همه چیز درباره دین یهود

[Zahra_rad]

نام خاص خدا در دین یهود یهوه یعنى باشنده (موجود) است. این نام بسیار احترام دارد و بر زبان آوردن آن حتى از طریق قرائت تورات حرام است. بر اثر این تحریم، کسى تلفظ حقیقى آن را نمى داند و گاهى در کتابهاى علمى مغرب زمین، از باب احتیاط آن را بدون حرکت (YHWH) ثبت مى کنند. اما گروهى از محققان برآنند که تلفظ حقیقى آن یهوه است. هنگامى که معبد سلیمان بر پا بود، بالاترین مقام مذهبى یهود حق داشت سالى یک بار در روز عاشوراى تقویم یهودى (دهم ماه تشرى، در اوایل پاییز)، در قدس الاقداس آن معبد، نام یهوه را بر زبان آورد و دعا کند. هنگام تلاوت تورات نام مزبور به ادوناى به معناى آقاى من تبدیل مى شود و حرکات همین کلمه را روى آن مى گذارند؛ از این رو، گاهى آن را یهوه ضبط کرده اند. یکى دیگر از نامهاى خدا اهیه اشر اهیه است به معناى هستم آنچه هستم. این نام در سفر خروج ۳: ۱۴ و در برخى ادعیه اسلامى (مانند دعاى شب عرفه ) آمده است و بر اثر نسخه بردارى افراد کم اطلاع، به آهیا شراهیا تبدیل گردیده است.
عبادات یهودیان
عبادات یهود در قربانى خلاصه مى شود. یهودیان ادعیه اى نیز دارند که در کنیسه مى خوانند. نماز یهودیان فصلى از زبور داود است که روزى سه بار مى خوانند. یهودیان روزه مى گیرند که در ایام مختلف سال یهودى برگزار مى شود:
۱- روزه کیپور؛ ایام نهم و دهم ما تشرین، نخستین ماه یهودى از سال یهودى، به مدت ۲۵ ساعت روزه مى گیرند. در سفر لاویان باب ۲۳ آمده است: جان هاى خود را ذیل سازید، از شام تا شام سبت و اشباط.
۲- روزه فوریم یا پوریم که به شکرانه نجات از قتل عام گرفته مى شود.
۳- روزه کدلیا، روز سوم ماه تشرین است. این روزى است که کدلیا حاکم بیت المقدس، معبد سلیمان را با ۸۲ تن از یهودیان در آتش سوخت.

 

[Zahra_rad]

۴- روزه عقیبیا در روز پنجم ماه تشرین. و این روز، به پاس گرامى داشت خاطره خاخام عقیبیا است که او را مجبور به پرستش بت نمودند و او زیر بار نرفت و آنقدر مقاومت کرد تا از گرسنگى درگذشت. این حادثه در سال ۱۵۳ میلادى اتفاق افتاده است.
۵- روزه عذاب؛ در زمان داود پیامبر، خداوند بر بنى اسرائیل غضب نموده، ایشان را به مرگ و قحطى تهدید نمود. یهودیان، از ترس، آن روز را روزه مى گیرند.
۶- روزه صدقیا؛ روز ششم از ماه حسوان، پس از آن که بخت النصر اورشلیم را تسخیر کرد، فرزندان صدقیا را در برابر چشمان او بکشت و او صبر و تحمل نمود. یهودیان به پاس این مقاومت و ابراز همدردى با صدقیا پادشاه یهود، روزه مى گیرند.
۷- روزه یهویاقیم؛ در بیستم ماه کیلو، ارمیاى نبى پیشگوئى اسارت یهود و ویرانى بیت المقدس را کرد و توسط یهویاقیم پادشاه یهود به زندان افتاد.
۸- روزه تلما؛ تلما پادشاه روم، یهود را وادار کرد که به زور تورات را به یونانى ترجمه کنند. این روز را که هشتم ماه طبیثت بود، روزه مى گیرند.
۹- روزه فتنه؛ در دوازدهم ماه شفط، اولاد بنیامین مانند قوم لوط به فسق و فجور اقدام کردند.
۱۰- روزه محاصره اورشلیم توسط بخت النصر، که درد هم ماه طبیثت است.

