فواید انواع گوشت زیر ذره‌بین طب سنتی

[ραяαѕтσσ]

افراد سالم و مخصوصا کسانی که فعالیت‌‌های بدنی زیادی دارند حتما به گوشت نیاز بیشتری دارند. گوشت بسیار مقوی و خونساز است. مزاج اکثر گوشت‌‌ها گرم و تر است و باید توجه داشت که نوع حیوانات، چاق و لاغری، نر و ماده بودن، سن، میزان حرکت، جثه، رنگ مو، وحشی و اهلی بودن، دریایی یا خشکی‌زی بودن، منجر به ایجاد اختلاف‌‌های زیادی در خصوصیات و خواص گوشت آنها می‌‌شود.

گوشت‌‌ها معمولا در قدیم تازه مصرف می‌‌شدند. اما گاهی و علی‌الخصوص در عصر حاضر گوشت‌‌ها را برای مدتی از طریق منجمد کردن و یا به روش‌‌های قدیمی نمک سود و دودی کردن نگهداری می‌‌کنند.

به طور کلی مصرف گوشت ترجیحا و تاکیدا به صورت تازه توصیه شده که دارای بهترین خواص است؛ خون بسیار خوب و سالمی تولید کرده تعادل مزاج و سلامتی را برهم نمی‌زند. البته در صورتی‌که با تدابیر مربوطه و میزان معتدل مصرف شود؛ اما هر چه که گوشت بیشتر بماند و از زمان ذبح بگذرد یا به صورت یخ‌زده یا کنسرو و علی‌الخصوص دودی شود نه ‌تنها خواص آن کاهش می‌‌یابد و هضم آن مشکل‌تر خواهد شد بلکه عوارضی را هم ایجاد خواهد کرد. به طوری که حدیث معتبری وجود دارد که می‌‌گوید دو چیز است که در آنها هیچ خاصیتی نیست و فقط ضرر است و یکی از آن دو چیز گوشت خشکیده و مانده است. هرچه مدت زمان فریز شدن و نگه داشتن گوشت بیشتر شود، عوارض آن هم بیشتر خواهد شد. گوشت‌‌های مانده خون غلیظ‌تر و تیره‌تری در بدن تولید می‌‌کنند که منجر به بروز بیماری‌‌های مختلف و اصطلاحا افزایش تولید سودا و بیماری‌‌های مربوطه شده و میزان گرمی و تری کمتری را در بدن ایجاد خواهد کرد و یا بالعکس منجر به سردی بدن خواهند شد. بنابراین با توجه به اهمیت گوشت بسیار لازم است که نکاتی را راجع به انواع گوشت بدانیم.

در میان گوشت‌‌ها، گوشت گوسفند و بز مخصوصا وقتی سن حیوان پایین‌تر باشد (بره و بزغاله) بهترین گوشت برای انسان و حفظ سلامتی او در طب سنتی می‌‌باشد.



اهمیت گوشت گوسفند در طب سنتی
این گوشت ضمن آنکه مناسب‌ترین گوشت برای انسان است، باعث تقویت قوای انسان شده و خونسازی می‌‌کند. همچنین موجب تقویت قوای جنـ*ـسی و تولید سلول‌‌های جنـ*ـسی خوب می‌‌شود. بهتر است گوسفند نر باشد و سنی حدود 6 ماه یا کمتر داشته باشد در واقع بره باشد.

میزان غذاییت، حرارت و رطوبت گوشت گوسفندی از گوشت بز بیشتر است. بنابراین گوشت گوسفندی بیشتر چاق می‌‌کند چربی بیشتری دارد و نرم‌تر است. هضم آن راحت‌تر است. برای افراد ورزشکار و دارای مشاغل همراه با فعالیت سخت بدنی و سرد مزاجان و همچنین برای استفاده در اقلیم‌‌های سرد و یا فصول سرد مفیدتر است و از طرف دیگر مواد زاید بیشتری هم (نسبت به گوشت بز) تولید می‌‌کند و توصیه شده که به عنوان مصلح همراه یا بعد از گوشت گوسفندی از چیزهای ترش یا قدری ترشیجات یا آبغوره

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

و سرکه استفاده شود که حرارت بیش از حد نشده و هضم آن راحت‌تر شود.

