VIP همه چیز درباره فضانوردان (چگونه فضانورد شویم؟)

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

شرایط نخستین فضانورد ایرانی
همه کشورهای دارای برنامه فضایی مستقل (روسیه، آمریکا و چین) نخستین فضانوردان خود را از بین نظامیان با تجربه خلبانی انتخاب کردند و به نظر می‌رسد ایران نیز همین مسیر را حداقل در مراحل اول دنبال کند. البته توجه داشته باشید پیش‌تر لقب اولین ایرانی که به فضا سفر کرده است به خانم انوشه انصاری اختصاص یافته و منظور از اولین فضانورد ایرانی در این مقاله، اولین فضانوردی است که توسط برنامه مستقل فضایی ایران به فضا اعزام خواهد شد.
البته بخش عمده‌ای از مشخصات افرادی که برای پرواز نهایی و کسب عنوان اولین فضانورد ایران انتخاب خواهند شد به پرتابه او بستگی خواهد داشت و عواملی مانند اندازه و ابعاد پرتابه و پیشران می‌تواند بر انتخاب فضا نورد تاثیر بگذارد. به نظر می‌رسد آنچه در پیش روی برنامه فضایی ایران قرار دارد، با سفر زیرمداری آغاز شود و سپس با توسعه پرتابه‌های مناسب به پرواز مداری منجر شود.
پروازهای زیر مداری پروازهایی هستند که اگرچه خط کارمن (مرز فرضی فضا در ارتفاع 110 کیلومتری سطح زمین) را پشت سر می‌گذارند، اما وارد مدار زمین نمی‌شوند و بعد از چند دقیقه به زمین باز می‌گردند. این همان مسیری است که در آزمایش پرتاب میمون هفته گذشته تجربه شد. در سال‌های اخیر شرکت‌های خصوصی سرمایه‌گذاری فراوانی در این حوزه برای توسعه توریسم فضایی انجام داده‌اند و به نظر می‌رسد شرکت ویرجین‌گالکتیک تا سال آینده عملا این سفرها را به شکل تجاری ارایه دهد.
با وجود عمومی شدن این سفرها در یکی دو سال آینده حتی اگر هدف اولیه نخستین فضا نورد ایرانی سفری زیر مداری باشد نمی‌توان به افراد عادی اتکا کرد. این آزمایش به هرحال آزمایشی خواهد بود که خطرات زیادی در آن متصور است و دربخشی از ماموریت ممکن است تصمیم‌گیری و انتخاب‌های فضانورد سرنوشت ماموریت را تعیین کند. چنین پروازی قطعا با پرواز مطمئن و تجربه‌شده تجاری متفاوت خواهد بود و به همین دلیل نیاز به فردی دارد که آزمایش‌ها و تمرین‌های متعددی را پشت سر گذاشته باشد قطعا در سفر مداری نیز این آمادگی‌ها برای اولین مراحل بیش از سفر زیر مداری خواهد بود. توانایی ذهنی بالا، توانایی بدنی، تمرین فعالیت و هوشیاری در شرایط فشار بالای ناشی از پرتاب، حفظ خونسردی و سرعت عمل در شرایط بحرانی و در برداشتن حداکثر توانایی بدنی حداقل توانایی‌های اولین فضانوردانی باید باشد که می‌خواهند قدم به فضا بگذارند.
5353


کد خبر 275278

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

آشنایی با رشته ی هوافضا

واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: آشنایی با رشته ی هوافضا

مقدمهدر بیشتر کشورهای صنعتی، هوافضا به عنوان صنعتی شناخته می شود که در برگیرنده صنایع خصوصی و دولتی است.برای مثال، چندین کشور برناممه های فضایی دارند که تحت نظارت دولت قرار دارد مانند NASA در آمریکا ، ESA در اروپا ، CSA در کانادا، ISRO در هند،RKA در روسیه، CNSA در چین و آژانس فضایی در ایران.به همراه این برنامه های فضایی دولتی بسیاری از شرکت ها و موسسسات نیز به تولید ابزار فنی و مولفه های مهم فضا پیماها یا ماهواره ها می پردازند. برخی شرکت ها مانند EADS علاوه بر تولید خرد ابزارها به کارهای بزرگتری مانند ساخت فضاپیماها می پردازند؛ برخی دیگر نیز شرکت های حمل و نقل هوایی هستند مانند Air France.اما به طور تخصصی تر در رشته مهندسی هوافضا افراد مسئولیت طراحی و ساخت ماشینهای غیر عادی، از هواپیماهای با وزن بیش از 250 تن گرفته تا فضاپیماهایی که قادر به طی مسافتهای طولانی با سرعتی بالاتر از 30000 کیلومتر در ساعت هستند، می باشند.

تعریف و شرحرشته هوافضا صدها سال است که بنا نهاده شده است اما هوافضای نوین در سال 1903 و در کالیفرنیای شمالی زمانی که برادران رایت اولین پرواز آزمایشی خود را انجام دادند آغاز شد. از آن زمان هوافضا به عنوان یکی از رشته های جذاب، متمایز و با سرعت رشد بالا شناخته شد. از زمان بالون های هوای داغ در قرن 18 تا هواپیمای چوبی برادران رایت و اولین ماموریت فضایی توسط آپولو 11 این علم پیشرفت های فراوانی کرده است تا امروز که به این رشته عنوان مهندسی هوافضا داده اند.

اما مهندسی هوافضا مسئولیت طراحی و ساخت ماشینهای غیر عادی، از هواپیماهای با وزن بیش از 250 تن گرفته تا فضاپیماهایی که قادر به طی مسافتهای طولانی با سرعتی بالاتر از 30000 کیلومتر در ساعت هستند، می باشند. آنها هواپیماها و فضاپیماها و موشکها را طراحی کرده و توسعه داده و مورد آزمایش قرار می دهند و بر مراحل ساخت آنها نظارت می کنند. مهندسین هوا-فضایی که با هواپیما سر و کار دارند را مهندسین هوانوردی و آنهایی را که اختصاصا با فضاپیما کار می کنند، مهندسین فضانوردی گویند.مهندسین هوا-فضا فناوریهای جدیدی را برای استفاده در هوانوردی، سیستمهای دفاعی و اکتشاف فضایی بوجود آورده و اغلب در زمینه هایی مانند طراحی ساختار، هدایت، ناوبری و مراقبت، تجهیز و ارتباطات و یا شیوه های تولید متخصص می شوند. آنها اغلب از طراحی رایانه ای، دستگاه های خودکار، لیزر و تجهیزات نوری الکترونیکی پیشرفته در کارشان بهره می گیرند.آنها ممکن است در زمینه یکی از تولیدات خاص هوا-فضا مانند حمل و نقل تجاری، جتهای جنگنده نظامی، هلیکوپترها، فضا پیماها و راکت ها تخصص بگیرند.مهندسین هوافضا ممکن است در آیرودینامیک ( دانش مربوط به حرکت اجسام در گازها و هوا)، ترمودینامیک( مبحث فعالیت مکانیکی و رابـ ـطه آن با حرارت)، مکانیک سماوی، نیروی محرکه، آکوستیک(علم اصوات)، و یا سیستم های هدایت و مراقبت، مهارت داشته باشند. مهندسین هوافضا عموما در صنعت هوافضا به کار گرفته می شوند. اگرچه مهارت آنها به صورت روزافزونی در رشته های دیگر نیز کاربرد پیدا می کند. به عنوان مثال، در صنعت تولید وسایط نقلیه موتوری، مهندسین هوافضا خودروهایی را با مقاومت هوایی کمتر طراحی می کنند که این کار، کارایی مصرف سوخت آنها را بالاتر می برد.

