BARANA.R
کاربر نگاه دانلود
- عضویت
- 2016/10/29
- ارسالی ها
- 2,921
- امتیاز واکنش
- 20,204
- امتیاز
- 746
- سن
- 23
یکی از مسائلی که ما نسبت بهش حالتی کاملا غیرمنفعلانه داریم، مساله ورود به هرچیز و هر...، نه همون هرچیزه. مثلا نشستیم تو خونه یا پشت میز کار، هی می‌بینیم دلمون بهونه می‌گیره. اولش سر و ته قضیه رو با چیپس و ترشک و چای و بیسکوییت بند میاریم ولی می‌بینیم فایده نداره. کانال‌های تلویزیون رو بالا و پایین می‌کنیم، می‌بینیم فایده نداره. خلاصه با کلی فکر و استفاده از دو دقیقه سرانه مطالعه‌مون و چرخ توی اینترنت می‌فهمیم که «ورود» خونمون کم شده. یعنی چی؟ یعنی اینکه در زندگی و محیط اطرافمون چیزهایی با یک قواعد مشخص وجود داره و این روال مشخص و منظم برای شادابی پوست ما بده و ناگزیر باید بهشون ورود پیدا کنیم. یکی از این ورودها، ورود به بحث پوششه. شما یه نگاه به مقوله پوشش خبری در کشورمون و رویکردی که بهش داریم بیندازید کاملا منظورم از نوع ورود به بحث پوشش رو متوجه می‌شید.
مثلا اخیرا باخبر شدیم در دانشگاه زاهدان به بحث لباس پرسنل بیمارستان از جمله پرستاران ورود پیدا کردن و از طرح جدیدی رونمایی کردن. داستان احتمالا این‌جوری بوده که متخصصین امر یه گوشه نشسته بودن، یهو یکیشون گفته اصلا چرا لباس پرستارها سفید باشه؟ بیایید به این مساله ورود کنیم. بقیه هم زدن رو دستشون و گفتن عه چطور به فکر خودمون نرسید؟! یه سری‌شون هم حسودی کردن که اون نفر اول حتما آدم باهوش‌تریه که این فکر بدیع به ذهنش رسیده. خلاصه شروع کردن به صورت رندوم رنگ‌ها و طرح‌های مختلف رو تست کردن.
یعنی از این به بعد اگه خدای ناکرده گذرتون به بیمارستان بیفته، ممکنه پزشک کشیک با کت و شلوار پلوخوریش بیاد جلوتون. چون به هرحال درستش هم همینه که خودمون رو اسیر یک‌سری قوانین و عادت‌های قدیمی مثل لباس فرم سفید توی بیمارستان نکنیم. مثلا ساتن صورتی چشه؟ یا گوشه لباس فرم و لباس کار یه تیکه ملیله‌دوزی شده باشه، سر آستینش هم آستر کرمی کار بشه چه اشکالی داره؟ حالا اگه خون و مخاط روی رنگ‌های دیگه، مثل لباس سفیدهای موجود، مشخص نیست و احتمال انتقال آلودگی و بیماری وجود داره، دیگه از کم‌کاپاسیتی بودن ویروس‌هاست.
اصلا بنده پیشنهاد می‌دم متخصصین و صاحب‌نظران با همین فرمون به بقیه لباس‌های کار و فرم، ورود پیدا کنن. مثلا به نظرم خیلی بهتره که به جای لباس‌های سفید و مبتذل فضانوردی که هم سنگینه و هم آدم رو چاق نشون می‌ده و هم چون کمربند نداره ممکنه داخل جو به دلیل وجود جاذبه از کمرمون بیفته، یه کفش ورنی‌تر و تمیز بپوشیم، با یه شلوار مشکی و جوراب سفید و پیراهن یقه دلبری. این‌جوری حداقل دو تا آدم فضایی حسابی هم آدم رو دیدن آبروریزی نمی‌شه!
مثلا اخیرا باخبر شدیم در دانشگاه زاهدان به بحث لباس پرسنل بیمارستان از جمله پرستاران ورود پیدا کردن و از طرح جدیدی رونمایی کردن. داستان احتمالا این‌جوری بوده که متخصصین امر یه گوشه نشسته بودن، یهو یکیشون گفته اصلا چرا لباس پرستارها سفید باشه؟ بیایید به این مساله ورود کنیم. بقیه هم زدن رو دستشون و گفتن عه چطور به فکر خودمون نرسید؟! یه سری‌شون هم حسودی کردن که اون نفر اول حتما آدم باهوش‌تریه که این فکر بدیع به ذهنش رسیده. خلاصه شروع کردن به صورت رندوم رنگ‌ها و طرح‌های مختلف رو تست کردن.
یعنی از این به بعد اگه خدای ناکرده گذرتون به بیمارستان بیفته، ممکنه پزشک کشیک با کت و شلوار پلوخوریش بیاد جلوتون. چون به هرحال درستش هم همینه که خودمون رو اسیر یک‌سری قوانین و عادت‌های قدیمی مثل لباس فرم سفید توی بیمارستان نکنیم. مثلا ساتن صورتی چشه؟ یا گوشه لباس فرم و لباس کار یه تیکه ملیله‌دوزی شده باشه، سر آستینش هم آستر کرمی کار بشه چه اشکالی داره؟ حالا اگه خون و مخاط روی رنگ‌های دیگه، مثل لباس سفیدهای موجود، مشخص نیست و احتمال انتقال آلودگی و بیماری وجود داره، دیگه از کم‌کاپاسیتی بودن ویروس‌هاست.
اصلا بنده پیشنهاد می‌دم متخصصین و صاحب‌نظران با همین فرمون به بقیه لباس‌های کار و فرم، ورود پیدا کنن. مثلا به نظرم خیلی بهتره که به جای لباس‌های سفید و مبتذل فضانوردی که هم سنگینه و هم آدم رو چاق نشون می‌ده و هم چون کمربند نداره ممکنه داخل جو به دلیل وجود جاذبه از کمرمون بیفته، یه کفش ورنی‌تر و تمیز بپوشیم، با یه شلوار مشکی و جوراب سفید و پیراهن یقه دلبری. این‌جوری حداقل دو تا آدم فضایی حسابی هم آدم رو دیدن آبروریزی نمی‌شه!
