بوشهر معرفی استان بوشهر و مناطق دیدنی آن

ATENA_A

کاربر نگاه دانلود
کاربر نگاه دانلود
عضویت
2018/02/17
ارسالی ها
23,992
امتیاز واکنش
29,350
امتیاز
1,104
کليساي نسطوريان ساساني است به گمان باستان شناسان يگانه کليساي باقي مانده از اين دوران است که مي توان آنرا نماد بارز تعلق خليج فارس به ايران و ايراني دانست. بقاياي بجاي مانده از اين کليساي که ضمن کاوشهاي پروفسور گيرشمن فرانسوي در سال 1337 مورد بررسي قرار گرفت نشان مي دهد که اين جزيره در عصر ساسانيان ميزبان جماعت بزرگي از نسطوريان بوده است. در آن زمان شهر بخت اردشير يا ريشهر فعلي در دوازده کيلومتري بوشهر يکي از مهمترين مراکز مسيحيان ايران بود که تا جزيره خارگ فاصله چنداني نداشت. بندري که قدمت تاريخي آن به عهد ايلام مي رسد و در آن ‌زمان با عنوان ليان شناخته مي ‌شد. روستايي که بدست اردشير ساساني توسعه يافت.

پروفسور گيرشمن کليساي نسطوريان را چنين توصيف مي کند: کشيشان نسطوري خارگ به بهاي کوششي بسيار، طولاني و طاقت فرسا کليسايي زيبا بنا نهادند که با قطعات بزرگ سنگ تراشيده ساخته شده بود و صحن سه گانه اي به سبک ساساني دارد که قسمت مياني آن از صحن هاي جانبي بزرگتر است. بلندي طاقهايي که سه قسمت صحن را مي پوشاند محتملا مي بايست در حدود شش هفت متر بوده باشد. از ديگر قسمت هاي اين کليسا مي توان از محل همسرايان يعني جايي که در کليسا سرودهاي مذهبي را مي خوانند، محراب، خزانه جاي نگهداري اشيايي که در عشاء رباني بکار مي رود، جامه خانه اطاقي که البسه و زيورآلات مخصوص تشريفات کليسايي را در آنجا نگهداري مي کنند، نام برد. از ديگر قسمتهاي اين کليسا نيز مي توان به تالار کتابخانه و تالار مجمع کشيشان نام برد. اطراف صحن کليسا ميدانگاه بزرگي است که خانه هاي صومعه را شامل مي شود که مشتمل بر حدود شصت حجره است که هر يک داراي سه قسمت کوچک مي باشد که يکي از آنها جاي خواب مي باشد. همچنين در چند صد متري کليسا چندين ويرانه کوچک بفواصل زياد از يکديگر وجود دارد که خانه هاي کشيشان را شامل مي شود.

اين مجموعه کليسا داراي تزييناتي گچي بوده که در کاوش هاي پروفسور گيرشمن بدست آمده است. نمونه هاي گچبري بدست آمده از خارک، پنج قطعه با نقوش گياهي و نقش صليب هستند که اکنون در مخزن موزه ملي ايران نگهداري مي شوند. اين گچبري ها مدتي پيش توسط موزه ملي ايران و در نمايشگاهي تحت عنوان تزيينات گچبري دوره ساساني در معرض ديد عموم قرار گرفته است.

اما آنچه اکنون موجب نگراني دوستداران و کارشناسان ميراث فرهنگي مي شود عدم توجه کافي مبني بر حفظ و مرمت ميراث گذشتگان است بطوريکه کتيبه هخامنشي جزيره خارگ تنها در اندک زماني پس از کشف تخريب گرديد. اکنون با توجه به نهايي شدن طرح تبديل جزيره خارگ به سايت موزه و موافقت شرکت نفت با تخصيص سه ميليارد تومان اعتبار به اين پروژه ملي از مسئولين سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري انتظار مي رود که با آماده سازي طرحي جامع از اين کليسا و ديگر آثار باستاني خارگ زمينه مرمت و حفظ اين آثار ملي را فراهم کنند. مساعدتي که شرکت نفت براي اولين بار نيست انجام مي دهد چرا که اين شرکت براي اولين بار و بصورت داوطلبانه مقدمات سفر و پرداخت تمام هزينه کاوش هاي باستاني پروفسور گيرشمن در سال 1337 را فراهم گرداند.

