VIP همه چیز درباره ادیان و آیین ها «چه دین هایی داریم؟»

☾♔TALAYEH_A♔☽

کاربر نگاه دانلود
کاربر نگاه دانلود
عضویت
2017/05/18
ارسالی ها
35,488
امتیاز واکنش
104,218
امتیاز
1,376
شیواپرستی

شیواپرستی یکی از مهمترین آیین‌های مردم هندوست.

این آیین، مشتمل بر اعمال عبادی و الهیات متنوعی است. البته همهٔ فرقه‌های موجود بر سه اصل کلی توافق دارند:۱-پاتی یا خدا۲-پاسو یا روح فردی ۳-پاسا یا پیوندهایی که روح را محدود به وجود دنیوی می‌کند.

هدف شیواپرستان (شایواتی‌ها) عبارت است از رهانیدن روح خود از بردگی‌ها و بندگی‌ها و دست یابی به ماهیت شیوا. شیواپرستان، پیشانی خود را با سه خط افقی علامت می‌گذارند، این سه خط سه جنبهٔ مختلف شیوا را نشان می‌دهد.

شیوا پرستان بیش از دیگر مذاهب هندو به زهد و زندگی ساده اهمیت می‌دهند.
 
  • پیشنهادات
  • ☾♔TALAYEH_A♔☽

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2017/05/18
    ارسالی ها
    35,488
    امتیاز واکنش
    104,218
    امتیاز
    1,376
    شاکتی‌پرستی

    شاکتی‌پرستی یا شاکتام (به سانسکریت: Śāktaṃ؛ शाक्तं)، به معنای نظریهٔ قدرت یا نظریهٔ خدایی، فرقه‌ای از هندوئیسم است که بر عبادت شاکتی یا دوی - مادر الهی هندوها - به عنوان پروردگار مطلق و غایت الوهیت، تمرکز دارد. این فرقه، همراه با شیواپرستی و ویشنوپرستی، یکی از سه شاخه اصلی دین هندوئیسم به شمار می‌آید.

    در آموزه‌های شاکتی‌پرستی به دِوی (به معنای الهه) به عنوان عالی‌ترین برهمن خویش، یا یکی که دومی ندارد، نگریسته می‌شود. تمامی اشکال دیگر الوهیت زنانه یا مردانه صرفاً مظاهر وجودی گوناگون او در نظر گرفته می‌شود. در جزئیات مربوط به فلسفه و اعمال، شاکتی‌پرستی به شیواپرستی شباهت دارد. با این حال، شاکتاس (به سانسکریت: Śākta، शाक्त)، که همان پزشکان شاکتی‌پرست هستند، بیشترین تمرکز تمامی نیایش‌های خویش را بر شاکتی، به عنوان جنبه‌ای زنانه و پویا از اوج اعلای الوهیت قرار داده‌اند. شیوا، جنبهٔ مردانهٔ الوهیت است و صرفاً متعالی در نظر گرفته می‌شود و عبادت او معمولاً نقش کمکی دارد.

    ریشه‌های عمیق شاکتی‌پرستی در دوران پیش از تاریخ هند نفوذ دارد. از نمودهای ایزدبانوان نخستین شناخته شده در هندوستان [از جمله شاکتی] که به نظر وابسته به دوره دوم عصر حجر قدیم یا کهنه سنگی می‌آیند و قدمتی بالغ بر ۲۲،۰۰۰ سال دارند، چنین برمیاید که نحوهٔ پرستش این الهه گان از طریق پالایش آیینی، در دوران تمدن دره سند دستخوش تغییراتی شده، و تحت‌الشعاع تغییرات جزئی در طول دوره ودایی (دوره ودایی) قرار گرفته‌است. این الهگان [بخصوص شاکتی]، در ظاهر شدنهای بعدی خود و به محاذات گسترش سنت‌ها در زبان سانسکریت کلاسیک، ماهیت کنونی خود را پیدا کرده‌اند، تا بدانجا که از جهات بسیار، این گونه در نظر گرفته شده که: «تاریخ و سابقهٔ سنت‌های آیین هندو، اساساً می‌تواند به عنوان نوعی دوباره پدیدار شدن روح زنانگی در نظر گرفته شود.»

    شاکتی‌پرستی، در طول تاریخ وجود خویش، الهام‌بخش شماری از بزرگترین و برجسته‌ترین آثار ادبیات سانسکریت و فلسفه هندو بوده‌است، و این الهام بخشی و تأثیرگذاری، تا به امروز همچنان شدت خویش را حفظ کرده و در تداوم نفوذ و محبوبیت آیین هندو ایفای نقش نموده‌است. شاکتی‌پرستی در سرتاسر شبه قاره هند و فراتر از آن، در اشکال بیشماری مورد توجه و تمرین قرار گرفته‌است. از جمله هر دو گروه مکاتب تانتری و غیر تانتری، به نوعی از آن تاثیر پذیرفته‌اند. این دو هریک جزو بزرگترین و قابل توجه‌ترین مدارس سریکولا (عنوان ادبی مربوط به خاندان سری)، که در جنوب هند، پرقدرتترین محسوب می‌شود و نیز کالیکولا (خاندان کالی)، که در شمال و شرق هند، غلبه دارد، می‌باشند.
     

    ☾♔TALAYEH_A♔☽

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2017/05/18
    ارسالی ها
    35,488
    امتیاز واکنش
    104,218
    امتیاز
    1,376
    تانترا

    تانترا (تلفظ درست اما کمتر رایج: تنتره) (به سانسکریت: तन्त्र)، به معنای سامانه و هم‌چنین نوشتار است و به طور کل به معنای کتابی است که جنبه عملی دارد و شامل مجموعه‌ای از داده‌ها و شگردها و شیوه‌ها است. اصطلاح تانترا یعنی مجموعه‌ای از انواع مختلف دانسته‌های مرموز که در هند باستان رایج بوده‌است. این اصطلاح حدود دو هزار سال قبل پدیدار شده و از حدود هزار و پانصد سال پیش به عنوان اصطلاحی جاافتاده در آموزه‌های رازآمیز باطنی به کار می‌رود.

    اصطلاح تانترا منحصر به فرهنگ هندو نیست بلکه در فرهنگ بودایی و جینی نیز به کار می‌رود. آموزه‌های تانترایی تنها به معنای آموزه‌های باطنی و معنوی در جهت رسیدن به رستگاری مورد نظر این ادیان نیست بلکه شامل آموزه‌های نیز می‌شود که در حل مشکلات روزمره زندگی به‌کار می‌آیند؛ بنابراین، دانسته‌های تانترایی می‌تواند ابعاد گوناگون زندگی انسان را در بربگیرد.

    مکتب تانترا دارای متون ویژه‌ای به نام متون تنتره‌ای است. متون تنتره‌ای در میان متون مقدس هندوان جایگاه خاصی دارد.

    واژه تانترا همچنین، بر هر یک از نوشته‌های دینی که به طور معمول بر پرستش شاکتی مبتنی هستند، اطلاق می‌گردد. آموزه‌های تانترا، عمدتاً بر شیوه‌هایی روحانی و تمریناتی معنوی که شکل مراسم نیایشی این مکتب را تشکیل می‌دهند، همراه هستند. در تانترا، جهان هستی به صورت مکانی برای نقش‌آفرینی ایزدگونه شاکتی و شیوا در نظر گرفته می‌شود.

    ریشه و سرچشمهٔ تانتراباوری در واقع از سده‌های نخست میلادی بوده‌است، و گسترش و تبدیل آن به شکل یک آئین تکامل یافته تا پایان دوران امپراتوری گوپتا صورت پذیرفته‌است.

