...zαнrα...*
کاربر نگاه دانلود
جمهوری رم که نمونه ای از دموکراسی در جهان باستان بود ، با الهام از یونان باستان شکل گرفته بود و اندیشه ای که آن را به جلو می برد ، فکر و عقیده ی خصمانه ی یونانیان را به ارث بـرده بود. بنابراین رومیان بی درنگ برای توسعه قلمرو خود اقدام به لشکرکشی و فتح دنیای متمدن آن زمان نمودند.
جمهوری رم با وجود شاخص های برتر آن ،در واقع ، نظامی دموکراتیک نبود. تنها جای شاه سابق را دو کنسول شش ماهه پر کرده بودند که هیچ کدامشان ، بدون رضایت یکدیگر حق هیچ گونه اقدامی را نداشتند. هنگامی که کنسول ها با هم درگیر می شدند و جمهوری وارد آشفتگی می شد ، فردی با نام دیکتاتور با اختیارات بی پایان انتخاب می شد. سنا در انتخاب کنسول ها و دیکتاتور نقشی اساسی ایفا می کرد.
جامعه ی رم تغییری نکرده بود. طبقات بالا که پاتریسین نامیده می شدند ، حق عضویت در سنا را بر عهده داشتند و در مقابل آنها ، عوام یا پلبین ها بودند که حق شرکت در انتخابات و یا سناتور شدن را نداشتند. غلامان هم در آخرین گروه اجتماعی بودند که شهروند محسوب نمی شدند.از ۵۰۰ تا ۳۰۰ ق.م. عوام با تمام قدرت در پی مطالبه حقوق خود بودند که عاقبت بدان نایل آمدند.
ارتش رم توانست در مراحل ابتدایی بر ایتالیا مسلط شود. سپس با فتح مقدونیه، کارتاژ ، گل و مصر به یک قدرت جهانی تبدیل شود. تا سال ۱۰۰ ق.م. ارتش روم بیشتر از ثروتمندان تشکیل شده بود زیرا فقرا را به عضویت ارتش در نمی آوردند.همچنین رومیان ارتشی دائمی نداشتند و مجبور بودند در هنگام آغاز جنگ ، سربازگیری را شروع کنند.
نمونه ای از یک سرباز رومی
در ابتدا تمامی سربازان یک لشگر یا لژیون نامیده می شدند. بعدها ۴ لژیون تشکیل شد که مرکب از ۴۲۰۰ پیاده و ۳۰۰ سواره نظام بود. همچنین هر کنسول بر دو لشگر فرمان می راند.
رومیان در اولین لشکرکشی مهم تاریخ خود در ۴۰۶ ق.م. با حمله به وِیی ، دژ مستحکم اتروسکها ، به تسلط این اقوام بر رم خاتمه دادند. اگرچه این پیروزی کوتاه مدت بود. اندکی بعد طوایف سلت و گُل از اروپای مرکزی به ایتالیا حمله ور شدند. این اقوام در ۱۸ ژوئیه ۳۸۷ ق.م. در نزدیکی رود کوچک آلیا مغلوب گُل ها شده و رم را به آنان واگذار کردند. خوشبختانه گل ها مدتی بعد رم را در عوض خراج ترک کردند.
سربازان گُل
رم پس از این شکست ، خود را ترمیم و نیرومندتر کرد.در حدود ۳۴۳ ق.م. ایالت کامپانی امروزی را متصرف شده و ۵ سال بعد نیز با شکست دادن همسایگان لاتینی خویش ، قدرت رم را تا شمال و جنوب گسترش دادند. همچنین لشگرهای رومی درگیر نبردی ۵۰ ساله با قوم خشن سامنیت ها بودند. (۳۲۸-۲۸۰ ق.م.)
ملل دیگر ایتالیا که استقلال خود را در خطر می دیدند ، با سامنیت ها علیه رم متحد شدند. گرچه تعداد این متفقین زیاد بود اما رم توانست آنان را جدا از هم نابود کرده و از میان ببرد.در ۳۰۹ ق.م. در جنگ دریاچه وادیمون ، اتروسک ها مغلوب رم شدند و ۱۴ سال بعد ، گل ها و سامنیت ها به طور کامل تحت انقیاد رم در آمدند. اینک شایسته بود که رمی ها سرزمین خود را روم بنامند.
رومیان از ایتالیای آشوب زده سرزمینی ساختند که تمامی اقوام آن تحت الحمایه جمهوری روم بودند. رومی ها با گسترش فرهنگ لاتین در ایتالیا ، سرزمینی یکپارچه را به وجود آوردند که در طول تاریخ روم باستان ، برای همه ی اقوام و کشورهای خارج از آن تهدیدی بزرگ بود.
روم در ۲۷۹ ق.م.
