VIP ❖ زمین شناسی ❖

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

• 
  ثبت‌ها و ترین‌ها
• بزرگترین طول کلی مسیر عبور به پارک ملی غار ماموت در کنتاکی ایالات متحده آمریکا مربوط می‌شود که طول آن ۶۴۳ کیلومتر است. این عدد خیلی تعجب‌آور است زیرا در رتبه دوم غار جوول در داکوتای جنوبی در ایلات متحده آمریکا است که طولش ۲۶۷ کیلومتر می‌باشد.[۷]
• طولانی‌ترین غار زیرآبی بررسی شده، سیستما اکس بل در شبه‌جزیره یوکاتان، در مکزیک است که طولش ۲۴۲ کیلومتر می‌باشد.[۷] این رکورد چندین بار به دست سیستما ساک اکتون افتاده‌است که اکنون ۲۲۰ کیلومتر می‌باشد.
• عمیق‌ترین غار شناخته شده (با اندازه‌گیری از بالاترین نقطه ورود تا پایین‌ترین نقطه)، غار ورونیا در گرجستان است که عمقش ۲۱۹۷ متر می‌باشد.[۸] این اولین غاری کشف‌شده‌ای بود که عمقش از ۲ کیلومتر تجـ*ـاوز می‌کرد. (اولین غار کشف شده‌ای که در عمق زیر یک کیلومتر قرار داشت، غار مشهور گوفر برگر در فرانسه بود) در حال حاضر دومین و سومین غارهای عمیق، غار سارما و غار ایلیوزیا مزهونوگو اسنزنایا در گرجستان اند (به ترتیب ۱۸۳۰ و ۱۷۵۳ متر).[۸] عمیق‌ترین غار در خارج گرجستان، غار لامپرچتسوفن در استرالیا است که عمقش به ۱۶۲۳ متر می‌رسد.[۸]
• عمیق‌ترین گودال عمودی در یک غار، غار ورتوگلاویکا در اسلوونی با عمق ۶۰۳ متر است. قلاء غاری در کوهستان پرآو در کرمانشاه ایران با عمق ۵۵۹ متر دومین چاه غار عمودی جهان به‌شمار می‌رود[۹] و با این حساب غار پاتکو گاست، با عمق ۵۵۳ متر در کوه ولبت در کرواسی که در مکان دوم قرار داشت اکنون در جایگاه سوم است.
• بزرگترین فضای کشف‌شده در تالار ساراواک در پارک ملی گونونگ مولو (ساراواک، بورنئو و میری (مالزی)) قرار دارد، تالاری شیب‌دار، تخته‌سنگی و پوشیده، با مکانی در حدود ۷۰۰ در ۴۰۰ متر و ارتفاع ۸۰ متر. به نظر می‌رسد سیستم غاری کلیرواتر با حجم ۳۰۳۴۷۵۴۰ متر مکعب، بیشترین حجم را در بین غارهای دنیا دارد.
• بزرگترین گذرگاه کشف‌شده در غار سون دونگ در پارک ملی فونگ نها-که بانگ در استان کوانگ‌بن در ویتنام قرار دارد. با بررسی‌های دانشمندان ویتنامی-بریتانیایی انجمن بریتانیایی مطالعه غار، طول این غار ۴٫۶ کیلومتر، ارتفاعش ۸۰ متر و در اکثر طول خود پهن است.

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

1. 
   پنج غار طولانی بررسی شده جهان
2. غار ماموت، کنتاکی، ایالات متحده آمریکا[۷]
3. سیستما ساک آکتون، مکزیک[۷]
4. غار جوول، داکوتای جنوبی، ایالات متحده آمریکا[۷]
5. سیستما اکس بل‌ها، مکزیک[۷]
6. غار اپتیمیستیچنا، اوکراین[

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

بوم‌شناسی

سمندر سفید در غار اسلونیایی
گونه‌های حیوانات ساکن در غار به این دسته‌ها تقسیم می‌شوند: تروگلوبایت‌ها (گونه‌هایی که تنها به غارها محدود می‌شوند)، تروگلوفایل‌ها (گونه‌هایی می‌توانند تمام عمر خود را در غار زندگی کنند، ولی در خارج غار نیز قادر به زندگی اند)، تروگلوکسن‌ها (گونه‌هایی که از غار استفاده می‌کنند، ولی نمی‌توانند چرخه زندگی خود را در غار کامل کنند)، و استثناها (مواردی که در هیچ‌یک از دسته‌های ذکر شده جا ندارند). برخی نویسندگان برای اشکال آبی از واژگان جداگانه‌ای استفاده می‌کنند.