    متون تانترایی شامل جستارهایی دربارهٔ مراحل مختلف زندگی از جوانی تا پیری، طبقات مختلف جامعه، خیرات و صدقات، آداب نیایش در معابد، آیین‌های گوناگون دینی و تمرینات یوگا است. مهمترین متن تانترایی، کتاب مهانیروانه تنتره است. ویژگی‌های عمده متون تانترایی عبارت‌اند از:

    ۱-تانترا بر انجام آداب و آیین‌های ویژه و خواندن اوراد خاص تأکید دارد.
    ۲-تانترا دارای هدفی کلی است که برای رسیدن به آن از هیچ وسیله‌ای فروگذار نمی‌کند، هر چند اگر آن وسیله در نظر عده‌ای غیر معنوی تلقی شود.
    ۳-تانترا جایگاه ویژه‌ای برای الهه مؤنث و پرستش او قایل است.
     

    ☾♔TALAYEH_A♔☽

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2017/05/18
    ارسالی ها
    35,488
    امتیاز واکنش
    104,218
    امتیاز
    1,376
    سنت اسمارته

    180px-Ganesha_pachayatana.jpg

    پنج ایزد اصلی مورد پرستش اسمارته‌باوران در یک نشست پنج‌ایزده: گانش در میانه، شیوا (چپ بالا)، دوی یا دورگا (راست بالا)، ویشنو (چپ پایین)، و سوریا (راست پایین).
    سنت اسمارته یکی از شاخه‌های هندوئیسم است. پیروان این سنت متون موسوم به یادآورده‌ها (اسمرتی) را مبنا قرار می‌دهند. سنت اسمارته دوگانه‌پرست نیست و یگانه‌گرا است. اسمارته‌باوران پرستش اشکال مهم خدا یعنی گانش، شیوا، ویشنو، سوریا، و اسکاندا را می‌پذیرند. سنت اسمارته طریقتی همراه با مراقبه و فلسفه است و به طور کل به عنوان آیینی آزادگرا و غیرفرقه‌گرا دانسته می‌شود. هر اسمارته‌باور آزاد است آن شکل از خدا را که می‌خواهد بپرستد و از آن شکل ایزدی درخواست کمک برای رهایی از چرخه تولدهای ادواری کند.

    مهم‌ترین جوامع اسمارته‌ای در جنوب هند زندگی می‌کنند ازجمله ایه‌رگه‌های تامیل نادو و نامبوتیری‌ها در کرالا.
     

    ☾♔TALAYEH_A♔☽

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2017/05/18
    ارسالی ها
    35,488
    امتیاز واکنش
    104,218
    امتیاز
    1,376
    ویشنوپرستی

    ویشنوپرستی یک کیش یکتاپرستانه در دین هندوئیسم است که در آن ایزد ویشنو یا یکی از ۱۰ شکل کالبدیافته او (آواتارهای او) پرستیده می‌شود.

    ویشنوپرستی به همراه شیواپرستی، اسمارته‌باوری و شاکتی‌پرستی یکی از شاخه‌های اصلی آیین ودایی است. تمرکز ویشنوپرستی بر ستایش سرور اعظم ویشنو است.

    به باور ویشنو پرستان خداوند بزرگ یا همان برهمن بزرگ ،ویشنو است. ویشنو در مدت چند هزار سال گذشته ۹ بار به صورت موجودات زمینی به روی زمین آمده و دانایان ، آنچه را که گفته کلمه‌به‌کلمه نوشته‌اند و در نوشته‌هایی به نام ودا و پورانا جمع آوری کرده‌اند.دو شکل از مهمترین آنها راما و کریشنا بوده‌اند که داستانشان در پوراناها آمده است.ویشنو در نوبت دهم به صورت مردی خواهد آمد به نام کالکی که سوار بر اسب و با شمشیر با ظلم و ستم و مردم شرور و مدعیان دروغین پیامبری خواهد جنگید و جهان را از پلیدی و ناپاکی، پاک می‌کند و خودش به مدت ۱۰۰۰ سال حکومت خواهد کرد و جهان را به سمت حکومت نیک خدایان هدایت خواهد نمود.
     

    ☾♔TALAYEH_A♔☽

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2017/05/18
    ارسالی ها
    35,488
    امتیاز واکنش
    104,218
    امتیاز
    1,376
    آریه سماج

    آریه سماج
    شعار "कृण्वन्तो विश्वमार्यम्"
    Civilise the world !
    بنیان‌گذاری ۱۰ آوریل ۱۸۷۵ (۱۴۳ سال پیش)
    بمبئی, India
    بنیان‌گذار Dayananda Saraswati
    گونه نهاد دینی
    وضعیت حقوقی Foundation
    هدف Educational, دین‌شناسی، معنویت, Social Reforms
    ستاد دهلی، هند
    مختصات
    17px-WMA_button2b.png
    ۲۸٫۳۶°شمالی ۷۷٫۱۳°شرقیمختصات:
    17px-WMA_button2b.png
    ۲۸٫۳۶°شمالی ۷۷٫۱۳°شرقی
    محدودهٔ فعالیت
    Worldwide
    رهبر Swami Aryavesh
    عضو اصلی
    सार्वदेशिक आर्य प्रतिनिधि सभा – sārvadēśika ārya pratinidhi sabhā
    وبگاه thearyasamaj.org
    220px-Aum-_The_Symbol_of_Arya_Samaj.jpg

    پرچم و نماد آریه سماج.
    آریهَ سَماج (به سانسکریت: आर्य समाज، به معنی انجمن آریا) یکی از جنبش‌های اصلاحات در هند بود که در تاریخ ۱۰ آوریل ۱۸۷۵ از سوی دایاننده سرَسوَتی[۱] بنیاد شد.[۲]

    سرسوتی به حاکمیت خطاناپذیر وداها باور داشت و بر آرمان‌های پاکدامنی و برهمن‌پویی[۳] تأکید می‌کرد. در جهان امروزه سه تا چهار میلیون پیرو دارد.
     

    ☾♔TALAYEH_A♔☽

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2017/05/18
    ارسالی ها
    35,488
    امتیاز واکنش
    104,218
    امتیاز
    1,376
    یوگا
    280px-Sivakempfort.jpg

    پیکرهٔ شیوا (نام یکی از خدایان هند) که در حال تعمق (مدیتیشن) یوگا است.
    یوگا[۱]ورزشی جسمی و روانی (فکری) می‌باشد که در شبه قارهٔ هند و توسط هندوها به وجود آمده‌است.[نیازمند منبع] ریشه یابی دقیق این ورزش که توسط چه شخصی و دقیقاً چگونه بوجود آمده کمابیش ناممکن است. چرا که تاریخ شکل‌گیری یوگا به سالهای بسیار دور برمی گردد.[۲][۳]

    محتویات
    • ۱ پیرامون واژه
    • ۲ رژیم غذایی در یوگا
    • ۳ شناسه و تعریف
    • ۴ چیستی
    • ۵ پیشینه
      • ۵.۱ دوران ودایی (۴۰۰۰ تا ۲۰۰۰ پ. م)
      • ۵.۲ دوران پیش از کلاسیک (۲۰۰۰ تا ۳۰۰ پ. م)
      • ۵.۳ دوران کلاسیک (۳۰۰ پ.م. تا ۱۰۰۰ میلادی)
      • ۵.۴ دوران بعد از کلاسیک (۱۰۰۰ تا ۱۷۵۰ میلادی)
      • ۵.۵ دوران جدید (از ۱۷۵۰ میلادی تا کنون)
    • ۶ فواید و ویژگی‌ها
    • ۷ رژیم غذایی در یوگا
    • ۸ چه کسانی می‌توانند یوگا تمرین کنند؟
    • ۹ حرکات و حالت‌ها
      • ۹.۱ وضیعت کماندار
      • ۹.۲ وضعیت کمان
    • ۱۰ جستارهای وابسته
    • ۱۱ پانویس
    • ۱۲ منابع
    پیرامون واژه
    واژه Yoga در اصل از واژهٔ «یوج»(Yuj) در زبان سانسکریت که به معنی یکپارچه‌سازی و یگانگی آمده‌است. واژهٔ «یوج» با واژگان «یک» و «یگانه» در فارسی خویشاوند است. برخی نیز باور دارند که Yoga از واژهٔ پارسی «یوغ» گرفته شده‌است. آنان (آریایی‌ها) برای شخم زدن گاوها را به یوغ (اوستایی: یَوگ، (به هم بستن)، سنسکریت: یوگا) می‌بستند.یوگی به مرد یوگا کار و یوگینی به زن یوگا کار اطلاق می گردد.