کاربرد و گرایشهاهدف اصلی صنعت هوافضا طراحی و ساخت وسایل پرنده است، در نتیجه فارغ‌التحصیلان مهندسی هوافضا می‌توانند در صنایع و موسسات تحقیقاتی هواپیمایی ، موشكی و ماهواره فعالیت بكنند و همچنین در كلیه موسسات و سازمانهایی كه به نحوی از وسایل پرنده استفاده می‌كنند، به عنوان كارشناس تحقیق در عملیات و تعمیر و نگهداری خدمت كنند.این رشته پنج گرایش دارد:1 ) آیرودینامیك یا هوا پویش ، 2) جلوبرندگی یا پیشرانه ها، 3) مكانیك پرواز ،4) سازه‌های هوافضایی، 5) هواکشسانی آیرودینامیك: به مطالعه و بررسی جریان هوا، محاسبه نیروها و گشتاورهای ناشی از آن بر روی جسم پرنده می‌پردازد و مهندس هوا فضا با فراگیری این علم به تحلیل جریان‌های پیچیده در اطراف اجسام پرنده پرداخته و با به دست آوردن نیروهای آئرودینامیكی امكان بررسی پایداری و طراحی سازه را فراهم می‌كند. جلوبرندگی: به مطالعه و بررسی سیستم‌های جلوبرنده اعم از موتورهای پیستونی ، توربینی ، راكت‌ها و نحوه تولید نیروی رانش در آنها می‌پردازد. مكانیك پرواز‌ :به مطالعه و بررسی رفتار و حركات جسم پرنده با استفاده از اطلاعات آئرودینامیكی ، هندسی و وزنی می‌پردازد و در واقع علم مكانیك پرواز از «عملكرد» تشكیل می‌شود و «عملكرد» به بررسی برد، مسافت نشست و برخاست، مداومت پروازی در سرعت‌های مختلف و پایداری و كنترل وسایل پرنده می‌پردازد. سازه‌های هوافضایی: به مطالعه و بررسی سازه‌های هواپیما و دیگر وسایل پرنده می‌پردازد و هدف آن طراحی سازه‌هایی است كه علاوه بر استحكام كافی در برابر بارهای آئرودینامیكی و سایر بارهای استاتیكی وارد بر وسایل پرنده، حداقل وزن ممكن را نیز داشته باشند. هواکشسانی:هواکشسانی یا آیرو الاستیسیته برهمکنش نیروهای هواسرشی و نرمش سازه ای است که می تواند باعث اهتزاز واگرایی و جز اینها شود.این رشته دانشگاهی خویشاوندی زیادی با تمامی گرایش های مهندسی مکانیک دارد به این جهت دارای شماری درس های مشترک با گرایش های مهندسی مکانیک دارد به این جهت دارای شماری درسهای مشترک با گرایشهای مهندسی مکانیک مثل مکانیک جامدات و مکانیک شاره ها است. پایه بیشتر این درس ها بر ریاضی است، مانند دینامیک سیالات برای آئرو دینامیک یا معادلات حرکت برای دینامیک پرواز. با این همه، اجزا تجربی بسیاری نیز در این رشته وجود دارد. هوافضا در ایران

فناوری فضایی، خوشبختانه از سال‌های پیش مورد توجه مسئولان، كارشناسان و متخصصان قرار گرفته و تا به امروز دستاوردهای مثبت و بی‌شماری به همراه داشته است که از آن جمله تولید ماهواره امید است، امّا نبود متولی خاصی كه بتواند این فعالیت‌ها را به طور متمركز هدایت كرده و در مسیر اصلی و درست قرار دهد، باعث شده تا استفاده بهینه و صحیح از این منابع صورت نگیرد.رشته مهندسی هوافضا. با توجه به رشد سریع و ناگهانی این دانش در دهه‌های اخیر هم اکنون جزو رشته‌های راهبردی دانش به شمار می‌آید. ولی با این وجود این رشته در ایران از سابقه زیادی برخوردار نیست.رشته مهندسی هوا فضا برای نخستین بار در سال1366 وارد ایران شد و نخستین دوره کارشناسی این رشته را دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک تهران) راه اندازی کرد. هم اکنون دانشگاه‌های صنعتی امیرکبیر، صنعتی شریف، صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی،دانشگاه شهید ستاری و دانشگاه صنعتی مالک اشتر و آزاد (واحد علوم و تحقیقات)، زیر نظر وزارت علوم، تحقیقات و فناوری مشغول تربیت دانشجویان این رشته در مقطع کارشناسی هستند. در دوره کارشناسی ارشد علاوه بر دانشگاههای مذکور دانشگاههای تربیت مدرس، علم و صنعت، فردوسی مشهد و شیراز نیز در گرایشهای مختلف مهندسی هوا فضا دانشجو می‌پذیرند.از سایتهای مفید هوافضای در ایران می توان سایت سازمان فضایی ایران را نیز نام برد.محمدصادق ابراهیمی

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

کارگاه های هوافضا ویژه دانش پژوهان ( شهریور 1389)

واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: کارگاه های هوافضاویژه دانش پژوهان ( شهریور 1389)

اهداف: علم هوافضا از به روزترین و پرکاربردترین علوم در دهه ی اخیر محسوب می شود. حتی می توان گفت این علم در قرنی که گذشت تعیین کننده و جایگاه بخش مهمی از حوادث بوده و در دهه ی اخیر چه در زمینه های نظامی و چه در زمینه های تحقیقاتی به سرعت پیشرفت نموده است. آشنایی با این علم و شناساندن کاربردی آن و بهره جستن از فضاهای علمی نو و جذاب و سرگرم کننده ی هوافضا برای دانش آموزان در مدارس نوین، باعث می شود تا این علم جایگاه واقعی و مناسب خود را در کشور عزیزمان ایران بیابد تا بتوان امید داشت که آینده ای پرتحرک و قدرتمند را برای میهنمان رقم بزنند.مطابق تجربیات ارزنده ی مربیان گروه و با توجه به مبانی روش پژوهش بنیاد، مناسب تر است تا در کارگاه های هوافضا، دانش پژوه با ورود سریع به روند ساخت و مشاهده ی دستاوردهای عملی، به موضوعات مطرح شده علاقه مند گردد که با توام شدن علاقه و تلاش بتواند روند آموزش را به بهترین نحو دنبال کند. به این منظور شرکت دانش و بینش نیوند با حمایت و هماهنگی موسسه تبیان، کارگاه های هوافضا را برای دوره های راهنمایی و دبیرستان برگزار می کند. سمینار عمومی : آشنایی با علم هوافضااکثر دانش آموزان علم هوافضا را به درستی نمی شناسند و آن را با خلبانی یا چیزهایی شبیه به آن اشتباه می گیرند. اما علم هوافضا از علوم جدید و به روزی محسوب می شود که گسترش سریع آن در شاخه های مختلف اعم از هوانوردی و ترابری و نظامی و ... باعث شده تا روند اطلاع رسانی و همراه شدن بدنه ی اجتماع با آن به سرعت پیشرفت متناسب نباشد. دیگر این که خیلی از علوم این رشته چون کاربردھای نظامی دارد از پخش شدن اطلاعات و شناخت عمومی آن جلوگیری می شود. مخصوصا در کشور ما این موضوع می تواند به ناشناس ماندن این فن کمک کند. هوافضا با توجه به سابقه ی کوتاه و بسیار تاثیر گذاری که در کشور ما دارد نیازمند اطلاع رسانی و شناساندن این علم استراتژیک به همه ی مردم است مخصوصا دانش آموزان امروز که به قطع سازندگان آینده ی کشور عزیزمان ایران هستند.در کارگاه عمومی هوافضا تلاش بر این است تا در یک سمینار عمومی که در سرفصل های زیر این علم به دانش آموزان معرفی شود: 1. تاریخچه و چگونگی پیدایش هوافضا 2. بررسی تاثیرات هوافضا در حوادث بزرگ تاریخ و جهان و نمود برتری هوایی3. جایگاه امروزی هوافضا در دنیا و ایران4. جایگاه دانشگاهی رشته ی هوافضا5. معرفی جایگاه شغلی رشته هوافضاامید است تا با برگزاری این سمینار و صحبت های تخصصی تر در زیرگروه های کارگاهی باعث تبیین درستی از جایگاه این علم تاثیرگذار در ذهن دانش آموزان باشیم تا بتوانیم قله های اقتدار و کرامت را در آینده های نه چندان دور فتح کنیم. کارگاه اختصاصی : 1. کارگاه ساخت گلایدر HLG گلایدرهای دست پرتاب، محصولات کارگاهی خوبی هستند برای آموزش دادن مفاهیم نیرو و تعادل و بررسی آن ها به صورت کاملا محسوس و قابل لمس برای دانش آموزان. برنامه ی کارگاه در ابتدا با توضیحاتی کلی در مورد تئوری پرواز و انواع هواپیماها و بررسی بیشتر در مورد گلایدرها شروع می شود و با آموزش نقشه خوانی و آموزش نحوه ی ساخت HLG و ساخت در کارگاه ادامه می یابد. هدف ضمنی از ساخت این گلایدر ها آشنایی با چوب بالسا و کار با آن و بهتر کردن دقت در کار دانش آموزان است.