 

[Zahra_rad]

قربانیهاى یهود
۱- قربانى بى کوریم؛ یعنى نخستین فرزند ذکور، اولین مولود از اغنام و احشام، اولین محصول، اولین میوه و.. . که باید قربانى بدهند. به این صورت که نخستین ها را از هر چیز باید به روحانى بدهند و او آن ها را با تشریفات ویژه اى مى سوزاند. ولى فرزند اول خود را به او داده و از او مى خرند. در این باره در تورات سفارش بسیار شده است. این مراسم یادآور آن است که در مصر فرعون به کشتار کودکان بنى اسرائیل پرداخت.
۲- قربانى دائمى؛ این قربانى در اغلب اعیاد مرسوم است. قربانى باید که گوسفند و گاو و بز و قوچ سالمى باشد. قربانى را در مذبح مقدس (قدس الا قدس ) براى رضایت یهوه قربانى مى کنند. این قربانى عکس العملى است در برابر بت پرستى و گاو پرستى مصریان و.. .
۳- قربانى کیپور؛ کفاره. هر گاه کسى گناهى مرتکب شود، باید قربانى بدهد. این قربانى در معبد و طى مراسم ویژه اى انجام مى شود.
تقویت احساس نژاد پرستی و ملی گرایی نیز از ویژگی های قوم یهود است.
مرحوم علامه طباطبایی ذیل تفسیر آیات ۴۹ تا ۵۴ سوره بقره اشاره میکند که:بنی اسرائیل جامعه ای بودند که قومیّت در آنها شدید بود، چون یک تن بودند . در نتیجه ، اگه عملی از بعضی سر میزد همه بدان راضی می شدند.
لیون سیمون محقّق برجسته ی یهودی نیز معتقد است: آیین یهود بر خلاف مسیحیّت به هیچ وجه رستگاری روح فرد را بشارت نمیدهد ، همه ی ایده ها و مفاهیم یهودیّت با هستی قوم یهود ، گره خورده است.
یکی دیگر از چهره های تاریخی صهیونیسم می گوید: هر یهودی ، خواه ناخواه ، به شدّت با کلّ ملّت یهود متّحد است و دین یهود بیش از هر چیز ، وطن پرستی یهود است .
از منظر یهودیان ، قوم گرایی افراطی و ملّی گرایی به مثابه ی دین آسمانی تلّقی شده است . درست بر خلاف قرآن که می فرماید:
در حقیقت ارجمندترین شما نزد خدا پرهیزگارترین شماست.

 

[Zahra_rad]

نمادهای یهودیت

ستاره داوود، مهر سلیمان، نگین سلیمان یا خاتم سلیمان شکلی مرکب از دو مثلث متساوی الاضلاع یکی رو به بالا و دیگری رو به پایین که روی هم قرار گرفته، تشکیل شده است. این تعریفی است که دنیا از ستاره داود میشناسد. این نشان در ادیان و عقاید مختلف، به خصوص یهودیت امروزی کاربرد دارد.
ستاره داوود در یهودیت:
ستاره داوود (به عبری מָגֵן דָּוִד یا מגן דוד - ترجمه واژه به واژه: سپر داوود) نشان یهودیت، به خصوص در بین یهودیان اشکنازی است. این علامت را می توان بر روی پرچم کنونی کشور اسرائیل مشاهده کرد. برخی از یهودیان اعتقاد دارند که ستاره داوود نشانه آمیـ*ـزش نهایت و بی نهایت، جهان دیدنی و جهان نادیدنی است.
بر طبق نظر برخی علمای تورات ستاره شش گوشه دارد که نشان از شش روز هفته دارد. مرکز ستاره را نماد روز هفتم می دانند که روز استراحت است. این معنا به نوعی همان جامعیت و تقدس عدد هفت است. اما برخی دیگر بر این باور هستند که این نشان داوود پیغمبر نیست، بلکه نشانه داوود الروی فرزند سلیمان بن دوجی، که با ادعای مسیح بودن در مقابل سلجوقیان شورش کرد. سپس پس از مرگ وی نشانه پرچم او در بین یهودیان اشکنازی مشهور گردید.
برخی از گروههای سنتی یهودی بجای این نشان که آن را بدعت می خوانند، از نشان سنتی یهود، منوره، استفاده می کنند.
در قرآن کریم درباره حضرت سلیمان آمده: «و من الشیاطین من یغوصون له و یعملون عملا دون ذالک و کنا لهم حفظین» ترجمه: و عده اى از شیاطین براى او غواصى مى کردند و غیر از آن نیز کارهایى انجام مى دادند، و ما مراقب اوضاع آنها بودیم تا از فرمان سلیمان تمرد نکنند (انبیاء، ۸۲).
آنچه در آیه فوق به عنوان شیاطین آمده، در آیات سوره سبا به عنوان جن مطرح شده است (آیه ۱۲ و ۱۳ سبا) و روشن است که این دو با هم منافات ندارد، زیرا مى دانیم شیاطین نیز از تیره جن مى باشند. به هر حال جن نوعى از مخلوقات داراى عقل و شعور و استعداد و تکلیف است، که از نظر ما انسانها ناپیدا است و به همین جهت جن نامیده مى شود و بطورى که از آیات سوره جن استفاده مى شود آنها نیز مانند انسانها داراى دو گروهند مؤمنان صالح، و کافران سرکش، و ما هیچگونه دلیلى بر نفى چنین موجوداتى نداریم، و چون مخبر صادق (قرآن) از آن خبر داده مى پذیریم.
از آیات سوره ص و سبا و همچنین آیه مورد بحث به خوبى استفاده مى شود که این گروه از جن که مسخر سلیمان بودند افرادى باهوش، فعال، هنرمند و صنعتگر با مهارتهاى مختلف بودند.
و جمله «یعملون عملا دون ذلک»؛ کارهایى جز این براى او انجام دادند، اجمالى است از آنچه مشروحش در سوره سبا آمده است: «یعملون له ما یشاء من محاریب و تماثیل و جفان کالجواب و قدور راسیات» که نشان مى دهد محرابها و معابد بسیار عالى و زیبا و وسائل زندگى مختلف از جمله دیگها و سینى هاى بسیار بزرگ و مانند آن براى او مى ساختند.

