گل و گیاه ❧❧❧❧ معرفی انواع گیاهان آبزی ❧❧❧❧

[օɾἶεղէმl ցἶɾl]

قدح مریم برزیلی - BRAZILIAN PENNYWORT
HYDROCOTYLE LEUCOCEPHALA : نام علمی
ARALIACEAE - عشقه : خانواده
از جنوب مکزیک تا شمال آرژانتین : بومی منطقه
water pennywort,Indian Pennywort, Marsh Penny, Thick-leaved Pennywort : نام های دیگر

نوع آب دمای ایده آل محیط نوع گیاه نور محیط
PH : 5-7
22 درجه سانتیگراد
گیاهان رو آبی
متوسط
قدح مریم برزیلی
قدح مریم برزیلی گونه ای گیاه چندساله آبزی یا نیمه آبزی از جنس Hydrocotyle در خانواده Araliaceae و بومی جنوب مکزیک تا شمال آرژانتین می باشد.
این گیاه دارای ساقه خزنده است که اغلب شکل تشک متراکم به خود میگیرد و اغلب در نزدیکی برکه ها ، دریاچه ها ، رودخانه ها ، باتلاق ها و بعضی از گونه ها در مناطق ساحلی در کنار دریا یافت میشوند.
این گیاه نگهداری چندان سختی ندارد و سطح نگهداری این گیاه ساده - متوسط است. اگر شرایط ایده آل برای این گیاه فراهم شود امکان گل دهی نیز برای این گیاه زیبا پدید می آید.
این گیاه کمی شبیه گیاه Cardamine lyrata است اگر چه برگهایش کمی بزرگتر است و در حدود 3 تا 5 سانتی متر قطر دارد.
قدح مریم برزیلی گیاهی است بسیار مقاوم با سرعت رشد زیاد که برگهای زیبای مدوری دارد که آن را از سایر گیاهان متمایز می کند . این گیاه بطور میانگین بین 5 تا 10 اینچ (12 تا 24 سانتی متر) رشد می کند ، اما اگر به او اجازه بدهید تا 24 اینچ هم رشد می کند .
برگهایش به رنگ سبز روشن است که مدور یا کلیوی شکل هستند که در امتداد طول ساقه قرار دارند .
می توانید این گیاه را هم در بستر بکارید و هم آنکه بصورت شناور بر سطح آب رها کنید
قدح مریم برزیلی اگر به سطح آب برسد گلهای کوچک سفیدی خواهد داد.
شکل برگها وقتی که بصورت دسته ای متراکم بین 5 تا 6 عدد باشند . بسیار منحصر بفرد و زیبا به نظر می رسند
این گیاه در نور متوسط به خوبی رشد میکند اما هر چقدر نور محیط این گیاه بیشتر باشد زیبایی و رشد بهتری را به همراه خواهد داشت.
سرعت رشد این گیاه سریع است و بهتر است در وسط یا در عقب تانک این گیاه زیبا را بکارید.
دمای قابل تحمل این گیاه 18 تا 26 درجه سانتی گراد و محدوده PH این گیاه 5 تا 7 است و سختی (GH) آن متوسط یعنی 9 تا 13 می باشد.
بهتراست هر ساقه ای را ببرید بطوریکه ساقه ها در ارتفاعات مختلف قرار گیرند تا فضای بیشتر ، عمق و جذابیت بصری بیشتری ایجاد کنند .
این گیاه بعنوان ادویه در بعضی از نقاط جهان مورد استفاده قرار میگیرد و طعم تند خفیفی دارد.
در صورتی که میزان آهن این گیاه کافی نباشد، لبه های آن به رنگ زرد روشن در می آید که میتوانید به راحتی با اضافه کردن مواد مغذی حاوی آهن آنرا برطرف نمایید.

: منابع

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

تصاویر گیاه قدح مریم برزیلی:

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

 

[օɾἶεղէმl ցἶɾl]

گندمی آبزی - DWARF HAIRGRASS
ELEOCHARIS ACICULARIS : نام علمی
CYPERACEAE - جنگيان : خانواده
آمریکا،استرالیا و جنوب افریقا : بومی منطقه
needle spikerush,الوچاریس آکیکولاریس,موئی کوتوله : نام های دیگر