در صورت مرمت و ثبت ملي مجموعه اين کليسا و باغ زيباي باستاني مجاور و قنات هاي اطراف اين کليسا بهترين پتانسيل و قابليت را براي تبديل شدن به موزه، مرکزي پژوهشي و يا مجتمع فرهنگي- باستاني را دارا مي باشد. تاريخ ما را به خاطر سهل انگاريي نخواهد بخشيد و شايد فردا خيلي دير باشد.

%D9%86%D8%B3%D8%B7%D9%88%D8%B1%DB%8C%D8%A7%D9%86.jpg
 
  • پیشنهادات
  • ATENA_A

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2018/02/17
    ارسالی ها
    23,992
    امتیاز واکنش
    29,350
    امتیاز
    1,104
    خانه قاضی مربوط به دوره زند است و در بوشهر، محله بهبهانی واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۳ فروردین ۱۳۴۶ با شمارهٔ ثبت ۱۶۲۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

    house-ghazi-bushehr-1-1411365766.jpg


    house-ghazi-bushehr-2-1411365766.jpg


    house-ghazi-bushehr-3-1411365766.jpg


    house-ghazi-bushehr-4-1411365766.jpg


    house-ghazi-bushehr-5-1411365766.jpg
     

    ATENA_A

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2018/02/17
    ارسالی ها
    23,992
    امتیاز واکنش
    29,350
    امتیاز
    1,104
    بازارچه هفتگی بوشکان که به یکشنبه بازار در بین مردم جا افتاده است یکی از بازارهای پر رونق منطقه به شمار می آید. معمولا تعداد دستفروشان بازارچه بالغ بر ۵۵ تا بوده که خود بیانگر رونق این بازارچه می باشد. محل بازارچه خیابان شهید زارعی بوده و لازم به ذکر است که این بازارچه در ایام زمستان بر رونق آن افزوده نیز می شود.

    IMG_0034.jpg


    %D8%A8%D8%A7%D8%B2%D8%A7%D8%B1-%D8%A8%D9%88%D8%B4%DA%A9%D8%A7%D9%86.jpg
     

    ATENA_A

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2018/02/17
    ارسالی ها
    23,992
    امتیاز واکنش
    29,350
    امتیاز
    1,104
    خانه و موزه شهید رئیسعلی دلواری در شهر دلوار به فاصله 45كیلومتری جنوب بوشهر واقع گردیده است. دلوار مركز بخش ساحلی تنگستان و زادگاه رئیسعلی می‌باشد. مبارزات شهید رئیسعلی دلواری بر علیه تجـ*ـاوز انگلیس به بوشهر در بیش از هشتاد سال پیش، خاطرهای بس شگرف و فراموش نشدنی در ذهن مردم منطقه برجای گذاشته است.در سال هزارونهصدوسيزده ميلادي جنگ سختي بين نيروي انگليس و دليران دلواري در گرفت. در جريان اين جنگ رئيس علي دلواري و مردم تنگستان و دشتستان نقش برجسته‌اي ايفا كردند. رئيس علي دلواري از مشروطه ‌خواهان بنام جنوب ايران بود كه در سال هزار و دويست و نودو نه هجري قمري در روستاي دلوار تنگستان ديده به جهان گشود. در بيست و پنج سالگي به صفوف مبارزين مشروطه‌خواه جنوب ايران پيوست و همكاري نزديكي را با محافل انقلابي و عناصر مشروطه‌ طلب ايران شروع كرد. با كودتاي ضد انقلابي لياخوف روسي عليه مشروطه‌خواهان در هزار و سي‌صدو بيست و شش هجري قمري و بمباران مجلس شوراي ملي و استقرار ديكتاتوري محمدعلي شاه قاجار، رئيس علي به همراه سيدمرتضي علم‌الهدي اهرمي به مبارزه عليه استبداد صغير پرداخت. در سال هزار وسيصد و بيست و هفت هجري قمري با كمك تفنگچي تنگستاني، بوشهر را از عناصر مستبد وابسته به دربار محمدعلي شاه پاك كرد و اداره گمرك و انتظامات و ديگر ادارات را تسخير كرد. اين كار دليران تنگستان بر انگليسي‌ها كه اداره گمرك را در اجاره داشتند گران آمد وآنان براي تضعيف مشروطه‌خواهان و استمرار سلطه بر حيات اقتصادي و سياسي جنوب ايران به جنگ با دليران تنگستاني پرداختند و در اين راه از ديگر خوانين جنوب ايران ياري جستند. جنگ بين رئيس علي و دليران تنگستان از يك طرف و انگليسي‌ها و خوانين متحد آنان از سوي ديگر به طور متوالي و پراكنده تا شوال هزار و سي‌صدو سي‌و سه ه.ق ادامه يافت و انگليسي‌ها نتوانستند بر رئيس علي و يارانش تفوق يابند. تا اين كه درگير و دار حمله انگليسي‌ها به بوشهر در شب بيست و سه شوال هزار و سيصد وسي‌وسه ه.ق (سوم سپتامبر هزار و نهصد و پانزده ميلادي) هنگامي كه رئيس‌علي در محلي به نام «تنگك صفر» قصد شبيخون به قواي انگليسي‌ها را داشت، ‌از پشت مورد هدف گلوله يكي از همراهان خائن قرار گرفت و در دم به شهادت رسيد. وي هنگام شهادت حدود سي و چهار سال داشت. مبارزات رئيس علي دلواري برگ زرين ديگري در تاريخ مقاومت دلير مردان ايران در مبارزه با استعمار است.

