شعر دفتراشعار سیروس اسدی

[Diba]

ای غربت جاودانه، ای پاک ترین
ای چون نفس صبح، طربناک ترین

چشمان تو آبستن یک داغ بزرگ
آواز من از یاد تو، غمناک ترین

 

[Diba]

دلش زخمی تیغ پاییز بود
نگاهش بهاری دل انگیز بود

در آن صبح خوننین که جان داد و مُرد
سراپا یش از عشق لبریز بود

 

[Diba]

ای پاک ترین سپیده آغازم باش
وی سرخ ترین ترانه آوازم باش

ای دست تو مشعل هدایت ای خوب
تا آبی عشق بال پروازم باش

 

[Diba]

هر لحظه به صد بهانه ات می خوانم
با نغمه ی عاشقانه ات می جویم

ای گم شده در پیرهن گل چو نسیم
پیوسته و جاودانه ات می خوانم

 

[Diba]

می آمد و بر تنش زخون پیرهنی
بر جای نمانده از شهیدم بدنی

خاموش تر از زمان رفتن ، گل من
بر گشت به من بدون حرف و سخنی

 

[Diba]

رفتی تو و کشته شد چراغم بی تو
آمیخته با حسرت و داغم با تو

با رفتن تو بهار عشقم پژمرد
افسرده شد عندلیب باغم بی تو

 

[Diba]

شبی با ما سحر کردی دوبیتی
دلم را شعله ور کردی دوبیتی

سرودی چون نی از نای حزینت
مرا آشفته تر کردی دوبیتی

 

[Diba]

من و تو با همیم و دور از هم
همیشه خسته و رنجور از هم
من و تو همزبان هم نبودیم
که مانده رازمان مستور از هم

 

[Diba]

به پابوست دلی آوردم امشب
سراپا، اشکم، آهم دردم امشب

زتردیدم رها کن ، راحتم کن
بمانم یا بگو برگردم امشب؟

 

[Diba]

بخوان شاعر کمی از درد بامن
بخوان از اشک و آه سرد با من

کنار سفره ی خالی کم هم
بخوان از گریه ی یک مرد با من