 

[Zahra_rad]

از پاره اى دیگر از آیات مربوط به سلیمان استفاده مى شود که گروهى از شیاطین سرکش نیز وجود داشتند که او آنها را در بند کرده بود، «و آخرین مقرنین فی الأصفاد» (ص- ۳۸) و شاید جمله «و کنا لهم حافظین» نیز اشاره به این باشد که ما آن گروه خدمتگزار سلیمان را از تمرد و سرکشى بازمى داشتیم.
بنا به برخی روایات حضرت سلیمان نیز با این ستاره جنیان را به تسخیر خویش در آورده بود.
تاریخچه ستاره داوود در یهودیت:
در مورد زمان پیدایش آن اختلاف نظر وجود دارد، ستاره داوود را برخی سپر حضرت داوود می دانند ولی برخی دیگر شکل گیری این ستاره را از قرن ۶ - ۷ میلادی میدانند که بر اساس عرفان یهود دارای ارزش های متفاوتی است.
اولین بار که این نشان در تاریخ یهود ثبت شده در قرن ۱۲ میلادی توسط یهودا حدسی بوده است. یهودی ها در اکثر طول تاریخ شان، قومی سرگردان بوده اند که بدون داشتن حکومتی خاص، تنها حامی خود را خداوند می دانسته اند. ستاره داود را بسیاری از علمای یهودی، نمادی شش گوشه دانسته اند که نشان دهنده حاکمیت خداوند بر کهکشان و حمایت وی از یهودی ها از هر شش جهت است (شمال، جنوب، شرق، غرب، بالا و پایین).
با همین استدلال، آنچیزی که ما آن را ستاره داود می نامیم، در زبان عبری Magen David یا سپر داوود خوانده می شود و گفته می شود که داوود در جنگ ها این ستاره شش گوش را به نشانه تحت حمایت قادر متعال بودن خود، بر سپرش نقش می کرده است. تئوری دیگر این است که در طول شورش های (Kochba) در قرن اول روشی جدید برای ساخت سپرها کشف شده بود که طی آن با استفاده از دو مثلث به هم پیچیده در پشت سپر، قدرت دفاعی آن را تقویت می کردند. در متون کابالا (مجموعه آموزه های یهود) دو مثلث به دوگانگی درونی انسان تعبیر شده است: خیر در برابر شر، روح در برابر جسم و غیره.