پس از این پیروزی ها تمام ایتالیای کنونی به جز تارانت مغرور به تصرف روم درآمد. پادشاه این سرزمین ثروت زیادی داشت و توانست ارتشی بزرگ را به همراه فیل های عظیم الجثه فراهم کند. اگرچه نیروهای تارانت در دو نبرد رومیان را در هم کوبیدند،ارتش روم بالاخره توانست با زحمات بسیار بر دشمنانش غلبه کند.
جمهوری رم با وجود شاخص های برتر آن ،در واقع ، نظامی دموکراتیک نبود. تنها جای شاه سابق را دو کنسول شش ماهه پر کرده بودند که هیچ کدامشان ، بدون رضایت یکدیگر حق هیچ گونه اقدامی را نداشتند. هنگامی که کنسول ها با هم درگیر می شدند و جمهوری وارد آشفتگی می شد ، فردی با نام دیکتاتور با اختیارات بی پایان انتخاب می شد. سنا در انتخاب کنسول ها و دیکتاتور نقشی اساسی ایفا می کرد.
جامعه ی رم تغییری نکرده بود. طبقات بالا که پاتریسین نامیده می شدند ، حق عضویت در سنا را بر عهده داشتند و در مقابل آنها ، عوام یا پلبین ها بودند که حق شرکت در انتخابات و یا سناتور شدن را نداشتند. غلامان هم در آخرین گروه اجتماعی بودند که شهروند محسوب نمی شدند.از ۵۰۰ تا ۳۰۰ ق.م. عوام با تمام قدرت در پی مطالبه حقوق خود بودند که عاقبت بدان نایل آمدند.
ارتش رم توانست در مراحل ابتدایی بر ایتالیا مسلط شود. سپس با فتح مقدونیه، کارتاژ ، گل و مصر به یک قدرت جهانی تبدیل شود. تا سال ۱۰۰ ق.م. ارتش روم بیشتر از ثروتمندان تشکیل شده بود زیرا فقرا را به عضویت ارتش در نمی آوردند.همچنین رومیان ارتشی دائمی نداشتند و مجبور بودند در هنگام آغاز جنگ ، سربازگیری را شروع کنند.
نمونه ای از یک سرباز رومی
در ابتدا تمامی سربازان یک لشگر یا لژیون نامیده می شدند. بعدها ۴ لژیون تشکیل شد که مرکب از ۴۲۰۰ پیاده و ۳۰۰ سواره نظام بود. همچنین هر کنسول بر دو لشگر فرمان می راند.
رومیان در اولین لشکرکشی مهم تاریخ خود در ۴۰۶ ق.م. با حمله به وِیی ، دژ مستحکم اتروسکها ، به تسلط این اقوام بر رم خاتمه دادند. اگرچه این پیروزی کوتاه مدت بود. اندکی بعد طوایف سلت و گُل از اروپای مرکزی به ایتالیا حمله ور شدند. این اقوام در ۱۸ ژوئیه ۳۸۷ ق.م. در نزدیکی رود کوچک آلیا مغلوب گُل ها شده و رم را به آنان واگذار کردند. خوشبختانه گل ها مدتی بعد رم را در عوض خراج ترک کردند.
سربازان گُل
رم پس از این شکست ، خود را ترمیم و نیرومندتر کرد.در حدود ۳۴۳ ق.م. ایالت کامپانی امروزی را متصرف شده و ۵ سال بعد نیز با شکست دادن همسایگان لاتینی خویش ، قدرت رم را تا شمال و جنوب گسترش دادند. همچنین لشگرهای رومی درگیر نبردی ۵۰ ساله با قوم خشن سامنیت ها بودند. (۳۲۸-۲۸۰ ق.م.)
ملل دیگر ایتالیا که استقلال خود را در خطر می دیدند ، با سامنیت ها علیه رم متحد شدند. گرچه تعداد این متفقین زیاد بود اما رم توانست آنان را جدا از هم نابود کرده و از میان ببرد.در ۳۰۹ ق.م. در جنگ دریاچه وادیمون ، اتروسک ها مغلوب رم شدند و ۱۴ سال بعد ، گل ها و سامنیت ها به طور کامل تحت انقیاد رم در آمدند. اینک شایسته بود که رمی ها سرزمین خود را روم بنامند.
رومیان از ایتالیای آشوب زده سرزمینی ساختند که تمامی اقوام آن تحت الحمایه جمهوری روم بودند. رومی ها با گسترش فرهنگ لاتین در ایتالیا ، سرزمینی یکپارچه را به وجود آوردند که در طول تاریخ روم باستان ، برای همه ی اقوام و کشورهای خارج از آن تهدیدی بزرگ بود.
روم در ۲۷۹ ق.م.
پس از این پیروزی ها تمام ایتالیای کنونی به جز تارانت مغرور به تصرف روم درآمد. پادشاه این سرزمین ثروت زیادی داشت و توانست ارتشی بزرگ را به همراه فیل های عظیم الجثه فراهم کند. اگرچه نیروهای تارانت در دو نبرد رومیان را در هم کوبیدند،ارتش روم بالاخره توانست با زحمات بسیار بر دشمنانش غلبه کند.
