гคђค1737
کاربر نگاه دانلود
هنر گـوش کردن
ما دو گوش داریم و یک زبان؛ زیرا گوش دادن دو برابر سخت تر از صحبت کردن است.
بیان احساسات، خواسته ها، افکار و عقاید به طور واضح و مؤثر تنها نیمی از فرایند ارتباطات روزانه انسان است و نیم دیگر آن مربوط به گوش دادن و درک آنچه دیگران می گویند، می باشد.
هنگامی که تصمیم می گیریم با کسی ارتباط برقرار کنیم، روشی را برمی گزینیم و با آن به طور مؤثر پیغام خود را به او می رسانیم و او را متوجه می کنیم.
این ارسال پیام به دو روش شفاهی و غیر شفاهی صورت می گیرد. وقتی فرد مقابل این پیام را دریافت می کند، سعی می کند
آن را تفسیر و درک و در واقع رمزگشایی کند و هنگامی که پیام به طور درست و دقیق از فرستنده به گیرنده منتقل می شود، بین آن دو ارتباط مؤثری به وجود می آید.
گاهی فرستنده پیام به دلایل متعددی نمی تواند پیغام خود را به درستی به گیرنده منتقل کند. این دلایل عبارتند از:
انواع گوش دادن؟
گوش دادن، خوب شنیدن و درک کردن نوعی مهارت است و این مهارت در ایجاد ارتباط خوب بسیار مؤثر است. گوش دادن سه نوع است:
1- گوش دادن رقابتی:
گاه شنونده بیشتر از آنکه به صحبت های گوینده توجه داشته باشد، می خواهد نظرات خود را در مورد موضوع بیان کند و بی صبرانه منتظر یک مکث کوتاه گوینده است تا شروع به صحبت و استدلال کند.
2- گوش دادن منفعل:
در این مواقع شنونده به صحبت های گوینده و درک نقطه نظر او علاقه دارد و آنها را درک هم می کند؛ ولی منفعل می ماند و آنها را تأیید نمی کند.
3- گوش دادن فعال یا بازتابنده:
صحیح ترین و مؤثرترین شیوه گوش دادن است که در آن شنونده واقعاً به درک و فهم احساس، پیام، خواسته و دلایل گوینده علاقه مند است و قبل از اینکه واکنش نشان داده و پاسخ گوینده را بدهد، به پاسخ خود فکر می کند.
این نوع گوش دادن در ایجاد یک ارتباط صحیح بسیار مؤثر است.
**************************************
پیغام فرستنده و گیرنده پیغام:
پایین بودن تن و حجم صدای گوینده استفاده از کلمات مشکل و یا جزئیات غیرضروری که موضوع را پیچیده و درک آن را مشکل می کند فراموش کردن هدف از صحبت مغایرت زبان کلامی گوینده با زبان غیرکلامی او؛
مثلاً وقتی که فرد با خشم صحبت می کند، چهره اش بشاش و لبخند روی لبانش است! توجه بیش از حد به واکنش طرف مقابل و یا دریافت معنای کلام استفاده گوینده از روشی منحصر به فرد یا غیر متعارف.
در مواردی که فرستنده پیام به وضوح منظور خود را بیان می کند ولی شنونده نمی تواند آن را بفهمد، مشکل از شنونده است و ناشی از موارد زیر می باشد:
مشغولیت ذهنی شنونده یا خوب گوش ندادن تمرکز روی چگونگی واکنش به صحبت های گوینده فکر کردن به نظر شخصی خود در مورد صحبت های گوینده ارزیابی سخنران یا قضاوت در مورد صحبت های او.
**************************************
مهارت گوش دادن:
گوش دادن کار بسیار سختی است؛ زیرا مهارت های ارتباطی و وضوح گفتاری افراد، همچنین نیازها، خواسته ها و اهداف آنها از برقراری ارتباط اغلب با یکدیگر متفاوت است.
انواع مختلف تعاملات و سطوح ارتباطی نیز به سختی آن می افزاید و آن را سخت تر می کند مانند کلیشه ها، حقایق، افکار، اعتقادات، احساسات و عواطف.