 

[Zahra_rad]

ستاره داوود:
ستاره ۶ گوش متشکل از دو مثلث و در اصل دو هرم می باشد. یکی با راس رو به بالا (سمبل قدرت مصریان) و دیگری هرم واژگون است که با قدرت الهی، ظالمان سرنگون می گردند. در مورد زمان پیدایش آن اختلاف نظر وجود دارد، ستاره داوود را برخی سپر حضرت داوود می دانند ولی برخی دیگر شکل گیری این ستاره را از قرن ۶ - ۷ میلادی میدانند که بر اساس عرفان یهود دارای ارزش های متفاوتی است. ستاره داوود در دیگر ادیان به هنگام شرح این ستاره شش گوشه باید در نظر گرفت که همین نماد با عناوین دیگر در تاریخ بشر بارها و بارها دیده شده است و حتی در دوران پیش از تاریخ نیز ردپاهایی از آن به چشم می خورد.
به جز یهودیت، این نشان در ادیان و عقاید بسیاری مانند مسیحیت، زرتشتی، هندو، بودایی، اسلام کاربرد داشته است. امروزه در برخی عقاید و گروههای سری مانند اشراقیون و فراماسونها از این نشان استفاده می شود. برخی اعتقاد دارند این نگین به سلیمان نیرویی جادویی برای تسلط بر جنیان می بخشید.

گمان می رود که این نشان برای اولین بار توسط ادیان شرقی و بخصوص در دین هندو استفاده شده باشد. در این دین، این ستاره نشان تعادل فکر و توازن بین خدا و انسان است. این نشانه مانند سایر نشانه های ادیان ریشه اجتماعی دارد نه دینی. ستاره شش گوشه نشانه چاکرای قلب است، به عنوان نماد مقدس اتحاد زن و مرد استفاده شده، در یونان نشانه ازدواج مقدس (Hieros Gamous) بوده و در هند به عنوان نماد رقـ*ـص کیهانی شیوا و شاکتی به کار رفته است. اما آن چیزی که اینجا مورد نظر ما است، به طور خاص مفهوم ستاره داود یهودی ها است و نه ستاره های شش گوشه مشابه. معروف است که سلیمان نبی (ع) اولین بار از آن به عنوان مهر استفاده نمود. بنابراین این علامت مهر یک پیامبر و در نتیجه نشانی الهی است. ستاره داود همان نماد مهر سلیمان میباشد. ستاره شش پر پویایی که به مهر سلیمان معروف است جنبه های مکمل مختلفی را نمادین میسازد. مثلث سر بالا نماد آتش و در عین حال انسانی که در جهت فعال و در جهت زمین منفعل است. مثلث سر پایین با آب یا انسانی که در جهت کائنات منفعل و در جهت زمین فعال است همخوانی دارد. مثلث سر بالا که خطی از میانش میگذرد نماد هوا، مثلث مخلف آن نماد زمین است. این مثلث ها روی هم رفته مهر سلیمان را تشکیل میدهد که نماد امتزاج همه عناصر و اتحاد ضدین یا متحد شدن مکمل هاست.

 

[Zahra_rad]

ستاره داود نمادی ایرانی:
ما میدانیم که این نماد کاملا ایرانی است و متعلق به ایران باستان میباشد. دقیقا مانند چلیپا که همان صلیب شکسته معروف میباشد. تاریخچه شکل گیری ستاره داود در فارسی و انگلیسی در قرن دوازده میلادی در استان آذربایجان (غربی) خانواده های یهودی به شکل پراکنده زندگی می کردند. یکی از این خانواده ها کودکی داشت که نامش مناخیم بود. پدر مناخیم خاخامی به نام سلیمان بود و از این رو وی به مناخیم بن سلیمان معروف شد. احتمال قوی این است که محل سکونت وی شهر کنونی سلماس بوده است. در هر صورت او و در رشته های مرتبط به اعتقادات یهودیان از جمله تورات – تلمود – تصوف و جادو آگاه گردید. (تصوف یهود همان جیزی است که اکنون به کابالا معروف می باشد و بد نیست بدانید که کلآ یهودیان بنیانگذار و مربیان جادوگری در طی تاریخ بوده اند که فعلآ به بحث ما مربوط نمی شود). او تقریبآ سی سال داشت که به فکر ایجاد کشوری برای یهودیان و علامت مستقلی به عنوان پرچم آنان افتاد. وی آگاه در علوم زمان خود بود و با دانشی که از فرهنگ یونان داشت مثلث را به عنوان سمبل قوم یهود انتخاب کرد.
در یونان باستان مثلث کاملترین شکل ریاضی شمرده می شد و هنگامی که رو به اسمان قرار داشت معنی عرفانی و صوفیانه معنویات و بهشت را خاطر نشان می ساخت و هنگامی که رو به زمین قرار می گرفت به معنای برکات خداوند و یا طبیعت در روی زمین بود. او این دو مثلث را ترکیب کرد و در آن هنگام به فکر تغییر نام خود افتاد و خود را دیوید آلروی (یا داود الروحی) نامید و به قوم یهود پیشنهاد کرد این علامت را بر روی سپر خود نقش کنند این پیشنهاد مورد قبول واقع شد.از آن تاریخ این علامت یا ستاره شش پر به نام ستاره داود معروف شد.