نوع آب دمای ایده آل محیط نوع گیاه نور محیط
PH : 6-7.2 GH :10
22 درجه سانتیگراد
گیاهان زیر آبی
زیاد
گندمی آبزی
گندمی با نام لاتین Dwarf Hairgrass گونه از گیاهان آبزی چند ساله از جنس Eleocharis و خانواده Cyperaceae بومی سراسر آمریکا است که در جنوب آفریقا و همچنین در استرالیا یافت می شود.
این گیاه دارای ساقه بلند علف مانند با ارتفاع حدود 15 سانتی متر و در شرایط باتلاق کوتاه قامت است و از ریزوم خزنده منشعب میشود. همچنین در آب های کم عمق دارای سنبله های کوتاه از گل های کوچک که با هم تداخل دارند مزین میشود. گل های کوچک و ریز آن ، کمتر از پنج میلیمتر قطر دارند و در نوک هر ساقه فقط یک گل میروید. گندمی همچنین به عنوان گیاه زینتی آکواریوم استفاده می شود.
گندمی آبزی در شرایط نور بالا و دی اکسید کربن مناسب به شکل فرش پوشیده از چمن و سرسبز در می آید.
این گیاه به دمای آب 15 تا 30 درجه سانتی گراد با PH : 6-7.2 و GH :10 نیاز دارد و رشد آن در آکواریوم آب شیرین خوب بوده و چندان دشوار نمی باشد.
Eleocharis Acicularis یکی از زیبا ترین گیاهان آبزی بوده که به کلر و تغییرات دما حساس بوده و به دقت بیش تری نیاز دارد
برای تزیین آکواریوم بهتر است گیاه Eleocharis acicularis رو در عقب صخره ها بکارید. این گیاه خیلی مناسب کاشتن در بخش وسطی تانک هست چون این هم افقی رشد می کنند و برگهایشان بلند می شوند
برای تکثیر می توان پس از بزرگ شدن شاخه ها تعدادی از آنها را از ریشه ی اصلی جدا کرد و در شن قرار داده تا دوباره ریشه کند.

: منابع

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

تصاویر گیاه گندمی آبزی:

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

 

[օɾἶεղէმl ցἶɾl]

سرخس جاوا - JAVA FERN
MICROSORUM PTEROPUS : نام علمی
POLYPODIACEAE - سرخس ها, پلي پودياسه : خانواده
جنوب شرقی آسیا : بومی منطقه
میکروسوروم پترپوس,سرخس جاوه : نام های دیگر

نوع آب دمای ایده آل محیط نوع گیاه نور محیط
PH : 5-8 و GH: 9-13 dh
24 درجه سانتیگراد
گیاهان زیر آبی
خیلی کم
سرخس جاوا
میکروسوروم پترپوس که معمولا به عنوان سرخس جاوا شناخته میشود گونه ای از گیاهان آبزی از جنس Microsorum در خانواده Polypodiaceae بومی جنوب شرقی آسیا میباشد.
دارای شکل و اندازه برگ متفاوت و متصل به ریشه ها و سنگ ها در طبیعت می باشد.
ارقام متعددی از جاوا سرخس وجود دارد که عبارتند از the "Narrow Leaf" Java fern, the "Needle Leaf" Java fern, the "Windelov" Java fern, the "Lance leaf"
سرخس جاوا میتواند 20 تا 35 سانتینتر ارتفاع و 5 تا 15 سانتیمتر عرض داشته باشد.
این گیاه می تواند کمی در شرایط شور مقاومت کند.
سرعت رشد این گیاه کم است و شما میتونید در وسط تانک این گیاه رو بکارید. البته اگر تمایل داشتین این گیاه زیبا را می توان بروی چوب یا سنگ هم نصب کنید.
این گیاه نگهداری کاملا ساده ای داره و برای افراد تازه کار پیشنهاد می شود بعلاوه این گیاه به Co2 چندانی هم نیاز ندارد.
دمای قابل تحمل این گیاه 18 تا 30 درجه سانتی گراد است و محدوده PH این گیاه 5 تا 8 است و سختی (GH) قابل تحمل این گیاه یعنی 9 تا 13 dh می باشد
سرخس جاوا یکی از بهترین گزینه ها برای تانک ماهی های گرمسیری (مانند دیسکس) میتواند باشد
برای جلوه زیباتر و رشد بهتر ، برگ های پیر و تیره را از گیاه جدا کنید
این گیاهان نباید در شن کاشته شوند بلکه باید آنها را بر سطح صخره ها یا تنه های چوبی محکم کرد و ریشه هایشان را آزاد گذاشت. سرانجام ریشه ها به سنگ ها و چوب ها خواهند چسبید
این گیاه به راحتی از گیاهان کوچک که بر روی برگ های قدیمی تر تشکیل شده اند تکثیر میشود. این گیاهان جدید باید به سنگ یا تخته ای روی اب با یک سیم نازک، باند لاستیکی یا طناب ماهیگیری متصل شوند تا زمانی که ریشه های آن تشکیل شوند.
سرخس جاوا به دو صورت تکثیر می شود. از طریق تقسیم ساقه های زیرزمینی و یا جدا کردن جوانه های کوچکی که روی برگ ها زده می شوند.
تکثیرشان بسیار جالب است. جوانه های نورس بر لبه برگ های گیاه مادر متولد می شوند و در حالیکه با ریشه های کوچکشان به آن چسبیده اند، همان جا رشد می کنند. آنها به رشدشان ادامه می دهند و زمانش که فرا برسد خود را از گیاه مادر جدا می کنند و در اطراف شناور می شوند تا اینکه به جایی گیر کنند. در این حالت شما هم می توانید آنها را بر سطحی بچسبانید و انتخاب محل رشد بعدی را به گیاه واگذار نکنید. ریشه های مویین آنها به راحتی به سطوح خواهند چسبید.
توجه داشته باشید که این گیاه یک گیاه سمی است و نباید در اختیار ماهیان گیاهخوار قرار بگیرد