    رژیم غذایی در یوگا
    رژیم غذایی در سلامت انسان بسیار اهمیت دارد. در یوگا سه نوع رژیم غذایی وجود دارد که عبارتند از: راجاسی، تاماسی و ساتویک

    رژیم غذایی راجاسی شامل غذاهای غیر گیاهی و پر انرژی می‌باشد. رژیم غذایی تاماسی ترکیبی از راجاسی و ساتویک می‌باشد. به معنی غذاهای غیر گیاهی و گیاهی و البته پرادویه. این رژیم غذایی افراد را کم حوصله و پرخاشگر می‌کند. اما رژیم غذایی ساتویک گیاهی ا ست و برای چاشنی آن از کمی ادویه هم استفاده می‌شود. این رژیم غذایی مورد توصیه یوگی‌ها می‌باشد. این رژیم غذایی گوارشی آسان را به ارمغان می‌آورد. احساس سبکی و تعادل به وجود می‌آید و تعادل هورمونی بدن در حد مطلوب نگه داشته می‌شود.

    شناسه و تعریف
    یوگا از طرفی به معنای «کنترل کردن» آمده‌است و در آن صورت یوگا را می‌توان علم کنترل امواج فکر و علم مهار قوای ذهن به منظور تسلطی همه‌جانبه بر توان بالقوة خود دانست. در این صورت به این دانش «روش» که همانا کنترل قوای تن و فکر است تأکید می‌شود. با توجه به چنین درکی، یوگا، در کتاب شاندیلیوپانیشاد (Shandilyopanishad)، این‌گونه تعریف شده‌است: «یوگا عبارت است از کنترل امواج ذهنی.» از طرف دیگر می‌توان یوگا را به معنای نظاره کردن و دیدن، در نظر گرفت که در نتیجه یوگا علم نظاره خود و خودشناسی است. بدین ترتیب غایت این دانش آشکار می‌شود. یعنی واقع شدن در طبیعت اصیل خویش و شکافتن تمامی حجابهای نفسانی. بر همین اساس در باگاواد گیتا (Bhagavad gita) اوج یوگا، رویت ذات درونی از طریق ذهن پاک و خالص شده توصیف شده‌است، و سرانجام یوگا را به معنی «وصل و یکی شدن» نیز ترجمه کرده‌اند که در آن صورت غرض از انجام تمرینات یوگا آشکار و هویدا می‌شود. به این معنا، یوگا عبارت است از عملکرد هماهنگ قوای فردی و اتحاد قوای ذهنی (Chitta shakti) با قوای حیاتی تن و حواس (Prana shakti) که منجر به تلخیص انرژی، توسعة آگاهی و در نهایت اتحاد با آگاهی متعال خواهد شد؛ بنابراین تصور، در رودرایا مالاتانترا (Rudrayamatantra) گفته شده: «یک یوگی، فقط در اتحاد با آگاهی متعال، به تجربه یوگا نایل می‌گردد.» بدین ترتیب هر کدام از معانی واژه یوگا، قسمتی از این معرفت عمیق باطنی را آشکار می‌سازد و اختلاف ذاتی در میان آن‌ها دیده نمی‌شود.

    چیستی
    یوگا دارای ابعاد فلسفی و در عین حال کاربردی می‌باشد. به گفته کارشناسان این ورزش، فلسفه یوگا با روح درونی انسان، گیتی و چگونگی ارتباط و پیوستگی این دو سروکار دارد. تمرینات یوگا می‌تواند روح انسان را تقویت کند و آن را به آفریننده جهان هستی نزدیکتر کند، تا بدین صورت انسان از لحاظ روحی، درک بیشتری به خود و خدای خود داشته باشد.

    یوگا شناختی مستقیم و بی واسطه از ژرفای هستی خویش و هماهنگی با قوانین طبیعت است. این معرفت شهودی در پی سلوکی پی گیر و عشقی صادقانه حاصل می‌شود. در پی این سلوک، فرد تسلطی همه‌جانبه بر قوای تن، احساسات و افکار خود پیدا می‌کند؛ و در نهایت می‌تواند خود را از حیطه تغییرات احساسی و نگرانیهای فکری فراتر بـرده، در عمق قلب خود قرار یابد، جایی که تلاطمات فکری و محیط خارجی قادر نیست تأثیری بر آن داشته باشد. در مورد واژه «یوگاً اختلافاتی دیده می‌شود، و آن را به معانی :» اتحاد و وصال «،» رؤیت و نظاره «و»کنترل و به زیر یوغ آوردن" به کار بـرده‌اند. نه تنها در مورد ریشه واژه یوگا اختلافاتی دیده می‌شود، بلکه در تعاریف و توضیحات مشروحی که دربارهٔ یوگا در متون گوناگون آمده نیز تفاوت‌هایی وجود دارد. این در حالی است که متون کهن و مختلف یوگا، تعاریف متنوع یکدیگر را تأیید کرده‌اند؛ ولی در واقع هیچ تعریف مشترکی پیرامون این تجربه عمیق ارائه نشده‌است. ظاهراً در اکثر موارد، زاویة دید اساتیدی که یوگا را تعریف کرده‌اند با یکدیگر متفاوت بوده‌است.

    یوگا تعریفی از یک گروه محدودی از تمرینات یا حالت معینی نیست، بلکه بیشتر اشاره به مجموعه‌ای از فنون، از ساده تا بسیار پیشرفته، و احوال باطنی مختلف و در واقع یک سیر و سلوک کامل دارد.

    روشن بینان و دانایان بسیاری، به ویژه در هند، در پس سال‌ها تزکیه نفس و مراقبه‌های ژرف، حالاتی متفاوت از آگاهی را کشف و تجربه کردند. مجموعه این حالات و فنون و تعالیمی که برای درک و وصول به این احوال توسط آن مردان خردمند طراحی و دریافت شد "یوگاً خوانده می‌شود.

    هر کدام از این خردمندان، جنبه‌هایی خاص از این معرفت گسترده را مورد توجه قرار داده، براساس آن تعریفی ارائه کرده‌اند. البته این تعاریف از هم بیگانه نیستند. آن‌ها تماماً در حول خودشناسی و بالا بردن توان فردی و توسعة آگاهی متمرکز می‌باشند؛ ولی برخی روش این علم و بعضی غرض از اجرای این فنون و گروهی نیز غایت این تعالیم را توصیف و تشریح کرده‌اند؛ بنابراین برای درک بهتر از این معرفت گسترده و نه چندان روشن، مطلوبتر آن است که این تعابیر مختلف را در کنار هم گذاشته و از همة آن‌ها بهره ببریم.