از میان این حیوانات، شاید تروگلوبایت‌ها رایج‌ترین موجودات زنده باشند. این گونه‌ها اغلب ویژگی‌هایی از خود نشان می‌دهند که به ویژگی‌های تروگلومورفیک مشهورند، و با فرایند سازگاری آن‌ها با زندگی نهانی در ارتباطند. این ویژگی‌ها عبارتند از نداشتن رنگ‌دانه (اغلب موجب ایجاد بافت بی‌رنگ یا سفید می‌شود)، نداشتن چشم (یا حد اقل قابلیت بینایی)، زائده‌های کشیده‌شده، و تقویت سایر حس‌ها (مانند توانایی درک ارتعاشات درون آب). تروگلوبایت‌های دریایی مانند میگوی غارزی آلاباما که در حال انقراض اند، در بدنه‌های آبی موجود در غارها زندگی می‌کنند و غذای خود را از مواد معدنی شسته‌شده به درون غار و همچنین مدفوع خفاش‌ها و سایر موجودات زنده درون غار تأمین می‌کنند. سایر تروگلوبایت‌های دریایی عبارتند از: ماهی غارزی و سمندر غارزی، مانند سمندر سفید و سمندر کور تگزاس.

حشرات غارزی مانند الیگافروراها (به‌طور رایج ارکافروراها) تروگلوفایل هستند و طولشان به ۱٫۷ میلی‌متر می‌رسد. این موجودات به‌طور گسترده توزیع می‌یابند و تاکنون به خوبی مورد بررسی قرار گرفته‌اند. بیشتر نمونه‌ها ماده‌اند، اما در سال ۱۹۶۹ در غار سنت کوترتز سوالت یک نمونه نر نیز یافت شد.

خفاش‌هایی مانند خفاش خاکستری و خفاش بدون دم مکزیکی، تروگلوکسن اند و اغلب در غارها یافت می‌شوند؛ آن‌ها در خارج از غار به جستجوی غذا می‌روند. برخی گونه‌های جیریجیرک‌های شتری نیز از تروگلوکسن‌ها به‌شمار می‌روند، زیرا روز را در غار استراحت می‌کنند و شبانگاهان در بیرون به دنبال غذا می‌گردند.

به دلیل طبیعت آسیب‌پذیر اکوسیستم غار، و این حقیقت که مناطق غاری از یک‌دیگر جدا هستند، غارها گونه‌های در معرض انقراض را در خود جای داده‌اند، که از جمله آن‌ها می‌توان به عنکبوت دندان غاری، عنکبوت دریچه بندشکم، و خفاش خاکستری اشاره کرد.

بسیاری از موجودات سطح زمین از جمله انسان وارد غارها می‌شوند. این‌ها اغلب تهاجم‌های نسبتاً کوتاه‌مدتی هستند که به دلیل کمبود نور یا غذا روی می‌دهند.

برخی گیاهان مخصوص نیز قادر به رفتن به غارند. برای مثال، در مناطق معتدل شرقی ایالات متحده، ورود به غار در میان سرخس‌های آن منطقه رایج است.

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

• 
  اهمیت باستان‌شناسی و فرهنگی
  
  
  
  دیوارنگاری غار دوشه، خرم‌آباد لرستان، حدود هزاره اول پیش از میلاد
  در سراسر تاریخ انسان‌های اولیه از غارها استفاده نموده‌اند. اولین فسیل انسان در غارهایی از سری غارهای نزدیک کروگرزدراپ و موکوپانه در آفریقای جنوبی یافت شده‌اند. غارهایی که در استرکفونتین، اسوارتکرانس، کرومدرایی بی، مالاپا، گندولین و ماکاپانسگات قرار دارند، فسیل‌های طیف گسترده‌ای از گونه‌های انسانی را شامل می‌شوند که به بین ۳ تا ۱ میلیون سال قبل بازمی‌گردند و شامل جنوبی‌کپی آفریقایی، جنوبی‌کپی سدیبا و پرامردم تناور می‌باشند. با این وجود، اعتقاد بر این اس که این انسان‌های اولیه در غار زندگی نمی‌کردند، بلکه فرار از دست گوشت‌خوارانی که در تعقیبشان بودند، آن‌ها را به این مکان‌ها کشانده‌است.
  