2. کارگاه ساخت گلایدر UCONTROLهواپیمای کنترل لاین از دسته ی هواپیماهای مدل محسوب می شود که رشته ای ورزشی و جذاب در فدراسیون هوانوردی نیز می باشد. این نوع هواپیمای مدل به وسیله ی دو رشته سیم که بین هواپیما و دستگیره ی دست کنترل کننده، کشیده شده در محیط دایره ای می چرخد و هدایت می شود.سعی می شود تا در این کارگاه یک مدل از این نوع ساخته شود و شرکت کنندگان با این دریچه به دنیای هواپیمای مدل وارد شوند. 3. کارگاه ساخت راکت آبی پرتابه ای همراه با لانچرساخت راکت آبی با چتر نجات برای پرتاب عمود و یا بدون آن برای حرکت پرتابه ای، ساده، مهیج و سرگرم کننده است و سرگرمی خوبی است برای اوقات فراغت فرزندان. در حالی که می توان خیلی از اصول حرکتی و نیرویی را در آن به دانش آموزان منتقل کرد. راکت آبی نوعی راکت پرتاب شونده با نیروی پیشران آب و هوای فشرده است که به این بهانه در کارگاه به طرز عملکرد موشک ها نیز پرداخته می شود.ساخت راکت آبی به خودی خود خیلی کار سختی به نظر نمی آید، البته دقت در مراحل ساخت آن خود برای نزدیک شدن به پرتابی ایده آل لازم است. به همین دلیل در این کارگاه علاوه بر یاد دادن نکات و ساخت خود راکت به آموزش و ساخت یک نوع لانچر خوب و بهینه نیز پرداخته می شود.

4. کارگاه ساخت راکت آبی با چتر نجات همراه با لانچردر این قسمت علاوه بر همه ی توضیحاتی که در راکت آبی معمولی گفته شد، باید اشاره کرد که راکت آبی با چتر نجات برای پرتاب های عمود استفاده می شود که بتواند با چتر نجات موقع فرود بازیابی شود.ساخت خود چتر و مکانیزم باز شدن آن، علاوه بر ساخت راکت و سکوی پرتاب (لانچر) موضوعیت دارد. 5. کارگاه ساخت بالن هوای گرمبالون ها از اولین وسایل پرنده ای بودند که انسان ها به آن رسیدند و توانستند از آن استفاده کنند و همیشه مورد توجه عموم افراد بوده، به دلیل نوع خاص پرواز و در دسترس تر بودن این وسیله.علاوه بر تئوری ها و تاریخچه ی مربوط به بالون ها در کارگاه ساخت، بالونی ساده و قابل پرواز را شرکت کنندگان می سازند تا در انتها به پرواز در بیاورند. 6. کارگاه ساخت هاور کرافتهاورکرافت وسیله نیمه پرنده ی دوزیستی است که هم در خشکی و هم در آب می تواند حرکت کند که با فشار خروج هوا در فاصله ای نزدیک از سطح معلق می ماند.این وسیله در کارگاه ساخته و به سبک رادیو کنترل در دو بعد هدایت می شود. مکانیزم های حرکتی دستگاه ساخته شده در کارگاه مانند نمونه ی واقعی آن می باشد.

7. کارگاه هوانوردیخلبانی آرزویی است که اکثر کودکان با آن بزرگ می شوند!! اما این آرزو واقعیت نمی یابد مگر با آشنایی با علم هوانوردی. در این علم اصول پرواز، انواع هواپیماها، تکنیک های پروازی و مانورها و ... و هر آن چه یک هوانورد باید بداند، آموزش داده می شود. در این کلاس در بخش عملی سعی شده با آماده کردن شبیه سازهای پرواز به آموزش کارگاهی اصول خلبانی و خلبانی هواپیمای مدل پرداخته شود. برنامه زمان بندی:کارگاه ویژه دبیران و کار آموزان: روز سه شنبه مورخ 23/06/89 ساعت 9 الی 18کارگاه ویژه دانش آموزان: روز چهارشنبه مورخ 24/06/89 ساعت 9 الی 18 مکان: بزرگراه آیت اله صدر، خیابان قیطریه، پارک قیطریه فرهنگسرای ملل برآورد هزینه: عناوین کارگاه ها ظرفیت کارگاه هزینه هر شرکت کننده(دبیر)ریال هزینه هر شرکت کننده (دانش آموز)ریال کارگاه ساخت گلایدر HLG 12 نفر 270000 235000 کارگاه ساخت گلایدر UCONTROL 8 نفر 320000 270000 کارگاه ساخت راکت آبی پرتابه ای همراه با لانچر 16 نفر 210000 185000 کارگاه ساخت راکت آبی با چتر نجات همراه با لانچر 8 نفر 380000 330000 کارگاه ساخت بالن هوای گرم 12 نفر 200000 170000 کارگاه ساخت هاورکرافت 8 نفر 500000 450000 کارگاه هوانوردی 12 نفر 260000 220000 مراحل ثبت نام:1. تکمیل فرم ثبت نام2. واریز هزینه شرکت در کارگاه با توجه به جدول فوق به شماره حساب سیبا (بانک ملی) 0101692812002 به نام موسسه فرهنگی و اطلاع رسانی تبیان توجه: لطفا در انتخاب کارگاه و مبلغ پرداخت مربوط به آن دقت فرمایید. هزینه پرداخت شده قابل برگشت نخواهد بود. گروه مدرسه اینترنتی سایت تبیان - تهیه: بخش پروژه های دانش آموزیتنظیم: فاطمه گودرزی

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

مقدمه ای بر هوافضا

واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: مقدمه ای بر هوا و فضا امروزه صنعت هوا و فضا در دنیا به عنوان یک صنعت پیشرو و پیشقدم در کشف بسیاری از حقایق علمی جهان شناخته شده است و اصولاً جزو علومی است که به دلیل هزینه ای هنگفت که برای رشد و پیشرفت آن می شود بسیاری از علوم دیگر را نیز به همراه خود به جلو پیش می برد.در مورد آنچه که برای شناخت صنعت هوا و فضا می توان گفت مطلب بسیار زیاد است ولی به طور خلاصه می توان صنعت هوا و فضا را از لحاظ علوم مربوطه به مباحث زیر تقسیم بندی کرد:1- علوم جلوبرندگی و پیشرانشی2- علوم آیرودینامیکی3- علوم سازه ای در زمینه ی هوا و فضا1) در علوم جلوبرندگی بیشتر در مورد مسائل مربوط به موتور جت و موشک که خود موشک نیز نوعی موتورجت است بحث می شود. و نحوه ی ساخت، تولید و طراحی موتورهایی مناسب برای موشکها و هواپیماهایی که هر کدام برای اهداف مناسبی به کار می روند در نظر گرفته می شود. در واقع پیش نیاز بحث چگونگی بالا بردن راندمان این موتورها به وسیله طراحی بهینه و بهتر دانستن علوم مکانیک سیالات، مکانیک گازها و ترمودینامیک و همچنین علومی نظیر مکانیک پرواز و توربین گاز می باشد، که کتابهای مختلفی نیز حتی در ایران در این زمینه ها به چاپ رسیده است.2) علوم آیرودینامیکی به بررسی نحوه ی عبور جریانات از روی یک ایروفویل می پردازد. در واقع می توان این علوم را به عنوان علومی برای شناخت آنکه چگونه می توانیم یک جسم را که می تواند یک هواپیما یا یک موشک باشد طراحی کنیم که براحتی در عبور جریانات هوا یا گاز از روی آن بهترین عملکرد و راندمان را داشته باشد. به عنوان نمونه می توان به بال هواپیما اشاره کرد که نحوه ی بررسی جریان هوا از روی بال و نحوه ی ایجاد نیروی (Lift) (بالا برنده) بر روی بال به وسیله ی علوم آیرودینامیکی بررسی می شود، البته این علوم مختص به هوا و فضا نیست و شامل موارد دیگر از جلمه صنعت خودرو نیز می شود.3) علوم سازه ای نیز در صنعت هوا و فضا به بررسی ساختار و ساختمان اجسام مختلف پرنده و میزان مقاومت آنها در مقابل نیروهای مختلف کششی و خمشی و کرنشی و جانبی می پردازد که دانستن علوم پایه ای از جمله استاتیک و دینامیک و مقاومت مصالح برای بررسی سازه ی یک جسم پرنده الزامی می باشد.