    پیشینه
    به لحاظ تاریخی می‌توان سیر تحولات یوگا را در پنج مرحله بررسی کرد:

    1. عصر ودایی (Vedic Yoga)
    2. دوران پیش از کلاسیک (Preclassical Yoga)
    3. دوران کلاسیک (Classical Yoga)
    4. دوران بعد از کلاسیک (Post Classical Yoga)
    5. دوران مدرن (Modern Yoga)
    دوران ودایی (۴۰۰۰ تا ۲۰۰۰ پ. م)
    هر چند در این دوران مستقیماً از واژه یوگا نشانی نمی‌یابیم، ولی پنداره‌های قابل استنادی در متون ودایی یافت می‌شود. منظور از متون ودایی چهار جنگ کهن به نام‌های زیر است:

    1. ریگ‌ودا Rig veda
    2. ساما ودا Sama V.
    3. یاجور ودا Vajur V.
    4. آتاروا ودا Atharva V.
    در واقع کهن‌ترین متون مکتوب و ادبیات بشری همین کتاب‌ها هستند. طی تحقیقات باستان شناختی در دو دهه اخیر سرآغاز تمدن در هند از هفت هزار سال پیش از میلاد از ناحیه‌ای نزدیک به دهکده مهرگر (Mehrgarh) آغاز شده‌است و در هزاره سوم پیش از میلاد منجر به ساخته شدن شهرهای بزرگ و مهمی مثل موهنجو دارو(Mohenjo daro) هاراپا (Harappa) و دلاویرا(Dholavira) شد. این تمدن از شرق گنگ به طرف افغانستان و از ایران به سوی بمبئی توسعه یافت. این تمدن کهن را عموماً به نام تمدن ساراسواتی (Sarasvati) می‌شناسند. طبق نگرشهای ودایی شعور ناب و وجود متعال که خالق هستی از روی عشق و مهر بوده‌است «وداها» را به نوع بشر آموخت تا چگونگی زیستن در همسویی با قوانین «دارماً حفظ شود. به این معنا»وداها «در قلب خود مفهوم» یوگاً را دربردارند هر چند که تنها از طریق واژگانی چون "تاپاً (Tapah) در این دوران به یوگای اصطلاحی نزدیک می‌شویم.

    برای درک بهتر و کامل «وداها» «ریشی‌هاً، ودانگا (Vedanga) را به منظور فهم و استفاده از وداها ارائه کردند.» آنگاً(Anga) به معنای شاخه و بخش است پس ودانگا یعنی اجزاء و شاخه‌های ودا که شامل موارد زیر می‌شود.

    • Kalpa
    • Shiksha
    • Vyakarana
    • Nirukta
    • Jyotisha
    • Chandas
    از طرفی زمینة دیگری از آموزشهای ودایی به نام اوپاودا (Upaveda) نیز به منظور استفاده کاربردی از وداها شکل گرفت که شامل موارد زیر بود.

    • Ayurveda (طب ودایی)
    • Dhanur Veda (ورزش رزمی ودایی)
    • Sthapatya Veda (معماری ودایی)
    • Gandharva Veda (موسیقی ودایی)
    دوران پیش از کلاسیک (۲۰۰۰ تا ۳۰۰ پ. م)
    متون اوپانیشاد (Upanishad) و نهایتاً باگاواد گیتا (Bhagavad Gita) از دستاوردهای والای این دوران است. در این دوران به صراحت واژه یوگا و ابعاد عملی یوگا قابل بررسی است. مهمترین پیام این دوران شناسایی آتما (Atma) و برهما (Brahma) و طریق همسویی بین آن دو از طریق سلوک و معرفت است. از دیگر دستاوردهای مهم این دوران طبقه‌بندی سه‌گانه آگاهی بشری و امکان استقرار و یگانگی در آگاهی(Chatur Avasthanam) یکپارچه‌است.

    دوران کلاسیک (۳۰۰ پ.م. تا ۱۰۰۰ میلادی)
    در این دوران خلاصه و زبده تمام آموزه‌های یوگایی تا آن زمان در متنی به نام یوگا سوترا Yoga) Sutra) توسط حکیم و یوگی نامدار هند، پاتانجلی، گردآوری و تدوین شد. به همین دلیل این دوران را به نام دورة پاتانجلی یا دورة یوگای هشت مرحله‌ای نیز می‌شناسند. یکی از مهمترین دستاوردهای این دوران طبقه‌بندی راه عملی یوگا به هشت مرحله‌است:

    1. یاما (Yama)
    2. نیاما (Nyama)
    3. آسانا (Asana)
    4. پرانایاما (Pranayama)
    5. پراتیاهارا (Pratyahara)
    6. دارانا (Dharana)
    7. دیانا (Dhyana)
    8. سامادی (Samadhi)
    دوران بعد از کلاسیک (۱۰۰۰ تا ۱۷۵۰ میلادی)
    در این دوران یوگیها سعی در ارتباط بیشتر با مردم دارند و در نتیجه آموزه‌های خود را نیز قابل فهم‌تر ارائه کرده‌اند. از مهم‌ترین متون در این دوران می‌توان به هاتا یوگا پرادی پیکا(Hatha Yoga Pradipika)، گراند سامهیتا(Ghrand Samhita)، شیوا سامهیتا(Shiva Samhita) اشاره کرد. در این عصر تعالیم عملی تر و قابل فهم تر ی مثل «هاتا یوگا» گسترش یافت و به موازات آن گروه‌ها و سنتهای گوناگون آموزش این روش‌ها مانند سنت نات (Nath) نیز مورد توجه قرار گرفتند.

    دوران جدید (از ۱۷۵۰ میلادی تا کنون)
    در اینجا اشاره به دورة حکومت بریتانیای کبیر بر شبه قاره هند ضروری به نظر می‌رسد. چرا که انگلیسی‌ها به ویژه کمپانی هند شرقی مایل به توسعهٔ آموزشهای سنتی معلمین و گوروهای هندی نبود؛ ولی سرانجام در سال ۱۸۹۳ با سخنرانی سوامی ویوکاناندا (Sw. Vive Kananda) و متعاقب آن ورود سوامی یوگاناندا (Sw. Yogananda) در سال ۱۹۲۰ به آمریکا، یوگا وارد مرحلهٔ امروزین خود شد، یعنی گسترش بیش از حد به کمک وسایل ارتباط جمعی، یافتن مبانی علمی برای تمرینات یوگا، استفاده قاعده‌مند از فنون یوگا براساس نگرشهای علمی و سرانجام عوام زدگی و فراموش کردن پیام و اهداف اصلی دانش یوگا.

    فواید و ویژگی‌ها
    یوگا فواید و ویژگی‌های گسترده‌ای دارد. توجه کنید که اگر این ورزش به‌طور مرتب و از سنین پایین (کودکی) شروع و پی‌گیری شود، فواید آن چند برابر خواهد شد. از فواید یوگا می‌توان به نکات زیر اشاره کرد:

    • تقویت در دقت و تمرکز
    • تقویت تفکر و روشن بینی و امیدواری
    • تقویت قدرت تخیل و خلاقیت
    • تقویت اعتماد به نفس و مثبت گرایی
    • تقویت قابلیت هماهنگی ذهنی با فیزیکی بدن (کنترل بهتر بدنی)
    • تقویت اعتقاد (اعتقاد به خالق هستی با برانگیختن قدرت اندیشه و آرامش)
    • کاهش روند پیری و استرس[۴]
    رژیم غذایی در یوگا
    رژیم غذایی در سلامت انسان بسیار اهمیت دارد

    در یوگا سه نوع رژیم غذایی وجود دارد که عبارتند از:

    راجاسی، تاماسی و ساتویک

    رژیم غذایی راجاسی شامل غذاهای غیر گیاهی و پر انرژی می‌باشد

    رژیم غذایی تاماسی ترکیبی از راجاسی و ساتویک می‌باشد

    به معنی غذاهای غیر گیاهی و گیاهی و البته پرادویه

    این رژیم غذایی افراد را کم حوصله و پرخاشگر می‌کند

    اما رژیم غذایی ساتویک گیاهی ا ست و برای چاشنی آن از کمی ادویه هم استفاده می‌شود

    این رژیم غذایی مورد توصیه یوگی‌ها می‌باشد

    این رژیم غذایی گوارشی آسان را به ارمغان می‌آورد

    احساس سبکی و تعادل به وجود می‌آید و تعادل هورمونی بدن در حد مطلوب نگه داشته می‌شود[۵]

    چه کسانی می‌توانند یوگا تمرین کنند؟
    همهٔ افراد، هر سنی که باشد، با هر درجه از انعطاف‌پذیری، می‌توانند یوگا تمرین کنند. فقط کافی است که کلاس‌هایی متناسب با سطح شان انتخاب کنند: مبتدی، متوسط، پیشرفته و…. بیشتر مشکلات احتمالی پزشکی در ارتباط با مفاصل هستند، اگر پوزیشن‌ها شدید باشند یا به مدت طولانی حفظ شوند، یا عمل تنفس به درستی انجام نشود، ممکن است مشکلاتی برای فرد ایجاد کنند.[۶]

    حرکات و حالت‌ها
    تمرینات اصلی (وضعیت‌های) یوگا که به آن‌ها آسانا نیز گفته می‌شود، تمرینات کششی بی‌خطری هستند که به غیر از انعطاف‌پذیری و تمرکز فکری، خستگی را از بدن شما دور می‌کنند.

