دلنوشته غم نوشت

[کوکیッ]

عاشق که می شوی
لالایی خواندن هم یاد بگیر
شب های باقیمانده عمرت
به این سادگی ها صبح نخواهد شد

 

[کوکیッ]

سهمم از وصلِ تو كم نيست
همين ديشب بود
رویِ یک کاغذِ تَر
بـ..وسـ..ـه زدم نامت را

 

[کوکیッ]

چه سخت می گذرد
روزهای بی تو
راستی تا الان چند ماه
از سال گذشته
که ندارمت ؟

 

[کوکیッ]

نگو که رفته ای
سال هاست نگاهت را در
لابلای پرده اتاقم
جستجو می کنم
آنجا که آفتاب
صورت خیس از اشکم
را نوازش می کند

 

[کوکیッ]

عجب ساز بدی بود
صدای هلهله باد
در شبی مهتابی
وقتی عطرت را از
اتاق خاطرات مان می برد
به مهتاب
به مهتاب

 

[کوکیッ]

برگرد پیش من
اگر یک ذره میل به پرستیده شدن داری
من پیگمالیون زمانه خود شده ام
تو مجسمه فراری از دست زئوس

 

[کوکیッ]

غم تو در دل من
مثل هر صبح جوانه می زد
به شب نرسیده این دل
در غم تو
در جای خالی تو
همه چیز را پس می زد

 

[کوکیッ]

بی تاب توام
که نیستی ات شده
همه هستی ساقط من
برگرد اگر دلی داری
جا مانده در دستان من

 

[کوکیッ]

بیا و یادگاری هایت را پس بگیر
من و این ماه و این ماه و من
و دل و زندگی و جدایی تلخ و
نفس های سرد و اشک های گرم و
یادگاری های تو

 

[کوکیッ]

دوباره می شوم خورشید
می گردم پیدایت می کنم
از پس چشمان بسته
میزنم بـ..وسـ..ـه به لب هایت
من رفتنی ها را دوست دارم
نمان برایم اگر زنده هستی
من زندگی خورشید وار را دوست دارم