اما بحث در مورد اینکه این علوم تا کجا ادامه پیدا می کنند و به چه علوم دیگری مرتبط می شوند بسیار گسترده و فراوان است ولی می توان گفت که در واقع با این علوم پایه است که بنیان صنعت هوافضا ، پرواز و هواپیما بررسی می شود که این علوم خود در موارد مختلف قوانین مختلفی را دارا می باشند. از جمله این دسته بندیها می توان به دو حالت خارج از جو زمین و داخل جو زمین اشاره کرد، در مورد موتور جت نیز دسته بندی :SubsonicSuper SonicHyper Sonicوجود دارد که این دسته بندی براساس سرعت آنها نسبت به سرعت صوت می باشد.اما، ما خود هوا و فضا را از لحاظ دسته بندی عمومی و صنعتی به موارد زیر تقسیم بندی کردیم: 1- هواپیما 2- موشک 3- فضا پیما 4- ایستگاه های فضایی 5- ماهواره هادر بخش دانش و فناوری سایت تبیان با دسته بندی مطالب هوا و فضا به صورت بالا می خواهیم مطالب را به نحوه ای بهتر ارائه دهیم و امیدواریم بتوانیم در آینده با نظر شما بازدیدکنندگان از سایت مطالب را به نحوه ی بهتری ارائه دهیم.امروزه در دنیا کشورهایی از قبیل روسیه و امریکا و فرانسه و هلند و اوکراین در صنایع هوا فضا پیشرو هستند و ایران نیز در سالهای اخیر وارد این عرصه شده است که نتایج آن در صنایع موشکی و هواپیما مشخص شده که از جمله می توان به هواپیمایی ایران 140 اشاره کرد.امید است با کمک شما دوستان در این راه موفق باشیم.مطلب مرتبطغفاریتبیان (دانش و فناوری)