    [نهفتن]
    • ن
    • ب
    • و
    حرکت‌های یوگا
    آساناها

    پدم‌آسانا (نیلوفری) • شیرش‌آسانا (روی سر) • سروانگ‌آسانا (شانه‌ای) • متسی‌آسانا (حالت ماهی) • اوشترآسانا (شتری) • اوتان‌آسانا (کرنشی) • پسچیموتان‌آسانا (کشیده) • بهوجنگ‌آسانا (حالت مار کبرا) • دهانورآسانا (کمانی) • هال‌آسانا (شخمی) • وجره‌آسانا (الماسی) • شاوآسانا (مُرده) • چکرآسانا (چرخی)
    دیگر حالت‌ها
    پرانایامه (مهار تنفس) • سوریا ناماسکارا (درود خورشید) • مودرا (دست‌نشانه) • کریا (جنبش‌ها)
    جستار وابسته
    راجه یوگا (یوگای شاهی) • یوگای برهنه • سوتراهای یوگا (متون یوگا) • پاتانجالی
    در اینجا شما با چند وضعیت یوگا آشنا می‌شوید:

    وضیعت کماندار
    این تمرین که به آن تمرین تیرانداز هم گفته می‌شود، باعث به حرکت درآمدن تقریباً تمامی مفاصل دست و پا می‌گردد، که این عمل سبب انعطاف‌پذیری بیشتر این مفاصل می‌شود. تمرین کماندار به بهبود تعادل فیزیکی و هماهنگی حرکات بدنی کمک فراوان می‌کند.

    برای انجام این وضعیت، بر روی زمین بنشینید و پاهایتان را به صورت کشیده به جلو دراز کنید. سپس دستهایتان را آرام آرام دراز کرده و شصت پاها را بگیرید. در حین اینکار، تنفس آرام را نیز فراموش نکنید. هنگامیکه شست پای چپ خود را گرفته‌اید و آن را محکم روی زمین نگه داشته‌اید، زانوی راست خود را خم کنید و انگشتان پای راست را به آرامی به سمت گوش راست خود نزدیک کنید. فرض کنید که یک کماندار هستید و پای چپتان یک کمان است، که آن را ثابت نگه داشتید و با دست راست می‌خواهید شلیک کنید. در همین حالت بمانید (تا زمانی که خسته شدید) و سعی کنید تمرکز و تنفس آرام را حفظ کنید.

    سپس آرام آرام به وضیعت اول بازگردید و چند لحظه‌ای استراحت کنید. بعد اینکار را دومرتبه، اما با پای دیگر تکرار کنید.

    وضعیت کمان
    این وضعیت به شما کمک می‌کند تا عضلات پشت بدن خود را تقویت کنید. همچنین این تمرین باعث می‌شود تا ستون مهره‌های شما انعطاف‌پذیر شوند. از مزایای دیگر تمرین کمان می‌توان به باز شدن قفسه سـ*ـینه و کمک به تنفس بهتر اشاره کرد.

    برای تمرین این وضعیت، ابتدا بر روی زمین (روی شکم) دراز بکشید. پاها را کمی از هم باز کنید و دستهایتان را دو طرف بدن قرار دهید. تنفس آرام را حفظ کنید. زانوها را خم کنید تا کف پاهایتان به پشت نزدیک شوند. بعد دست‌هایتان را آرام به عقب ببرید و پاهایتان را از مچ بگیرید.

    سپس با دستها، پاهایتان را به عقب بکشید و آرام تنفس کنید. در این حین سعی کنید تمرکز کنید و اصلاً عجله نکنید. تا جایی که احساس خستگی نکرده‌اید در این وضعیت بمانید. بعد چند لحظه استراحت کنید و دوباره به تمرین این وضعیت ادامه دهید.
     

    ☾♔TALAYEH_A♔☽

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2017/05/18
    ارسالی ها
    35,488
    امتیاز واکنش
    104,218
    امتیاز
    1,376
    هاتا یوگا

    هاتا یوگا (انگلیسی: Hatha yoga) شاخه‌ای از یوگاست. هاتا در لغت به معنی نیروست و بیان کننده یک سری از تکنیک‌های فیزیکی مکمل برای یوگاست. هندوها معتقدند که شیوا بنیانگذار هاتا یوگا بوده است. در قرن بیستم، هاتا یوگا، به ویژه تمرینات آسانا در سراسر جهان به عنوان تمرینهای بدنی محبوبیت زیادی پیدا کردند. آنها در حال حاضر و در اصطلاح به یوگا مشهورند.هاتا یوگا نردبان رسیدن به راجا یوگاست.
     

    ☾♔TALAYEH_A♔☽

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2017/05/18
    ارسالی ها
    35,488
    امتیاز واکنش
    104,218
    امتیاز
    1,376
    سورات شابد یوگا

    سورات شابد یوگا، شکلی از ممارست معنوی است که در سانت مات و بسیاری دیگر از سنت‌های معنوی پیروی می‌شود. سورات به معنی توجه یا رویارویی می‌باشد که بیان بیرونی از روح است،[۱] شابد به معنی کلمه است و یوگا به معنی اتحاد می‌باشد. اصطلاح کلمه به معنی جریان صوت می‌باشد، جریان حیات قابل شنیدن یا ذات عالی مطلق، که نیروی دینامیکی از انرژی خلقت است که از وجود اعظم به سمت ژرفای فضا در آغاز تجلی کائنات همچون ارتعاش صدایی به بیرون فرستاده می‌شود و به پیش فرستاده می‌شود، در طول اعصار ، همه چیزهایی که این جهان را تشکیل می دهند و زنده نگه می دارند را شکل می‌دهد.[۲]

    ریشه شناسی سورات شابد یوگا، هدفش را ارائه می‌کند: "اتحاد روح با ذات وجود اعظم مطلق". عبارات دیگر برای سورات شابد یوگا سیهاج یوگا را شامل می‌شود(راه آسانی منجر به سیهاج یا توازن) مسیر نور و صوت، مسیر قدیسان، سفر روح و یوگای جریان صوت.

    محتویات
    • ۱ اصول اساسی
    • ۲ جنبش‌ها و اساتید
    • ۳ تنوع جنبش‌ها
    • ۴ تکنیک شابد یوگا
    • ۵ منابع
    • ۶ جستارهای وابسته
    اصول اساسی
    کلمه سیهاج به همان نسبت گوروی عشق، گوروی امید، گوروی جنگ، گوروی زمان را شرح می‌دهد. هدف بیان شده سورات شابد یوگا تشخیص خود واقعی(خوشناسی)، ذات حقیقی(شناخت روح)، حقیقت الهی(شناخت خدا) می‌باشد، در حالیکه در جسمی فیزیکی زندگی می‌کند. سفری از روح جهت اتحاد مجددی در مراحل مختلف با آنچه ذات وجود مطلق متعالی نامیده می‌شود را شامل می‌شود. وصول به خودشناسی و بالاتر از آن همچنین در جیوان موکشا/ موکتی، آزادی/ رهایی از چرخه سامسارا، چرخه کارمیکی و تناسخ را در حالیکی در جسم فیزیکی است را سبب می‌شود. تشرفی توسط سات گورویی زندهٔ بیرونی(معلم- گورو، سات حقیقی) لازم است و فعال‌سازی مجدد شابد و استقرار استاد شابد درونی(بازنمودی از آن استاد بیرونی) در چاکرای چشم سوم(تیسرا تیل) را در بر می‌گیرد. تمارین معنوی(سادهاناس) سیمران(تکرار، به ویژه تکرار مانتراهایی در سکوت که در مراسم تشرف داده می‌شود)، دهایان(تمرکز، مشاهده یا تامل به ویژه بر استاد درون) و بهاجان(گوش دادن به صداهای درونی از طریق شابد یا استاد شابد) را شامل می گردد.

