*بانو بهار*
کاربر نگاه دانلود
معماری رنسانس اروپا
معماری رنسانس اروپا در قرن پانزدهم، برداشتی مجدد از معماری رومی و یونانی است استفاده‌ی آزادانه از شیوه ستون‌های دوریک، یونیک و کرنتین سبب ترکیب معماری کلاسیک با اصول جدید انسانی رنسانس شد. ایده‌های معماری رنسانس برای طراحی ساختمان بر اساس تناسبات بدن انسان شکل گرفته و شیوه‌ی متناسب رنسانس ، شیوه ی مبتنی بر استفاده از واحد مقیاس (مدولار) و شیوه‌ی جمع اجزاست. همچنین معماری در دوره رنسانس در ارتباط نزدیک با برنامه‌ریزی شهری و انتشار ایده به لطف تکنیک جدید در چاپ همراه بود. یکی از نمونه آثار چاپی قرن پانزدهم، اثر آلبرتی با عنوان «باب ساختن در ده کتاب» است که به معماری اختصاص دارد. آلبرتی معتقد بود که تمامی ساختمان در یک شبکه‌ی ستون بندی شده قالب شده است، خواه این ستون‌ها عملا وجود داشته و خواه به طور مجازی مطرح شده باشند. آلبرتی این حالت را تفسیم‌بندی شطرنجی فضا نامگذاری کرد. برخی از باشکوه‌ترین فضاهای سبز و یا فضاهای آزاد روستایی نیز که تحت تاثیر معماری رنسانس اروپا آفریده شدند، از آن جمله‌اند : میدان سن مارکو در ونیز ، پیزا در ویچنزا با چهار طاق موسوم به کاخ پیتانو ساخته‌ی پالادیو، پلکان میدان اسپانیا در رم و نمایشی‌ترین آن‌ها میدان سان‌پیتر در جلوی کلیسای سن پیتر رم.
معماری رنسانس در ایران
معماری رنسانس در مساجد و ساختمان‌های گنبدی ایرانی در دوره سلسله‌ی صفوی، زمانی‌که شاه عباس بازسازی اصفهان را آغاز کرد با ساخت میدان نقش جهان در مرکز پایتخت آغاز شد. از ویژگی‌های گنبدهای ایرانی، که آن‌ها را از گنبدهای ساخته شده دوران مسیحیت، عثمانی و امپراطوری مغول متمایز کرده است، کاشی‌های رنگی است به نحوی که نمای خارجی گنبدها همانند فضایی داخلی پوشیده شده است. تعداد چنین گنبدهایی در اصفهان افزایش یافت و شکل آبی متمایز شده بر خط آسمان شهر غالب شد. نور بازتاب شده از گنبدها سبب شده که از دور همانند جواهری پرزرق و برق از دور برای مسافران جاده ابریشم دیده شود. همچنین، ایران عصر صفوی همانند ایران کنونی، حلقه ارتباطی بسیار مهمی در ترددهای بین‌المللی بود، دست‌کم یکی از مسیرهای «جاده ابریشم» از این کشور عبور می‌کرد و در نتیجه شاه عباس به دلایل اقتصادی و نظامی دستور ساخت جاده‌ها با کاروانسراهای متعدد را داد.
ویژگی معماری رنسانس فرانسه
ویژگی معماری رنسانس فرانسه به سبکی گفته می‌شود که از ایتالیا به فرانسه در اوایل قرن شانزدهم وارد شد و سپس در معماری بومی و سنتی توسعه پیدا کرده است. همچنین عصر گذر به رنسانس در فرانسه معادل زمانی است که جزییات رنسانسی با مشخصه‌های معماری گوتیک نظیر و پشت‌بندهای کلیسا و سرمناره‌ها به نحوی پیوند زده شده بودند. آنچه در این دوران جالب توجه بود عبارت است از کیفیت مردانه و اعتدال ساختمان‌های برجسته‌ای که منتج از شیوه‌ی جمعی اجزای پلان، ترکیب‌بندی و جزییات بودند.تزیینات در این دوره تا حد بسیاری محدود و سادگی را ترویج داده است. قلعه چمبورد و باغ‌های رنسانس فرانسوی نظیر باغ تویلری از این جمله است.