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

هوا فضا

واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: View Full Version : هوا فضا haniyeh131st February 2008, 07:16 PMمن خراب این رشته ام اما باید یه 2_3 سال صبرکنم کسی توضیحی درباره ی رشته داره!:d haniyeh137th February 2008, 11:48 PMرشته ی هوا وفضا فقط به فضانورد شدن منتهی نمی شود.بلکه شاخه های گوناگونی دارد.ازجمله:موشک سازی/هواپیما سازی/ سفینه سازی وهر چیزی که مر بوط به هوا وفضا باشد.این رشته جزءمحبوب ترین رشته ها است ونیز جزء بهترین رشته های جهان است.من نیز جزء مخاطبین این رشته ام. قربون همتون:d یا علی mahdigaz3rd July 2009, 11:16 AMکاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند) ماهيت كار مهندسين هوا- فضا مسئوليت طراحي و ساخت ماشينهاي غير عادي ، از هواپيماهاي با وزن بيش از 250 تن گرفته تا فضا پيماهائي كه قادر به طي مسافتهاي طولاني با سرعتي بالاتر از 30000 كيلومتر در ساعت هستند ، ميباشند. آنها هواپيماها و فضاپيماها و موشكها را طراحي كرده و توسعه داده ومورد آزمايش قرار ميدهند و بر مراحل ساخت آنها نظارت ميكنند . مهندسين هوا- فضايي كه با هواپيما سروكار دارند را مهندسين هوانوردي و آنهائي را كه اختصاصا با فضاپيما كار ميكنند ، مهندسين فضانوردي گويند . مهندسين هوا- فضا فناوريهاي جديدي را براي استفاده در هوانوردي ،‌ سيستمهاي دفاعي و اكتشافات فضائي بوجود آورده و اغلب در زمينه هايي مانند طراحي ساختار ، هدايت ، ناوبري و مراقبت ، تجهيز و ارتباطات و يا شيوه هاي توليد متخصص ميشوند. آنها اغلب از طراحي رايانه اي ( كد ) ،‌ دستگاههاي خودكار ( روبوتيكز) ، ليزر و تجهيزات نوري الكترونيكي پيشرفته در كارشان بهره ميگيرند. آنها ممكن است درزمينه يكي از توليدات خاص هوا- فضا مانند حمل و نقل تجاري (هواپيماهاي باري و مسافربري ) ، جتهاي جنگنده نظامي ، هليكوپترها ، فضا پيماها و يا موشكها وراكتها تخصص بگيرند. مهندسين هوا- فضا ممكن است در آيروديناميك ( دانش مربوط به حركت اجسام در گازها و هوا ) ،‌ ترموديناميك ( مبحث فعاليت مكانيكي و رابـ ـطه آن با حرارت ) ،‌ مكانيك سماوي ، نيروي محركه ، آكوستيك ( علم اصوات ) ، و يا سيستمهاي هدايت و مراقبت ، مهارت داشته باشند. مهندسين هوا- فضا عموما در صنعت هوا- فضا به كار گرفته ميشوند ، اگر چه مهارت آنها به صورت روزافزوني در رشته هاي ديگر نيز كاربرد پيدا ميكند. به عنوان مثال ،‌در صنعت توليد وسايط نقليه موتوري ، مهندسين هوا- فضا خودروهائي را با مقاومت هوائي كمتر طراحي ميكنند كه اين كار، كارآيي مصرف سوخت آنها را بالاتر ميبرد. فرصتهاي شغلي بيشترين فرصتهاي كاري براي مهندسين هوا- فضا در صنايع توليد هواپيما ، قطعات هواپيما ،‌ موشكهاي هدايت شونده و فضا پيما ميباشد. بعضي از آنها به استخدام وزارت دفاع در مي آيند . ديگر فرصتهاي شغلي در زمينه هاي خدمات مهندسي و ساخت و ساز ، سرويسهاي تحقيقاتي و آزمايشي و شركتهاي تجهيزات ناوبري ميباشند. چشم انداز آينده با افزايش نياز به صنايع دفاعي ،‌ نياز به متخصصين اين رشته نيز افزايش ميابد. از طرف ديگر ،‌ با رشد ترافيك هوائي و افزايش تعداد مسافران و نيز براي جايگزيني ناوگانهاي هوائي موجود با هواپيماهائي با سرعت بالاتر و مصرف سوخت كمتر ، نياز به مهندسين هوا- فضا افزايش خواهد يافت . با گرايش شركتهاي سازنده هواپيما براي استفاده از فناوري موجود در زمينه هاي جديد، فرصتهاي شغلي جديدي براي اين مهندسين بوجود خواهد آمد. بعضي فرصتهاي استخدامي نيز در صنايعي كه واضحا با هوا- فضا ارتباطي ندارند ، مانند صنايع اتومبيل سازي ايجاد خواهد شد. ميزان درآمد درآمد ميانگين ساليانه براي مهندسين هوا- فضا درسال 2000 در ايالات متحده 67930 دلار بوده است . رشته هوافضا در دانشگاههاي ايران هدف رشته دانشگاهی هوافضا تربیت کارشناسانی است که کارکنان مورد نیاز محاسبات، طراحی، پژوهش و ساخت صنایع گوناگون هواپیمایی، بالگردسازی و موشکی را فراهم سازند. دانشجویان این رشته موظف هستند که در طی تحصیل ۳ واحد پروژه بگیرند و در تابستان نیز در دفاتر مهندسی صنایع مربوط کارآموزی بکنند . دروس تخصصی رشته مهندسی هوافضا بر چهار پایه کلی استوارند: هواپویش (آیرودینامیک)، پیشرانه‌ها (جلوبرنده ها)، مکانیک پرواز، سازه‌های هوافضایی و هواکشسانی. هواپویش هواپویِش یا آیرودینامیک به مطالعه و بررسی جریان هوا، محاسبه نیروها و گشتاورهای ناشی از آن بر روی جسم پرنده می‌پردازد. مهندس هوافضا با فراگیری این دانش به تحلیل جریان‌های پیچیده در اطراف پیکرهای پرنده پرداخته و با به دست آوردن نیروهای هواسرشی امکان بررسی پایداری و طراحی سازه را فراهم می‌کند . پیشرانه ها درس پیشرانه‌ها به مطالعه و بررسی سامانه‌های جلوبرنده اعم از موتورهای پیستونی، چرخپره‌ای (توربینی)، موشک‌ها و نحوه تولید نیروی رانش در آنها می‌پردازد. مکانیک پرواز مکانیک پرواز به مطالعه و بررسی رفتار و حرکات هواگرد با بهره گیری از داده‌های هواپویشی، هندسی و وزنی می‌پردازد و در واقع علم مکانیک پرواز از عملکرد تشکیل می‌شود و عملکرد به بررسی برد، مسافت نشست و برخاست، مداومت پروازی در سرعت‌های گوناگون و پایداری و کنترل وسایل پرنده می‌پردازد . سازه‌های هوافضایی سازه‌های هوافضایی به مطالعه و بررسی سازه‌های هواپیما و دیگر هوا/فضاگردها می‌پردازد و هدف آن طراحی سازه‌هایی است که علاوه بر استواری کافی در برابر بارهای آیرودینامیکی و دیگر بارهای استاتیکی وارد بر وسایل پرنده، کمترین وزن ممکن را نیز داشته باشند. هواکشسانی هواکشسانی یا آیروالاستیسیته برهمکنش نیروهای هواسرشی و نرمش سازه‌ای است که می‌تواند باعث اهتزاز (فلاتر)، واگرایی و جز اینها شود. رشته دانشگاهی هوافضا خویشاوندی زیادی با تمامی گرایشهای مهندسی مکانیک دارد به این جهت دارای شماری درس‌های مشترک با گرایشهای مهندسی مکانیک مثل مکانیک جامدات و مکانیک شاره‌ها است . پایه بیشتر این درس‌ها بر ریاضی است، مانند دینامیک سیالات برای آئرودینامیک یا معادلات حرکت برای دینامیک پرواز. با این‌همه، اجزا تجربی بسیاری نیز در این رشته وجود دارد. از نظر تاریخی، این اجزا تجربی از آزمایش مدلهای کوچک و نمونه اولیه، در تونل باد و یا در فضای باز منشا گرفته است. پیشرفت‌های رایانه ما را قادر ساخته از دینامیک سیالات رایانه‌ای، و شبیه سازی رفتار سیال، برای کاهش هزینه و زمان صرف شده در آزمایش تونل باد استفاده کنیم. منبع: مهندس محمدی کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند******.com (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند******.com/) mahdigaz3rd July 2009, 11:22 AMرشته هوا فضا یکی از رشته‌های گروه فنی مهندسی است... هوا فضا چیست؟ کار یک مهندس هوافضا چیست؟ یک مهندس هوا فضا در پایان دوره کارشناسی چه توانایی‌هایی دارد؟ هدف از تربیت یک کارشناس هوافضا چیست؟ گرایشها و شاخه‌های رشته دانشگاهی مهندسی هوافضا در دوره کارشناسی ارشد چیست؟ رشته هوا فضا یکی از رشته‌های گروه فنی مهندسی است.با توجه به رشد سریع و ناگهانی این علم در دهه‌های اخیر هم‌اکنون این رشته جزو رشته‌های استراتژیک علوم به حساب می‌آید.ولی با این وجود این رشته در ایران از قدمت زیادی برخوردار نیست. رشته مهندسی هوا فضا برای اولین بار در سال ‌١٣٦٦ وارد ایران شد و اولین دوره کارشناسی این رشته را دانشگاه پلی‌تکنیک(امیرکبیر) راه اندازی کرد.هم اکنون این رشته در ‌٥ دانشگاه صنعتی شریف ، امیرکبیر ، امام حسین (ع) ، شهید ستاری و آزاد شعبه علوم و تحقیقات تدریس می‌شود . همچون اکثر دیگر رشته‌های مهندسی طول متوسط دوره تحصیلی برای دوره کارشناسی ‌٤ سال است . و همچون بسیاری از رشته های مهندسی دروس این مجموعه شامل دروس عمومی ، پایه ، اصلی ، تخصصی ، کارگاهی و کارآموزی است و زمینه‌هایی چون آیرودینامیک ، سازه هوایی ، مکانیک پرواز و جلوبرنده‌ها دروس تخصصی این رشته را شامل می‌شوند . باید توجه داشت که صنایع هوافضا در دنیا یکی از پیشروترین زمینه‌های تحقیقاتی است و همواره موجبات ترقی و جهش در سایر رشته‌های علوم و مهندسی را فراهم ساخته و در این راستا بودجه‌های عظیم نظامی و غیرنظامی را به خود اختصاص داده است ، موضوعاتی از قبیل طراحی و ساخت هلیکوپتر ، هواپیمای بدون سرنشین ، بدون موتور ، عمود پرواز و یا جنگنده از یک طرف و ساخت پایگاههای فضایی ، مسافرت به کرات دیگر و از طرف دیگر جامعیت و حساسیت این رشته را بیش از پیش روشن می‌سازد . به طور کلی میتوان گفت هدف از تحصیل در این رشته آشنایی با شرایط اجسام پرنده و یا اجسام دارای شرایط جسم پرنده و بررسی و تحلیل این شرایط است . دکتر کامران رییسی استاد رشته مهندسی هوافضای دانشگاه صنعتی امیرکبیر در معرفی این رشته می‌گوید: مهندسی هوافضا مجموعه‌ای از علوم و توانایی‌های علمی و عملی در زمینه تحلیل ، طراحی و ساخت وسایل پرنده‌ نظیر هواپیماها ، چرخ‌بال‌ها ، گلایدرها ، موشک‌ها و ماهواره‌ها است. یکی از دانشجویان کارشناسی ارشد این رشته نیز مهندسی هوا فضا را علمی استراتژیک می‌داند که در آن از همه علوم از جمله متالوژی ، کامپیوتر و الکترونیک استفاده می‌شود و هدف آن تربیت کارشناسانی است که کادر مورد نیاز محاسبات ، طراحی ، تحقیقات و ساخت صنایع مختلف هواپیمایی ، چرخ‌بال‌سازی و موشکی را تامین سازند. به همین دلیل دانشجویان این رشته موظف هستند که در طی تحصیل ‌٣ واحد پروژه بگیرند و در تابستان نیز در دفاتر مهندسی صنایع مربوط کارآموزی بکنند . دروس تخصصی رشته مهندسی هوافضا بر چهار پایه کلی استوارند این چهار رکن اصلی عبارتند از : آیرودینامیک ، جلوبرنده ها ، مکانیک پرواز و سازه‌های هوافضایی . به عنوان توضیح میتوان به این نکات اشاره کرد که : آیرودینامیک به مطالعه و بررسی جریان هوا ، محاسبه نیروها و گشتاورهای ناشی از آن بر روی جسم پرنده می‌پردازد و مهندس هوا فضا با فراگیری این علم به تحلیل جریان‌های پیچیده در اطراف اجسام پرنده پرداخته و با به دست آوردن نیروهای آئرودینامیکی امکان بررسی پایداری و طراحی سازه را فراهم می‌کند . جلوبرنده‌ها به مطالعه و بررسی سیستم‌های جلوبرنده اعم از موتورهای پیستونی ، توربینی ، راکت‌ها و نحوه تولید نیروی رانش در آنها می‌پردازد . مکانیک پرواز به مطالعه و بررسی رفتار و حرکات جسم پرنده با استفاده از اطلاعات آئرودینامیکی ، هندسی و وزنی می‌پردازد و در واقع علم مکانیک پرواز از عملکرد ( performance ) تشکیل می‌شود و عملکرد به بررسی برد ، مسافت نشست و برخاست ، مداومت پروازی در سرعت‌های مختلف و پایداری و کنترل وسایل پرنده می‌پردازد . سازه‌های هوافضایی به مطالعه و بررسی سازه‌های هواپیما و دیگر وسایل پرنده می‌پردازد و هدف آن طراحی سازه‌هایی است که علاوه بر استحکام کافی در برابر بارهای آئرودینامیکی و سایر بارهای استاتیکی وارد بر وسایل پرنده ، حداقل وزن ممکن را نیز داشته باشند . قابل ذکر است که این رشته در مقطع کارشناسی ارشد ( در ایران ) دارای همین گرایشها میباشد و هم اکنون قابلیت ادامه تحصیل در رشته هوا فضا در داخل کشور تا مقطع دکترا میسر میباشد . رشته هوافضا قرابت زیادی با تمامی گرایشهای مهندسی مکانیک دارد به این جهت دارای تعدادی واحد مشترک با گرایشهای مهندسی مکانیک مثل جامدات و سیالات میباشد . و اما در مورد دورنمای شغلی و آینده کاری فارق التحصیلان رشته مهندسی هوا فضا : در این زمینه دکتر رییسی اشاره می‌کند که: همان‌طور که پیش از این گفتیم هدف اصلی صنعت هوافضا طراحی و ساخت وسایل پرنده است ، در نتیجه فارغ‌التحصیلان مهندسی هوافضا می‌توانند در صنایع و موسسات تحقیقاتی هواپیمایی ، موشکی و ماهواره فعالیت بکنند و همچنین در کلیه موسسات و سازمانهایی که به نحوی از وسایل پرنده استفاده می‌کنند ، به عنوان کارشناس تحقیق در عملیات و تعمیر و نگهداری خدمت کنند. اما علاوه بر اشتغال در مراکز فوق یک مهندس هوافضا با تسلط بر علوم آئرودینامیک ، طراحی سازه و روشهای طراحی توربو ماشین‌ها توانایی‌ کار در شاخه‌های متعددی از مهندسی و پروژه‌های خارج از حیطه صنایع هوافضایی را نیز دارد. کاربرد زمینه‌های مطالعاتی یک مهندس هوافضا تنها به طراحی هواپیما و وسایل پرنده محدود نمی‌شود. برای مثال آئرودینامیک خودروها از برخی جهات شباهت زیادی به آئرودینامیک هواپیما دارد و امروزه در اغلب صنایع خودروسازی با استفاده از تونل باد و علم آئرودینامیک ، خودروهای کم مصرفتری می‌سازند. فرایند سیستم‌های کنترل صنعتی نیز با فرایندهای طراحی کنترل در وسایل پرنده بر یک مبنا است و همچنین سازه اتومبیل و کشتی مشترکات زیادی با سازه یک هواپیما دارد و بالاخره توربین‌های گاز یک نیروگاه یا ایستگاه پمپ گاز همانند یک موتور جت تحلیل و طراحی می‌گردند. در نتیجه یک مهندس هوافضا علاوه بر شرکت‌های هوایی در نیروگاهها ، صنایع نفت و گاز و صنایع خودروسازی فرصتهای شغلی خوبی دارد. و اما در مورد مشکلات و دشواری‌های شغلی فارغ‌التحصیلان این رشته نیز میتوان به این نکات اشاره کرد که : مهمترین مشکل این رشته جدید بودن آن است و این که هنوز برای آن برنامه‌ریزی‌های لازم به صورت کلان تدوین نشده است و در نتیجه پراکنده‌کاری در این رشته زیاد است و در کل جذب نیروی انسانی از کانال صحیحی انجام نمی‌گیرد وگرنه عمدتا فارغ‌التحصیلان این رشته از نظر بازارکار مشکلی ندارند. رشته مهندسی هوافضا نیازمند سرمایه‌گذاری کلان است و بیش از سایر صنایع از وضعیت اقتصادی کشور تاثیر می‌پذیرد یعنی اگر رشد اقتصادی خوبی داشته باشیم سرمایه‌گذاری در این بخش بیشتر می‌باشد و البته عکس این قضیه نیز صادق است. فارغ‌التحصیلان کادر مورد نیاز محاسبات ، طراحی، تحقیقات و ساخت صنایع مختلف هواپیمایی، هلیکوپترسازی، موشکی و صنایع دیگر را تامین می‌کنند. ● و اما هوافضا در بخش خصوصی چه جایگاهی دارد ؟ در سال ‌٧٠ وزارت صنایع لایحه‌ای به مجلس داد که بر اساس آن بخش خصوصی می‌توانست در کشور فعالیت‌هایی در زمینه هوافضا انجام بدهد . از سال ‌٧٢ نیز به صورت رسمی مجموعه‌ای در وزارت صنایع متولی این کار شد و به صورت هدایت‌کننده شرکت‌ها و مجموعه‌های بخش خصوصی فعالیت خود را آغاز کرد که حاصل این کار ، تولیداتی مثل ساخت هواپیمای گلایدر در بخش خصوصی بود که طراحی آن توسط فارغ‌التحصیلان همین رشته انجام شد و در حال حاضر نیز ‌١٠ فروند از این هواپیما تولید شده و با اخذ مجوزهای بین‌المللی در باشگاههای سازمان هواپیمایی کشوری شروع به فعالیت کرده است. همچنین می‌توان به پروژه طراحی و ساخت هواپیمای سبک موتوردار اشاره کرد که با موفقیت انجام شده و پروازهای آزمایشی را نیز انجام داده است و بالاخره پروژه هواپیمای سم‌پاش از پروژه‌هایی است که به تازگی در بخش خصوصی صنایع کشور مطرح شده است . در حال حاضر در کشور ما به ساخت هواپیما به دلیل عدم سرمایه‌گذاری توجه زیادی نمی‌شود اما فارغ‌التحصیلان این رشته می‌توانند در فرودگاهها در قسمت تعمیر و نگهداری هوایی و همچنین در صنایع دفاع روی طراحی موشک و جنگ‌افزارها فعالیت بکنند. علاوه بر اینها می‌توانند روی آئرودینامیک خودروها، سازه‌های خودروسازی و تولید توربین‌های بخار برای تولید برق کار بکنند. فارغ‌التحصیلان این رشته می‌توانند در شرکت‌های خصوصی، هواپیماهای کوچک دو نفره و یا چهارنفره‌ای را که در دست ساخت است با استانداردهای بین‌المللی تطابق داده و برای هواپیما گواهی پرواز یا تولید بگیرند. منبع: وب سایت ایسنا سایت ایران کنکور سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