: منابع

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

تصاویر گیاه سرخس جاوا:

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

 

[օɾἶεղէმl ցἶɾl]

سالوينيا مینیما - WATER SPANGLES
SALVINIA MINIMA : نام علمی
SALVINIACEAE - سرخس آبیان : خانواده
مناطق گرمسیری جهان از جمله مکزیک،غرب هند و ماداگاسکار : بومی منطقه
Common Salvinia,floating fern,Salvinia minima Baker,Salvinia rotundifolia,زالوینیا,سرخس آبی,سرخس شناور,سرخس آبزی : نام های دیگر

نوع آب دمای ایده آل محیط نوع گیاه نور محیط
زیاد سنگین نباشد GH = 9-13 dH و PH : 6.5-8.5
23 درجه سانتیگراد
گیاهان رو آبی
زیاد
سالوينيا مینیما
سالوينيا مینیما گونه ای از سرخس های آبی از جنس Salvinia در خانواده Salviniaceae است که به صورت شناور در روی آب رشد میکند و بومی اکثر مناطق گرمسیری ، آمریکای شمالی ، آمریکای مرکزی آمریکای جنوبی ، اوراسیا و آفریقا ، از جمله مکزیک ، هند غربی و ماداگاسکار است و نام خود را به افتخار اسکله Pier Antonio Micheli ، گیاه شناس ایتالیایی گرفته است. در جنس سالوينيا حدود ده گونه وجود دارد.
این سرخس آبزی شناور، با رشد در زیستگاه های آبزیان با درجه شوری بالاتر از 4 تا 7 ppt به طور کامل سطح آب را پوشش میدهد و باعث مسدود کردن عبور نور خورشید و کاهش میزان اکسیژن زیستگاه و آسیب به گونه های بومی حیات وحش میشود
سالوينيا مینیما در آبهای آرام برکه ها ، دریاچه ها کوچک ، کانال ها و معمولا در آبهای با جریان کم و راکد رشد میکنند. امروزه در آکواریوم ها و استخرهای تزئینی پرورش داده میشود.
این گیاه از 1 تا 4 سانتیمتر طولدارد و دارای انشعابات افقی ساقه است که در زیر سطح آب گسترده میشوند و در هر گره دو برگ شناور (fronds) تولید میکندو سومی ، برگ submersed است که به رشته های قطعات تقسیم میشود.
برگ ها در حلقه های 3 تایی توزیع شده اند. این برگ های شناور به شکل قلب، کروی ، بیضی شکل و گرد هستند. طول برگ محدود به 0.4 تا 2 سانتیمتر است. برگ های کوچک تر گرد هستند در حالی که بزرگتر کمی کشیده میشوند و اغلب به رنگ سبز زمردی هستند.
برگ ها در آفتاب کامل رشد خوبی دارند و بزرگ و کشیده میشوند و اغلب با بلوغ و پیری از سبز زمردی به قهوه ای تغییر رنگ میدهند. سطح فوقانی برگ شناور هستند و با ردیفهایی یکنواخت از موهای سفید و زبر پوشانده شده اند. از هر ساقه تار مو چهار شاخه ی نازک تولید شده و خیلی سریع تقسیم و گسترده میشوند. این موهای شاخه در واقع سپر دافع آب است.
این گیاه به نور زیادی نیاز دارد و در محدوده نور زیاد – خیلی زیاد رشد مناسبی دارد. سرعت رشد این گیاه بسیار سریع است و سطح استخر را خیلی سریخ به طور کامل میپوشاندو نیاز به نگهداری هم ندارد. دمای قابل تحمل این گیاه 18 تا 28 درجه سانتی گراد است و محدوده PH این گیاه 6.5 تا 8.5 است و سختی (GH)قابل تحمل این گیاه 9 تا 13 dh می باشد و نیازمندی آن به CO2 هم بسیار کم است.
رشد بیش از حد آن در آبراه ها ایجاد مانع و محدودیت در قایقرانی می کند.
رشد خارج از کنترل این گیاه در آبراهی ثبت شده که در آن این گیاه به طول 19.3 کیلومتر با عرض 110 متر و ضخامت 20 تا 25 سانتیمتر گسترش یافته است.
این گیاه اثر سمى بر روى دام‌ها دارد

: منابع

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

تصاویر گیاه سالوينيا مینیما:

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

 

[օɾἶεղէმl ցἶɾl]

