KIMIA_A
کاربر نگاه دانلود
گور دختر آرامگاهی سنگی از دوره هخامنشیان است که در در دشت “میانکوهی پشت پَر” در تنگ ارم در بخش مرکزی شهرستان دشتستان در استان بوشهر و در جاده برازجان ـ کازرون قرار دارد و از نقاط دیدنی استان بوشهر در جنوب ایران است.
این آرامگاه به سبک آرامگاه کوروش بزرگ اما در اندازه کوچکتر ساخته شده‌است و دارای سقفی شبیه آرامگاه کوروش بزرگ است. باستان شناسان تایید کرده‌اند که این اثر متعلق به سال ۶۰۰ پیش از میلاد، دوره هخامنشیان است.
کل بنا از ۲۴ قطعه سنگ در ابعاد مختلف ساخته و بوسیله بست‌های دم چلچله‌ای به یکدیگر متصل شده‌اند. در ساخت این بنا مانند دیگر سازه‌های ساخته شده توسط معماران هخامنشی هیچگونه ملاتی به کار نرفته‌است. بر بالای این مقبره قسمتی فرو رفتگی شبیه به یک قاب وجود دارد که احتمالاً جایگاه قرار گرفتن کتیبه‌ای مربوط به آن بوده است. ارتفاع واقعی بنا چهارونیم متر است و در درون اتاقک بنا حوضچهٔ کوچکی وجود دارد. . در انتهای اتاق و در کف آن، چسبیده به ضلع جنوبی یک گودی بیضی شکل در کف سنگ کنده شده که معلوم نیست به چه منظوری حجاری و تعبیه شده است. سقف آرامگاه به وسیله 2 تخته سنگ بزرگ پوشیده شده و بر بالای سقف سنگ دیگری به شکل نیمه‌استوانه که درون آن خالی است، قرار دارد و به طرز بسیار جالب و معماری خاصی حجاری و قرار داده شده است و در دو سر آرامگاه و در قسمت فوقانی بام 2 تخته سنگ بزرگ به شکل مثلث قرار دارد.
گور دختر را ابتدا باستان‌شناس بلژیکی لویی واندنبرگ در سال ۱۳۳۹ خورشیدی کشف کرد. واندنبرگ خود معتقد بود گور دختر قبر چیش پیش یا کوروش یکم (جد کوروش کبیر) است اما سپس علیرضا شاپور شهبازی، از باستان‌شناسان بزرگ ایران، آن را آرامگاه کوروش کوچک دانست. گمانه‌ها در مورد این بنا فراوان است. آرامگاه ماندانا مادر کوروش و یا آتوسا دختر کوروش و شهبانوی هخامنشی برخی دیگر از گمانه‌ها درباره این بنا هستند.
گور دختر در سال ۱۳۷۶ با شماره ۱۸۹۷ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
مسیر دسترسی به گوردختر :
برای رسیدن به دشت «پُشت پَر» و دیدن گوردختر باید با خودرو از برازجان مرکز دشتستان حرکت کرد و پس از عبور از شهر «دالکی» در جاده برازجان ـ شیراز به محل پل «نمازگاه» رسید و در انتهای این پل وارد جاده‌ای فرعی شد. پس از ورود به جاده فرعی باید از راهی پرپیچ و خم و کوهستانی گذشت و روستاهای”تنگِ دَرکش” و “رود فاریاب” را نیز پشت سر گذاشت و به شهر “تنگ ارم” مرکز بخش زیبای “ارم” دشتستان رسید.
در فاصله 2 کیلومتری جنوب تنگ ارم نیز جاده‌ای آسفالته از راه اصلی جدا می‌شود که باید وارد این جاده فرعی شد و به راه خود ادامه داد و پس از عبور از روستاهای “آقا میراحمد” و “کفتارو” به گردنه‌ای طولانی به نام “گردنه تخته” می‌رسیم که با سر بالایی‌ها و شیب‌های تند خود به جانب دشت پشت پر کشیده شده است. دشت پشت پر تا قبل از سال 1357 خالی از سکنه یکجانشین بود و آبادی در آن وجود نداشت، اما از بعد از انقلاب اسلامی و طی سال‌ها عشایر مورد نظر در این دشت یکجانشین شده و با خانه‌سازی روستای بزرگی را به وجود آورده‌اند.
