دلنوشته ⏳غزل هایم بی تو معنایی ندارند⏳

[BARANA.R]

ما شبيه جنسِ خاك خورده ى داخلِ ويترينيم،

كه يك نفر انتخابمان كرد

اما حاضر نشد بهايمان را پرداخت كند!

فقط آمد،

دلخوشمان كرد،

و رفت...

رفت يك دورى بزند و برگردد!
​

 

[خــاتــون]

لـ*ـذت مرگ نگاهی ست به پایین کردن

بیـن روح و بدن ات فاصله تعیین کردن

نقشه می ریخت مرا از تو جدا سازد "شک"

نتوانست، بنا کـــرد بــــه توهیـــن کردن

زیـــر بار غم تـو داشت کسـی له می شد

عشق بین همه برخاست به تحسین کردن

آن قدر اشک به مظلومیتم ریخته ام

که نمانده است توانایی نفرین کردن

"با وفا" خواندم ات از عمد که تغییر کنی

گاه در عشق نیــاز است به تلقین کردن

"زندگی صحنه ی یکتای هنرمندی ماست"

خط مزن نقش مرا مـوقـــع تمریــن کردن!

وزش باد شدید است و نخ ام محکم نیست!

اشتباه است مرا دورتر از ایـــن کردن​

 

[BARANA.R]

من به مادَرَت حسودى ام ميشود...

موهاى ژوليده ات

صورتِ پُف كرده ات

غُرولندِ اولِ صبحت؛

ديدنِ تمامِ اينها،

صبحِ اولِ وقت،

آخ كه عجيب ميچسبد..!​

 

[BARANA.R]

دست هايتان را آماده كنيد...

پاييز نزديك است!

بايد گره بخورد در دستهاى كسى كه،

سالها انتظارش را كشيديد...

جانِ عزيزتان،

پاييز را دو نفره آغاز كنيد!​

 

[BARANA.R]

بجاى اين همه نوشتن؛
كافى بود يك بار
قلم را زمين ميگذاشتى
عطرِ هميشگى ات را در هوا پخش ميكردى
موهايت را باز ميگذاشتى
و رنگِ محبوبِ من را به سر ميكشيدى…
راه مى افتادى در كوچه پس كوچه هاى شهر
و سراغم را از آدمها ميگرفتى…
براى خودت ميگويم
حيف نيست اينهمه عاشقانه
بى مخاطب
دست به دست بچرخد در شهر!؟​

 

[خــاتــون]

بعد از تو سرد و خسته و ساکت تمام روز...​

با صد بهانه‌ی متفاوت تمام روز...

هی فکر می‌کنم به تو و خیره می‌شود
چشمم به چند نقطه‌ی ثابت تمام روز

زردند گونه‌های من و خاک می‌خورد
آیینه روی میز توالت تمام روز

در این اتاق، بعدِ تو تکرار می‌شود
یک سینمای مبهم و صامت تمام روز

گهگاه می‌زند به سرم درد دل کنم
با یک نوار خالیِ کاست تمام روز

«من» بی «تو» مرده‌ای متحرّک تمام شب...
«من» بی «تو» سرد و خسته و ساکت تمام روز...​

 

[خــاتــون]

باچتر آبیت به خیابان که آمدی
حتماً بگو به ابر به باران که آمدی

نم نم بیا به سمت قراری که درمن است
از امتداد خیس درختان که آمدی!

امروز روز خوب من و روز خوب توست
با خنده روئیت بنمایان که آمدی

فواره های یخ زده یکباره واشدند
تا خورد بر مشام زمستان که آمدی

شب مانده بود و هیبتی از ناگهان تو
مانند ماه تا لب ایوان که امدی

زیبایی رها شده در شعر های من!
شعرم رسیده بود به پایان که آمدی

...پیش از شما خلاصه بگویم ـ ادامه ام
نه احتمال داشت نه امکان که آمدی


...گنجشگها ورود تو را جار می زنند
آه ای بهار گمشده ...ای آنکه آمدی!

 

[خــاتــون]

به آیینت قسم حتی قلم هم گیج و لرزان شد
تمام شعر من از شوق تو گیسو پریشان شد

نقابی بسته ای بر چهره ات دیوانه ی شاعر
و چشمان خدا پشت نقابت خوب پنهان شد

بخند و آسمان چشم شاعر را بباران و
بدان لبخند تو در این غزل آیینه گردان شد

نوشتم آینه ... آیینه یعنی تو نه یعنی من!
حضورت معنی آیات سحرآمیز قرآن شد

غزل ویرانه شد از رفتنت فالم خبر دارد
چرا که اسم تو تعبیر نقش توی فنجان شد!

برایت بی گمان من حکم آن دیوار را دارم!
که قلب تیر خورده روی آن مفهوم ایمان شد

نقاب از چهره ی خود برنداری ، گفته ام آنشب
که اینجا ماجرای جنگ بین عشق و وجدان شد...

 

[BARANA.R]

نيازمنديم
كه يك نفر باشد،
انحصارى...
قابلِ انتقال به غير نباشد
بيايد و
بماند و
بسازد.​

 

[BARANA.R]

خيالَت را هرشب،

تمام قد ميكشم روى خودم

و پوزخند ميزنم به اخبارى كه،

سرما را هشدار ميدهند!​