مصرف لیمو و یا ترشی همراه آبگوشت و یا مصرف سماق همراه با کباب و یا خوابانیدن گوشت قبل از کباب شدن در مایع حاوی آبلیمو و سرکه و برخی ادویه‌جات همه به همین دلیل است که از قدیم بوده و هم منجر به تعدیل مزاج و هم راحتی هضم گوشت می‌‌شود.

مسلما گوشت بره و بزغاله نسبت به گوشت گوسفند و بز بسیار بهتر، قابل هضم‌تر

و مفیدتر بوده و خون سالم‌تری در بدن تولید می‌‌کند و به اعتدال نزدیک‌ترند و مواد زاید کمتری هم ایجاد می‌کنند



از طرف دیگر گوشت بز

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

که نزدیک به گوشت گوسفند است حرارت و رطوبتش کمتر بوده یعنی برای افراد گرم مزاج مناسب‌تر است و کسانی که می‌‌خواهند زیاد چاق نشوند بهتر است از گوشت بز استفاده کنند و لذا در رژیم‌‌های لاغری مخصوصا برای افراد دارای مزاج گرم درصورت نیاز به مصرف گوشت بهتر است از گوشت بز استفاده شود.



مداومت در حد تعادل بر مصرف این گوشت‌‌ها بدن را اذیت نمی‌کند و مزاج را بر هم نمی‌زند. لذا هضم آن هم قدری مشکل‌تر است. البته فضولات کمتری تولید می‌‌کند پس در تابستان بهتر است از این نوع گوشت استفاده شده و اگر زیاده‌روی شود منجر به بروز بادها و گازهایی در بدن و یا نفخ شده و ایجاد یبوست و گاهی کاهش نیروی بدنی و لاغری می‌‌شود. مصلح گوشت بز گرمی‌جاتی چون خرما، گردو، نارگیل و ادویه‌جات تند می‌‌باشد؛ مخصوصا برای افرادی که دارای مزاج سرد هستند و می‌‌خواهند این گوشت را مصرف کنند.

گوشت گوسفندی که خیلی چاق نباشد و یا بزی که تا حدودی چاق باشد، به اعتدال نزدیک‌تر است. بهتر است گوشت بز را همراه با پیاز، روغن زیتون و نخود

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

به صورت آبگوشتی تهیه کرد. مسلما گوشت بره و بزغاله نسبت به گوشت گوسفند

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

و بز بسیار بهتر، قابل هضم‌تر و مفیدتر بوده و خون سالم‌تری در بدن تولید می‌‌کند و به اعتدال نزدیک‌ترند و مواد زاید کمتری هم ایجاد می‌کنند.