    جهانشناسی سورات شابد یوگا کل خلقت(عالم) را به عنوان اینکه در سلسله مراتب متفاوت معنوی جاری شده و ترتیب داده شده به تصویر می کشد، که اغلب به عنوان آنداها(تخم ها)، مناطق یا سطوح بدان‌ها رجوع می‌شود. به‌طور معمول سطوح معنوی هشتگانه ایی بالای جهان فیزیکی توصیف می‌شود، اگر چه نام‌ها و تقسیم بندی‌هایی درون این سطوح تا حدی بوسیله جنبش و استاد متفاوت هستند. به این ترتیب، خوشناسی در سومین سطح آسمانی، داسوان دار(Daswan Dwar) به دست می‌آید، شناخت روح در چهارمین سطح آسمانی،بهانوار گوپا، به دست می‌آید و در پنجمین سطح آسمانی به خدا شناسی ، ساچ خاند(سات لوک)، نائل می‌شود. (یک نسخه از خلقت از چشم‌اندازی سورات شابد یوگا در سایت یادبود قدیس عجایب سینگ ترسیم می‌شود)[۳] . همه سطوح زیر مناطق صرفاً معنوی، موضوعی برای چرخه‌های خلقت و نابودی(پرالیا) یا انحلال بزرگ(پرالیا ماها) هستند.

    این جهان‌شناسی تشکیل آغازین (عالم صغیر) به عنوان ماکت دقیقی از این دنیا را ارائه می‌دهد. در نتیجه، عالم صغیر از تعدادی کالبد تشکیل می‌شود، که هر یک جهت تعامل با سطح متناسبش یا منطقه ایی در عالم مناسب است. این کالبدها در طول یوگا هایی(yuga) از طریق پیوندی(ناشی از سطوح بالاتر به سطوح پایین تر) و تکامل(رجوع از سطوح پایین‌تر به سطوح بالاتر) از جمله از طریق کارما و تناسخ در حالت‌های مختلف آگاهی توسعه یافتند. مسیر نور و صوت شامل آغاز سفر عالم صغیر به‌طور دارمیکی در آگاهی(روح) با راهنمایی و حمایت استاد بیرونی زنده در جهان فیزیکی و استاد شابد درونی در جهان‌های بالاتر می‌شود تا اینکه به مناطق معنویت کامل رسیده شود و رسیدن به شناخت خدا حاصل شود.

    جنبش‌ها و اساتید
    طرفدارن بر این باورند سورات شابد یوگا توسط جنبش‌هایی با اساتید مختلف بسیاری شرح داده شده‌است. هر چند، چون اصول اساسی سنت سورات شابد یوگا برای یک استاد در قید حیات بیرونی جهت تشرف به پیروان در این مسیر لازم است، این جنبش‌هایی که سات گورهای تاریخی در آن فوت کرده‌اند و جانشینانشان ادعایی مبنی بر سات گورو شدن در سورات شابد یوگا ندارند معمولاً به عنوان اینکه جنبش‌ها سورات شابد یوگا می‌باشند چه توسط رهبران متعلق به خودشان یا جنبش‌هایی با اساتید در قید حیات کنونی در نظر گرفته نمی‌شوند.

    جنبش رادها سوامی سورات شابد یوگا توسط شیودایال سینگ (1818- 1878) و با نام رادها سوامی سات سانگ تقریباً در 1861 تأسیس شد. شیودایال سینگ که همچنین با نام سوامی جی ماهاراج شناخته می‌شود جلسات سات سانگ را برای 17 سال در پانی گالی و سوامی باغ در شهر آگرا هند تا زمان مرگش در 15 ژوئن، 1878 اداره کرد.[۴] حدسی در زمینه گوروش و جانشینانش متفاوت است، اگر چه او دستورالعمل‌های کلامی را در آخرین روزهای زندگیش در مورد اینکه چطور پیروانش می بایست آن را نگهداری کنند داد.[۵] برطبق نظر رادها سوامی سات سانگ بیاس گوروی وی تولسای صاحیب اهل هتراس بود. برطبق نظر جانشینان سوآمی باغ و دایال باغ، تولسای صاحیب [۶] گوروی معاصر با تعالیمی مشابه شیودایال سینگ بود و شیودایال سینگ فطرتاً سات گورور متولد شد و خودش گورویی نداشت.

    بعد از مرگش، 6 جانشین بلافصل تعالیم شیودایال سینگ را حفظ کردند از جمله هازور ماهاراج رائی سالیگرام از پیپال ماندی، شهر آگرا؛ باباجی ماهاراج جایمال سینگ از درا بابا جایمال سینگ که همکنون مقر فعلی رادها سوامی سات سانگ بیاس(RSSB) می‌باشد؛ اطلاعات بیشتر در مورد اساتید در قید حیات مرتبط با دودمان شیودایال سینگ می‌تواند در مقاله جنبش سانت مات معاصر یافت شود.

    سنت کیرپال سینگ، گوروی سانت مات معاصر، توضیح داد که "نام"(کلمه) در سنت‌های بسیاری از طریق استفاده از شماری از اصطلاحات مختلف توصیف شده‌است.[۷] در تعالیمش، عبارات زیر به عنوان مشابهی برای "نام" تفسیر می‌شود:

    • "ناد"(naad)، "آکاش بانی"(Akash Bani)، و سروتی(Sruti) در وداها
    • نادا(nada) و یودگیت(Udgit)، در اوپانیشاد
    • لاگوس(Logos) و کلمه(word) در عهد جدید
    • تائو توسط لائو تزه
    • موسیقی فلکی توسط فیثاغورث
    • سروشا(Sraosha) توسط زرتشت
    • کلام (Kalma) و کلام قدیم(Kalam-i-Qadim) در قرآن
    • نام، آخند کریتا(Akhand Kirtan) و ساشا (حقیقت) شابد (Sacha ('True') Shabd) توسط گورو گرانت صاحیب
    اخیراً اظهار می‌شود که روش مدیتیشن کوان یین که از طریق آموزه‌های معنوی استاد اعظم چینگ های حمایت می‌کند دراری شباهت‌های قابل توجهی به سورات شابد یوگا می‌باشد. و بیان شده‌است که روش مراقبه بر نور و صوت(شابد یوگا) را نیز از وی از تاکار سینگ آموخته است اگر چه هیچ گاه نامی از وی نبرده است.

    اکنکار جنبش آمریکایی پیوندهای بسیاری با سورات شابد یوگا دارد از جمله در اصطلاح شناسی، اگر چه مؤسس آمریکایی اش پال توئیچل ارتباط خود را با معلم سابقش کیرپال سینگ برید.

    جنبش آگاهی درونی معنوی، همچنین در 1971 در آمریکا توسط جان روگر تأسیس شد و حالا با شاگردانی در 32 کشور،[۸] همچنین شکل مشابهی از عمل مراقبه را با نام "تمارین معنوی" تعلیم می‌دهد، آنچه بکارگیری جریان صوت و تون‌های باستانی سانسکریت به منظور حرکت و رجوع به قلمروهای بالاتر روح و به سمت خدا شرح می‌شود.[۹]

    مسیر استاد(MasterPath) جنبش آمریکایی معاصر دیگری از سورات شابد یوگا است. گری اولسن(Gary Olsen)، استاد در قید حیات کنونی از این جنبش مدعی است که چندین شخصیت تاریخی، سات گوروهایی از سورات شابد یوگا به عنوان نمایندگان ابدی برای استاد شابد درونی هستند. معدودی از این اساتید زنده روزگارشان شامل لائو تزه، مسیح، فیثاغورث، سقراط، کبیر، اساتید صوفی و شعرای عارف حافظ و مولوی، ده گوروی سیک آغازین با گورو نانک، تولسای صاحیب و رادها سوامی/ و اساتید منشعب از آن شامل شیودایال سینگ، بابا ساوان سینگ، بابا فقیر چند، و سنت کیرپال سینگ می‌باشند.