 

[Zahra_rad]

همانطور که قبلآ خاطر نشان کردیم در اعتقادات یهودیان فلش رو به بالا کنایه از برگزیده بودن قوم یهود دارد و فلش رو به پایین به معنای آن است که نعمت های روی زمین خاص این قوم است. این ستاره ربطی به حضرت داود پیامبر ندارد. و امروزه این ستاره نماد ظلم و ستم و تباهی مشتی صهیونیست شده است که هر بیدادی را در دنیا انجام می دهند و زور هیچ کس هم گویا به انان نمی رسد. ستاره داوود؛ افسانه دروغ صهیونیستی مورخان، هنرمندان و باستان شناسان بر این امر تأکید دارند که ستاره داوود یک افسانه دروغ صهیونیستی است و در اصل یک شکل مورد استفاده عربی بوده است که توسط یهودیان به سرقت رفته است. همه حقایق تاریخی موید این امر است که اسراییل، دولتی بدون اصل و تاریخ و یک نبات شیطانی است که توسط استعمار در قلب امت اسلامی کاشته شده است و هیچ باکی از واژگونی حقایق و خلق افسانه ها و خرافات در مورد ریشه و تاریخش نداردو این مسیر، تمدن و فرهنگ دیگر امت ها را به خودش نسبت می دهد، حتی مدعی شده است که تمدن قدیم مصری دارای اصل یهودی است و آنان که اهرم را بنا نهادند، عبرانیون بوده اند. اشکال هندسی در معماری اسلامی قبل از تشکیل دولت یهوددر همین زمینه، این کیان یکی از عناصر هنر اسلامی را که بر اشکال هندسی متکی است، به عنوان یکی از سمبل هایش برگزیده و مشکل مهمتر این است که ما از سمبل هایمان دست کشیده ایم و نسبت به استفاده از آنها حساسیت داریم و نگرانی از این است که روزی بیاید که ما از تمامی تاریخمان به حجت این که یهودیان در مورد آنها اسطوره و افسانه می سازند، دست بکشیم .

 

[Zahra_rad]