پشت قرمزی - RED LUDWIGIA
LUDWIGIA REPENS : نام علمی
ONAGRACEAE - onagraceae : خانواده
شمال آمریکا : بومی منطقه
لودویژیا قرمز,لودویژیای سرخ,Ludwigia Repens,Red Repens, Red Leaf Ludwigia, Creeping Ludwigia : نام های دیگر

نوع آب دمای ایده آل محیط نوع گیاه نور محیط
PH : 5.5-8 GH : 8
21 درجه سانتیگراد
گیاهان زیر آبی
متوسط
پشت قرمزی
Ludwigia repens گونه ای از گیاهان گلدار از جنس لودویژیا در خانواده اناگراسه به نام creeping primrose willow نیز در جهان شهرت دارد. این گیاه بومی به بخش هایی از شمال آمریکا است و پتانسیل لازم برای گسترش به راحتی و تابعیت در بسیاری از مناطق دنیا را دارد. لودویژیا قرمز به عنوان علف هرز آبزی در برخی از مناطق دنیا شناخته شده است. همچنین به عنوان گیاه آکواریومی کشت میشود.
این گیاه چندساله دارای ساقه هایی به طول 30 سانتی متر است و ریشه آن در گره هایی که در تماس با بستر مرطوب است به وجود می آیند.برگ های آن تا 4 یا 5 سانتی متر طول دارد. و گل آن دارای چهار گلبرگ زرد رنگ بلند بیش از 3 میلی متر بر روی یک پایه قرار دارد. همچنین میتوان به چهار کاسبرگ هر گل اشاره کرد که کمی بلند هستند.
این گیاه نگهداری خیلی سختی نداره و دارای سطح نگهداری آسان و تا حدی متوسط می باشد.
این گیاه به نور کم و تا حدی متوسط نیاز دارد و در محدوده نور کم – خیلی زیاد رشد مناسبی دارد. بعلاوه به Co2 با سطح متوسط هم نیاز دارد.
سرعت رشد این گیاه متوسط و تا حدی سریع است و شما میتونید در وسط تانک این گیاه زیبا رو بکارید. البته در بعضی از منابع علاوه بر وسط تانک، عقب تانک نیز برای کاشت این گیاه توصیه شده است
برای اینکه گیاه دارای ساقه قوی ای بشود بهتر است بسترش حاوی کود مناسبی باشد و برای اینکه برگها رنگ زیبای سرخی به دست آورند باید نور زیادی به آنها بتابانید. نیترات پایین آب هم به این امر کمک خواهد کرد

: منابع

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

تصاویر گیاه پشت قرمزی:

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

 

[օɾἶεղէმl ցἶɾl]

هیگرفیلا ویستریا - WATER WISTERIA
HYGROPHILA DIFFORMIS : نام علمی
ACANTHACEAE - آکانتاسه : خانواده
باتلاق های شبه قاره هند ، بنگلادش ، بوتان ، هند و نپال : بومی منطقه
هیگروفیلا دیفورمیس,هیکروفیلای دوشکلی : نام های دیگر

نوع آب دمای ایده آل محیط نوع گیاه نور محیط
نیمه سنگین PH : 6.5-7.5
26 درجه سانتیگراد
گیاهان زیر آبی
متوسط
هیگرفیلا ویستریا
هیگرفیلا ویستریا، که عموما به عنوان Water Wisteria شناخته میشود، گیاهی آبزی در خانواده آكانتاسه-کنگر است. این گیاه که در زیستگاه های باتلاقی در شبه قاره هند در بنگلادش ، بوتان ، هند و نپال یافت می شود، میتواند تا ارتفاع 20 تا 50 سانتی متر با عرض 15 تا 25 سانتی متر رشد کند. هیگرفیلا ویستریا درای شرایط رشد و نگهداری آسان و بسیار محبوب برای آکواریوم میباشد.
این گیاه زیبا شباهت فراوانی با سرخس هندی(Ceratopteris Thalictroides) دارد، تفاوت اصلی این گیاه با سرخس هندی در شکل و اندازه برگهای این گیاه می باشد، برگهای این گیاه کلفت تر از سرخس هندی می باشد.
این گونه به صورت خودرو در آسیای استوایی و حاره ای رشد میکند و بعضاً جزء علفهای زاید در نظر گرفته میشوند
این گیاه نسبتاً بزرگ با ساختار برگی گوناگون و پهنک های بیضی شکل و تا اندازه ای دندانه دار دارای برگهای غوطه ور سبز کمرنگ و برگهای نسبت هوایی به رنگ سبز تیره هستند
این گیاه به نور و روشنایی متوسط تا روشن احتیاج دارد و در نور خوب با آب نیمه سنگین PH : 6.5-7.5 و تغذیه غنی و بستر مناسب با دمای 24_28 درجه سانتیگراد و دارای CO2 کافی، رشد میکند و بسیار زیبا میشود.
سرعت رشد اين گياه متوسط – زياد مي باشد و شما مي توانيد اين گياه را در انتهاي تانک بکاريد.
سختي (GH) قابل تحمل اين گياه زيبا (کم-زياد) يعني 1 تا 30 مي باشد.
خاک شن دار تا ریگ دار و در صورت امکان با مقداری کود پوسیده برای آن مناسب است
توجه نمایید اگر میزان نور خیلی زیاد باشد ، این گیاه به طور طبیعی رشد میکند . اما به تدریج کم رنگ میشود
این گیاه به راحتی می توان از قلمه تکثیر می شود.