    %D9%85%D9%88%D8%B2%D9%871.jpg


    %D9%85%D9%88%D8%B2%D9%87-11.jpg


    %D9%85%D9%88%D8%B2%D9%87-21.jpg
     

    ATENA_A

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2018/02/17
    ارسالی ها
    23,992
    امتیاز واکنش
    29,350
    امتیاز
    1,104
    این قلعه که متعلق به خاندان نصوری است بر روی تپه ای بلند و مشرف به دریا بنا شده است ودارای دو حیاط اندرونی وبیرونی ویک شاه نشین می باشد. که توسط شیخ جبار دوم پدر بزرگ شیخ ناصر نصوری در اوایل دوره قاجاریه ساخته شده است. این بنا قدمت 200 ساله دارد که گچ بری های آن موید این گفته می باشد. همچنین هجده تابلو بسیار زیبا از مجالس شاهنامه فردوسی در ایوان غربی قلعه نقش بسته است. تاریخ احداث قلعه نصوری به سال 1224 ه.ق می باشد.

    IMG20062677.jpg


    34f1s48.jpg
     

    ATENA_A

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2018/02/17
    ارسالی ها
    23,992
    امتیاز واکنش
    29,350
    امتیاز
    1,104
    پل مشیر که از پل‌های بزرگ و زیبای ایران به شمار می‌رود، بر روی رودخانهٔ دالَکی در استان بوشهر ساخته شده است. در همه جای ایران و جهان در بارهٔ ساختمان‌های بزرگ و قدیمی حکایاتی نقل می‌شود که معمولاً آمیزه‌ای از حقیقت و افسانه است. در مورد پل مشیر حکایتی شنیدنی بر سر زبان‌هاست. اما با توجه به این که فقط حدود یکصد و پنجاه سال از بنای این پل می‌گذرد حکایتی که نقل می‌شود بیشتر حقیقت است تا افسانه و این حکایت بازگو کنندهٔ تجربه‌ای شیرین است که اگر بخواهیم، هم در این روزگار هم در آینده، راهگشای مشکلاتی از جامعهٔ ما خواهد بود.

