توضیح کلی:
''مالون میمیرد'' (به فرانسوی: Malone meurt) رمانی است از ساموئل بکت.[۱] این کتاب را بکت نخست به زبان فرانسه نوشت و سپس به انگلیسی ترجمه کرد.
توضیح کلی:
نفوس مرده نام یک کتاب ادبی است که توسط نیکلای گوگول، نویسندهٔ اهل روسیه نوشته شدهاست. این کتاب در ایران با نام های "مردگان زرخرید" و "رعایای مرده" نیز شناخته میشود.
+
گوگول کار بر روی کتاب نفوس مرده را در سال ۱۸۳۵ آغاز کرد؛ و کتاب برای اولین بار در سال ۱۸۴۲ منتشر شد. ایده اصلی داستان توسط پوشکین، به گوگول پیشنهاد شد.رمان به دلیل مرگ گوگول نیمه کاره ماند.این رمان از دو بخش ساخته شده.بخش اول داستان که شامل 12بخش است توسط گوگول نوشته شده و بخش دوم از روی دست نوشته های گوگول که 9 روز قبل نوشته بود بازسازی شده.خود گوگول نفوس مرده را “شعر حماسی” و یک “رمان منظوم” معرفی می کند. هدف رمان نفوس مرده شرح دادن کاستی ها و نقص های طرز فکر و ویژگی های شخصیت روسی است. داستان نفوس مرده، اعمال چیچیکوف را دنبال می کند، که فردی میانسال از طبقه متوسط است؛ او به شهری کوچک سفر می کند و حیله ای را برای جلب رضایت مقامات محلی و زمینداران به کار می گیرد، که وقایع داستان را می سازد. گوگول در این داستان، تصویری از سیستم اجتماعی معیوب روسیه را در زمان پس از جنگ ۱۸۱۲، به خوانندگان نمایش می دهد. در نفوس مرده، نیز مانند بیشتر داستانهای کوتاه گوگول، انتقاد اجتماعی، از طریق طنز نشان داده شده است؛ و برعکس داستانهای دیگر، نفوس مرده، بیشتر از اینکه در پی بیان مسئله باشد، به دنبال ارائه راه حل است.
ولادیمیر ناباکوف کتاب نفوس مرده را یک کار بی اهمیت، و گوگول را به عنوان نویسنده ای با سبک نگارش توصیفی و بی اعتنا به کلیشه های داستانی، معرفی می کند. به عقیده او، به راستی چیچیکوف، فساد اخلاقی شگفت آوری را نمایش می دهد، اما ایده خرید و فروش مردگان، برای ناباکوف، مسخره است.
درباره ی نویسنده:
و شون (چینی ساده شده: 鲁迅، چینی سنتی: 鲁迅، پینیین: Lǔ Xùn) و یا Lu Hsün (وید-جایلز)، نام مستعار ژو شورِن (چینی ساده شده: 周树人، چینی سنتی: 周树人، پینیین: Zhōu Shùrén، وید-جایلز: Chou Shu-jen) (۲۵ سپتامبر ۱۸۸۱–۱۹ اکتبر ۱۹۳۶) نویسنده چینی میباشد. وی همانند بسیاری از بنیانگذاران ادبیات معاصر چین، علاوه برنوشتن به زبانهای چینی کلاسیک، به زبان بایهو (白话) (بومی) نیز مینوشت. لو شون نویسندهٔ داستان کوتاه، ویراستار، مترجم، منتقد، مقالهنویس و شاعر بود. وی در دههٔ ۱۹۳۰ به عنوان نمایندهٔ نویسندگان چپ چینی در شانگهای شناخته میشد.
آثار لو شون تأثیر قابل توجهی پس از جنبش چهارم مه گذاشت به طوری که از ۱۹۴۹ به بعد، به عنوان یک پدیده توسط رژیم کمونیست مورد توجه قرار گرفت. مائو تسه تونگ خود، یکی از تحسینکنندگان مادامالعمر آثار لو شون بود. اگرچه لو شون به آرمانهای چپ علاقهمند بود، با این وجود در واقع هرگز به عضویت حزب کمونیست چین در نیامد. آثار لو شون از طریق ترجمههای متعدد به خوانندگان انگلیسیزبان شناخته شده، بخصوص مجموعهٔ برگزیده داستانهای لو شون ترجمهٔ یانگ شیین-یی و گلادیس یانگ که مجموعهای برگزیده از آثار وی است، از مشهورترین ترجمههای آثار اوست.