- عضویت
- 2020/03/24
- ارسالی ها
- 5,054
- امتیاز واکنش
- 6,772
- امتیاز
- 691
کوک سنتور یکی از مشکلات هنرآموزان این هنر سنتی است ، و دلیل آن هم سیم های زیاد این ساز است که همیشه باعث میشود استاد و هنرجو زیاد علاقه ای به آموزش کوک سنتور در ابتدای آموزش ندارند.در هر صورت برای نواختن بهتر یادگیری کوک سنتور بسیار ضروری است .
معمولا معلمين طبق صلاح ديد به طور متوسط ماهي يك مرتبه سنتور هنرجو را كوك مي كنند. جداي از مسئله ي حمل و نقل اين ساز كه براي همه و بيشتر براي نو جوانان كمي مشكل است حمل و نقل ساز از منزل شاگرد به محل تدريس و باالعكس در فصل گرما و سرما (كه تأ ثير مستقيم و منفي بر كوك ساز دارد) و با توجه به تجربه ي كمي كه هنرجويان در رابـ ـطه با چگونگي حمل ساز در شرايط كاملا بهينه را دارند زحمت كوك معلم را تا حدي بي اثر مي كند.
مي دانيم بنا بر قابليت اين ساز (و البته اكثر سازها) مدت زماني كه اين ساز كاملا كوك مي ماند با نظر به مطالب فوق الذكر مدت كمي است و معمولا ذر طي مدت دو ، سه يا چهار روز ۲۰ الي ۵۰ در صدِ كوك سنتور خالي مي شود ( البته كيفيت سنتور نيز در زمان و درصدِ بالا تأثير مستقيم دارد ولي از آنجائيكه ۹۰ درصدِ هنرجويان از سنتور مشقي استفاده مي كنند با اين فرض ماندگاريِ كوكِ سنتور به حداقل زمان ممكن كاهش پيدا مي كند)
با احتساب اين امر نتيجتا در مدت آن يك ماه هنرجو تنها فقط چند روز با سنتور كوك شده تمرين مي كند و مابقي تمرينات او همه با ساز ناكوك انجام مي پذيرد. با توجه به مطالب فوق بي دليل نيست كه گوشِ هنرجويانِ سنتور به مراتب ديرتر از هنرجويانِ سازهاي ديگر پرورش مي يابد و تا مدتهايِ مديد قادر نخواهند بود صدايِ اصلي و دقيقِ نتها را تشخيص دهند.
كم نيستند هنرجويانِ سنتوري كه بعد از گذشتِ ۵ ، ۶ ، يا ۷ سال هنوز قابليت كوكِ صحيح و دقيقِ سازِ خود را ندارند مگر عده اي قليل كه با پشتكار و علاقه سعي مي كنند در همان سالهايِ اوليه مشكلِ خود را با كوكِ ساز تا اندازه اي حل كنند.
تنها دليلي كه هنرجويان سنتور از دستگاه شور شروع به آموختن مي كنند و اغلب تا چند سال در همان كوك باقي مي مانند مشكلات كوك اين ساز براي تغيير از دستگاهي به دستگاهي ديگر براي نواختن آهنگهاي متنوع ديگر مي باشد. البته انتخاب دستگاه شور كه وسيع ترين دستگاه ايراني است با توجه به اين محدوديت درست به نظر مي رسد.
معمولا معلمين طبق صلاح ديد به طور متوسط ماهي يك مرتبه سنتور هنرجو را كوك مي كنند. جداي از مسئله ي حمل و نقل اين ساز كه براي همه و بيشتر براي نو جوانان كمي مشكل است حمل و نقل ساز از منزل شاگرد به محل تدريس و باالعكس در فصل گرما و سرما (كه تأ ثير مستقيم و منفي بر كوك ساز دارد) و با توجه به تجربه ي كمي كه هنرجويان در رابـ ـطه با چگونگي حمل ساز در شرايط كاملا بهينه را دارند زحمت كوك معلم را تا حدي بي اثر مي كند.
مي دانيم بنا بر قابليت اين ساز (و البته اكثر سازها) مدت زماني كه اين ساز كاملا كوك مي ماند با نظر به مطالب فوق الذكر مدت كمي است و معمولا ذر طي مدت دو ، سه يا چهار روز ۲۰ الي ۵۰ در صدِ كوك سنتور خالي مي شود ( البته كيفيت سنتور نيز در زمان و درصدِ بالا تأثير مستقيم دارد ولي از آنجائيكه ۹۰ درصدِ هنرجويان از سنتور مشقي استفاده مي كنند با اين فرض ماندگاريِ كوكِ سنتور به حداقل زمان ممكن كاهش پيدا مي كند)
با احتساب اين امر نتيجتا در مدت آن يك ماه هنرجو تنها فقط چند روز با سنتور كوك شده تمرين مي كند و مابقي تمرينات او همه با ساز ناكوك انجام مي پذيرد. با توجه به مطالب فوق بي دليل نيست كه گوشِ هنرجويانِ سنتور به مراتب ديرتر از هنرجويانِ سازهاي ديگر پرورش مي يابد و تا مدتهايِ مديد قادر نخواهند بود صدايِ اصلي و دقيقِ نتها را تشخيص دهند.
كم نيستند هنرجويانِ سنتوري كه بعد از گذشتِ ۵ ، ۶ ، يا ۷ سال هنوز قابليت كوكِ صحيح و دقيقِ سازِ خود را ندارند مگر عده اي قليل كه با پشتكار و علاقه سعي مي كنند در همان سالهايِ اوليه مشكلِ خود را با كوكِ ساز تا اندازه اي حل كنند.
تنها دليلي كه هنرجويان سنتور از دستگاه شور شروع به آموختن مي كنند و اغلب تا چند سال در همان كوك باقي مي مانند مشكلات كوك اين ساز براي تغيير از دستگاهي به دستگاهي ديگر براي نواختن آهنگهاي متنوع ديگر مي باشد. البته انتخاب دستگاه شور كه وسيع ترين دستگاه ايراني است با توجه به اين محدوديت درست به نظر مي رسد.