    موقعیت پل مشیر

    پل مشیر بر روی رودخانهٔ دالکی قرار دارد. به همین سبب و هم به دلیل این که نزدیک‌‌ترین شهر به آن شهر دالکی است، پل دالکی هم خوانده می‌شود. بنا بر این هم رودخانه، هم این پل، نام خود را از شهر کوچک دالکی برگرفته‌اند. رودخانهٔ دالکی از رودهای مهم و پر آب استان فارس و بوشهر است. این رودخانه در پایین دست در نزدیکی روستای دورودگاه پس از پیوستن به رودخانهٔ شاهپور تشکیل رودخانهٔ هِلِّه می‌دهد. رودخانه‌ی هله در نزدیکی خلیج‌فارس در تالاب هله پخش می‌شود و پس از آن در نزدیکی بندر بوشهر به خلیج فارس می‌ریزد. فاصلهٔ پل مشیر از شهر دالکی به خط مستقیم یک فرسخ (5/6 کیلومتر) و از طریق جاده کنونی دو فرسخ (12 کیلومتر) است. پل مشیر از شهر برازجان (ورازگون) از طریق جاده پنج فرسخ (30 کیلومتر) فاصله دارد.
    موقعیت جغرافیایی پل مشیر در سامانهٔ یو. تی. ام. به این شرح است:

    X = 532850 m, Y = 3256045 m, R, 39.

    ارتفاع تقریبی و متوسط روی پل از سطح دریا 132 متر و جهت آسه‌ی آن شمالی- جنوبی است.

    سازندهٔ پل مشیر

    حاجی میرزا ابوالحسن خان مشیرالملک شیرازی که در سال‌های 1262 تا 1293 هجری قمری پیشکار و وزیر فارس بوده سازندهٔ این پل است. مشیرالملک متولد سال 1226 در شیراز و در گذشته به سال 1301 یا 1303 هجری قمری در همان جا است. مشیرالملک در دوران سی ساله‌ی وزارت خود، مسجدها، حسینیه‌ها، کاروانسراها و پل‌های فراوانی را در فارس بنا کرد که بیشتر آن‌ها همچنان پا برجاست و از برخی از آن‌ها هنوز استفاده می‌شود. پل مشیر در سال 1286 هجری قمری و با معماری حاجی رحیم بارورز ساخته شد.

    حکایت پل مشیر

    سالخوردگان منطقه از پدران خود شنیده‌اند که کاروانی از مردم شیراز که آهنگ خانهٔ خدا داشت به محل کنونی پل مشیر رسید. در آن هنگام فصل بارندگی و رودخانهٔ دالکی سیلابی بود. کاروانیان ناچار در کاروانسرایی که خرابه‌های آن در کنار پل مشیر هنوز وجود دارد ماندگار شدند تا سیل فرو نشیند و آن‌ها بتوانند از رودخانه بگذرند و خود را به برازجان برسانند. اما روزها گذشت و سیل فرو ننشست و کاروان نتوانست خود را به موقع به مکه برساند. زائران به شیراز بازگشتند و شکایت به مشیرالملک بردند و از او خواستند که پلی بر روی رودخانهٔ دالکی بسازد. او گفت پول‌های مکهٔ خود را بدهید تا چنین کنم. آن‌ها که نیت حج کرده بودند و پای در این راه گذاشته بودند پول آن را هم دادند و پل با هزینه‌ای بین سی هزار تا شصت هزار تومان ساخته شد.

    مشخصات معماری و بنایی پل مشیر

    پل مشیر دارای شش دهانه یا تاق از نوع جناغی است. یکی از همه بزرگتر و یکی از همه کوچکتر و چهارتای دیگر هم اندازه هستند. بخش‌های مختلف پل مشیر از سنگ و آژند گچ ساخته شده است. این دو مصالحی است که در آن حوالی فراوان یافت می‌شود. در عین حال در قسمت‌هایی از تاق‌ها آجر و آژند گچ هم به‌کار رفته است. سنگ‌های به‌کار رفته در پایه‌ها تا ارتفاع سه یا چهار متری بزرگ و چهارگوش و در ارتفاع‌های بالاتر کوچک است. سنگ‌های بزرگ با میخ‌های آهنی بلند به یکدیگر و به تنه‌ی پایه‌ی پل مهار شده است. تاق‌ها با چوب کلاف‌بندی شده است. خطر عمده‌ای که در کمین پایه‌هاست جنس نامرغوب سنگ‌هاست. این سنگ‌ها از ماسه سنگ است که به شدت فرسایش یافتنی است و فرسوده شده است. این سنگ‌ها را می‌توان با سنگ‌های مقاوم جایگزین کرد. البته باید این کار به گونه‌ای صورت گیرد که منظر تاریخی پل به هم نخورد. تاق‌ها را هم می‌توان پس از مرمت و سبک‌سازی روی خرپاهای فولادی نشاند تا بر اثر وزن تغییر شکل ندهد. پل مشیر به ویژه در دو سر خود نیاز به یک سامانه‌ی زهکشی دارد تا دیوارهای حائل دیگر شکم نکند.