افراد در سنین بالا از چه گوشت‌هایی استفاده کنند
برای افرادی که فعالیت بدنی زیادی ندارند و یا هضم ضعیفی دارند و یا در سنین خیلی بالا و یا پایین هستند و یا تازه از بیماری فارغ شده‌اند گوشت‌‌های بره و بزغاله بسیار مفید است و توصیه می‌‌شود. هرچه گوشت بهتر پخته شود و اصطلاحا جا بیفتد هضم آن سریع‌تر شده، البته غذاییت آن کمی کاهش می‌‌یابد. در مورد گوشت گوسفند و بز بهتر است گوشتی استفاده شود که در همان روز ذبح شده باشد و از حیوانی باشد که در چمن و علفزارها چرا کرده باشد، نه اینکه در جایی نگهداری شده باشد. در طب سنتی قسمت بالای بدن شامل سردست و گردن بهتر از قسمت‌‌های پایین بدن شامل ران می‌‌باشد. ران‌‌ها گوشت سفت‌تر و قوی‌تری دارند و هضم آنها هم سخت‌تر بوده و خون غلیظ‌تری در بدن تولید می‌‌کنند. اما گوشت قسمت‌‌های بالایی بدن و مخصوصا گوشت قسمت‌‌های داخلی مثلا فیله نرمتر و هضم آنها راحت‌تر است. گوشت‌‌ها را می‌‌توان به صورت کباب شده، در خورشت‌‌ها و یا به صورت آبگوشت و یا سرخ کرده مصرف کرد که البته بدترین نوع مصرف، سرخ شده است؛ به طوری که در طبیعت اینگونه آماده‌سازی گوشت وجود ندارد. کسانی که مزاج خشکی دارند بهتر است گوشت را به صورت آبگوشتی و پخته شده همراه با آب آن مصرف کنند و برعکس کسانی که مزاج‌‌های مخصوصا سرد و تر دارند بهتر است گوشت را به صورت کباب شده و خشک‌تر مصرف کنند. افرادی که مزاج‌‌های سرد و خشکی دارند بیشترین نفع را از این گوشت‌‌های قرمز بـرده و لازم است که بیشتر مصرف کنند و برعکس افرادی که دارای مزاج‌‌های گرم و تر می‌‌باشند، نباید در مصرف گوشت قرمز زیاده ‌روی کنند چون منجر به چاقی و غلبه خلط خون و عوارض مربوطه خواهند شد.

کسانی که مزاج خشکی دارند بهتر است گوشت را به صورت آبگوشتی و پخته شده همراه با آب آن مصرف کنند و برعکس کسانی که مزاج‌‌های مخصوصا سرد و تر دارند بهتر است گوشت را به صورت کباب شده و خشک‌تر مصرف کنند




گوشت گاو در طب سنتی


گوشت گاو حرارت و رطوبت کمتری نسبت به گوشت گوسفندی دارد و لذا اصطلاحا گفته می‌‌شود سرد است که این در مقایسه با گوشت گوسفند می‌‌باشد. هضم آن مشکل بوده، خون غلیظ و حاوی سودا تولید می‌‌کند و عوارض سودا در اثر مصرف زیاد آن در بدن ایجاد می‌‌شود. البته غذاییت خیلی زیادی دارد، لذا فقط برای افراد ورزشکار و دارای مشاغل با فعالیت بدنی سنگین توصیه می‌‌شود و اصلا برای افراد پشت میز نشین و مشاغل سبک توصیه نمی‌شود.



گوشت گوساله در طب سنتی
گوشت گوساله طبیعتش گرم و تر است و به گوشت گوسفندی نسبتا نزدیک است. گوشت گوساله که منظور سن کمتر از یک سال می‌‌باشد، گوشت نسبتا مفیدی بوده و هضم آن بسیار راحت‌تر از هضم گوشت گاو و عوارض آن کمتر می‌‌باشد. خون نسبتا معتدلی تولید کرده و بطور کلی مصرف آن بسیار بهتر از مصرف گوشت گاو است.



گوشت آهو بهترین گوشت شکار
گوشت‌‌های شکار خیلی توصیه نمی‌شوند. چون هضم آنها سخت بوده و خون غلیظی تولید می‌‌کنند ولی در میان گوشت‌‌های شکار گوشت آهو بهترین است و به مزاج انسان نزدیک‌ترین است. هضم آن راحت و سبک و طبع آن گرم و خشک است، لذا برای مزاج‌‌های سرد دارای ضعف بسیار مفید است.

حیواناتی که در کوه زندگی می‌‌کنند نسبت به حیواناتی که در دشت هستند گوشت‌‌های سفت‌تر، خشک‌تر، غذاییت کمتر و البته فضولات کمتری دارند و هرچه به سمت حیوانات اهلی می‌‌رویم گوشت‌‌های نرم‌تر، غذاییت بیشتر و البته فضولات بیشتری خواهند داشت.