  اولین انسان‌سان در سال ۱۹۲۴ در تانگ چایلد آفریقا یافت شد، سال‌ها گمان بر این بود که او در غار زندگی می‌کرد اما معلوم شد که یک عقاب در حال تعقیبش بود. با این وجود، این موضوع هنوز مطرح است (هوپلی و همکاران، ۲۰۱۳). غارهایی در دولومیت ساخته شده، و شامل مکان‌های غار واندرورک در اوایل، اواسط و اواخر عصر سنگی بودند، با این وجود، غارهایی که در لبه پرتگاه‌ها قرار دارند، مانند غار موجود در تانگ چایلد، در انباشته شدن ثانویه سنگ آهک ساخته شده‌اند. شواهد فراوانی از سایر انسان‌های اولیه وجود دارد که حداقل ۱ میلیون سال قبل در غارهای سراسر جهان ساکن بودند، از جمله آن‌ها انسان راست‌قامت در زوکودیان چین، انسان رودزیایی در آفریقای جنوبی در غار هرتز (ماکاپانسگات)، نئاندرتال و انسان هایدلبرگی درد اروپا و در منطقه باستانی آتاپوئرکا، انسان فلورسی در اندونزی و انسان‌تبار دنیسووا در سیبری جنوبی بودند.
  
  در جنوب آفریقا انسان‌های مدرن در ۱۸۰۰۰۰ سال قبل توانستند در غارهای دریایی پناه بگیرند و برای اولین‌بار از دریا بهره‌برداری کنند. قدیمی‌ترین منطقهٔ کشف شده در نقطه پیناکل قرار دارد. این موجب توسعه سریع انسان‌ها در خارج از آفریقا و ایجاد مناطق سکونتی در سراسر جهان مانند استرالیا (۶۰–۵۰ هزار سال قبل) شد. در سراسر جنوب آفریقا، اروپا و استرالیا، انسان‌های اولیه مدرن از غارها و پناه‌گاه‌های سنگی، نقاشی سنگی مانند آنچه که در قلعه گیانتز به چشم می‌خورد، ایجاد کردند. غارهایی مانند غار یوئادونگ در چین، برای پناهگاه، دارای مقبره‌های سنگ تراشیده‌شده‌ای هستند. در میان غارهای مقدس مشهور، غار چینی هزاران بودا[۱۱] و غار مقدس کرت قرار دارد.
  
  نگارخانه
• 
  
  
  
• 
  
  
  
• 
  
  
  
• 
  
  
  
• 

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

منابع

• authors И. Кудрявцева, Д. Люри. name Geography. publishing house Аванта+. year 1994. volume 3. page 472. شابک: ‎۵-۸۶۵۲۹-۰۱۵-۰

• Комиссия спелеологии и карстоведения. Д. А. Тимофеев, В. Н. Дублянский, Т. З. Кикнадзе. Терминология карста. Базис карстования D.A. Timofeev, V.N. Dublyansky, T.Z. Kiknadze, 1991, Karst Terminology, The Commission Speleology and Karst, Moscow Center of the Russian Geographical Society

• "How Caves Form". Nova (TV series). Retrieved 2013-07-01.

• John Burcham. "Learning about caves; how caves are formed". Journey into amazing caves. Project Underground. Retrieved September 8, 2009.

• Easterbrook, Don, 1999, Surface Processes and Landforms [2nd edition], New Jersey, Prentice Hall, p. 207

• World’s Longest Caves List from The National Speleological Society

• World's Deepest Caves List from The National Speleological Society

• «چاه غار قلا دومین چاه طبیعی و یک‌پارچه دنیا شد». hamshahrionline.ir. بازبینی‌شده در 2018-03-09.

• Owen, James (2009-07-04). "World's Biggest Cave Found in Vietnam". National Geographic News. انجمن نشنال جئوگرافی. Retrieved 2009-07-29. External link in |work= (help)

1. Olsen, Brad (2004). Sacred Places Around the World: 108 Destinations. CCC Publishing. p. 16. ISBN 978-1-888729-16-0.

• ترجمه از ویکی‌پدیا انگلیسی

پیوند به بیرون

• غار کتله خور در جزیره دانش
• صفحه مربوطه در سایت شهر الکترونیک دلیجان:غار نخجیر
  