: منابع

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

تصاویر گیاه هیگرفیلا ویستریا:

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

 

[օɾἶεղէმl ցἶɾl]

ماهونیا،توت آبی - CREEPING MAHONIA
MAHONIA REPENS : نام علمی
BERBERIDACEAE - زرشک : خانواده
شمال آمریکا : بومی منطقه
Creeping oregon grape,creeping barberry,prostrate barberry : نام های دیگر

نوع آب دمای ایده آل محیط نوع گیاه نور محیط
خاک شنی، ماسه ای، لومی اسیدی، مرطوب و خوب زهکشی شده
دمای بین 1 تا 16 درجه
گیاهان زیر آبی
زیاد
ماهونیا،توت آبی
گیاه Mahonia repens ( ماهونیا) ، گیاهی زینتی از خانواده Berberidaceae ( زرشک) بوده که بومی شمال آمریکا میباشد.
این گیاه به وفور در آریزونا ، کالیفرنیا ، نوادا و مکزیکو میروید.

ماهونیا از آنجایی که دارای گلهای زیبا و زرق و برق دار است ، گیاه زینتی محبوبی بشمار می آید و دارای میوه هایی توت مانند نیز میباشد .
این گیاه در برابر بی آبی مقاوم است و به راحتی رشد میکند و مناسب برای کاشت در باغها ، محوطه سازی و کاشت به عنوان گیاه پوششی میباشد.
ماهونیا به صورت خودرو در ارتفاعی بین 300 تا 2200 متر میروید.

گیاه ماهونیا ، درختچه ای همیشه سبز بوده که تا 30 سانتیمتر رشد میکند و گستردگی در همین حدود دارد
سرعت رشد این گیاه بسیار آهسته است.
برگها بیضی شکل و دندانه دندانه هستند و بین 3 تا 7 سانتیمتر طول دارند ، رنگ برگها آبی مایل به سبز است و در پاییز به رنگ برنز در می آیند.
گل های این گیاه کوچک ، زرد رنگ ، معطر و زرق و برق دار بوده و در اواسط بهار ظاهر میشوند و ظاهری بسیار زیبا به گیاه میبخشند.
گل ها همزمان نر و ماده بوده و گرده افشانی توسط باد صورت میگیرد.
این گلها جای خود را به میوه میدهند ، میوه این گیاه توت مانند به رنگ آبی مایل به بنفش میباشد و در اواسط تابستان میرسد.
میوه ها قابل خوردن بوده و ترش مزه میباشند و آب آنها طعمی شبیه آب انگور دارد.
از میوه ماهونیا برای تهیه لیموناد، ژله ، مربا و آب میوه های مختلف استفاده میشود.
توت های آبی رنگ باعث جذب پرندگان ، به این گیاه میشود.

شرایط نگهداری از گیاه ماهونیا به شرح زیر میباشد:

خاک: خاک شنی، ماسه ای ، لومی ، مرطوب و خوب زهکشی شده.
بهتر است خاک این گیاه اسیدی باشد.
نور : آفتاب کامل - نیمسایه.
در صورت قرارگیری در معرض آفتاب کامل ، این گیاه رشد بهتری خواهد داشت.
دما: دمای بین 1 تا 16 درجه برای رشد این گیاه مناسب میباشد.
ماهونیا تحمل گرما و سرمای شدید را نداشته و از بین خواهد رفت.
آبیاری : به صورت متوسط انجام شود.
این گیاه بیشتر در تابستان نیاز به آبیاری دارد و تا حدود زیادی در برابر کم آبی و خشکی مقاوم است.
کوددهی: برای رشد بهتر ، سالی یکبار صورت گیرد.
هرس: 2 بار در طول سال انجام شود.

گیاه ماهونیا در برابر گوزن ها مقاوم بوده و گیاهی مفید برای جلوگیری از فرسایش خاک در دامنه ها محسوب میشود.
خواص دارویی : ماهونیا دارای خاصیت دارویی نیز میباشد :

ریشه و پوست ریشه این گیاه ضدعفونی کننده ، ملین ، تب بر بوده و برای جلوگیری از خونریزی نیزمفید میباشد .
سرخپوستان شمال غربی کالیفرنیا از ریشه این گیاه ، شربتی ضد سرفه تهیه میکنند.
( ریشه گیاه را در اواخر پاییز و یا اوایل بهار برداشت کرده ، خشک میکنند و سپس مورد استفاده قرار میدهند.)