تصویری که شنونده از نوع سطح ارتباطی گوینده دارد، در درک موضوع بسیار مؤثر است. وقتی نتواند نوع گفتار و هدف گوینده را از صحبت کردن دریابد، در واقع آنها در دو طول موج متفاوت قرار می گیرند.
پس شنونده هنگام ارتباط با گوینده باید هدف از گفتار و ماهیت و سطح ارتباطی او را متوجه شود. با ارائه مثال های زیر، این موضوع را بهتر درک خواهید کرد:
راه خود را گم کرده اید و از یک غریبه راه را می پرسید فرزندتان با گریه به سمت شما می آید همسرتان دچار مشکل شده و از شما درخواست کمک می کند.
در این موارد و موارد مشابه، عدم درک صحیح منجر به مشکل می شود؛ مثلاً وقتی همسرتان مشکل دارد و راجع به آن با شما صحبت و احساسات خود را بیان می کند،
اگر شما فقط به وضعیت و چگونگی ایجاد مشکل توجه نشان دهید و احساسات او را نادیده بگیرید، در واقع با عدم توجه به سطح ناراحتی و نوع ارتباط او با مشکل، ناراحتش می کنید.
**************************************
تفاوت گوش دادن و شنیدن:
میان گوش دادن و صرفاً شنیدن کلمات و دریافت پیام گوینده، تفاوت اساسی وجود دارد.
هنگامی که حرف های طرف مقابل خود را درک می کنید، در واقع احساسات و دیدگاه های او را درک کرده اید و گویی با چشمان او حقایق را دیده و با ذهن او موضوعات را متوجه شده اید.
اگرچه ممکن است دیدگاه ها و نظرات شنونده متفاوت از گوینده باشد، ولی زمانی که به حرف های او گوش می دهد، با دیدگاه ها و نظرات او موضوع را برای خود حل و فصل می کند.
برای داشتن یک ارتباط صحیح نباید فقط منفعلانه به حرف های طرف مقابل گوش داد، بلکه باید با او ارتباط برقرار کرد و نظرات خود را به طور فعال بیان نمود.
همه ما با توجه به درک مان از گفته های طرف مقابل، واکنش نشان می دهیم و در بسیاری موارد بدون آنکه متوجه باشیم، سوءتفاهم های زیادی به وجود می آید.
بنابراین اگر به روش فعال و بازتابنده به صحبت های طرف مقابل خود گوش دهید، بلافاصله متوجه سوءتفاهم خواهید شد و آن را برطرف خواهید کرد و این امر مزایای فراوانی دارد.
**************************************
خوب گوش دهید:
برای اینکه از هر نوع سوءتفاهمی جلوگیری شود و درک صحیحی از موقعیت و احساسات طرف مقابل داشته باشید، گاهی لازم است به دقت به صحبت های او گوش دهید و حتی خودتان را جای او بگذارید.
اغلب وقتی می دانید فرد مقابل به حرف های شما گوش می دهد و نظر خود را در آخر اعلام می کند، شما نیز با دقت بیشتری به حرف های او گوش می دهید.
وقتی گوینده متوجه شود که شنونده با دقت به حرف های او گوش می دهد، با استدلال و منطق سخن می گوید.
اختلاف نظرها و نقاط مشترک طرفین با یکدیگر مشخص می شود. بازتاب آنچه می گوییم و آنچه می شنویم، ما را از شرایط یکدیگر آگاه می کند تا با فراهم آوردن فرصت برای یکدیگر بتوانیم به راحتی مشکلات را حل کنیم.
اگر بتوانیم دیدگاه فرد مقابل را درک کنیم، به سادگی او را از اشتباهاتش (چه از نظر دیدگاه و چه گفتار) آگاه خواهیم کرد و حتی می توانیم به نقاط ضعف خودمان نیز آگاه شویم.
**************************************
برای شنونده خوب بودن:
بهتر است بعد از شنیدن حرف های طرف مقابل، پیام و سخنان او را با توجه کلمات و درک خودمان از لغات تفسیر کنیم.
تکرار کلمات به صورت طوطی وار بسیار آزاردهنده است و مانع درک دقیق حرف های طرف مقابل می شود. با توجه به هدف و منظور مکالمه و درک از سخنان گوینده، به آن واکنش نشان دهید.