تاریخچه سبک معماری رنسانس کلیسای فلورانس
رنسانس در فلورانس انقلابی در زمینه‌ی سبک، زبان، ذوق و سلیقه و تکنیک است. در سال ۱۴۱۸ برای ساخت گنبد کلیسای جامع مسابقه‌ای برگزار شد. برنده‌ی مسابقه فیلیپو برونلسکی بود، کسی که ساخت گنبد را در سال ۱۴۳۸ به پایان رساند، با وجود گذشت چندین قرن هنوز سازه‌ی گنبدی شکل کلیسا باقی مانده و تبدیل به نشانه‌ای در شهر شده است. عصر برونلسکی یکی از مهم‌ترین دوران است و مرحله‌ی نهایی معماری رنسانسجمعی در فلورانس است. در طول مدت بیست سال، استادان فلورانسی ساختمان‌های بسیاری را ساختند و طراحی کردند از جمله‌ی آن‌ها: کلیسای سن‌لورنزو، کلیسای سنتا اسپریتو، ویلای روتوندا. خلاقیت، تخیل و ابتکار از مشخصه‌های کلیدی هنرمندان فلورانسی در قرن پانزدهم است که در نهایت سبب ساخت گنبد کلیسای جامع بدون داشتن فریم داخلی شد.
هنرمندان عصر معماری رنسانس
– فیلیپو برونلسکی
– لئون باتسیتا آلبرتی
– آندریا پالادیو
– میکل‌آنژ
– لئوناردو داوینچی
در دوره رنسانس، اشکال و فرم‌های احیایی الهام گرفته از دوره کلاسیک باستان و به خصوص روم باستان تاثیر مهمی بر روی طراحی درب ها داشته است. به طور مثال، نماها بر اساس نماهای معابد معروف طراحی شدند. قاب درب‌های مستطیل شکل با حاشیه تزینی درگاه دوباره رایج شدند، همان‌طور که درب‌ها با قرنیزها بر روی دستک‌ها نگاه داشته شده و درب‌ها با نقوش رومی تحت تاثیر کاربندی تزئین شده‌اند. درب‌های قوسی همچنین مورد استفاده قرار گرفتند اما قوس‌ها به نحوه‌ی رومی گرد و اغلب دارای سنگ تاج برجسته هستند.
معماری رنسانس اروپا در قرن پانزدهم، برداشتی مجدد از معماری رومی و یونانی است استفاده‌ی آزادانه از شیوه ستون‌های دوریک، یونیک و کرنتین سبب ترکیب معماری کلاسیک با اصول جدید انسانی رنسانس شد. ایده‌های معماری رنسانس برای طراحی ساختمان بر اساس تناسبات بدن انسان شکل گرفته و شیوه‌ی متناسب رنسانس ، شیوه ی مبتنی بر استفاده از واحد مقیاس (مدولار) و شیوه‌ی جمع اجزاست. همچنین معماری در دوره رنسانس در ارتباط نزدیک با برنامه‌ریزی شهری و انتشار ایده به لطف تکنیک جدید در چاپ همراه بود. یکی از نمونه آثار چاپی قرن پانزدهم، اثر آلبرتی با عنوان «باب ساختن در ده کتاب» است که به معماری اختصاص دارد. آلبرتی معتقد بود که تمامی ساختمان در یک شبکه‌ی ستون بندی شده قالب شده است، خواه این ستون‌ها عملا وجود داشته و خواه به طور مجازی مطرح شده باشند. آلبرتی این حالت را تفسیم‌بندی شطرنجی فضا نامگذاری کرد. برخی از باشکوه‌ترین فضاهای سبز و یا فضاهای آزاد روستایی نیز که تحت تاثیر معماری رنسانس اروپا آفریده شدند، از آن جمله‌اند : میدان سن مارکو در ونیز ، پیزا در ویچنزا با چهار طاق موسوم به کاخ پیتانو ساخته‌ی پالادیو، پلکان میدان اسپانیا در رم و نمایشی‌ترین آن‌ها میدان سان‌پیتر در جلوی کلیسای سن پیتر رم.
