گل و گیاه ☘☘☘ معرفی گیاهان آپارتمانی ☘☘☘

[Behtina]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]در هر بخش از معرفی گیاهان آپارتمانی دکوبوم می خواهیم گیاهان آپارتمانی به همراه شیوه ها و فضای نگهداری مناسب آن را مورد بررسی قرار دهیم که در این بخش به معرفی گیاه آکالیفا می پردازیم.[/BCOLOR]​

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]آکالیفا برگ مسی[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]نام علمی: Acalypha wilkesiana [/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]نام انگلیسی: Copperleaf, Jacob’s Coat, Fire-Dragon[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]آکالیفا برگ مسی[/BCOLOR]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]این گیاه در زادگاه خود، درختچه ای چند ساله وهمیشه سبز است که می تواند تا ۳ متر ارتفاع رشد کند و همین اندازه هم گستردگی دارد. در مناطق عاری از سرما این گیاه، گیاهی باغی است ولی در مناطق سردتر گیاه را در گلدان می کارند و در فصل سرد به جایی گرمتر انتقال می دهند و یا کلا به عنوان گیاه آپارتمانی نگهداری می کنند.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]تمایل رشد ساقه های گیاه به مرکز گیاه است و درختچه ای گسترده و متراکم پدید می آورد.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]شاخصه این گیاه چند رنگی برگ ها است. رنگ برگ ها در ارقام مختلف گیاه متفاوت است و در آن ها آمیخته ای از رنگ های مسی، سبز، صورتی، زرد، نارنجی و کرم را می توان دید.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]شکل برگ ها غالبا گرد یا بیضی است و لبه برگ ها دندانه دار است و در بعضی از ارقام سطح برگ ها تخت و در بعضی موج دار است.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]گل ها جنبه زینتی ندارد و در شاخ و برگ گیاه گم می شود.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]برای زیباتر شدن گیاه آن را هرس می کنند تا به جای یک ساقه اصلی چندین ساقه داشته باشد و به شکل بوته ای در آید.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]از ارقام معروف این گیاه که تصاویرشان با ذکر نام در گالری آمده است، می توان به رقم مارگیناتا(Marginata) اشاره کرد که برگ های آن به رنگ مسی و سبز است و حاشیه برگ ها صورتی است یا رقم ماکروفیلا(Macrophylla) که برگ های بزرگی دارد و برگ هایش الوان و به رنگ های برنز، کرم، زرد و قرمز است و یا رقم موزاییکا (Musaica) است که لکه های قرمز و نارنجی دارد و در آخر رقم گادزفیانا(Godseffiana) که برگ های باریک و افتاده با لبه های کرم دارد.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]نیازمندی های محیطی[/BCOLOR]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]خاک[/BCOLOR]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]به خاکی با بافت سبک تا متوسط و زهکش خیلی خوب نیاز دارد. مخلوط خاک برگ + پیت ماس + ماسه ترکیب خاکی مناسب برای آن است.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]آبیاری[/BCOLOR]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]گیاهانی که در فضای باز و نور بیشتر قرار داشته باشند به آبیاری بیشتری احتیاج دارند و خاک گلدان آن ها باید همیشه مرطوب باشد. گیاهانی که در آپارتمان نگهداری می شوند به آبیاری کمتری احتیاج دارند و در فواصل آبیاری بهتر است که سطح خاک کمی خشک شده باشد.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]نور[/BCOLOR]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]در صورت نگهداری این گیاه در آپارتمان، آن را در مکانی با نور زیاد قرار دهید. هر چند در نوری متوسط هم گیاه رشد می کند ولی رنگ برگ ها در نور زیاد خوشرنگ تر می شود. اگر گیاه را در فضای باز نگهداری می کنید، گلدان را در مکانی نیم سایه که از نور آفتاب بعد از ظهر بدور باشد قرار دهید.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]دما[/BCOLOR]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]برای صدمه نخوردن به شاخ و برگ گیاه که وجه زیبایی گیاه است، دمای محل نگهداری این گیاه از ۱۳ درجه کمتر نشود. هر چند این گیاه در دمای کمتر هم زنده می ماند. رطوبت و غبار پاشی به بالندگی گیاه کمک می کند مخصوصا در آپارتمان که غبارپاشی روزانه نیاز دارند.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]تکثیر[/BCOLOR]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]در هر زمانی می توان از نوک ساقه های گیاه به طول ۱۰-۷ سانتیمتر قلمه گرفت. قلمه ها را در بستری سبک می کارند. ۵-۴ هفته طول می کشد تا قلمه ها ریشه دهد.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]تحریریه دکوبوم[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]منبع: golvagiah[/BCOLOR]