    درازای پل مشیر حدوداً 130 متر و پهنای آن 10 متر است. ابعاد پایه‌ی بزرگ پل مشیر 10 متر در 13 متر و از نظر سطح مقطع شاید از قطورترین نوع خود در میان پل‌های باستانی ایران باشد. دیگر پایه‌ها کمی کوچک‌تر است. همه‌ی پایه‌ها در بالا دست دارای دماغه و کلاهک تیز گوشه و در پایین دست دارای دماغه‌ و کلاهک گرد گوشه است. بلندی پل مشیر از بستر رودخانه 10 تا 12 متر است. به نظر می‌رسد معمار پل مشیر در همان دوره‌ی ساخت و ساز تغییراتی در معماری پل داده باشد. از جمله تنگ‌تر کردن دهانه‌ی اصلی.


    پل مشیر در تاریخ


    با توجه به این که قدمت پل مشیر نسبت به دیگر آثار باستانی ایران زیاد نیست، منابع زیادی را نمی‌توان یافت که از آن صحبتی کرده باشد. در این میان دو کتاب تاریخی که نویسندگان آن‌ها معاصر مشیرالملک بوده‌اند در بارهٔ مشیرالملک و زندگانی او و نیز آثار به جا مانده از او صحبت کرده‌اند. این دو کتاب یکی تاریخ فارسنامهٔ ناصری است که نویسندهٔ آن حاج میرزا حسن حسینی فسایی است و در فاصله‌ی سال‌های 1300 تا 1311 هجری قمری تألیف شده و دیگری آثار عجم است که نویسندهٔ آن حاج محمد نصیر میرزا آقا فرصت حسینی شیرازی است و در سال 1313 هجری قمری نوشته شده است.

    در آثار عجم درخصوص پل دالکی یا پل مشیر می‌خوانیم:
    «قریب یک فرسنگ به دالکی مانده پلی است مسمی به پل دالکی و آن از جمله ابنیه عجیبه در فارس است. مرحوم حاجی مشیرالملک آن را بنیاد نهاده به معماری و سرکاری مرحوم حاجی محمد رحیم شهیر به بارورز که مردی سالخورد و خرد پیشه نیکو اندیشه و از معمرین فارس بود. سنگ‌های عظیمه در آن پل بکار بـرده و آن‌ها را به میخ‌های آهنین بسیار بلند بست و بند کرده. گذشته از متانت و استحکام آن چه بسیار خوش وضع ساخته شده که شخص از دیدنش سیر
    نمی‌شود. و پیش از این‌ها مذکور شد که رودخانه شاپور به این رود دالکی متصل شده می‌رود تا به دریای فارس». صاحب فارسنامهٔ ناصری در این باره چنین می‌نویسد:
    «در زمستان و اوایل بهار عبور کاروان از این رودخانه [رودخانه‌ی دالکی] دشوار است و مرحوم حاجی میرزا ابوالحسن خان مشیرالملک شیرازی طاب ثراه که سی سال تمام بی مداخلت غیر وزیر مملکت فارس بود در سال 1286 پل معتبری از گچ خالص و سنگ و آجر که چندین طاق بزرگ و کوچک بر یکدیگر پیوسته بساخت و چندین هزار تومان وجه رواج این زمان که شاید از سی هزار تومان بگذرد خرج این پل نموده خیرات جاریه برای خود به یادگار گذاشت.»