بومیان آمریکا از ساقه گیاه ماهونیا برای تولید رنگ زرد استفاده میکنند.

آفات و امراض :در مورد این گیاه مراقب شته ها باشید.
ماهونیا در معرض بیماری لکه برگی میباشد.
کاشت گیاه در خاکهای قلیایی برای گیاه بیماری هایی ایجاد میکند.

تکثیر این گیاه به 3 روش امکان پذیر است :
1- کاشت دانه :
دانه ها را در جای خشک نگهداری کنید .
درجایی بسته و مرطوب با دمایی درحدود 34 درجه بکارید ، جوانه زنی 30 روز زمان میبرد ، زمانی که گیاه به اندازه کافی بزرگ شد آن را به بیرون منتقل کنید.
بهتر است برای سال های اول، گیاه در زمستان به فضای بسته منتقل شود.
2- تقسیم ریشه ( برای این منظور بهار پاییز اقدام کنید.)
این روش آسانترین روش برای تکثیر گیاه ماهونیا است.
3- قلمه چوب نرم ( برای این منظور فصل بهار اقدام شود .)


: منابع

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

تصاویر گیاه ماهونیا،توت آبی:

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

 

[օɾἶεղէმl ցἶɾl]

لاله مردابی

گیاه آبزی لاله مردابی

نام علمی: Nelumbo nucifera

نام انگلیسی: Sacred lotus

خانواده: لاله مردابیان (Nelumbonaceae)

لاله مردابی

لاله مردابی گیاهی چند ساله است که در دامنه جغرافیایی ایران تا ژاپن می روید و دارای ساقه هایی زیرزمینی (ریزوم دار) غوطه ور در آب می باشد.

تعدادی از برگ های آن هوایی است و بالاتر از سطح آب قرار می گیرد. تقریبا دایره ای شکل و کامل به قطر تا 50 سانتیمتر هستند. برگ ها دارای لایه مومی بوده و به رنگ سبز کلمی، روی سطح فوقانی سبز تیره، در سطح تحتانی سبز کم رنگ با بالشتکی تو گرد روی سطح فوقانی و در محل اتصال به دمبرگ هستند. این دمبرگ ها راست و به طول یک متر و حتی 2 متر هستند.

تعدادی از برگ ها، خیلی کوچک تر از برگ هوایی، پهن و شناور بر روی آب با دمبرگ قابل ارتجاع هستند.

گل های آن صورتی و سفید رنگ و عطری است و قطر آن تا 23 سانتیمتر هم می رسد. شکل گلبرگ ها مستطیلی یا بیضوی، با نوک تقریبا کند، است. گل ها از اواخر بهار نمایان شده و در تابستان هم ادامه دارد. عمر گل ها 3 روز است و صبح ها شکوفا شده و در شب بسته می شود. در وسط گل کیسه های زرد بساک قرار دارد که پس از پژمردن گل ها باقی مانده و ارزش زینتی دارد. دانه های رسیده گیاه به رنگ خاکستری در آن هست.

در ایران در مرداب انزلی، مرداب امیرکلایه، زیبا کنار رشد می کند و در آبگیر های کوچک باغی هم می توان کاشت. حتی در فضاهای امروزی با کاشت آن در سبد و یا گلدان و قرار دادن آن در حوض و یا گلدانی بزرگ پر از آب، می توان از زیبایی آن بهره برد. ارتفاع گلدان شما باید به قدری باشد که پس از قرار دادن سبد محتوی ریزوم گیاه، 60 سانتیمتر بالای آن آب باشد.

**توجه شود این گیاه فقط شبیه {نیلوفرآبی} است و به خانواده نیلوفرآبیان تعلق ندارد.

نیازمندی های محیطی

خاک:

به خاک ارگانیک غنی احتیاج دارد. در کاشت آن در سبد یا گلدان می توان از کمپوست استفاده کرد و سطح رویی آن را تا چند سانتیمتر با سنگریزه پوشاند تا خاک گلدان در آب حل نشود.

نور:

این گیاه به نور کامل خورشید نیاز دارد.

دما:

این گیاه، گیاهی خزان کننده است و ریشه های آن در آب های با عمق چند متر حتی در مناطقی با سرمای تا منفی 30 درجه هم می تواند از یخزدگی در امان بماند. در صورت کاشت در حوض کم عمق یا گلدان بزرگ پر از آب که خطر یخزدگی کل آب است، ساقه های زیرزمینی(ریزوم) آن را به مکانی گرم تر برای زمستان گذرانی ببرید.

تکثیر:

از تقسیم ریزوم ها می توان گیاه را تکثیر کرد. با کاشت بذر لاله مردابی می توان گیاهان جدید بدست آورد.