 

[ραяαѕтσσ]

گوشت شتر در طب سنتی
در طب سنتی تاکیدی بر خوردن گوشت شتر نشده و در مواردی از آن پرهیز داده شده است. مخصوصا از مصرف گوشت شتر در تابستان و نیز از گوشت شتر ماده پرهیز داده شده است. طبع آن رو به گرمی و خشکی است.

هضم گوشت شتر برای اکثر مردم امروز سنگین بوده و به دنبال هضم آن اخلاط (مواد حاصل از غذا که تشکیل دهنده خون هستند) نامناسب در بدن تولید ‌می‌‌شود. در واقع یک مقدار ترکیب و تناسب اجزای خون را تغییر می‌‌دهد لذا هنگام مصرف نیاز به مصلح دارد. به همین دلیل باید به میزان کافی و در مدت زمان نسبتا طولانی پخته شده تا کاملا له و قابل هضم شود. به عنوان یک قاعده کلی، هرچه سن حیوان کمتر باشد، گوشت آن سهل الهضم تر یا اصطلاحا لطیف تر است و به دنبال آن انرژی بیشتر و مواد زائد کمتری تولید می‌‌شود؛ لذا گوشت شتر بچه نیز دارای عوارض کمتری می‌‌باشد. گوشت شتر باید با یک مقدار چربی پخته شود، تا از شدت خشکی آن کاسته شود. هنگام مصرف و به عنوان مصلح بهتر است با شربت انجیر با شکر و یا عسل همراه شود.

به طور کلی خوردن گوشت شتر برای مردم امروز که درصد قابل توجهی از آن‌ها دچار سوء‌هاضمه و ضعف هضم ‌می‌‌باشند، لااقل به طور معمول و عادتی توصیه نمی‌‌شود. ورزشکاران و یا افرادی با فعالیت بدنی سنگین بیشتر مجازند که از این گوشت استفاده کنند. مخصوصا در فصول گرم باید از خوردن گوشت شتر بیشتر پرهیز شده و گرم مزاجان باید کمتر از دیگران گوشت شتر مصرف کنند. بعضی از اقلیم‌ها و مناطق در کشور وجود دارد که به خوردن این گوشت عادت دارند. این‌ها متفاوت از جامعه عمومی ما هستند و عارضه کمتری برایشان به همراه دارد. به همین دلیل است که چه در احادیث طبی و چه در طب سنتی به مسئله عادت غذایی هر منطقه خیلی اهمیت داده شده و شخص باید بیشتر از آن دسته از مواد غذایی استفاده کند که به مصرف آن‌ها عادت داشته، آن‌ها را به خوبی هضم کرده و اصطلاحا به وی می‌‌سازد (یعنی با بدن و گوارشش سازگاری داشته و به دنبال مصرف آن‌ها دچار مشکل نمی‌شود).



گوشت بز کوهی
این گوشت نیز تقریبا شبیه به گوشت شتر است با همان خصوصیاتی که گفته شد منتها به دلیل وحشی و چابک تر بودن این حیوان و این که در مناطق سنگلاخی زندگی می‌‌کند، دارای گوشتی به نسبت سفت تر و خشک تر می‌‌باشد. در اینجا نکاتی در مورد گوشت شکار ارائه می‌‌شود.