حقایق افکار و اعتقادات احساسات و عواطف نیازها و انگیزه امیدها و انتظارات به معنای تحت الفظی کلمات توجه نکنید، بلکه به احساس و نظر واقعی گوینده و مفهوم جملات او دقت کنید.
به عبارت دیگر، معنای ظاهری واژه ها را فراموش کنید و به دنبال معنای واقعی آنها باشید که گوینده می خواهد آن را به شما برساند.
به سؤال هایی که از شما پرسیده می شود، به سرعت پاسخ دهید.
ممکن است این پرسش فقط به نوعی گرفتن تأیید برای ادامه صحبت باشد. در مواردی که گوینده فقط برای بیان بیشتر احساساتش سؤال می پرسد، نیازی به پاسخ نیست؛
زیرا فقط می خواهد خودش را بیشتر مطرح و بیان کند. هنگامی که سخنان گوینده به پایان رسید، زمان آن است که پاسخ مناسب داده و واکنش صحیحی نشان دهید.
فقط یک شنونده نباشید، بلکه سعی کنید فعالانه در گفت وگو شرکت کنید. اگر متوجه منظور فرد نشدید، از او بخواهید منظور خود را طور دیگری بیان کند و یا اگر حرف های او را اشتباه متوجه شده اید، اجازه دهید به روش دیگری آن را بیان کند تا سوء تفاهم برطرف شود.
شنیدن به روش فعال، در برخی موقعیت ها بسیار دشوار است؛ مثل زمانی که فرد عصبانی است و یا صدمه دیده و یا برای بیان احساسات خود با مشکل روبه روست.
این روش به خصوص در مواردی که روابط برای شما اهمیت دارد، بسیار مؤثر خواهد بود.
با گوینده ارتباط چشمی برقرار کنید و از نگاه کردن به جای دیگر یا انجام کار دیگر خودداری ورزید. در مواردی که با او موافق هستید، با تکان دادن سر او را تأیید کنید.
همدلانه به طرف مقابل گوش دهید و سریع قضاوت نکنید و به نظرات او احترام بگذارید؛ حتی اگر مخالف نظر شما باشد.
ما دو گوش داریم و یک زبان؛ زیرا گوش دادن دو برابر سخت تر از صحبت کردن است.
بیان احساسات، خواسته ها، افکار و عقاید به طور واضح و مؤثر تنها نیمی از فرایند ارتباطات روزانه انسان است و نیم دیگر آن مربوط به گوش دادن و درک آنچه دیگران می گویند، می باشد.
هنگامی که تصمیم می گیریم با کسی ارتباط برقرار کنیم، روشی را برمی گزینیم و با آن به طور مؤثر پیغام خود را به او می رسانیم و او را متوجه می کنیم.
این ارسال پیام به دو روش شفاهی و غیر شفاهی صورت می گیرد. وقتی فرد مقابل این پیام را دریافت می کند، سعی می کند
آن را تفسیر و درک و در واقع رمزگشایی کند و هنگامی که پیام به طور درست و دقیق از فرستنده به گیرنده منتقل می شود، بین آن دو ارتباط مؤثری به وجود می آید.
گاهی فرستنده پیام به دلایل متعددی نمی تواند پیغام خود را به درستی به گیرنده منتقل کند. این دلایل عبارتند از:
انواع گوش دادن؟
گوش دادن، خوب شنیدن و درک کردن نوعی مهارت است و این مهارت در ایجاد ارتباط خوب بسیار مؤثر است. گوش دادن سه نوع است:
1- گوش دادن رقابتی:
گاه شنونده بیشتر از آنکه به صحبت های گوینده توجه داشته باشد، می خواهد نظرات خود را در مورد موضوع بیان کند و بی صبرانه منتظر یک مکث کوتاه گوینده است تا شروع به صحبت و استدلال کند.
2- گوش دادن منفعل:
در این مواقع شنونده به صحبت های گوینده و درک نقطه نظر او علاقه دارد و آنها را درک هم می کند؛ ولی منفعل می ماند و آنها را تأیید نمی کند.