منابع:

golvagiah.com

 

[օɾἶεղէმl ցἶɾl]

نیلوفرآبی (نیلوفرآبی سفید)

گیاه آبزی نیلوفر آبیِ سفید

نام علمی: Nymphaea alba

نام انگلیسی: White Lotus

خانواده: نیلوفرآبیان (Nymphaeaceae)

پیش از پرداختن به نیلوفرآبی سفید، در مقدمه مختصری به گیاهان متعلق به جنس Nymphaea که در زبان فارسی به آنها نیلوفرآبی گفته می شود می پردازیم. این گیاهان از نظر مقاومت به سرما به دو دسته تقسیم میشوند: نیلوفرآبیان مقاوم به سرما و نیلوفرآبیان استوایی.

نیلوفرآبیان مقاوم به سرما گیاهان خزان کننده ای هستند که ساقه های زیرزمینی(ریزوم) آن ها در کف برکه ها حتی در مناطقی که سرمای هوا به منفی 30 درجه هم میرسد زنده می مانند. البته به شرطی که ریزوم ها یخ نزنند.

نیلوفرآبیان استوایی گیاهانی همیشه سبز هستند (بعضی از آن ها که متعلق به آفریقا هستند در فصل خشک، برگ های خود را از دست داده و تا فصل بارش به خواب می روند) که معمولا سرمای آب را تا دمای 18-15درجه تحمل می کنند. این گیاهان را می توان در ماه های گرم به فضای بیرون آورد و با سر شدن هوا به گلخانه انتقال داد. امروزه ارقامی از این گیاهان استوایی را در آکواریوم های گیاهی می توان دید.

در گالری زیر، تصاویر نیلوفر آبی با نام گونه قابل مشاهده اند:

تفاوت های ظاهری این دو گروه:

برگ های گروه اول دارای لایه مومی هستند تا در جریان های آبی به زیر آب نروند؛ در حالیکه برگ های گروه دوم غالبا ظریف تر هستند.

رنگ گل های گروه اول قرمز، گل بهی، سفید، زرد، نارنجی، هلویی و ذغالی است. رقم هایی نیز وجود دارند رنگشان در طی دوره گلدهی (3 الی چهار روزه) تغییر می کند و نام سوسن آبی متلون (changeable water lilies) را بر آنها گذاشته اند؛ و گروه دوم علاوه بر این رنگ ها دو رنگ آبی و بنفش هم دارد.

گروه اول دارای ریزوم است و این ریزوم ها به صورت افقی رشد می کنند. دمبرگ ها هم از نقاط متفاوت ریزوم بیرون می آیند؛ ولی گروه دوم دارای پیاز هستند و پیاز ها عمودی رشد می کنند و دمبرگ ها از یک تاج مرکزی بیرون می آیند.

** در گروه دوم شکل گل ها به صورت ستاره ای هم دیده می شود.

نیلوفرآبی سفید

این نیلوفر آبی زیبا با گل هایی به رنگ سفید، گیاهی چند ساله و خزان پذیر است و جزء گروه مقاوم به سرما است. این گونه اغلب در نقاط مردابی و باتلاق های آبدار و گاهی در کنار دریاچه ها در استان های گیلان، مازندران، کردستان، کرمانشاه و خوزستان می روید.

بیخ ساقه افقی، پوشیده با بقایای دمبرگ های برگ های افتاده، گوشواره ها چشمگیر، سرنیزه ای، برگ ها قلبی-تخم مرغی، گاهی دایره ای و در گیاهان جوان کم و بیش قرمز، به قطر 30-10 سانتیمتر است.

گل ها با عطر ملایم به قطر 21-10 سانتیمتر است. گلبرگ ها متعدد و به رنگ غالبا سفید است. بر خلاف اسم آن ارقام مختلف از این گونه وجود دارد که رنگ های صورتی و قرمز دارد مثل رقم rubra.

نیلوفرآبی سفید در آب هایی با عمق 150-30 سانتیمتر رشد می کند و برگ های آن در دایره ای به قطر 150 تا سانتیمتر هم پراکنده شود.

گل ها و ساقه زیر زمینی آن از قدیم به عنوان دارو مصرف می شده.

نیازمندی های محیطی و نحوه کاشت

لازم نیست نیلوفر آبی حتما در برکه کاشته شود، حوضی کوچک و حتی گلدانی بزرگ که عمقی در حدود 60 سانتیمتر هم داشته باشد، کفایت می کند و می تواند برکه کوچک نیلوفر باشد.

گلدانی به عمق 30 سانتیمتر و قطری در حدود 45سانتیمتر تهیه کنید و دو سوم آن را از پیت ماس یا در صورت نبود از خاک لومی سنگین پر کنید. خاک باید غرقابی شود.