  
  در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ غار موجود است.
  [نمایش]
  • ن
  • ب
  • و
  جغرافیای استان تهران
  [نمایش]
  • ن
  • ب
  • و
  زمین‌چهره‌ها
  [نهفتن]
  • ن
  • ب
  • و
  فناوری پیش از تاریخ ‏(en)‏
  • پیشاتاریخ
    • timeline
    • outline
    • عصر سنگ
    • تقسیم‌بندی سه‌گانه اعصار
    • دوران نوسنگی
    • synoptic table
  • فناوری
    • تاریخ فناوری
  [نمایش]
  ابزارها
  [نمایش]
  تاریخ معماری
  [نمایش]
  هنر پیشاتاریخ و فرهنگ

رده‌ها:

• پدیده‌های جغرافیایی
• جغرافیای ساحلی
• زمین‌چهرهای رودخانه‌ای
• زمین‌چهرهای فرسایشی
• زمین‌شناسی
• غارها

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

گودال
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از کارست‌چال)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

فروگودال بهمن در عمان
گودال، کارست‌چال[۱]، فروچاله یا فروگودال در لغت به معنای زمین پست و جای عمیق و در علم زمین‌شناسی فرورفتگی‌های طبیعی است که به دلیل فرایندهای کارستی در سطح زمین بوجود آمده‌اند. عمق فروگودال‌ها از ۱متر تا ۶۰۰ متر متغیر هستند.

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

منابع

1. «کارست‌چال» [زمین‌شناسی] هم‌ارزِ «sinkhole»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی، «فارسی»، در دفتر دوم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۶۴-۷۵۳۱-۳۷-۰ (ذیل سرواژهٔ کارست‌چال)

• «لغت‌نامه دهخدا».
• مشارکت کنندگان ویکی‌پدیا، Sinkhole، ویکی‌پدیای انگلیسی، دانشنامه آزاد، بازبینی شده در ۲۰دسامبر ۲۰۱۲

[نهفتن]

• ن
• ب
• و

موضوعات غار و غارهای معروف جهان
موضوعات اصلی

• غارشناسی
• Speleogenesis
• کارست
• غارسنگ
• نقاشی غار
• Conservation
• غارنوردی
• Cave survey
• Caving equipment
• غارهای معروف جهان
• رده:غارها بر پایه کشور

انواع غار

• Anchihaline cave
• Cave-in
• Cenote
• Foiba
• غار یخچالی
• غار یخی
• غار گدازه‌ای
• Ley tunnel
• معدن (Exploration)
• Pit cave
• Ponor
• غار دریایی
• Show cave
• چشمه
• Subterranean river
• Sump
• Underground lake

شکل‌گیری غار

• Anthodite
• Boxwork
• Calcite rafts
• Cave pearl
• Cave popcorn
• Dogtooth spar
• Flowstone
• Frostwork
• Helictite
• Moonmilk
• Rimstone
• Shelfstone
• Snottite
• Soda straw
• Speleoseismite
• چکنده
• چکیده (غارشناسی)
• Vug

غارهای معروف جهان
آفریقا

• آفریقای جنوبی

آمریکا

• آرژانتین
• ایلات متحده آمریکا
• برزیل
• مکزیک

آسیا

• افغانستان
• ارمنستان
• آذربایجان
• بوتان
• برونئی
• برمه
• کامبوج
• چین
• قبرس
• مصر
• گرجستان
• هند
• اندونزی
• ایران
• عراق
• اسرائیل
• ژاپن
• اردن
• قزاقستان
• کره شمالی
• کره جنوبی
• کویت
• قرقیزستان
• لائوس
• لبنان
• مالزی
• مالدیو
• مغولستان
• نپال
• عمان
• :رده:غارهای پاکستان
• فلسطین
• فیلیپین
• قطر
• روسیه
• عربستان سعودی
• سنگاپور
• سری‌لانکا
• سوریه
• تایوان
• تاجیکستان
• تایلند
• تیمور شرقی
• ترکیه
• ترکمنستان
• امارات متحده عربی
• ازبکستان
• ویتنام
• یمن

اروپا

• آبخازیا
• آلبانی
• ارمنستان
• اتریش
• آذربایجان
• بلاروس-->
• بلژیک
• بلژیک
• بلغارستان
• کرواسی
• فبرس
• جمهوری چک
• دانمارک
• استونی
• فنلاند
• فرانسه
• گرجستان
• آلمان
• یونان
• مجارستان
• ایسلند
• ایرلند
• ایتالیا
• هلند
• نروژ
• لهستان
• رومانی
• روسیه
• اسپانیا
• سوئد
• سوئیس
• ترکیه
• اوکراین
• انگلستان