    ده سات گوروی سیک در متون شان از نور و صوت درونی بسیار بحث می‌کنند. اولین سات گوروی سیک گورو نانک بود، اما استادش "واهی گورو" (Waheguru) بود. اساتید بالا این دو روش را آموزش می دهند. در آنجا استادی هست که 4 تکنیک را شامل این 2 یعنی نور درونی و موسیقی درونی را آموزش می‌دهد. او نور درونی(بینش)، موسیقی درونی(شنیدن)، ارتعاش ازلی(حس لامسه) و شهد(طعم و مزه) را می آموزد.

    این به حواس 5 گانه مربوط است و اینکه چطور شما آن‌ها را به درون به تجربه آنچه درون شماست بدل می کنید. ویشنو با 4 دستش به این امر مربوط است. در یک دست چرخه ایی(چاکرا) از نور را در دست دارد. در دست دیگر پوسته صدف حلزونی را برای صدای درونی نگه می دارد(آن را برای گوش شما نگه داشته و شما چیزی می شنوید ). در دستی دیگر گل لوتوسی را که نشان از شهد و رایحه است نگه می دارد و در چهارمین دست گرز آهنی را برای ارتعاش درونی نگه می دارد. اگر شما با آن ضربه به چیزی بزنید، همچون دیاپازون(دوشاخه صوتی مرتعش) مرتعش می گردد. بعضی مردم به این انرژی درونی به عنوان روح اشاره می‌کنند.

    تنوع جنبش‌ها
    اگر چه همه جنبش‌های سورات شابد یوگا عناصر مشترک مربوط به اصول پایه ایی را خواهند داشت، اختلافات شایان توجهی نیز وجود دارد. برای مثال قبل از اینکه او جسم فیزیکی اش را ترک کند، دهمین گوروی سیک، گورو گوبیند سیک، گورو گرانت صاحیب را (متنی مقدس) را به عنوان گورو آینده و همیشگی سیک ها برگزید. دیگر جنبش‌ها نیاز به استاد در قید حیات را جهت تشرف شاگردان در شابد ادامه می دهند. جنبش‌ها همچنین در نامه‌های بکار بـرده شده برای اینکه وجود مطلق متعال را توصیف کنند شامل آنامی پروش(قدرت بی نام) و رادها سوامی(خداوندگار روح)؛ فرمانروایان(خدایان) رئیس و تقسیمات این دنیا، تعداد متشرفان بیرونی، کلماتی که به عنوان مانترا داده می‌شود و تعهدات اولیه یا پیش شرط‌هایی که می بایست قبل از اینکه به عنوان متشرف پذیرفته شود قبول شود بسیار متفاوت خواهند بود.

    تکنیک شابد یوگا
    شابد یوگا روش باستانی است که هنگامی که بطور صحیحی انجام شود می‌تواند مجموعه‌ای از تجارب قابل توجه را سبب شود، حداقل آن ایجاد یک حس عمیقی از سرحالی است. هر چند این تمرین باستانی (که ظاهراً حداقل به دوره قبل از وداها در هند بر می گردد) بشدت با تغییر دکترین‌های مذهبی درهم پیچیده شده(طیفی از ناتهیسم تا رادها سوامی) است که سادگی تکنیکش تحت‌الشعاع پوشش‌های الاهیاتی غیرضروری قرار گرفته‌است.

    این تکنیک در کل پیچیده نیست. این تکنیک، به سادگی می‌تواند در یک جمله طولانی توضیح داده شود. با چشمان و گوش‌هایی بسته بنشینید(چه در یک حالت چمباته با آرنجی که بر روی زانو تکیه داده است یا از یک T -stick برای انجام آن استفاده کنید و انگشت شست خود را داخل گوش فرو کنید)، مدیتیشن‌کننده توجه اش را بر درون و چشم سوم قرار می‌دهد. حالتی که در آن شخص بتواند به صداهای خالص و پالایش شده تری گوش کند و گوش به صداها ی لطیف و نافذ درونی در درون سر بدهد. این سبب ارتقا آگاهی فردی به اشکال ظریف تر و ظریف تری از آگاهی و سعادت می گردد.[۱۰]

    طبق آنچه ساوان سینگ(1858- 1948) به‌طور ساده در مورد مدیتیشن نور و صوت اشاره می‌کند این است که کل موضوع فقط توجه است، و سپس توجه پیوسته ایی به مرکز چشم، که از ورود افکار مزاحم دیگر به آگاهی که شما را از این مر کز دور می‌کند، جلوگیری می‌کند. در هنگام نشستن در مراقبه بر نور نباید تلاش کنید که جریان صدا را بشنوید در این زمان نام ها(مانتراها) تکرار می کنیدو دو سوم زمان مدیتیشن خود را به آن اختصاص دهید. و سپس توجهتان را به گوش کردن بر جریان صدا یا صوت متمرکز کنید. یک چیز در یک زمان- بهترین است."
     

    ☾♔TALAYEH_A♔☽

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2017/05/18
    ارسالی ها
    35,488
    امتیاز واکنش
    104,218
    امتیاز
    1,376
    جین (دین)

    220px-Ahimsa.svg.png

    نماد آیین جین
    جین (دین)
    200px-Jain_flag.jpg

    پرچم جین
    آیین جین (जैन)، یکی از مذاهب نشأت گرفته در هند در قرون ۵ تا ۷ قبل از میلاد می‌باشد. آیین جین هدفش را فراهم کردن مسیری به سمت پاکسازی روحانی و رستگاری معرفی می‌کند که بر اساس اعتقادات این آیین این پاکسازی از طریق زندگی بر پایه سنت اهیمسا (پرهیز از آزار هرگونه جاندار) قابل دستیابی است. در واقع کلمه جین (जैन) از لغتی در زبان سانسکریت می‌آید که به معنی فتح کردن می‌باشد. این اشاره‌ای به جنگی درونی علیه نفسانیات، شهوات و حواس بدنی که راهبان آیین جین اعتقاد داشتند آن‌ها را به دانستن همه چیز، و پاکسازی روح یا رستگاری می‌رساند، می‌باشد. آیین جین بهمراه هندوئیسم و آئین بودایی تنها مذاهب زنده هند باستان می‌باشند. آیین جین در سیر تکاملی اش به صورت تدریجی به فرهنگی مبدل شده و نقش عمده‌ای در توسعه فلسفه و منطق، هنر و معماری، ریاضی و نجوم، و ادبیات هندی داشته‌است. آیین جین مفاهیم مشترک زیادی با هندوئیسم و آئین بودایی دارد که ناشی از پیش زمینه فرهنگی و زبانی مشترک آن‌ها می‌باشد. مورخین در گذشته عموماً به آیین جین به عنوان شاخه‌ای از هندوئیسم یا بدعتی در آئین بودایی می‌نگریستند ولی مقبولیت این دیدگاه‌ها امروزه از بین رفته چنانچه به نقل از دانشنامه بریتانیکا آیین جین باید به عنوان پدیده‌ای مستقل نگریسته شود که بخشی جدایی ناپذیر از سنن و اعتقادات رایج در آسیای جنوبی را تشکیل می‌داده‌است.[۱]

    بگفته دانشنامه کلمبیا آیین جین در اعتراض به آداب آیین هندوئیسم، خصوصاً مراسم قربانی کردن آن و قدرت و نفوذ وداها به وجود آمد. آیین جین البته پیدایشش را به ۲۴ پیشوا که یکی پس از دیگری جانشین هم شده‌اند نسبت می‌دهد. به عقیده دانشنامه کلمبیا به‌نظر می‌آید آخرین این پیشواها - که نامش مهاویرا بود- شخصیتی واقعی (و نه افسانه‌ای) دارد. مهاویرا رهبانیت بسیار شدید، و مراقبت خود در تمام زندگی جهت گریز از چرخه باززایی را آموزش می‌داد.[۲]