معماری رنسانس در ایران
معماری رنسانس در مساجد و ساختمان‌های گنبدی ایرانی در دوره سلسله‌ی صفوی، زمانی‌که شاه عباس بازسازی اصفهان را آغاز کرد با ساخت میدان نقش جهان در مرکز پایتخت آغاز شد. از ویژگی‌های گنبدهای ایرانی، که آن‌ها را از گنبدهای ساخته شده دوران مسیحیت، عثمانی و امپراطوری مغول متمایز کرده است، کاشی‌های رنگی است به نحوی که نمای خارجی گنبدها همانند فضایی داخلی پوشیده شده است. تعداد چنین گنبدهایی در اصفهان افزایش یافت و شکل آبی متمایز شده بر خط آسمان شهر غالب شد. نور بازتاب شده از گنبدها سبب شده که از دور همانند جواهری پرزرق و برق از دور برای مسافران جاده ابریشم دیده شود. همچنین، ایران عصر صفوی همانند ایران کنونی، حلقه ارتباطی بسیار مهمی در ترددهای بین‌المللی بود، دست‌کم یکی از مسیرهای «جاده ابریشم» از این کشور عبور می‌کرد و در نتیجه شاه عباس به دلایل اقتصادی و نظامی دستور ساخت جاده‌ها با کاروانسراهای متعدد را داد.
ویژگی معماری رنسانس فرانسه
ویژگی معماری رنسانس فرانسه به سبکی گفته می‌شود که از ایتالیا به فرانسه در اوایل قرن شانزدهم وارد شد و سپس در معماری بومی و سنتی توسعه پیدا کرده است. همچنین عصر گذر به رنسانس در فرانسه معادل زمانی است که جزییات رنسانسی با مشخصه‌های معماری گوتیک نظیر و پشت‌بندهای کلیسا و سرمناره‌ها به نحوی پیوند زده شده بودند. آنچه در این دوران جالب توجه بود عبارت است از کیفیت مردانه و اعتدال ساختمان‌های برجسته‌ای که منتج از شیوه‌ی جمعی اجزای پلان، ترکیب‌بندی و جزییات بودند.تزیینات در این دوره تا حد بسیاری محدود و سادگی را ترویج داده است. قلعه چمبورد و باغ‌های رنسانس فرانسوی نظیر باغ تویلری از این جمله است.
تاریخچه سبک معماری رنسانس کلیسای فلورانس
رنسانس در فلورانس انقلابی در زمینه‌ی سبک، زبان، ذوق و سلیقه و تکنیک است. در سال ۱۴۱۸ برای ساخت گنبد کلیسای جامع مسابقه‌ای برگزار شد. برنده‌ی مسابقه فیلیپو برونلسکی بود، کسی که ساخت گنبد را در سال ۱۴۳۸ به پایان رساند، با وجود گذشت چندین قرن هنوز سازه‌ی گنبدی شکل کلیسا باقی مانده و تبدیل به نشانه‌ای در شهر شده است. عصر برونلسکی یکی از مهم‌ترین دوران است و مرحله‌ی نهایی معماری رنسانسجمعی در فلورانس است. در طول مدت بیست سال، استادان فلورانسی ساختمان‌های بسیاری را ساختند و طراحی کردند از جمله‌ی آن‌ها: کلیسای سن‌لورنزو، کلیسای سنتا اسپریتو، ویلای روتوندا. خلاقیت، تخیل و ابتکار از مشخصه‌های کلیدی هنرمندان فلورانسی در قرن پانزدهم است که در نهایت سبب ساخت گنبد کلیسای جامع بدون داشتن فریم داخلی شد.
هنرمندان عصر معماری رنسانس
– فیلیپو برونلسکی
– لئون باتسیتا آلبرتی
– آندریا پالادیو
– میکل‌آنژ
– لئوناردو داوینچی
در دوره رنسانس، اشکال و فرم‌های احیایی الهام گرفته از دوره کلاسیک باستان و به خصوص روم باستان تاثیر مهمی بر روی طراحی درب ها داشته است. به طور مثال، نماها بر اساس نماهای معابد معروف طراحی شدند. قاب درب‌های مستطیل شکل با حاشیه تزینی درگاه دوباره رایج شدند، همان‌طور که درب‌ها با قرنیزها بر روی دستک‌ها نگاه داشته شده و درب‌ها با نقوش رومی تحت تاثیر کاربندی تزئین شده‌اند. درب‌های قوسی همچنین مورد استفاده قرار گرفتند اما قوس‌ها به نحوه‌ی رومی گرد و اغلب دارای سنگ تاج برجسته هستند.