اقیانوسیه

• استرالیا
• نیوزیلند

Cave dwellings

• Cave dweller
• Kome Caves
• Nok and Mamproug Cave Dwellings
• Yaodong

رده‌ها:

• پدیده‌های جغرافیایی
• خطرهای جاده
• گودال‌ها

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

کافت (زمین‌شناسی)
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به ناوبری پرش به جستجو

یک کافت تشکیل‌شده از سه بخش
«ریفت» به اینجا تغییرمسیر دارد. برای دیگر کاربردها، ریفت (ابهام‌زدایی) را مشاهده کنید.
کافت یا ریفت (انگلیسی: Rift) در زمین‌شناسی به محدوده‌ای خطی گفته می‌شود که در آن پوسته زمین و سنگ‌کره از هم دور می‌شوند و نمونه‌ای از زمین‌ساخت کششی به‌شمار می‌رود.

فروزمین نمونه‌ای از پدیده کافت در فرورفتگی‌های خطی گسلی است. اگر کافت بالاتر از سطح دریا باقی بماند دره کافتی را پدید می‌آورد که اگر با آب پر شود، دریاچه کافتی در آن تشکیل می‌شود. محور ناحیه کافتی ممکن است دارای سنگ‌های آتشفشانی باشد و آتشفشان‌خیزی در آن فعال باشد ولی در همه سیستم‌های کافتی این‌گونه نیست.

دره‌های کافتی بزرگ و اصلی در امتداد محور مرکزی پشته میانی اقیانوس شکل می‌گیرد، جایی که پوسته اقیانوسی جدید و سنگ‌کره در امتداد مرز واگرای میان دو صفحه زمین‌ساختی به وجود می‌آید.

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Rift». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۹ اوت ۲۰۱۶.

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ کافت (زمین‌شناسی) موجود است.

رده‌ها:

• زمین‌ساخت صفحه‌ای
• زمین‌شناسی ساختمانی
• کافت‌ها و فروزمین‌ها

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

کامبرین
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به ناوبری پرش به جستجو
زمان‌بندی زمین‌شناسی
پیدازیستی (فانروزوئیک) نوزیستی (سنوزوئیک) کواترنری
نئوژن
پالئوژن
میانه‌زیستی (مزوزوئیک) کرتاسه
ژوراسیک
تریاس
دیرینه‌زیستی (پالئوزوئیک) پرمین
کربونیفر
دوونین
سیلورین
اردویسین
کامبرین
نهان‌زیستی (پرکامبرین) پیشین‌زیستی (پروتروزوئیک)
نخست‌زیستی (آرکئن)
پیشازیستی (هادئن)
کامبریَن (به فرانسوی: Cambrien، به انگلیسی: Cambrian) یکی از دوره‌های زمین‌شناسی از دوران دیرینه‌زیستی است.

دورهٔ کامبریَن حدود ۵۴۲ میلیون سال پیش آغاز شده و تا حدوداً ۴۸۸/۳ میلیون سال پیش ادامه داشته‌است.

نام کامبرین از نام کامبریا، یعنی نام باستانی منطقهٔ ولز بریتانیا، گرفته شده، زیرا در آنجا بود که صخره‌هایی از دورهٔ کامبرین برای نخستین بار بررسی شد. بر این پایه، در فارسی برای این دوره نام «کامبریایی» درست‌تر می‌بود، ولی امروزه کامبرین در این معنی جا افتاده‌است.

دورهٔ کامبرین ۵۷۰ – ۵۰۵ میلیون سال گذشته دورهٔ کامبرین به سه آشکوب زیرین، میانی و بالایی تقسیم می‌شود. سن کامبرین از ۷۵۰ تا ۵۱۰ میلیون سال قبل است. پیدایش آثار یخچالی در سنگ‌های رسوبی کامبرین چین و نقاط دیگر نشان می‌دهد که آب‌وهوای سردی در این نواحی حکم‌فرما بوده‌است. مطالعهٔ رسوبات چین‌خوردهٔ کامبرین نشان‌دهندهٔ آن است که در این دورهٔ بزرگ ناودیس‌هایی در نقاط مختلفی از اروپا، آسیا و آمریکا وجود داشته‌است. بعضی از جانورانی که در تشکیلات کامبرین مشاهده شده‌اند از نظر چینه‌شناسی اهمیت چندانی ندارند.