پرسش
من میخوام رشته هوا و فضا رو انتخاب کنم ولی از اونجایی که هنرستان هوا و فضا برای دختران فقط یکی هست و اونم در تهرانه نمیتونم برم.

• برای رفتن به رشته هوا فضا چه راهی وجود داره؟
• برای درس خوندن چه طوری باید برنامه ریزی کنم که خسته نشم؟
• نیاز به یه برنامه ریزی درسی دارم. خودم تلاش کردم بنویسم ولی نشد

میخوام ببینم راهه دیگه ای داره واسه رفتن به این رشته؟
پاسخ آقای مسگری، مشاور تحصیلی سایت نوجوان ها
دوست من سلام
در دبیرستان رشته ریاضی باید بخونی. دانشگاه های مختلفی برای دوره لیسانس رشته هوا فضا پذیرش دارند.
در ایران، رشتهٔ مهندسی هوافضا تنها در دانشگاه هایی که از سطح علمی بالایی بر خوردار هستند وجود دارد و قبولی در این رشته نسبت به رشته های دیگر مهندسی دشوار تر است. این رشته تنها در دانشگاه‌های صنعتی مالک اشتر، صنعتی شریف، صنعتی امیرکبیر، صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، دانشگاه صنعتی ارومیه و دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات در تمام مقاطع تدریس می‌شود و در دانشگاه آزاد رامســـــــر و نجف آباد و بناب و چند پیام نور در مقطع کارشناسی و در دانشگاه فردوسی مشهد و دانشگاه تهران در مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری و در دانشگاه های شهید بهشتی، دانشگاه تبریز، دانشگاه صنعتی شیراز، دانشگاه علم و صنعت ایران، دانشگاه تربیت مدرس، دانشگاه شاهرود، دانشگاه سمنان و پژوهشگاه هوافضا نیز رشته هوافضا در مقطع کارشناسی ارشد تدریس می‌شود.

• دانش نجوم برای ما چه دست آوردی دارد؟
• برای المپیاد نجوم چه بخوانیم؟

در حال حاضر در مقطع کارشناسی ارشد، این رشته به ۵ گرایش آیرودینامیک، پیشرانش (جلوبرنده)، دینامیک پرواز و کنترل، مهندسی فضایی و سازه‌های فضایی تقسیم می‌شود و در مقطع دکترا، این رشته به ۴ گرایش آیرودینامیک، پیشرانش (جلوبرنده)، مکانیک پرواز و سازه‌های فضایی تقسیم می‌شود.
موفق باشی

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

کد: 280810
پرسش
لطفا بگویید فضانوردان در چه رشته ای تحصیل می كنند؟ و كلا چه مراحلی را طی می كنند تا فضانورد شوند؟ با تشكر - 16 ساله - دبیرستان


پاسخ
شرایط فیزیكی برای فضانورد شدن :


به طور كلی فضانوردان از میان داوطلبان بسیاری كه برای این كار تقاضا می‌دهند انتخاب می‌شوند. همه‌ی كسانی كه انتخاب می‌شوند باید از شرایط جسمانی، روحی و روانی ویژه‌ای برخوردار باشند. ناسا و هر مركز فضایی دیگری، به دنبال افرادی هستند كه كار را در اولویت فعالیت‌های زندگی خود قرار بدهند.