3- گوش دادن فعال یا بازتابنده:
صحیح ترین و مؤثرترین شیوه گوش دادن است که در آن شنونده واقعاً به درک و فهم احساس، پیام، خواسته و دلایل گوینده علاقه مند است و قبل از اینکه واکنش نشان داده و پاسخ گوینده را بدهد، به پاسخ خود فکر می کند.
این نوع گوش دادن در ایجاد یک ارتباط صحیح بسیار مؤثر است.
**************************************
پیغام فرستنده و گیرنده پیغام:
پایین بودن تن و حجم صدای گوینده استفاده از کلمات مشکل و یا جزئیات غیرضروری که موضوع را پیچیده و درک آن را مشکل می کند فراموش کردن هدف از صحبت مغایرت زبان کلامی گوینده با زبان غیرکلامی او؛
مثلاً وقتی که فرد با خشم صحبت می کند، چهره اش بشاش و لبخند روی لبانش است! توجه بیش از حد به واکنش طرف مقابل و یا دریافت معنای کلام استفاده گوینده از روشی منحصر به فرد یا غیر متعارف.
در مواردی که فرستنده پیام به وضوح منظور خود را بیان می کند ولی شنونده نمی تواند آن را بفهمد، مشکل از شنونده است و ناشی از موارد زیر می باشد:
مشغولیت ذهنی شنونده یا خوب گوش ندادن تمرکز روی چگونگی واکنش به صحبت های گوینده فکر کردن به نظر شخصی خود در مورد صحبت های گوینده ارزیابی سخنران یا قضاوت در مورد صحبت های او.
**************************************
مهارت گوش دادن:
گوش دادن کار بسیار سختی است؛ زیرا مهارت های ارتباطی و وضوح گفتاری افراد، همچنین نیازها، خواسته ها و اهداف آنها از برقراری ارتباط اغلب با یکدیگر متفاوت است.
انواع مختلف تعاملات و سطوح ارتباطی نیز به سختی آن می افزاید و آن را سخت تر می کند مانند کلیشه ها، حقایق، افکار، اعتقادات، احساسات و عواطف.
تصویری که شنونده از نوع سطح ارتباطی گوینده دارد، در درک موضوع بسیار مؤثر است. وقتی نتواند نوع گفتار و هدف گوینده را از صحبت کردن دریابد، در واقع آنها در دو طول موج متفاوت قرار می گیرند.
پس شنونده هنگام ارتباط با گوینده باید هدف از گفتار و ماهیت و سطح ارتباطی او را متوجه شود. با ارائه مثال های زیر، این موضوع را بهتر درک خواهید کرد:
راه خود را گم کرده اید و از یک غریبه راه را می پرسید فرزندتان با گریه به سمت شما می آید همسرتان دچار مشکل شده و از شما درخواست کمک می کند.
در این موارد و موارد مشابه، عدم درک صحیح منجر به مشکل می شود؛ مثلاً وقتی همسرتان مشکل دارد و راجع به آن با شما صحبت و احساسات خود را بیان می کند،
اگر شما فقط به وضعیت و چگونگی ایجاد مشکل توجه نشان دهید و احساسات او را نادیده بگیرید، در واقع با عدم توجه به سطح ناراحتی و نوع ارتباط او با مشکل، ناراحتش می کنید.
**************************************
تفاوت گوش دادن و شنیدن:
میان گوش دادن و صرفاً شنیدن کلمات و دریافت پیام گوینده، تفاوت اساسی وجود دارد.
هنگامی که حرف های طرف مقابل خود را درک می کنید، در واقع احساسات و دیدگاه های او را درک کرده اید و گویی با چشمان او حقایق را دیده و با ذهن او موضوعات را متوجه شده اید.
اگرچه ممکن است دیدگاه ها و نظرات شنونده متفاوت از گوینده باشد، ولی زمانی که به حرف های او گوش می دهد، با دیدگاه ها و نظرات او موضوع را برای خود حل و فصل می کند.
برای داشتن یک ارتباط صحیح نباید فقط منفعلانه به حرف های طرف مقابل گوش داد، بلکه باید با او ارتباط برقرار کرد و نظرات خود را به طور فعال بیان نمود.
همه ما با توجه به درک مان از گفته های طرف مقابل، واکنش نشان می دهیم و در بسیاری موارد بدون آنکه متوجه باشیم، سوءتفاهم های زیادی به وجود می آید.