    وضعیت کنونی پل مشیر


    پل مشیر به مدت بیش از یک سده تنها پل روی رودخانه‌ی دالکی بود که راه اصلی شیراز به برازجان و بوشهر را در دو سوی رودخانه به هم متصل می‌کرد. با تغییر مسیر جاده و احداث تونل‌ها و پل‌های نوین در نیمه‌ی نخست دهه‌ی پنجاه، رفت و آمد مسافران و خودروها از روی پل مشیر قطع شد. طوری که امروزه مسافرانی که از شیراز عازم بوشهر و برازجان هستند در دو فرسنگی مانده به شهر دالکی، پل مشیر را در سمت راست خود و در کنار جاده می‌بینند. از پل مشیر در سه چهار دهه‌ی اخیر برای عبور خط لوله‌ها‌ی آبرسانی به بوشهر و رفت و آمد کارکنان سازمان آب منطقه‌ای فارس استفاده می‌شده که نگهداری از خط لوله آبرسانی را به عهده داشته‌اند. بر اثر بی‌توجهی به سازه‌های قدیمی و احساس بی‌نیازی به این پل، امروزه قسمت‌هایی از تاق آجری و سنگی چند دهانه‌ی آن، بویژه دهانه‌های اول و آخر آن فرو ریخته و بیم آن می‌رود که این تخریب‌ها به سرعت گسترش یابد. پل مشیر، هم به لحاظ تاریخی و هم به دلیل حکایت چگونگی ساخت آن ارزش حفاظت و مرمت دارد. به خصوص این که در استان نوین بوشهر آثار باستانی فراوانی وجود ندارد که پل مشیر در میان آن‌ها گم باشد و بتوان از آن چشم‌ پوشی کرد. سازمان آب منطقه‌ای فارس در سی سال گذشته چند بار پایه‌های آن را مرمت کرده است. مشکل کنونی پل مشیر تاق‌های عظیم و سنگین آن است که در حال فروریختن است. شایسته است مردم و مسئولان استان بوشهر هر چه زودتر به ترمیم تاق‌های پل مشیر بپردازند و از آن حفاظت کنند و این بنای زیبا را به همگان معرفی نمایند و راهی فرعی و ایمن برای دسترسی گردشگران به آن احداث نمایند. در بازدید اخیر نگارنده از این پل که روز پانزدهم اسفند ماه 1391 صورت گرفت از یک سو مشاهده کردم که شوربختانه تقریباً همه‌ی دهانه‌ها فرو ریخته و از سوی دیگر خوشبختانه دیدم که نیمی از یکی از دهانه‌ها را گویا سازمان میراث فرهنگی بوشهر تا حدی بازسازی کرده است. البته با این سرعت و با این برنامه بعید است کار مرمت این پل به نتیجه‌ی دلخواه برسد زیرا سرعت ویرانی چندین برابر سرعت بازسازی است.

    pol-moshiri-9112-0.jpg


    pol-moshiri-9112-1.jpg


    pol-moshiri-9112-2.jpg


    pol-moshiri-9112-3.jpg


    pol-moshiri-9112-4.jpg


    pol-moshiri-9112-5.jpg


    pol-moshiri-9112-6.jpg


    pol-moshiri-9112-7.jpg
     

    ATENA_A

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2018/02/17
    ارسالی ها
    23,992
    امتیاز واکنش
    29,350
    امتیاز
    1,104
    از آنجا که سراسر مرز شرقی استان بوشهر با خلیج فارس در ارتباط است، رطوبت نسبی در تمام مواقع سال در این استان بالاست در نتیجه ساکنان استان بوشهر از لباس‌های نخی استفاده می‌کنند تا در انجام فعالیت‌های روزمره راحتی بیشتری داشته باشند. از طرفی استان بوشهر از دو ناحیه کوهستانی و جلگه‌ای تشکیل شده و همین امر تا حدودی لباس ساکنان دو ناحیه را از یکدیگر متفاوت ساخته است.

