- عضویت
- 2016/07/11
- ارسالی ها
- 4,853
- امتیاز واکنش
- 14,480
- امتیاز
- 791
یکشنبه ای در هیپو ( آگوستین قدیس / اسقف شهر بندری هیپو ( شمال غربی الجزایر کنوني ) )
توسط موعظات آگوستین می توان آفریقای شمالی را در قرن چهارم تجسم نمود : زندگی اهالی آنجا ما را به یاد زندگی امروزه در جنوب ایتالیا می اندازد . آگوستین برای شنوندگان خود و نیز برای ما بندری را در حاشیه ی مدیترانه توصیف می کند که در واقع اختلاف طبقات اجتماعی در آن بسیار مشهود است و به عنوان نمونه ویلاهای مجلل و نیز حلبی آبادها را در خود جای داده است . اهالی هیپو به خوردن ماهی خیلی علاقه مند بودند و به نظر ایشان ماهی مظهر باروری و سعادت بود . ضرب المثلی آفریقایی نیز بر اساس همین طرز تفکر ساخته شده که ترجمه تحت اللفظی آن این است « ماهی در چشمست » . در اینجا نیز مانند انطاکيه می بایست در مورد قمار و شرکت در نمایش ها به مسیحیان هشدار داده می شد .
مسیحیان هیپو در یکشنبه چه می کردند ؟
« صبح بر شهر و بندر طلوع می کند . هیپو از خواب برمیخیزد و خمیازه ای می کشد . انعکاس صدای نخستین گام ها بر روی سنگفرش خیابان به گوش می رسد ، اینان بردگان اند که به تعجیل در کوچه ها راه می روند ... فقط دکان های بت پرستان باز هستند . صفوف مسیحیان کوچه های باریک را طی می کنند تا به کلیسا بروند . امروز روز جشن گداهاست .
آنها بر سر راه و زیر طاقنماهاي خیابان هایی که به کلیسا منتهی می شود می ایستند . یکشنبه برای این افراد به معنای دو تا لقمه به جای یکی است ، یکشنبه برای گداها یعنی رفاه ، مخصوصا اگر اسقف را در راه ملاقات کنند . او به ایشان وعده داده است تا به نفع آنها حرف بزند و گداها می دانند که می شود روی او حساب کرد . افراد مهمتر کمی دیرتر از راه می رسند . گاهی شخصی متشخص در میان آنها پیدا می شود که به خاطر او راه را باز می کنند .
درهای برنجين کاملا گشوده هستند و پرده بالا رفته است . این پرده کلیسا را از گرما ، گرد و غبار ، باران و سر و صدا محافظت می کند . سنگ های مرمر پرتو نارنجی رنگی را منعکس می کنند . پیه سوزها محوطه ی اطراف محراب کلیسا را - که هنوز آثاری از آن در هیپو باقی است - روشن می کنند .
ایمان داران صحن کلیسا را که با دو ردیف ستون به سه قسمت تقسیم شده پر کرده اند . در سمت چپ زنان و در سمت راست مردان نشسته اند ، درست مثل امروز ... تنها ، کسانی که خود را وقف کلیسا نموده اند جایگاهی نزدیک فضاي محراب مرمرين دارند . کشیشان و شماسان دور تا دور اسقف قرار می گیرند .
کلیسا قبل از هر چیز محل گردهمایی عمومی است . محل ملاقات و سالن انتظار ، مسیحیان روزهای یکشنبه حال و هوای بیرون کلیسا را می آورند ، حال و هوایی که در هر جامعه ی مدیترانه ای دیگر نیز حاکم است ، پر سر و صدا و متلاطم که سکوت را تحمل نمی کنند . رعایت سکوت برای این جمع یعنی آهسته صحبت کردن تا حدی که فقط مزاحم شخص بغـ*ـل دستی باشد .
در هیپو نیز درست مانند میلان صدای زمزمه حتی هنگامی که مراسم عبادتي شروع می شود وجود دارد . از زمان کنستانتين به بعد ، روز یکشنبه روز تعطیل اعلام شده است . در هيپو روز یکشنبه ها محکمه ها تعطیل است و کسبه کار نمی کنند ، تعقیب و محاکمه ممنوع است ، فقط کشاورزان اطراف شهر اجازه کار کردن در مزارع را دارند » .
آبشخور :
توسعه ی کلیسا ( مسیحیان قرن چهارم ) ، نشر ایران کاتولیک ، رویه ۹ و ۱۰ .