دورهٔ کامبرین نقش اساسی و مهمی در تاریخ حیات بر روی زمین ایفا می‌کند؛ زمانی که اغلب گروه‌های بزرگ جانوران اولیه در قالب فسیل ظاهر شدند. این حادثه گاهی «انفجار کامبرین» نامیده می‌شود، به این دلیل که زمان کمی برای ایجاد آن طی شده‌است. در ابتدا تصور می‌شد که سنگ‌های این دوره حاوی اولین و قدیمی‌ترین فسیل‌های جانوری است.

در اوایل دورهٔ کامبرین، جانوران برای حفاظت و نگهداری اعضای نرم خود، بخش‌های سخت خود را توسعه دادند؛ برای مثال، صدف خارجی بدن یک بازوپا به حجره‌های غذایی تغییرشکل داد، درحالی‌که بافت خارجی تریلوبیت‌ها پاها و ماهیچه‌های ثابت پیدا کردند. جانوران با داشتن اسکلت، توان رشد بیشتری داشتند و نواحی کلنی را در کف مختلف دریاها تشکیل دادند. بندپایان قادر به شنا کردن، حرکت سریع و توسعهٔ اسکلت خود بودند؛ چون فسیل این جانوران یا به‌ندرت یافت شده یا اینکه به‌خوبی حفظ نشده‌اند. از این جانوران مرجان‌ها را می‌توان نام برد که تنوع زیادی نداشته‌اند یا آنکه دارای اسکلت سخت نبوده‌اند. خارپوستان نیز در این دوره ظهور کرده‌اند، ولی گوناگونی زیادی نداشته‌اند. از نرم‌تنان، وجود دوکفه‌ای‌ها مشکوک است و از شکم‌پایان هم جز چند نمونهٔ ساده آثار بیشتری باقی نمانده‌است.

اولین جانوران در این دوره کوچک بوده‌اند و از فسفات برای تغذیه استفاده می‌کرده‌اند. همچنین اسفنج‌ها از سیلیس و در طی ۱۰ میلیون سال بعد جانوران بزرگ‌تر از کربنات کلسیم برای تغذیه استفاده می‌کردند. در اواخر دورهٔ کامبریَن، اجداد بیشتر گروه‌های جانوران اصلی در دریا گسترش یافتند.

 

[☾♔TALAYEH_A♔☽]

تقسیمات دوره کامبرین
سامانه ردیف اشکوب میلیون سال پیش
اردوویسین زیرین ترمادوسین → پس از آن
کامبرین فورونجین اشکوب دهم ۴۸۵,۴–۴۸۹٬۵
ژیانگشانین ۴۸۹٬۵-۴۹۴
پایبین ۴۹۴–۴۹۷
ردیف سوم گوژانگین ۴۹۷–۵۰۰٬۵
درومین ۵۰۰٬۵-۵۰۴٬۵
اشکوب پنجم ۵۰۴٬۵–۵۰۹
ردیف دوم اشکوب چهارم ۵۰۹–۵۱۴
اشکوب سوم ۵۱۴-۵۲۱
ترنووین اشکوب دوم ۵۲۱-۵۲۹
فورتونین ۵۲۹–۵۴۱٬۰
ادیاکاران → پیش از آن
تقسیمات سیستم کامبرین از سال ۱۸۹۱ توسط والکت (Walcott) به صورت سه قسمتی پیشنهاد گردید که شامل کامبرین زیرین، میانی و بالایی است. اشکوبهای کامبرین عبارتند از:

اشکوب جورجین (Georgian): که وجه تسمیه آن از کلمه جورجیا شهری در آمریکاست و توسط والکت در سال ۱۸۹۱ به کار بـرده شده‌است. این اشکوب معادل اشکوب توماشین است. زون تریلوبیت اله نلوس کامبرین زیرین را مشخص می‌نماید.

اشکوب آکادین (Acadian): که نامش از محل آکادی (Acadie) در کانادا گرفته شده‌است و در سال ۱۸۶۷ توسط داوسون (Dawson) ابداع گردیده‌است. این اشکوب قسمتی از کامبرین میاین با تریلوبیتهای پرادوکسیدها را شامل می‌شود.

اشکوب پوتسدامین (Potsdamian): که شامل ماسه سنگهای پوتسدام نواحی نیویورک است. این اشکوب دارای نبودهای چینه‌شناسی بوده و نمی‌تواند بطور کامل معرف کامبرین بالایی باشد.