بنابراین اگر به روش فعال و بازتابنده به صحبت های طرف مقابل خود گوش دهید، بلافاصله متوجه سوءتفاهم خواهید شد و آن را برطرف خواهید کرد و این امر مزایای فراوانی دارد.
**************************************
خوب گوش دهید:
برای اینکه از هر نوع سوءتفاهمی جلوگیری شود و درک صحیحی از موقعیت و احساسات طرف مقابل داشته باشید، گاهی لازم است به دقت به صحبت های او گوش دهید و حتی خودتان را جای او بگذارید.
اغلب وقتی می دانید فرد مقابل به حرف های شما گوش می دهد و نظر خود را در آخر اعلام می کند، شما نیز با دقت بیشتری به حرف های او گوش می دهید.
وقتی گوینده متوجه شود که شنونده با دقت به حرف های او گوش می دهد، با استدلال و منطق سخن می گوید.
اختلاف نظرها و نقاط مشترک طرفین با یکدیگر مشخص می شود. بازتاب آنچه می گوییم و آنچه می شنویم، ما را از شرایط یکدیگر آگاه می کند تا با فراهم آوردن فرصت برای یکدیگر بتوانیم به راحتی مشکلات را حل کنیم.
اگر بتوانیم دیدگاه فرد مقابل را درک کنیم، به سادگی او را از اشتباهاتش (چه از نظر دیدگاه و چه گفتار) آگاه خواهیم کرد و حتی می توانیم به نقاط ضعف خودمان نیز آگاه شویم.
**************************************
برای شنونده خوب بودن:
بهتر است بعد از شنیدن حرف های طرف مقابل، پیام و سخنان او را با توجه کلمات و درک خودمان از لغات تفسیر کنیم.
تکرار کلمات به صورت طوطی وار بسیار آزاردهنده است و مانع درک دقیق حرف های طرف مقابل می شود. با توجه به هدف و منظور مکالمه و درک از سخنان گوینده، به آن واکنش نشان دهید.
حقایق افکار و اعتقادات احساسات و عواطف نیازها و انگیزه امیدها و انتظارات به معنای تحت الفظی کلمات توجه نکنید، بلکه به احساس و نظر واقعی گوینده و مفهوم جملات او دقت کنید.
به عبارت دیگر، معنای ظاهری واژه ها را فراموش کنید و به دنبال معنای واقعی آنها باشید که گوینده می خواهد آن را به شما برساند.
به سؤال هایی که از شما پرسیده می شود، به سرعت پاسخ دهید.
ممکن است این پرسش فقط به نوعی گرفتن تأیید برای ادامه صحبت باشد. در مواردی که گوینده فقط برای بیان بیشتر احساساتش سؤال می پرسد، نیازی به پاسخ نیست؛
زیرا فقط می خواهد خودش را بیشتر مطرح و بیان کند. هنگامی که سخنان گوینده به پایان رسید، زمان آن است که پاسخ مناسب داده و واکنش صحیحی نشان دهید.
فقط یک شنونده نباشید، بلکه سعی کنید فعالانه در گفت وگو شرکت کنید. اگر متوجه منظور فرد نشدید، از او بخواهید منظور خود را طور دیگری بیان کند و یا اگر حرف های او را اشتباه متوجه شده اید، اجازه دهید به روش دیگری آن را بیان کند تا سوء تفاهم برطرف شود.
شنیدن به روش فعال، در برخی موقعیت ها بسیار دشوار است؛ مثل زمانی که فرد عصبانی است و یا صدمه دیده و یا برای بیان احساسات خود با مشکل روبه روست.
این روش به خصوص در مواردی که روابط برای شما اهمیت دارد، بسیار مؤثر خواهد بود.
با گوینده ارتباط چشمی برقرار کنید و از نگاه کردن به جای دیگر یا انجام کار دیگر خودداری ورزید. در مواردی که با او موافق هستید، با تکان دادن سر او را تأیید کنید.
همدلانه به طرف مقابل گوش دهید و سریع قضاوت نکنید و به نظرات او احترام بگذارید؛ حتی اگر مخالف نظر شما باشد.