برای وارد شدن به داخل آرامگاه می‌بایست از ورودی آن که با ابعاد 90 ×67 سانتی‌متر است، به طور خمیده گذشت و به داخل اتاق اصلی رفت.
این آرامگاه به سبک آرامگاه کوروش بزرگ اما در اندازه کوچکتر ساخته شده‌است و دارای سقفی شبیه آرامگاه کوروش بزرگ است. باستان شناسان تایید کرده‌اند که این اثر متعلق به سال ۶۰۰ پیش از میلاد، دوره هخامنشیان است.
کل بنا از ۲۴ قطعه سنگ در ابعاد مختلف ساخته و بوسیله بست‌های دم چلچله‌ای به یکدیگر متصل شده‌اند. در ساخت این بنا مانند دیگر سازه‌های ساخته شده توسط معماران هخامنشی هیچگونه ملاتی به کار نرفته‌است. بر بالای این مقبره قسمتی فرو رفتگی شبیه به یک قاب وجود دارد که احتمالاً جایگاه قرار گرفتن کتیبه‌ای مربوط به آن بوده است. ارتفاع واقعی بنا چهارونیم متر است و در درون اتاقک بنا حوضچهٔ کوچکی وجود دارد. . در انتهای اتاق و در کف آن، چسبیده به ضلع جنوبی یک گودی بیضی شکل در کف سنگ کنده شده که معلوم نیست به چه منظوری حجاری و تعبیه شده است. سقف آرامگاه به وسیله 2 تخته سنگ بزرگ پوشیده شده و بر بالای سقف سنگ دیگری به شکل نیمه‌استوانه که درون آن خالی است، قرار دارد و به طرز بسیار جالب و معماری خاصی حجاری و قرار داده شده است و در دو سر آرامگاه و در قسمت فوقانی بام 2 تخته سنگ بزرگ به شکل مثلث قرار دارد.
گور دختر را ابتدا باستان‌شناس بلژیکی لویی واندنبرگ در سال ۱۳۳۹ خورشیدی کشف کرد. واندنبرگ خود معتقد بود گور دختر قبر چیش پیش یا کوروش یکم (جد کوروش کبیر) است اما سپس علیرضا شاپور شهبازی، از باستان‌شناسان بزرگ ایران، آن را آرامگاه کوروش کوچک دانست. گمانه‌ها در مورد این بنا فراوان است. آرامگاه ماندانا مادر کوروش و یا آتوسا دختر کوروش و شهبانوی هخامنشی برخی دیگر از گمانه‌ها درباره این بنا هستند.
گور دختر در سال ۱۳۷۶ با شماره ۱۸۹۷ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
مسیر دسترسی به گوردختر :
برای رسیدن به دشت «پُشت پَر» و دیدن گوردختر باید با خودرو از برازجان مرکز دشتستان حرکت کرد و پس از عبور از شهر «دالکی» در جاده برازجان ـ شیراز به محل پل «نمازگاه» رسید و در انتهای این پل وارد جاده‌ای فرعی شد. پس از ورود به جاده فرعی باید از راهی پرپیچ و خم و کوهستانی گذشت و روستاهای”تنگِ دَرکش” و “رود فاریاب” را نیز پشت سر گذاشت و به شهر “تنگ ارم” مرکز بخش زیبای “ارم” دشتستان رسید.
در فاصله 2 کیلومتری جنوب تنگ ارم نیز جاده‌ای آسفالته از راه اصلی جدا می‌شود که باید وارد این جاده فرعی شد و به راه خود ادامه داد و پس از عبور از روستاهای “آقا میراحمد” و “کفتارو” به گردنه‌ای طولانی به نام “گردنه تخته” می‌رسیم که با سر بالایی‌ها و شیب‌های تند خود به جانب دشت پشت پر کشیده شده است. دشت پشت پر تا قبل از سال 1357 خالی از سکنه یکجانشین بود و آبادی در آن وجود نداشت، اما از بعد از انقلاب اسلامی و طی سال‌ها عشایر مورد نظر در این دشت یکجانشین شده و با خانه‌سازی روستای بزرگی را به وجود آورده‌اند.
برای وارد شدن به داخل آرامگاه می‌بایست از ورودی آن که با ابعاد 90 ×67 سانتی‌متر است، به طور خمیده گذشت و به داخل اتاق اصلی رفت.
