داستان ☕ اینطوری قصه بگو! ☕

[DENIRA]

به نام خداوند مهربان

این تاپیک رو برای این زدم تا کاربران عزیزی که می خوان شروع کنن به نوشتن داستان برای کوچولوهای انجمن، مطالعه کنن تا فرق داستان نویسی برای کودکان و رمان نویسی رو بدونند.
تموم بندهای این پست رو خودم نوشتم و چند روز دربارشون تحقیق کردم.

فرق داستان برای کودکان با رمان

خودتون رو بذارید جای یه بچه دو ساله. شخصی میاد و برای شما کتاب رمان با نثری ادبی(!) می خونه و شما مات بهش نگاه می کنید. اونجاست که دلتون می خواد بگید
داداچ داری اشتباه می خونی !:aiwan_light_blum:qqqqq
خوب صد در صد یه بچه دو ساله هیچی از حرف های شما نمی فهمه. یعنی اگه بفهمه یه نابغه به حساب میاد

توی داستان برای بجه ها شما اجازه ندارید که از کلمه های سخت استفاده کنید، مثلا:
- نگاهی در آینه به چشم های خویش انداختم.

البته این یه مثال خیلی ساده بود. مطمئن باشید کودکی که داره به داستان گوش می کنه این سوال توی ذهنش به وجود میاد که "خویش" چیه!
شما باید توی نوشته هاتون از کلمه های راحت استفاده کنید. پس اولین قانون اینه

استفاده از کلمه های سخت در نوشته ممنوع!

​

توی رمان، شما می تونید از پایان باز و یا پایان تلخ استفاده کنید. اما در داستان های کودکانه بهتره که از این شیوه استفاده نکنید. چرا؟!

خوب بذارید براتون توضیح بدم. شما شب میاید برای کودک عزیز تون یه داستان می خونید تا بخوابه. داستانی که شما انتخاب کردید بی نهایت تلخ اما شیرین و جذابه! البته بیشتر داستان ها با شروعی تلخ آغاز می شن مثل داستان سیندرلا و سفید برفی و...
آخر داستان یهو زرتی شخصیت اول و محبوب داستان می میره.

اون وقت شما به جای اینکه بچه رو بخوابونید، مجبور هستید تا کاری کنید که گریش قطع بشه.
پس قانون دوم مون هم اینه

پایان تلخ ممنوع !

​

خوب برای اینکه داستان روی بچه ها تاثیر مثبت بذاره، بهتره پایان و روند رمان مثبت باشه! مثلا
- داستان درباره یه دختر روستاییه که خیلی دروغ می گـه و....آخرش هم دختره یاد می گیره که دیگه دروغ نگه!
بهم نخندید همین به ذهنم رسید

خوب نویسنده عزیز. باید فهمیده باشی که قانون سوم مون هم اینه که

پایانی رو انتخاب کنید که تاثیر مثبت داشته باشه

​

از آرایه های ادبی و سخت استفاده نکنید. اون بچه بیچاره چه گناهی کرده که بیاید داستانی رو براش بخونید که توش پره از آرایه های ادبی، مطمئن باشید که بچه از شدت خستگی ناشی از جدال شکست ناپذیر مغزش برای فهم کلمه ها به خواب می ره تا داستان شما!
پس قانون چهارم اینه

آرایه ادبی و اضافه گویی ممنوع!

​

خوب اینم از راهنمایی های بنده. باز اگه چیزی به ذهنم رسید میام و توی پست های بعدی ارائه می دم.