فضانوردان باید از شرایط جسمانی مطلوب، همانند خلبانان برخوردار باشند. البته اصلاح دید با استفاده از عینك یا لنز جراحی‌های ویژه‌ای كه برای اصلاح دید به كار می‌رود، مانعی برای فضانورد شدن نیست. به عبارت دیگر ناسا از این نظر محدودیتی برای فضانوردان قائل نمی‌شود. علاقه‌مندان می‌توانند برای اطلاعات بیش‌تر در این زمینه به سایت ناسا وارد بشوند. معمولاً مجموعه‌ای از عكس‌های فضانوردان كه برخی از آن‌ها عینك استفاده می‌كنند در این سایت ارائه می‌شود.


آزمایش‌ها و معاینه‌های پزشكی در خود مركز فضایی انجام می‌شود و هر كدام از مراكز فضایی استانداردهای پزشكی خود را اعمال می‌كند.


شرایط تحصیلی


به دلیل گسترده شدن اكتشافات فضایی و همچنین بیش‌تر شدن كار و ماموریت فضانوردان، شرایط تحصیلی فضانوردان نیز تغییر پیدا كرده است. امروزه، بیش‌تر فضانوردان دارای مدارك فوق لیسانس و دكترا هستند. زیرا مطالبی را كه آن‌ها باید در طی پنج سال دوره شبانه‌روزی فضانوردی بیاموزند بسیار پیچیده و فشرده است. داشتن یك زمینه تحصیلی مناسب می‌تواند به آن‌ها كمك كند تا مطالب را بهتر بیاموزند.


نوع مدرك تحصیلی بستگی دارد به كاری كه به فضانورد محول می‌شود. به عنوان مثال، در ماموریت‌های فضایی كه در ناسا انجام می‌شود، تعدادی از فضانوردان كه متخصص ماموریت نام دارند برای انجام آزمایش‌های ویژه‌ای به فضا می‌روند. در میان آن‌ها، پزشك، بیولوژیست، فیزیك‌دان، شیمی‌دان، كارشناس ستاره‌شناس، زیست‌شناس، گیاه‌شناس و... دیده می‌شود.


متخصصان ماموریت، خلبان نیستند، بلكه افراد متخصصی هستند كه برای انجام ماموریت‌های ویژه‌ای به فضا می‌روند، زیرا در گذشته فضانوردان كه شرابط جسانی لازم را برای رفتن به فضا داشتند، پزشك یا دانشمند تبودند. به همین ترتیب نیز دانشمندان و پزشكان نیز شرایط لازم را برای رفتن به فضا نداشتند. در نتیجه، تعدادی متخصص از رشته‌های مختلف كه شرایط فیزیكی لازم را برای رفتن به فضا دارند جذب شدند تا پس از گذراندن دوره‌ی پنج ساله فضانوردی بتوانند خواسته‌های دانشمندان را در فضا اجرا كنند. این افراد كه زمینه تحصیلی لازم را برای این كار دارند، دوره كامل ماموریتی را كه می‌خواهند انجام بدهند می‌گذرانند.


از طرف دیگر، گروه دیگری از فضانوردان كه خلبان هستند و دوره‌ی فضانوردی را می‌گذرانند، هدایت سفینه فضاپیما را بر عهده دارند. این افراد نیز دست كم فوق لیسانس در یكی از رشته‌های مهندسی دارند. به طور كلی فضانوردان می‌بایستی از زمینه تحصیلی برحسته‌ای برخوردار باشند تا بتوانند دوره بسیار فشرده فضانوردی را كه به صورت شبانه‌روزی است و حدود پنج سال طول می‌كشد پشت سر بگذارند.


معمولاً فضانوردان كه كلاس‌های خود را در ایالت‌های فلوریدا، تگزاس و كالیفرنیا می‌گذرانند در خوابگاه زندگی می‌كنند. آن‌ها مجاز نیستند تا همراه خانواده‌شان زندگی بكنند. كلاس‌ها بسیار فشرده و گاهی اوقات تا بیست ساعت در روز هم طول می‌كشد. استادان كه خودشان دانشمندان رشته‌ی مربوطه محسوب می‌شوند به صورت خلاصه به مطالب اشاره می‌كنند و داوطلبان فضانوردی با مطالعاتی كه در ساعت‌های خارج از كلاس انجام می‌دهند، جزئیات مطالب را می‌آموزند.


در خلال برنامه‌های آموزشی تحصیلی، برنامه‌های ورزشی و بدن‌سازی نیز وجود دارد كه باید گذرانده شود. دواطلبان مجاز هستند فقط در صورت بروز شرایط اضطراری محل آموزش را ترك كنند و به نزد خانواده خود بروند. اگر به هر دلیلی، دواطلب فضانورد به خاطر گذراندن دوره فضانوردی دچار مشكلات خانوادگی بشود باید از ادامه دوره انصراف بدهد یا اینكه خانواده خود را ترك كند. به این ترتیب، دواطلب فضانوردی باید با خانواده‌اش هماهنگی و توافق كامل داشته باشد. یكی از مراحل استخدام داوطلبان، مصاحبه با اعضای خانواده شخص مورد نظر می‌باشد. در صورتی كه گروه انتخاب كننده، اعضای خانواده را واجد شرایط نداند، شخص مورد نظر برای گذراندن دوره فضانوردی انتخاب نخواهد شد.


دوره‌های فضانوردی در روسیه و ناسا واقع در ایالت فلوریدا در آمریكا انجام می‌شود. فضانوردان از میان داوطلبان انتخاب می‌شوند. به دلیل هزینه بسیار سنگینی كه صرف آموزش این افراد می‌شود، آن‌ها از میان شهروندان روسی یا آمریكایی انتخاب می‌شوند.

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

چگونه می‌توان فضانورد شد؟
هر سازمان فضایی برای استخدام فضانورد قوانین و مقررات ویژه خود را دارد، سازمانی مانند ناسا از متقاضیان این شغل انتظار دارد دست‌کم مدرک لیسانس را در یکی از رشته‌های مهندسی، علوم زیستی، فیزیک و یا ریاضیات داشته باشند.

فضانوردان افرادی هستند که دامنه فعالیت‌های آنها محدود به اکتشافات انسانی در فضا محدود می‌شود، ملموس‌ترین بخش فعالیت‌ آنها در مدار زمین است اما بخش بزرگی از عمر فضانوردان روی زمین و در راه آموزش و تمرین آماده‌سازی برای انجام ماموریت‌های فضایی صرف می‌شود.

بر اساس گزارش همشهری به نقل از اسپیس، فضانورد شدن یک‌شبه امکان‌پذیر نیست، بلکه به سال‌ها تحصیل،‌ آموزش و تجربه نیاز دارد تا ابتدایی‌ترین توانایی‌های فضانورد شدن در فرد ایجاد شود. از این رو بسیاری از افرادی که برای فضانوردی اعلام آمادگی می‌کنند، در آزمون‌های اولیه رد می‌شوند و همین گزینش محدود، این شغل را به یکی از مشاغل غیرقابل دستیابی جهان تبدیل کرده‌است.

هر سازمان فضایی برای استخدام فضانورد قوانین و مقررات ویژه خود را دارد، سازمانی مانند ناسا از متقاضیان این شغل انتظار دارد دست‌کم مدرک لیسانس را در یکی از رشته‌های مهندسی، علوم زیستی، فیزیک و یا ریاضیات داشته باشند. البته بیشتر فضانوردان حرفه‌ای دارای مدارک فوق‌لیسانس و یا دکترا و حتی فراتر از آن هستند.

همچنین داوطلبان ناسا باید سابقه هزار ساعت پرواز با جت را در دوران خدمت در ارتش داشته‌باشند. تنها استثنا در این میان معلمان هستند که با داشتن یک لیسانس تکنیکی، می‌توانند حین معلم بودن برای فضانوردی اقدام کنند،‌حتی اگر معلم دبستان باشند.

