شکوفه حسابی
کاربر نگاه دانلود
گیاهان نمیتوانند همانند حیوانات جابجا شوند، اما بسیاری از آنها راهکارهایی دارند که امکان زندگی در محیط زیست را فراهم میکند. مثالهای آن را میتوان در همه جا یافت کرد. به عنوان مثال، ساکولنت یکی از ویژگیهای اختصاصی کاکتوس برای ذخیره سازی آب بوده و آب ذخیره شده در ریشه ها را در شرایط خشک مصرف میکند. برخی از گیاهان بذرهایی تولید میکنند که توسط باد پخش شده و امکان انتقال آن به مناطق دوردست را فراهم میکند.
تا کنون پذیرفته نشده که گیاهان میتوانند از “بچه” یا گیاهچه های خود محافظت کنند. این امر به این دلیل است که گیاهان سیستم عصبی ندارند و به همین دلیل آنها “اراده ای” برای محافظت از نتاج خود ندارند. اما در واقع، آنها مکانیسم محافظت از نتاج را دارند.
یک نمونه از محافظت از نتاج در کاکتوس کوچک به نام Mammillaria hernandezii (با قطر کمتر از 3 سانتیمتر) مشاهده شده است. این گیاه در ناحیه نیمه خشک مکزیک، جایی که منابع آبی کم است، رشد میکند. بنابراین، گیاهانی که در این زیستگاه زندگی میکنند، از طریق چرخه هیدراتاسیون و دهیدراتاسیون سازگار میشوند.
ویژگی اختصاصی M. hernandezii این است که دیر رشد میکند و بخشی از بذرها را در داخل ساقه رشد داده و بقیه را آزاد میکند. دیررس بودن مزایای زیادی دارد. این امر میتواند از بذرها در برابر شکارچیان، نظیر مورچه ها، کمک کند. همچنین، دیررس بودن باعث انتشار بذرها در شرایط مناسب برای جوانه زنی میشود.
mammillaria-hernandezii
نتیجه یک ازمایش :
در یک مطالعه، بذرهای نگهداری شده در گیاه مادری به مدت یک سال با بذرهای تازه تولید شده در درون گیاه مادری مقایسه شد. در این مطالعه جنبه های مختلف برای ارزیابی مراقبت از نتاج توسط والد مد نظر قرار دادیم.
ابتدا ما تفاوت جوانه زنی و درصد زنده مانی را مورد آزمایش قرار دادیم و دریافتیم که بذرهای قدیمی که در درون گیاه والدی نگهداری میشوند بیشتر از بذرهای جوان جوانه زده و گیاه تولید میکند.
همچنین، ما دریافتیم که بذرهای قدیمی دارای پروتئینهای خاصی هستند که نشان دهنده سپری کردن دوره های بارانی و خشکی است. این سازگاری به محیط طبیعی در بذرهای جوان وجود نداشت و تغییرات محیطی را تجربه نکرده بودند.
سپس، در مقایسه با بذرهای قدیمی که در درون گیاه والدی محافظت شده، دریافتیم که بذرهای جوانی که در خاک پخش میشوند احتمالا توسط شکارچیان خورده میشوند و یا توسط میکروارگانیسمها از بین میروند.
و در نهایت، ما میخواستیم بدانیم که آیا انتشار بذرها به وسیله آب صورت میگیرد یا خیر. به نظر میرسد که در حضور مقادیر کافی آب، بذرهای مسنتر که درون گیاه والدی نگهداری میشود، برای جوانهزنی در خاک رها میشوند.
برای مطالعه مقاله عوامل مورد نیاز برای جوانه زنی بذر کلیک کنید .
بطور خلاصه، بذرها در داخل گیاه مادری در برابر تنشهای زیستگاهی، از جمله باران و خشکی محافظت میشوند. با محافظت در درون گیاه مادری، بذرها خود را برای شرایط غیر قابل پیش بینی آماده میکنند. بذرها این کار را با تولید پروتئینهای خاصی انجام میدهند که هنگام جوانه زنی آنها را قویتر میکند.
یکی دیگر از مکانیسمهای گیاهان برای مراقبت از نتاج، به اشتراک گذاری ریشه با والدین است. این امر باعث شروع خوب گیاهچه ها شده و تا زمان استقرار کامل ریشه ها و جذب مواد مغذی باقی میماند.
