يو ها ها ها
دوباره اومدم اى يار قديمى
خب از نقاشيت كه يه چشم رو كشيده بودى و توش حالت دريايى كه چند نفر دارن غرق ميشن شروع ميكنم
اين يه ايده ى خوبه
يعنى تو گفتى كه من كارى به صورت و خون و اين چيز ها ندارم من دارم سعى مى كنم چيزى كه اين مى بينه و درونش مى گذره رو نشون بدم
و در اين كار موفق بودى
افرين بر دختر هنرمند
خب اگر تازه کارین و هیچ کلاسی نرفتین به نظر من خوبه و فقط تمرین نیاز دارید و سوژه
درک می کنم که فاز طراحی هاتون چیه اما به نظرم از سخت شروع کردین!
اگه اول رو طرح های ساده در ابعاد کوچیک کار کنین مثلا در حد A4 و بعد کم کم ابعاد کارو بزرگ کنید مثلا تابلوی 40 در 70 و بعد کم کم سوژه رو تغیر بدید
این جوری خواه ناخواه مهارتتون بالا میره. مگر این که جزو اون دسته از طراح ها باشید که وقتی یه کارو تموم کردن دیگه دست و دلشون نره که دوباره روی همون طرح، حتی در ابعاد مختلف، کار کنن. که در این صورت چاره ای جز تعویض طرح نیست اما بازم می تونید طرحی توی همون سطح پیدا کنید.
تضاد توی کار خوبه!اما من درک نمی کنم اگه کار سیاه قلمه پس اون خونای قرمز چیه؟ و اگه کار ترکیبیه چرا انقدر بُعدش کمه؟
ولی در کل خوبه و جای کار داره.موفق باشید.