ساقه زیرزمینی نیلوفرآبی را نزدیک دهانه گلدان بکارید. ریزوم را با زاویه 45 درجه رو به مرکز گلدان قرار دهید بطوری که جوانه ها رو به سمت بالا باشد و آن را بخوبی زیر خاک بپوشانید تا جایی که فقط نوک آن بیرون بماند.

سطح خاک را تا 1.5 سانتیمتر با سنگریزه بپوشانید تا از پراکنده شدن خاک توسط آب در گلدان جلوگیری شود.

برای کوددهی از قرص های مخصوص نیلوفر که می توان از فروشگاه های آکواریوم گیاهی تهیه کرد استفاده کنید و در خاکی که نیلوفر به تازگی در آن کاشته شده یک عدد قرص کود فرو کنید و تا پایان تابستان هر ماه این کار را تکرار نمایید.

گلدان را در آب برکه یا حوض یا گلدان بزرگ پر از آب بگذارید و آن را تا حدود 18 سانتیمتر از سطح، در آب فرو کنید. با رشد نیلوفر به تدریج گلدان را بیشتر و بیشتر و نهایتا تا عمق حدود 35 تا 55 سانتیمتر در آب فرو کنید.

با رسیدن درجه حرارت آب به 10 درجه هر زمان که بخواهید می توانید گلدان نیلوفر را در آب بگذارید. هرگاه سرمای زمستان به حدی برسد که آب(حوض) برکه یخ بزند موقع خارج کردن نیلوفر از آب فرا رسیده است. در صورتی که برکه بقدری عمیق یا آب آن بقدری گرم است که نیلوفر یخ نمی زند الزامی به انجام این کار نیست و می توان نیلوفر را همچنان در آب نگهداری کرد.

در صورت خارج کردن گیاه، آن را با گلدان خارج کنید و برگ های مرده آن را بچینید. گیاه و گلدانش را در پاکت پلاستیکی کاملا بپوشانید و در جایی خنک با دمای 2 الی 10 درجه قرار بدهید.

تکثیر:

نیلوفرآبی با تقسیم ریزوم آن امکان پذیر است.

منابع:

golvagiah.com

 

[օɾἶεղէმl ցἶɾl]

کلم زرد مردابی

گیاه نیمه آبزی کلم زرد مردابی، کلم زرد باتلاقی، کلم زرد بد بو

نام علمی: Lysichiton americanus

نام انگلیسی: Yellow skunk cabbage, Swamp lantern

خانواده: گل شیپوریان (Araceae)

کلم زرد مردابی

کلم زرد مردابی بومی امریکای شمالی است. این بوته زینتی، گیاهی چند ساله، نیمه آبی یا خاکی با ساقه های زیرزمینی(ریزوم) است که با گل های اسپاتی زرد رنگ بزرگ، شبیه گل های شیپوری، و برگ های سبز مایل به زرد خود در امتداد نهرها و استخرها یا برکه های آب و مرداب ها بخوبی به گل می نشیند و منظره چشمگیری به وجود می آورد.

برگ های کلم زرد، برگ های تخم مرغی شکل کامل و کشیده ای هستند که بر ساقه های کوتاه از پایین بر ساقه اصلی گیاه می رویند. طول هر برگ 30 الی 150 سانتیمتر و پهنای آن 10 الی 70 سانتیمتر است.

گل های متراکم بر گل آذین استوانه ای شکل به طول 7 الی 12 سانتیمتر می رویند، که خود آن گل آذین، بر ساقه 30 الی 50 سانتیمتری گیاه پیچیده در برگواره زرد رنگی –مشابه برگ گیاه اما بسیار کوچکتر- ظاهر می شود. گل های کلم زرد مردابی بوی چندان خوشایندی ندارند و همین امر موجب این نام گذاری شده است.

میوه آن سته، تخم مرغی شکل کشیده، سبز مایل سرخ و به طول 6 میلیمتر است که 1 الی 2 بذر در خود دارد.

نیازمندی های محیطی

خاک:

خاک این گیاه باید غنی ازمواد آلی و هوموس باشد. استفاده از پیت موس و خاک برگ برای ترکیب خاک آن لازم است.

آبیاری:

خاک این گیاه باید مرطوب تا غرقابی باشد. کاشت آن در کنار برکه و آبشار های زینتی، کمک به حفظ رطوبت مورد نیاز گیاه می کند. حتی می توانید این گیاه را در آبی کم عمق نیز بکارید.

نور:

هم در آفتاب و هم در محل های نیم سایه به خوبی رشد می کند.

دما:

این گیاه چند ساله خزان پذیر، به راحتی یخبندان های سرد بیش از منفی 20 درجه را تحمل می کند.

تکثیر:

برای تکثیر این گیاه در اوایل بهار ریزوم های این گیاه را تقسیم کرده و هر قسمت را در خاک مرطوب می کارند.

با استفاده از بذر هم می توان این گیاه را تقسیم کرد.

منابع:


golvagiah.com

سایت گل و گیاه