در بسیاری از گیاهان دیگر نیز این ویژگی تکامل پیدا کرده است. نمونه هایی از مخروطیان دیررس در مناطقی یافت میشوند که در آنجا آتش سوزی جنگل رایج است. در این مورد، رهاسازی بذرها از گیاه مادری توسط آب صورت نمیگیرد، بلکه با استفاده از آتش انجام میشود. واقعیت این است که این گیاهان از نتاج خود مراقبت و محافظت میکنند تا از آینده آنها اطمینان حاصل شود.
تا کنون پذیرفته نشده که گیاهان میتوانند از “بچه” یا گیاهچه های خود محافظت کنند. این امر به این دلیل است که گیاهان سیستم عصبی ندارند و به همین دلیل آنها “اراده ای” برای محافظت از نتاج خود ندارند. اما در واقع، آنها مکانیسم محافظت از نتاج را دارند.
یک نمونه از محافظت از نتاج در کاکتوس کوچک به نام Mammillaria hernandezii (با قطر کمتر از 3 سانتیمتر) مشاهده شده است. این گیاه در ناحیه نیمه خشک مکزیک، جایی که منابع آبی کم است، رشد میکند. بنابراین، گیاهانی که در این زیستگاه زندگی میکنند، از طریق چرخه هیدراتاسیون و دهیدراتاسیون سازگار میشوند.
ویژگی اختصاصی M. hernandezii این است که دیر رشد میکند و بخشی از بذرها را در داخل ساقه رشد داده و بقیه را آزاد میکند. دیررس بودن مزایای زیادی دارد. این امر میتواند از بذرها در برابر شکارچیان، نظیر مورچه ها، کمک کند. همچنین، دیررس بودن باعث انتشار بذرها در شرایط مناسب برای جوانه زنی میشود.
mammillaria-hernandezii
نتیجه یک ازمایش :
در یک مطالعه، بذرهای نگهداری شده در گیاه مادری به مدت یک سال با بذرهای تازه تولید شده در درون گیاه مادری مقایسه شد. در این مطالعه جنبه های مختلف برای ارزیابی مراقبت از نتاج توسط والد مد نظر قرار دادیم.
ابتدا ما تفاوت جوانه زنی و درصد زنده مانی را مورد آزمایش قرار دادیم و دریافتیم که بذرهای قدیمی که در درون گیاه والدی نگهداری میشوند بیشتر از بذرهای جوان جوانه زده و گیاه تولید میکند.
همچنین، ما دریافتیم که بذرهای قدیمی دارای پروتئینهای خاصی هستند که نشان دهنده سپری کردن دوره های بارانی و خشکی است. این سازگاری به محیط طبیعی در بذرهای جوان وجود نداشت و تغییرات محیطی را تجربه نکرده بودند.
سپس، در مقایسه با بذرهای قدیمی که در درون گیاه والدی محافظت شده، دریافتیم که بذرهای جوانی که در خاک پخش میشوند احتمالا توسط شکارچیان خورده میشوند و یا توسط میکروارگانیسمها از بین میروند.
و در نهایت، ما میخواستیم بدانیم که آیا انتشار بذرها به وسیله آب صورت میگیرد یا خیر. به نظر میرسد که در حضور مقادیر کافی آب، بذرهای مسنتر که درون گیاه والدی نگهداری میشود، برای جوانهزنی در خاک رها میشوند.
برای مطالعه مقاله عوامل مورد نیاز برای جوانه زنی بذر کلیک کنید .
بطور خلاصه، بذرها در داخل گیاه مادری در برابر تنشهای زیستگاهی، از جمله باران و خشکی محافظت میشوند. با محافظت در درون گیاه مادری، بذرها خود را برای شرایط غیر قابل پیش بینی آماده میکنند. بذرها این کار را با تولید پروتئینهای خاصی انجام میدهند که هنگام جوانه زنی آنها را قویتر میکند.
یکی دیگر از مکانیسمهای گیاهان برای مراقبت از نتاج، به اشتراک گذاری ریشه با والدین است. این امر باعث شروع خوب گیاهچه ها شده و تا زمان استقرار کامل ریشه ها و جذب مواد مغذی باقی میماند.
در بسیاری از گیاهان دیگر نیز این ویژگی تکامل پیدا کرده است. نمونه هایی از مخروطیان دیررس در مناطقی یافت میشوند که در آنجا آتش سوزی جنگل رایج است. در این مورد، رهاسازی بذرها از گیاه مادری توسط آب صورت نمیگیرد، بلکه با استفاده از آتش انجام میشود. واقعیت این است که این گیاهان از نتاج خود مراقبت و محافظت میکنند تا از آینده آنها اطمینان حاصل شود.