    از لحاظ توزیع جغرافیایی محل زندگی پیروان، آیین جین به صورت کلی محدود به هند بوده اگر چه با مهاجرت اخیر هندیان به کشورهای انگلیسی زبان، از جمله آمریکا، آن‌ها را در سطح جهان پخش کرده‌است. آماری دقیقی در مورد میزان پیروان این آیین در دسترس نیست. دانشنامه بریتانیکا تعداد آن‌ها حدود چهار میلیون در هند و صد هزار نفر در بقیه نقاط دنیا ارزیابی می‌کند.[۱] دانشنامه کلمبیا تعداد آن‌ها را پنج میلیون تخمین می‌زند.[۲]

    محتویات
    • ۱ پیشینه
    • ۲ بنیان‌گذار
    • ۳ اصول و مبانی جاین
    • ۴ باورها
    • ۵ متون مقدّس
    • ۶ پیروان
    • ۷ منابع
    • ۸ پانویس
    پیشینه
    دین جینی در میان آن دسته از ادیانی که توسط یک بنیانگذار خاص در هند بوجود آمده‌اند قدیمی‌ترین آن‌ها به‌شمار می‌آید. همچنین این دین در خلال چند سده پیاپی، نخستین کوشش سازمان‌یافته‌ای بود که زیر نظر یک رهبر قدرتمند سعی در رشد و ارتقای دین هندویی داشت.

    در میان دو خیزش اصلاحی بودایی و جینی که تقریباً به‌طور هم‌زمان بوجود آمدند مکتب جینی تا حدودی متقدم‌تر است، این دین برخلاف بودائیسم هرگز در خارج هند پیشرفتی نداشته و در خود هند هم عمدتاً به مناطق کوچکی که بیشتر در غرب و جنوب هند واقع شده‌اند محدود است و حتی درصد این اقلیت دینی در هند نسبت به کل جمعیت هندوستان به تدریج رو به کاهش می‌رود.

    دین جینی در معماری و باستان‌شناسی هند جایگاه مهمی دارد. تپه تاریخی «استوپا» ی جینی که در ماتورا به یادگار مانده دارای کتیبه‌ای است که تاریخ نگارش آن در حدود آغاز دوره مسیحیت است. این بنای مذهبی که از آجر بنا شده، احتمالاً قدیمی‌ترین بنای شناخته شده هند است. پرستشگاه‌های جاینی در احمدآباد، الورا، اجمیر و کوه ابو در غرب هند و معبد سنگی جاینی در کالی گامالای در جنوب هند، جزو ذخایر معماری آن سرزمین به‌شمار می‌آیند.

    بنیان‌گذار
    به اعتقاد جین‌ها بنیانگذار این آیین مهاویرا یعنی بزرگ قهرمان، نامیده می‌شود. نام اصلی او{ناتپوته وردمانه}بود. مهاویره درقرن ششم قبل از میلاد{درسال۵۵۹قبل از میلاد}درقصبه وایشالی از توابع شهر پتنا، مرکز ایالت{بیهار}درخانواده‌ای از طبقهٔ کشتریه {اشرافی} به دنیاآمد؛ که ۲۳ پیشوا طی هزاران سال قبل از وی برخاسته‌اند و او بیست و چهارمین پیشواست.

    اصول و مبانی جاین
    1. هستی شناسی
    2. معرفت‌شناسی
    3. کرمه
    4. ریاضت
    5. تهذیب نفس
    باورها
    جین‌ها باور دارند که جهان نه آفریده شده و نه از بین می رود. آن‌ها روزهٔ خاصی به نام سانتارا یا سانثارا یا روزهٔ منجر به مرگ دارند. کسی که مرگش را نزدیک حس کند و همهٔ وظایف دینی اش را نیز انجام داده باشد می‌تواند تصمیم بگیرد با کاستن تدریجی از خوردن و آشامیدنش کم کم بمیرد. این کار ممکن است حدود ١٢ سال طول بکشد. [۳]

    جین‌ها پوشیدن لباس را برای راهبان مرد حرام می‌دانند و معتقدند مهاویرا در حال ریاضت و ترک تعلقات نفسانی، پس از مشاهده تعلق خاطر خود به حیا، همه لباسهای خود را بیرون آورد و تا آخر عمر برهنه به سر برد.

    در حدود سال ۷۹ قبل از میلاد، میان پیروان این مذهب در مورد حدود برهنگی راهبان مرد اختلاف و دودستگی پدید آمد:

    • فرقه آسمان‌جامگان (digambara) هیچ لباسی را نپذیرفتند
    • فرقه سفیدجامگان (Svetambara) گفتند استفاده از اندکی پارچه غیر دوخته جایز است
    راهبه‌های زن در هر دو فرقه از لباس بلند و ساده غیر دوخته استفاده می‌کنند. گاندی رهبر انقلاب هندوستان تحت تأثیر این آئین لباسهای دوخته ایام جوانی را کنار نهاد و تنها از مقداری پارچه سفید استفاده می‌کرد.

    آیین جین تنها آیینی است که در آن از راهبه تا مردم عادی همه باید گیاه‌خوار باشند و از خوردن جانداران پرهیز کنند. حتی برخی از آنان از خوردن سیب‌زمینی و بسیاری از گیاهان زمینی خودداری می‌کنند، چراکه باور دارند، برای تهیه این خوراکی‌ها نیاز به کندن گیاه از ریشه است که منجر به مرگ گیاه می‌شود.

    متون مقدّس
    50px-Question_book-new.svg.png

    این بخش به هیچ منبع و مرجعی استناد نمی‌کند. لطفاً با افزودن یادکرد به منابع قابل اعتماد برطبق اصول تأییدپذیری و شیوه‌نامهٔ ارجاع به منابع، به بهبود این بخش کمک کنید. مطالب بدون منبع ممکن است به چالش کشیده و حذف شوند.
    فرقه دیگمبره: کتاب مقدّس این فرقه پوروه‌ها (متون کهن) که تعداد آن‌ها چهارده تا بوده‌است، ولی دیگر این کتاب وجود خارجی ندارد و از بین رفته‌است و متفکّران این فرقه هیچ متن دیگری را تأیید نمی‌کنند.

    فرقه شوتامبره: اعلام می‌کند هرچند امروزه پوروه‌ها از بین رفته‌اند ولی متون دیگری نیز دارند

    1. سیدانته‌ها (ذخایر)
    2. آگمه‌ها (فرایض)
    این متن‌ها درمجموع چهل و پنج کتاب می‌باشند، و به شش گروه تقسیم می‌شوند:

    • آنگه‌ها (شاخه‌ها)
    • اوپنگه‌ها (شاخه‌های فرعی)
    • پرکیرنکه‌ها (گوناگون)
    • چده سوتره‌ها (متون انضباطی)
    • چولیکاسوتره‌ها (متون ضمیمه‌ای)
    • مو له سوتره‌ها (متون اساسی)
    زبان اصلی متون جاینی {اَردمگدی} یکی از مشتقات زبان پراکریت است.

    پیروان
    هم اکنون حدود ۲ میلیون پیرو آیین جین در هندوستان وجود دارد و در پاکستان نیز در حدود سیصد هزار نفر، و جمعیّت جهانی جاینها در حدود چهار میلیون نفر برآورد شده‌است؛ که لباس کامل به تن می‌کنند و به جای گدایی سرگرم تجارت هستند و وضع اقتصادی خوبی دارند. آنان آیین خود را نوسازی کرده‌اند و تنها قدیسان و اندکی از ایشان در زندگی به روش‌های عجیب باستان روی می‌آورند.
     
    بالا