    پوشاک بانوان: بانوان در استان بوشهر پیراهن بلند دورچین به همراه عبای سیاه، مقنعه نازک سیاه رنگ، روبنده نازک، شلوار چیت و نوعی کفش صندل به نام «کوش» می‌پوشند. پیراهن رسمی بانوان بوشهر جامه گشادی است که به آن پیراهن عربی می‌گویند و دارای تزئینات بسیار زیبا و جالب است.
    زنان در استان بوشهر اغلب با چادر محلی در انظار ظاهر می‌شوند.

    پوشاک مردان: یکی از لباس‌های رایج در استان بوشهر پیراهن بلند سفیدی به نام «دشداشه» است که از لباس‌های قدیمی استان به شمار می‌رود و در سایر مناطق جنوبی کشور و کشورهای عربی این نوع پوشش دیده می‌شود. در اغلب مواقع آقایان برای محافظت سر از گرما و تابش خورشید، سرپوشی به نام «عرقچین» بر سر می‌گذارند.
    در استان بوشهر معمولاً کسانی که از نظر علم و مرتبه اجتماعی در موقعیت بالایی قرار داشتند، بر روی لباس خود عبا می‌پوشیدند. امروزه عبای بوشهر یکی از بهترین عباها در این منطقه به شمار می‌رود به طوری که بسیاری از شیوخ عرب خواستار این عباها هستند و قیمت آن‌ها نیز بسیار گزاف است.
    پوشیدن لنگ که در گویش محلی به «لنگوته» معروف است و بر روی شلوار بسته می‌شود، از دیگر پوشش‌های رایج در میان ساکنان استان بوشهر است.

    %D9%BE%D9%88%D8%B4%D8%A7%DA%A9-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D9%88%D8%B4%D9%87%D8%B1.jpg


    %D9%BE%D9%88%D8%B4%D8%A7%DA%A9-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D9%88%D8%B4%D9%87%D8%B12.jpg


    %D9%BE%D9%88%D8%B4%D8%A7%DA%A9-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D9%88%D8%B4%D9%87%D8%B14.jpg


    %D9%BE%D9%88%D8%B4%D8%A7%DA%A9-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D9%88%D8%B4%D9%87%D8%B19.jpg


    %D9%BE%D9%88%D8%B4%D8%A7%DA%A9-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D9%88%D8%B4%D9%87%D8%B110.jpg
     

    ATENA_A

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2018/02/17
    ارسالی ها
    23,992
    امتیاز واکنش
    29,350
    امتیاز
    1,104
    از آنجا که سراسر مرز شرقی استان بوشهر با خلیج فارس در ارتباط است، رطوبت نسبی در تمام مواقع سال در این استان بالاست در نتیجه ساکنان استان بوشهر از لباس‌های نخی استفاده می‌کنند تا در انجام فعالیت‌های روزمره راحتی بیشتری داشته باشند. از طرفی استان بوشهر از دو ناحیه کوهستانی و جلگه‌ای تشکیل شده و همین امر تا حدودی لباس ساکنان دو ناحیه را از یکدیگر متفاوت ساخته است.

    پوشاک بانوان: بانوان در استان بوشهر پیراهن بلند دورچین به همراه عبای سیاه، مقنعه نازک سیاه رنگ، روبنده نازک، شلوار چیت و نوعی کفش صندل به نام «کوش» می‌پوشند. پیراهن رسمی بانوان بوشهر جامه گشادی است که به آن پیراهن عربی می‌گویند و دارای تزئینات بسیار زیبا و جالب است.
    زنان در استان بوشهر اغلب با چادر محلی در انظار ظاهر می‌شوند.

    پوشاک مردان: یکی از لباس‌های رایج در استان بوشهر پیراهن بلند سفیدی به نام «دشداشه» است که از لباس‌های قدیمی استان به شمار می‌رود و در سایر مناطق جنوبی کشور و کشورهای عربی این نوع پوشش دیده می‌شود. در اغلب مواقع آقایان برای محافظت سر از گرما و تابش خورشید، سرپوشی به نام «عرقچین» بر سر می‌گذارند.
    در استان بوشهر معمولاً کسانی که از نظر علم و مرتبه اجتماعی در موقعیت بالایی قرار داشتند، بر روی لباس خود عبا می‌پوشیدند. امروزه عبای بوشهر یکی از بهترین عباها در این منطقه به شمار می‌رود به طوری که بسیاری از شیوخ عرب خواستار این عباها هستند و قیمت آن‌ها نیز بسیار گزاف است.
    پوشیدن لنگ که در گویش محلی به «لنگوته» معروف است و بر روی شلوار بسته می‌شود، از دیگر پوشش‌های رایج در میان ساکنان استان بوشهر است.