گوشت شکار از دیدگاه طب سنتی
گوشت شکار در کل خیلی مورد تایید طب سنتی نیست. به دنبال مصرف گوشت شکار مخصوصا حیوانات بزرگتر نظیر گوزن، بز کوهی و یا گاو وحشی و امثالهم، خونی سوداوی در بدن تولید ‌می‌‌شود یعنی خونی که غلظتش زیاد است (دارای مواد و مولکول‌های سنگین وزن است) و برای اعضای بدن چندان مفید نیست. یکی از دلایل تاکید طب سنتی در مورد عدم مصرف گوشت شکار این است که حیوانات وحشی که در طبیعت هستند، به دلیل فعالیت بدنی بیشتر، گوشت سفت تر و با هضم سخت تری نیز دارند. به بیان دقیق‌تر حیواناتی که در کوهستان زندگی ‌می‌‌کنند، از نظر میزان سختی هضم و تولید سودا در رتبه اول هستند. پس از آن حیواناتی که در صحرا زندگی ‌می‌‌کنند، در رتبه دوم گوشت‌های با هضم سخت قرار ‌می‌‌گیرند. بنابراین حیوانات اهلی به نسبت حیوانات وحشی یا گوشت شکار گوشت نرم‌تری دارند، یعنی دارای رطوبت بیشتر و همراه با غذاییت بیشتر است؛ البته فضولات بیشتری را هم در بدن تولید ‌می‌‌کنند. به عنوان یک قاعده کلی هر چه هضم غذایی سخت‌تر باشد، میزان خلط سودایی که در اثر مصرف آن در بدن تولید می‌‌شود (موادی با وزن سنگین و رسوب کننده در خون و بدن) بیشتر است. یکی دیگر از اخلاطی که با مصرف بی‌رویه گوشت شکار در بدن تولید ‌می‌‌شود، خلط صفرا است. این خلط تیز و اصطلاحا گزنده و خورنده است.

خرگوش حرام گوشت بوده، به دنبال مصرف آن هم سودای زیادی در بدن تولید شده

و مصرفش مضر است



بنابراین به طور خلاصه مصرف گوشت شکار مخصوصا اگر بیش از حد باشد باعث افزایش دو خلط سودا و صفرا در بدن ‌می‌‌شود که این دو خلط در حالت طبیعی باید کم باشند (به نسبت دو خلط بلغم و دم). انسان معمولا از غذاهایی استفاده می‌‌کند که بیشتر خلط دم و بلغم طبیعی و کمتر خلط سودا و صفرا تولید کند و این‌ها غذاهای اصلی و مطلق برای بشر هستند. همانگونه که بارها تاکید شد، یکی از قوانین طب که در احادیث هم به آن اشاره شده و موکد است این است که انسان آن خوردنی‌ها و نوشیدنی‌هایی که به آنها عادت دارد و با بدنش سازگار است را مصرف کند؛ لذا چون بدن انسان به گوشت شکار و حیوانات وحشی عادت ندارد، پس به این دلیل هم مصرف این گوشت‌ها به مقدار زیاد توصیه نمی‌‌شود.





گوشت آهو
در میان گوشت‌های شکار بهترین گوشت، آهو است. گوشت آهو به طبع انسان نزدیکتر و گوشتی لذیذتر نسبت به سایر گوشت‌های شکار ‌می‌‌باشد. البته به عنوان یک قاعده کلی هرچه جثه و سن حیوان کمتر باشد، گوشت آن سبکتر و هضم آن راحت‌تر است. بنابراین گاهی گوشت آهو حتی از گوشت گوسفند هم از نظر هضم، مناسب‌تر خواهد بود. اما طبع آن، مثل اکثر گوشت‌های شکار، گرم و خشک است. بنابراین برای افراد با مزاج سرد و تر و بویژه برای فصل زمستان خیلی مناسب است. لذا افراد لاغر با مزاج گرم نباید از این گوشت زیاد از حد مصرف کنند. چون منجر به لاغری و خشکی بیشتر در بدنشان ‌می‌‌شود. همچنین توصیه شده برای اصلاح گوشت آهو آن را همراه با کمی روغن و گشنیز

Please, ورود or عضویت to view URLs content!

مصرف کنند و یا بعد از پخت، با روغن کمی سرخ کنند. نباید گوشت آهو را در سرکه خواباند، چون خشکی گوشت را افزایش ‌می‌‌دهد و دفعش از بدن به تاخیر ‌می‌‌افتد و خاصیت غذایی آن کاهش ‌می‌‌یابد.



گوشت خرگوش
خرگوش حرام گوشت بوده، به دنبال مصرف آن هم سودای زیادی در بدن تولید شده و مصرفش مضر است.