 

[Behtina]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

گیاه آپارتمانی سانسوریاپاکوتاه
نام علمی: Sansevieria trifasciata “Hahnii”
نام انگلیسی: Bird’s Nest Snake Plant
وجه تمایز این گیاه با تمام ارقام سانسوریا، برگ های بسیار کوتاه آن و بالطبع کوتاه قدی گیاه هست. هر چه سانسوریا ما را به یاد گیاهی با برگ های افراشته و رو به بالا می اندازد، این واریته بر عکس آن است. ارتفاع آن حداکثر ۲۰ سانتیمتر است و همین اندازه هم گستردگی دارد. ریشه ها از یک ریزوم ضخیم منشعب شده و برگ ها به فرم رویشی طوقه وار از این ریزوم می رویند.

​

نیازمندی های محیطی​

خاک:​

نسبت به خاک سختگیر نیست و خاکی با بافت متوسط و زهکش خوب برای آن مناسب است. ترکیبی از خاک معمولی + خاک برگ که مقداری شن یا پرلیت به آن اضافه شده باشد، ایده ال است. احتیاج به کوددهی زیاد ندارد و در صورت کوچک ماندن برگ ها، در فصل رشد ماهی یکبار تغذیه کودی با کود های گیاهان آپارتمانی شود.​

آبیاری:​

به آبیاری زیاد، حساس است و در ماه های گرم هفته ای ۲-۱ بار آبیاری کافی است و هر چه هوا خنک تر و نور کمتر باشد، آبیاری را باید کاهش داد. آبیاری در زمستان هر ۳-۲ هفته یکبار کافی است. به غبارپاشی هم نیاز ندارد.​

نور:​

هر چه محیط پر نورتر باشد رشد این گیاه بهتر است و حتا برخلاف بسیاری از گیاهان آپارتمانی می توان آن را در مقابل نور مستقیم آفتاب هم قرار داد. البته به جز روزهای گرم.
به سایه هم مقاوم است. ولی رشد آن کم و حتی متوقف می شود.​

دما:​

دمای ایده آل آن برای رشد ۲۷-۱۸ درجه هست. به دمای بیشتر مقاوم هست و حتی اگر خاک آن خشک باشد سرما را حتی تا دمای ۵ درجه هم تحمل می کند.​

تکثیر:​

هر چند با قلمه برگ می توان این گیاه را تکثیر کرد ولی راحت ترین راه تکثیر جداکردن پاجوش های این گیاه و کاشت آن هاست. با این روش گیاهان جدید شبیه گیاه اولیه خواهد بود.
تحریریه دکوبوم
منبع: golvagiah​

[/BCOLOR]

 