ویژگی‌های فیزیکی برای پذیرفته شدن در برنامه فضانوردی در ناسا نیز بسیار دشوار است: دید 20/20 به صورت طبیعی یا با استفاده از لنزهای طبی، حداکثر فشار خون 140/90 در وضعیت نشسته، قد مابین 1.57 تا 1.90 متر و تناسب اندام. به‌طور کلی یک متقاضی فضانوردی باید از وضعیت سلامت مناسبی برخوردار باشد زیرا هزینه بازگرداندن فضانوردی که دچار وضعیت اضطراری پزشکی شده بسیار بالا خواهد بود.

نامزد‌های فضانوردی و راه رسیدن به فضا

پس از انتخاب اولیه، افراد هنوز باید دو سال دوره تمرین و آموزش اولیه را پشت سر بگذارد. این افراد کلاس‌های اولیه‌ای را برای آشنایی با ایستگاه فضایی بین‌المللی و پروازهای فضایی خواهند گذراند. کاندیداها همچنین باید در غواصی نیز حرفه‌ای شوند، آموزش‌های نجات در آب ارتش و آزمون‌های شنا را با موفقیت پشت سر گذاشته و تحت فشار به شدت بالا و پایین اتمسفری دوام بیاورند، آموزش‌های رسانه ای و زبان روسی ببینند و تحت دیگر دوره‌های آموزشی دشوار قرار بگیرند.

نگاره: آموزش فضانورد در یکی از مراکز فضایی ناسا (منبع: ویکی‌پدیا)


پس از دانش‌آموختگی، بسیاری از فضانوردان تا سال‌ها برای انجام ماموریت‌های فضایی انتخاب نمی‌شوند، در عوض به‌عنوان نیروی کمکی فضانوردانی که در فضا به‌سر می‌برند در لابراتوار شناوری خنثی ناسا به تمرین راهپیمایی‌های فضایی خواهند پرداخت و مهارت‌های جدید‌تری خواهند آموخت. این نیروها نه‌تنها در ناسا، بلکه در دیگر آژانس‌های فضایی،‌ مانند آژانس فضایی کانادا دوره‌های آموزشی را پشت‌سر خواهند گذاشت. هریک از این نیروها باید چند ساعت در ماه پرواز داشته‌باشند.

زمانی که یک فضانورد برای انجام پرواز فضایی انخاب می‌شود، برای چند سال دیگر نیز تحت آموزش قرار می‌گیرد،‌ این آموزش‌ها شامل خواندن کتاب‌های آموزشی و حضور در دوره‌های تمرینی شبیه سازی‌شده پیشرفته است،‌ این دوره‌ها ممکن است در هر نقطه‌ای از جهان و در قالب گروهی برگزار شوند.

فضانوردان همچنین برای تطبیق‌پذیری با شرایط فضا،‌آماده‌سازی غذا در فضا، مدیریت زباله،‌کنار هم چیدن تجهیزات در فضا، استفاده از دوربین و عملیات تجربی دوره‌های آموزشی و تمرینی خواهند داشت.

امروزه یک ماموریت فضایی معمولی برای فضانوردان ناسا ماموریتی 6 ماهه در ایستگاه فضایی بین‌المللی خواهد بود، اما درحال حاضر تعدادی از فضانوردان برای حضور در ماموریت‌های یک‌ساله اعلام آمادگی کرده‌اند تا در این ماموریت‌ها روی بدن انسان در فضا تحقیق کنند. تحقیقات علمی بیشترین زمان فضانوردان در فضا را به‌خود اشغال خواهد کرد.

منبع اصلی:‌ تابناک

دانلود رمان و کتاب های جدید

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

شروط فضانورد شدن در ایران
رئیس پژوهشکده سامانه های فضانوردی با اشاره به اینکه باید یک برنامه مشترک با حضور پزشکان انجام شود خاطرنشان کرد: تعلیم و تربیت یک فضانورد حداقل ۴ سال زمان خواهد برد که چنانچه امسال اجرایی نشود برای اجرای برنامه نهایی تاخیر خواهیم داشت.
رئیس پژوهشکده سامانه های فضانوردی سازمان فضایی ایران از آغاز مقدمات تعلیم و تربیت فضانورد برای اجرای پروژه اعزام انسان به فضا خبر داد و گفت: نحوه انتخاب از بین افراد عادی، همکاری با روس ها برای تعلیم و تربیت فضانورد و اعزام اولین گروه برای آموزش به کشور روسیه از جمله برنامه های در دست اقدام خواهد بود.

به گزارش مهر، محمد ابراهیمی رئیس پژوهشکده سامانه های فضانوردی سازمان فضایی ایران، با اشاره به برنامه ایران برای اعزام انسان به فضا در سال ۱۴۰۴ از تدوین برنامه تعلیم و تربیت فضانورد خبر داد و گفت: کلیات این برنامه مورد موافقت معاون اجرایی رئیس جمهور قرار گرفته اما هنوز تصمیم قطعی برای آغاز به کار این پروژه اتخاذ نشده است؛ با این وجود، امید می رود این برنامه در سال ۹۳ آغاز شود.

وی با بیان اینکه برای تعلیم و تربیت فضانوردان برنامه کلی در چند بخش تدوین شده است، ادامه داد: در این برنامه نحوه انتخاب، میزان دروس، تستهای پزشکی و اولویتهای مدنظر به تفکیک دیده شده است. براین اساس باید تیمی متشکل از پزشکان متخصص و نیز متخصصان فضایی به همکاری گرفته شوند.

ابراهیمی افزود: هم اکنون با نیروی هوایی برای در اختیار گرفتن پزشکان هوایی که خلبانی نیز آموخته اند وارد مذاکره شده ایم چرا که به احتمال قوی، نسل مهمی از فضانوردانمان باید از میان خلبان ها انتخاب شوند که در این کار با نیروی هوایی صحبتهای اولیه صورت گرفته اما هنوز قرارداد تفاهمی در سطح فرماندهان و رئیس سازمان فضایی انجام نشده است؛ در صورت موافقت دولت و با وجودی که این موضوع هزینه زیادی برای اوایل کار نیاز ندارد ممانعتی برای اجرا نخواهد داشت.

رئیس پژوهشکده سامانه های فضانوردی با اشاره به اینکه باید یک برنامه مشترک با حضور پزشکان انجام شود خاطرنشان کرد: تعلیم و تربیت یک فضانورد حداقل ۴ سال زمان خواهد برد که چنانچه امسال اجرایی نشود برای اجرای برنامه نهایی تاخیر خواهیم داشت.

وی با بیان اینکه علاقه مندی این است که تعدادی از فضانوردان بتوانند از مردم عادی باشند اضافه کرد: براین اساس ترکیبی از خلبانان فعلی و مردم عادی خواهیم داشت که البته کار این گروه جدید سخت تر خواهد بود؛ چون این گروه تعالیم خلبانی نیز باید ببینند. براین اساس ممکن است تعدادی افراد را انتخاب کنیم و تعلیم دهیم و در نهایت تعدادی به گروه فضانوردی اضافه شده و مابقی خلبان شوند؛ این چیزی است که در حال حاضر در مذاکرات به آن رسیده ایم.

ابراهیمی شرط داشتن سلامت کامل فیزیکی و سلامت کامل روانی و نیز آمادگی لازم برای گذراندن دروس مربوطه در حدود یک لیسانس فضایی را از جمله الزامات انتخاب فضانوردان عنوان کرد و گفت: در این مرحله، سن عامل مهمی نیست اما آمادگی فیزیکی مناسب مهم است اما ترجیح می دهیم در انتخاب گروه جدید از مردم عادی، افراد جوان انتخاب شوند.

وی با بیان اینکه ۲۰ نفر هیات علمی با مدرک دکتری در پژوهشگاه سازمان فضایی ایران، کل دروس را ارائه می دهند، گفت: یک برنامه جدی هم داریم که در حال مذاکره با روس ها هستیم که تعلیم و تربیت فضانوردان به صورت مشترک با این کشور انجام شود؛ به این ترتیب که یک گروه اولیه از فضانوردان ایرانی به روسیه اعزام شوند و در آنجا تعلیم ببینند. در این زمینه نیز مذاکرات انجام شده و دو طرف علاقه مندی اجرای این کار را دارند.

به گفته وی در نهایت برای اولین اعزام انسان به فضا، یک نفر در اختیار گرفته می شود اما ممکن است بارها پرواز فضایی صورت گیرد و فضانوردان تعلیم دیده به فضا اعزام شوند. در همین حال ممکن است ایران برنامه اعزام فضانورد با کشورهایی که ایستگاه فضایی دارند را به صورت مشترک انجام دهد.

دانلود رمان و کتاب های جدید