    %D9%BE%D9%88%D8%B4%D8%A7%DA%A9-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D9%88%D8%B4%D9%87%D8%B1.jpg


    %D9%BE%D9%88%D8%B4%D8%A7%DA%A9-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D9%88%D8%B4%D9%87%D8%B12.jpg


    %D9%BE%D9%88%D8%B4%D8%A7%DA%A9-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D9%88%D8%B4%D9%87%D8%B14.jpg


    %D9%BE%D9%88%D8%B4%D8%A7%DA%A9-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D9%88%D8%B4%D9%87%D8%B19.jpg


    %D9%BE%D9%88%D8%B4%D8%A7%DA%A9-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D9%88%D8%B4%D9%87%D8%B110.jpg
     

    ATENA_A

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2018/02/17
    ارسالی ها
    23,992
    امتیاز واکنش
    29,350
    امتیاز
    1,104
    این چشمه در 15 کیلومتری برازجان از توابع شهرستان دشتستان قرار دارد. این چشمه تا چند سال اخیر به دلیل ناشناخته بودن از طبیعت بی‌نهایت زیبایی برخوردار بود اما متأسفانه امروزه اطراف چشمه مملو از زباله‌های بازدیدکنندگان شده است.

    %DA%86%D8%B4%D9%85%D9%87-%D8%B2%DB%8C%D8%B1%D8%B1%D8%A7%D9%87.jpg


    %DA%86%D8%B4%D9%85%D9%87-%D8%B2%DB%8C%D8%B1%D8%B1%D8%A7%D9%872.jpg


    %DA%86%D8%B4%D9%85%D9%87-%D8%B2%DB%8C%D8%B1%D8%B1%D8%A7%D9%874.jpg
     

    ATENA_A

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2018/02/17
    ارسالی ها
    23,992
    امتیاز واکنش
    29,350
    امتیاز
    1,104
    دسترسی: استان بوشهر-شهر اهرم-کیلومتر۳ جاده اهرم-خائیز و اتوبان بوشهر – کنگان کیلومتر ۴ جاده اهرم دم روبادان

    امامزاده زین الشهدا که در ابتدای راه کوهستانی اهرم-خائیز قرار گرفته همواره زائران بی شماری را به خود میبیند.این امامزاده در بین مردم اهرم و روستاهای همجوار از قداست خاصی برخوردار است .

    اين امامزاده از مناطق مهم گردشگري سياحتي و زيارتي است.امامزاده زين الشهدا در سه کيلومتري شهر اهرم و در مسير جاده اهرم به خاييز از مناطق مهم گردشگري سياحتي و زيارتي همه ساله ميزبان عاشقان و محبان اهل بيت وساير اقشار مختلف مهم در ايام سال است. امامزاده سيد زين الشهدا از نوادگان امام سجاد (ع) است

    تصاویر امامزاده زین الشهدا

    %D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85%D8%B2%D8%A7%D8%AF%D9%87-11.jpg


    %D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85%D8%B2%D8%A7%D8%AF%D9%87-21.jpg


    %D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85%D8%B2%D8%A7%D8%AF%D9%87-31.jpg


    %D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85%D8%B2%D8%A7%D8%AF%D9%87-4.jpg


    %D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85%D8%B2%D8%A7%D8%AF%D9%87-5.jpg


    %D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85%D8%B2%D8%A7%D8%AF%D9%87-6.jpg


    %D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85%D8%B2%D8%A7%D8%AF%D9%87-7.jpg


    %D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85%D8%B2%D8%A7%D8%AF%D9%873.jpg
     

    برخی موضوعات مشابه

    بالا