[Behtina]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

گیاه آپارتمانی سینگونیوم

نام علمی: Syngonium podophyllum

جنس سینگونیوم شامل گیاهانی است که زادگاه آنان جنگل های بارانی و گرمسیری است و بصورت پیچ از درختان بالا رفته و تا ارتفاع ۲۰ متر و حتی بیشتر رشد می کنند. از این جنس گونه سینگونیوم پودوفیلوم به عنوان یک گیاه آپارتمانی شناخته می شود و امروزه ارقام مختلفی از آن تولید شده که تفاوت هایی در شکل و رنگ برگ با هم دارند.
عادت رشدی سینگونیوم به صورت پیچ بالارونده است و در صورت نداشتن تکیه گاه به صورت خزنده رشد می کند و به خاطر شکنندگی ساقه ها با حذف قسمت های بالایی آن ها می توان گیاه را طوری تربیت کرد که رشد جانبی بیشتری داشته باشد و گیاهی کوچک و فشرده بدست آورد.
شکل برگ ها شبیه سرنیزه بوده و در ناحیه دمبرگ در برگ ها بریدگی ایجاد گشته و به گوشواره شباهت پیدا می کند. رنگ برگ ها از سبز تیره تا سبز بسیار روشن متفاوت است. با رشد و بلوغ گیاه شکل برگ ها هم تغییر می کند و دارای لوب می شود و همچنین برگ های قلبی شکل در ابتدا رشد به شکل نیزه ای در می آید.​

نیازمندی های محیطی​

خاک:
مخلوطی از خاک برگ و پیت موس با زهکش خوب محیطی مناسب را برای رشد ریشه های این گیاه می سازد. استفاده از کودی مثل ۲۰-۲۰-۲۰ با نصف غلظت معمول در فصل رشد برای برگ دهی و انبوهی گیاه لازم است. این گیاه تراکم ریشه در گلدان خود را دوست دارد.
آبیاری:
به آبیاری متوسطی احتیاج دارد و زمانی که سطح خاک رطوبت خود را تا حدودی از دست داده بود گیاه را آبیاری باید کرد و همچنین نباید گیاه خشکی بکشد. همچنین رطوبت هوا برای این گیاه بسیار مهم است و تامین آن و غبارپاشی روزانه باعث شادابی و بالندگی گیاه می شود.
نور:
بهترین رشد را در مکانی پرنور و البته به دور از نور مستقیم آفتاب دارد. هر چه نور کم تر شود ساقه بلند تر و علفی شکل شده و استحکام آن کم تر می شود و فاصله بین دو برگ زیاد می شود.
دما:
در فصل رشد دمای ۳۰-۲۰ درجه برای آن مطلوب است. حداقل دمای در فصل سرد برای گیاه ۱۶ درجه است.
تکثیر
تکثیر این گیاه با استفاده از قلمه ساقه که ریشه های هوایی دارد انجام می شود. در اواخر بهار یا اوایل تابستان قلمه های به طول ۱۰ سانتیمتر از نوک ساقه ها تهیه کنید. برش را دقیقا از زیر یک گره بزنید و برگ انتهایی قلمه را حذف کنید و در خاک مناسب قلمه زنی بکارید و شرایط قلمه زنی را مهیا کنید. ۶-۴ هفته بعد قلمه ها ریشه دار می شوند.
تحریریه دکوبوم
منبع: golvagiah​

[/BCOLOR]

 

[Behtina]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

سانسِوِریا​

مهمترین ویژگی های این گیاهِ به راستی چشمگیر و گیرا، نگهداری آسان و شهرت روزافزون این گیاه به “نامیرا” بودن است. علاوه بر این سانسوریا تمیز کننده هوا نیز هست و نگهداری آن در آپارتمان بسیار مفید است.
زادگاه سانسوریا مناطق گرمسیری غرب آفریقا و دارای ساقه های زیرزمینی(ریزوم) است و برگ ها از یک ریزوم ضخیم به طور ایستاده و سیخ با فرم رویشی طوقه وار می رویند.
طول این برگ ها به طور معمول ۹۰-۷۰ سانتیمتر است و ۵ سانتیمتر پهنا دارند. رنگ برگ ها سبز تیره است و طرح دار هستند. تفاوت در این طرح و رنگ برگ ها حاصل ارقام مختلف این گیاه است. از این ارقام دو رقم آن بسیار متداول است:
رقم پوست ماری که به خاطر طرح برگ های آن نامگذاری شده و رقم لارنتی(laurentii)با لبه های زرد رنگ در دو سوی برگ که به آسانی قابل شناخت است. رقم moon shine که سانسوریا مهتابی هم به آن گفته شده دارای برگ های نقره ای و بدون طرح است و رقم خاصی به حساب می آید.
میزان نور محیط در نقش و رنگ برگ ها تاثیر زیادی دارد و کمرنگ و پر رنگ شدن آن ها را باعث می شود. حتی نور کم می تواند لبه های زرد رقم لارنتی را هم محو کند.

