دلنوشته کاربران همراز بی هم | Hamraz.raz کاربر انجمن نگاه دانلود

[Hamraz.raz]

ميخوام يه سلامى كنم به اون فردى كه به اون ايستگاه صلواتى حمله كرد.
سلام بيشعور!
كارى با عقايدت ندارم
فقط خواستم بهت بگم كه تو با اين كارت به عقايدت خدمت نكردى؛
فقط كارى كردى كه يه نوجوون تا اخر عمرش با يه چشم زندگى كنه!
- همراز-​

 

[Hamraz.raz]

" نهنگ ابی"
الان چند وقتی از فروکش کردن تب و تاب بازی نهنگ ابی میگذره
ولی ایا خود نهنگ ابی، مارو ترک کرده؟
نهنگ ابی در اصل نوجوانانی هستند که همه فکر میکنند جک درست کردن درباره انها هیچ اشکالی ندارد!
به تمسخر گرفتن همه چیز انها افتخار میکنند، از لباس و حرف زدنشان بگیر تا نفس کشیدنشان!
نهنگ ابی در اصل کسانی هستند که دیده نشدند، کسانی که به انها توجه نکردند.
و حتی اگر دیده شوند هم، برای چیزی جز جک سازی و توهین و تمسخر نیست!
همانطور که نهنگ های ابی خودکشی میکنند، این افراد هم ارام ارام...
نهنگ ابی ساز نباشیم، بلکه سعی کنیم این نهنگ های ابی را به زندگی برگردانیم!
فقط کافیست انها را هل دهید تا به زندگی و دریا بازگردند!​

 

[Hamraz.raz]

گاهی اوقات دلم میخواد فریاد بکشم و حرفامو بگم.
حرف هایی که سالها در دل موندن و اروم اروم تبدیل به عقده میشن.
ولی همچنان باید سکوت کرد تا موقعش برسه؛
هیچکس قبل از تونل فریاد نمیکشه!
- همراز-
​

 

[Hamraz.raz]

مادرم متاسفم که انچه تو میخواستی نیستم!
متاسفم که ارزوهایت در لیست بلند بالای ارزو های من جزو اخرین هاست.
به تو که نمیتوانم دروغ بگویم.
متاسفم که ان فرزند خلفی نیستم که تو نه ماه در وجودت پروراندی.
متاسفم که شیره وجودت حرام من ناخلف شده است.
مادرم!
متاسفم که جوانی ات را به پای من ریختی!
متاسفم به خاطر تمام شب زنده داری هایت!
به خاطر تک تک تار های سپید شده موهایت!
متاسفم مادرم!
- همراز-​

 

[Hamraz.raz]

سخت ترین کار تو دنیا قبول کردن اشتباهیه که با لجاجت روی درست بودنش پافشاری کردیم.
شاید برای همینه که دیگه جرئت نمیکنیم به تاب های خالی پارک ها با حسرت نگاه کنیم.
شاید برای همینه که دیگه با دیدن اسباب بازی فروشی ذوق زده نمیشیم.
دیگه اون خرس های عروسکی، باربی ها، حیوانات پلاستیکی، تفنگ ها و... همه و همه جذابیتشونو از دست دادن.
انگار همین دیروز بود که بزرگترین ارزومون رفتن به پارک و خریدن بستی بود.
و حالا کودکی بار و بندیلشو بسته و رفته و تمام اون سرمستی ها و خوشی ها و شادی های کوچیک ولی ارزشمند رو با خودش بـرده؛ و ما یکدفعه وارد دنیای نوجوانی شدیم.
دنیایی که معلوم نیست بچه ای یا بزرگسال!
مثل اینکه حق با بزرگترا بود...
کودکی رفت و ما الان حسرت اونو میخوریم، حسرت اون روز های شاد!
و ارزوی اینکه فقط یه روز، فقط یه روز دیگه به اون روز ها و به اون دوران رنگارنگ برگردیم؛ فقط یک روز!
- همراز-
​

 

[Hamraz.raz]

خیلی سخته که ادم فراموش بشه!
همه مهم نیستند ولی وقتی از طرف مهم ترین ها فراموش میشی، مهم نیست جنس قلبت چیه!
سنگ، سرامیک و یا گوشت و خون!
میشکنه! ناجورم میشکنه!
شاید بشه به هم وصلش کرد ولی تا ابد جاش میمونه!
فراموش شدن خیلی سخته! مخصوصا اگه تو مخصوص ترین موقعیت ها و روز های ادم باشه!
_ همراز_​

 

[Hamraz.raz]

هر سال نزدیک عید شهر، مردم و حتی خود من حال و هوای دیگه ای داشتیم
همه چیز رنگارنگ تر و زیبا تر به نظر می رسید
و انگار همه لبخند میزدند
ولی امسال...
فکر کنم زیادی درگیر روزمرگی هایمان شدیم که فراموش کردیم سالی دیگر به پایان رسید
و سالی دیگر شروع شد
ممنون زندگی که این یک خوشی باقی مانده را هم گرفتی!
- همراز-

سال نو با تاخیر مبارک!!

​