هواپیما از کارخانه است و او در مورد چگونگی به پرواز درآوردن یک هواپیما آموزش نمی بیند. به عبارت دیگر مهندسی هوا فضا مجموعه اي از علوم و توانایی هاي علمی و عملی در زمینه تحلیل ، طراحی و ساخت وسایل پرنده نظیر هواپیماها، بالگردها، گلایدرها، موشک ها و ماهواره ها است . این رشته بر چهار پایه آیرودینامیک ، جلوبرندگی ، مکانیک پرواز و سازه هاي هوافضایی استوار است .که در این میان آیرودینامیک به مطالعه و بررسی جریان هوا، محاسبه نیروها و گشتاورهاي ناشی از آن بر روي جسم پرنده می پردازد و مهندس هوافضا با فراگیري این علم به تحلیل جریان هاي پیچیده در اطراف اجسام پرنده پرداخته و با به دست آوردن نیروهاي آیرودینامیکی امکان بررسی پایداري و طراحی سازه را فراهم می کند. "جلوبرندگی" به مطالعه و بررسی سیستم هاي جلوبرنده اعم از موتورهاي پیستونی، توربینی، راکت ها و نحوه تولید نیروي رانش در آنها می پردازد. "مکانیک پرواز" به مطالعه و بررسی رفتار و حرکات جسم پرنده با استفاده از اطلاعات آیرودینامیکی، هندسی و وزنی می پردازد در واقع علم مکانیک پرواز از "عملکرد" تشکیل می شود و "عملکرد" به بررسی برد، مسافت نشست و برخاست، مداومت پروازي در سرعت هاي مختلف و پایداري و کنترل وسایل پرنده می پردازد و در نهایت "سازه هاي هوافضایی" به مطالعه و بررسی سازه هاي هواپیما و دیگر وسایل پرنده می پردازد و هدف آن طراحی سازه هایی است که علاوه بر استحکام کافی در برابر بارهاي آیرودینامیکی و سایر بارهاي استاتیکی وارد بر وسایل پرنده، حداقل وزن را نیز داشته باشند.
درس هاي این رشته در طول تحصیل :
دروس اصلی :
نقشه کشی ، استاتیک ، مقدمه اي بر مهندسی هوا فضا، مکانیک سیالات ، ریاضی مهندسی ، دینامیک ، ترمودینامیک ، مبانی برق ، ارتعاشات ، مقاومت مصالح ، کنترل اتوماتیک ، علم مواد، انتقال حرارت ، آزمایشگاه موتور انتقال .
دروس تخصصی :
آیرودینامیک ، مکانیک پرواز ، آزمایشگاه آیرودینامیک ، طراحی هواپیما ، تحلیل سازه ها، اصول جلوبرندگی ، زبان تخصصی ، طراحی سازه هاي هوایی، پروژه. (بسیاري از درس هاي این رشته همراه با آزمایشگاه است.)
توانایی هاي لازم :
زیربناي این رشته ریاضیات است و همچنین فیزیک و شیمی تا حدودي لازم می باشد و بیشتر دروس این رشته به زبان انگلیسی است . مهندسی هوا فضا یک رشته فنی است و عموماً کسانی که وارد رشته هاي فنی می شوند، باید آمادگی کار در کارخانجات را داشته باشند و همچنین باید افرادي قوي و داراي پشتکار باشند.
موقعیت شغلی در ایران :
مهندسین هوا فضا می توانند در صنایع و مؤسسات تحقیقاتی هواپیمایی ، موشکی و ماهواره فعالیت کنند. همچنین در کلیه مؤسسات و سازمان هایی که به نحوي از وسایل پرنده استفاده می کنند، به عنوان کارشناس تحقیق در عملیات و تعمیر و نگهداري فعالیت نمایند. از سوي دیگر چون سازه اتومبیل و کشتی مشترکات زیادي با سازه یک هواپیما دارد و توربین هاي گاز یک نیروگاه یا ایستگاه پمپ گاز همانند یک موتور جت تحلیل و طراحی می گردد، یک مهندس هوا فضا علاوه بر شرکت هاي هوایی در نیروگاه ها، صنایع نفت و گاز و صنایع خوردوسازي فرصت هاي شغلی خوبی دارد. علاوه بر ساخت هواپیما فارغ التحصیلان این رشته می توانند در فرودگاهها در قسمت تعمیر و نگهداري هواپیما و همچنین در صنایع دفاع روي طراحی موشک و جنگ افزارها فعالیت کنند یا می توانند روي آیرودینامیک خودروها، سازه هاي خودروسازي و تولید توربین هاي بخار براي تولید برق کار کنند.
منبع: کتاب جامع آشنایی با رشته هاي مختلف دانشگاهی و زمینه هاي شغلی اثر رضا فریدون نژاد