در زمینه ستاره شش گوشه که اسراییلی ها آن را به عنوان ستاره داوود و سمبل خویش برگزیده اند دکتر محمد ابوغدیر استاد و رییس بخش زبان عربی در دانشکده علوم انسانی الازهر تأکید دارد این ستاره شش گوش دارای اصلی عربی است و یا بوسین ها که جزیی از کنعانی های عرب بودند و شهر قدس را ایجاد کردند و دولتی تشکیل دادند، این ستاره را به عنوان شعار و سمبل خود انتخاب کردند. وی می افزاید بعد از خروج یهود از مصر، آنها به طرف کنعان رفتند، ولی داخل آن نشدند و به صورت مجموعه هایی از قبایل و عشایر در اطراف منطقه پخش شدند و با کنعانیان از در حیله و نیرنگ و از راه تجارت و خویشاوندی وارد شدند تا توانستند بر شهر کنعان و این رمز و نشانه دست پیدا کنند و از آن تاریخ این ستاره به عنوان اسطوره ای در تفکر یهود در آمد و به انگشتر سلیمان ارتباط داده شد و در تمامی جوامع یهودی در سراسرجهان منتشر شد و به هنرها و فنون مختلف وارد شد و در تفکر صهیونیستی این دلالت حاصل شد که این ستاره جزیی از تاریخ و اسطوره یهود است، چرا که اسراییل دولتی است که بر اساس اساطیر زندگی می کند و تمامی تلاش خود را در این زمینه یعنی ارتباط مردم و ملت با مجموعه ای ازافسانه ها به کار می گیرد. دکتر صلاح بهنسی استاد باستان شناسی اسلامی در دانشگاه های قاهره و یمن در این مورد می گوید: ستاره چه پنج ضلعی، چه شش و چه هشت ضلعی یکی از شکل هایی است که هنرمند به منظور دوری از به تصویر کشیدن موجودات زنده، از آن بهره می برد و لذا ما استفاده فراوانی از این نوع اشکال هندسی و نباتی را در معماری به ویژه در مساجد وساختمان های اسلامی شاهد هستیم و دولت صهیونیستی یک دولت تازه تأسیس است و تاریخ یا تمدنی ندارد که هنر یا معارفی از آن ناشی شود.
وی می افزاید: هنر اسلامی دارای خصایص معینی است که از جمله اهم آنهابی علاقگی به خالی بودن صحنه و سعی در پر کردن جاهای خالی هنر بانقاشی است و از اشکال پرکردن این جاهای خالی، ستاره است که به هنرمنداین امکان را می دهد، البته در این زمینه از اشکال دیگر هم استفاده می شود وبستگی به ذوق صاحب هنر دارد و ستاره هیچ ربطی به شرایط سیـاس*ـی خاص ندارد. دکتر انور ابراهیم رییس اداره مرکزی توافقات و برنامه های فرهنگی وزارت فرهنگ مصر در این زمینه می گوید: ستاره ششی ضلعی مثل هر شکل هندسی دیگر است که هنرمندان مسلمان از آن بهره می جستند و از قدیم دربرخی فرهنگ ها مثل فرهنگ فارسی ستاره «شعرای یمانی» وجود داشت که یک ستاره درخشان در آسمان صاف است و این امر به ما منقل شد و هنرمندان در اشکال مختلف و در کشورهای مختلف به خصوص در مغرب از آن استفاده می کردند. وی می گوید: دراذهان مردم تداعی هایی در موردارتباط اشکال هندسی با امور سیـاس*ـی وجود دارد و مردم در مقابل برخی سمبل ها خیلی سریع حساسیت نشان می دهند، مثل ستاره که رمز یهود شده یا هرم که رمز و سمبل جمعیت های ماسونی شده است، ولی این دلیل نمی شود ما هرم را حذف کنیم، چون ماسونی ها از آن استفاده می کنند و بااین که در برخی مقادیر فرعونی قدیم ما چیزهایی شبیه صلیب شکسته مشاهده می کنیم، ولی آن هیچ ربطی با برداشت های غرب از صلیب شکست ندارد.

 

[Zahra_rad]

دکتر احمد الزیات استاد آثار باستانی اسلامی در دانشکده ادبیات طنطامی گوید: یک هنرمند مسلمان اشکال مختلف هندسی را چه به صورت دو مثلث متقاطع یا ستاره شش ضلعی و یا شکلی که به عنوان قوس پنج سرمعروف است و در عصر فاطمی ها از آن استفاده می شد، در کارهایش مورداستفاده قرار می دهد که جزیی از آن چیزی است که به نام نقاشی بشقاب ستاره ای معروف است و شکل دایره ای است که درون آن دانه هایی به شکل بادام وجود دارد و در داخل آن شکلی شبیه ستاره چند ضلعی که بر حسب اندازه و اضلاع، تعداد اضلاع این ستاره از پنج تا نه تفاوت می کرد و لذا این گونه طرح های مهندسی اسلامی است که در معماری ها و آثار باقی مانده ازآن زمان مثل محراب چوبی سیده رقیه در موزه اسلامی قاهره وجود دارد. وی افزود: حتی تا الان نیز بسیاری از طرح هایی که در معماری ما استفاده می شود ستاره است که در اصل از دو مربع متقاطع است که یک ستاره هشت ضلعی را تشکیل می دهد و یا دو مثلث متقاطع که شکل یک ستاره شش ضلعی را ایجاد می کند که اگر کوچک شود شکل پولک ماهی را پیدا می کند و این امر از سال های متمادی پیش در هنر اسلامی به کار می رفته و ما ترسی نداریم که چون در پرچم اسراییل وجود دارد، آن را به کار نگیریم.