​

نیازمندی های محیطی

خاک:
نسبت به خاک سختگیر نیست و خاکی با بافت متوسط و زهکش خوب برای آن مناسب است. ترکیبی از خاک معمولی + خاک برگ که مقداری شن یا پرلیت به آن اضافه شده باشد، ایده ال است. احتیاج به کوددهی زیاد ندارد و در صورت کوچک ماندن برگ ها، در فصل رشد ماهی یکبار با کودهای گیاهان آپارتمانی تغذیه شود.
آبیاری:
به آبیاری زیاد حساس است و در ماه های گرم هفته ای ۲-۱ بار آبیاری کافی است و هر چه هوا خنک تر و نور کمتر باشد، آبیاری را باید کاهش داد. آبیاری در زمستان هر ۳-۲ هفته یکبار کافی است. به غبارپاشی هم نیاز ندارد.
نور:
هر چه محیط پر نورتر باشد رشد این گیاه بهتر است و حتا برخلاف بسیاری از گیاهان آپارتمانی می توان آن را در مقابل نور مستقیم آفتاب هم قرار داد. البته به جز روز های گرم.
به سایه هم مقاوم است. ولی رشد آن کم و حتی متوقف می شود.
دما:
دمای ایده آل آن برای رشد ۲۷-۱۸ درجه هست. به گرمای بیشتر مقاوم است و اگر خاک آن خشک باشد سرما را هم حتی تا دمای ۵ درجه هم تحمل می کند.

تکثیر
قلمه برگ آسانترین راه پرورش این گیاه است. هر چند در این روش برگ های گیاهان حاصل از تکثیر ارقام ابلق مثل لارنتی سبز می شوند. روش دیگر تکثیر، تقسیم ساقه های زیر زمینی (ریزوم ها) است.
برای قلمه برگ می توان یک برگ را به قطعات ۱۰-۷ سانتیمتری تقسیم کرد. انتهای هر برگ را به پودر ریشه زایی آغشته کرد و این تکه ها را تا نصف ارتفاع آن ها در بستر سبکی کاشت. با مرطوب نگه داشتن خاک و قلمه ها در دمای ۲۳-۲۱ درجه، ریشه دهی حدود ۴-۳ هفته طول می کشد. رویش برگ های جدید از این قلمه ها ۴-۳ ماه طول می کشد.

تحریریه دکوبوم
منبع: golvagiah[/BCOLOR]

 

[Behtina]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]گیاه آپارتمانی اسپاتی فیلوم

نام علمی: Spathiphyllum
نام انگلیسی: Peace Lily
این گیاه زیبا بومی جنگل های بارانی نواحی مرکز و جنوب امریکا و نواحی گرمسیری است. کاشت اسپاتیفیلوم ها به صورت انبوه منظره زیبایی می افریند. همچنین به دلیل نگه داری آسان و گلدهی آنها در نور متوسط، اسپاتیفیلوم ها برای کاشت در گلدان و نگه داری در آپارتمان هم گیاهان محبوبی هستند.
اسپاتیفیلوم برگ های های سبز تیره براق، نسبتاً پهن، بیضی و نوک تیزی دارد که از سطح خاک می رویند. پاک کردن این برگ ها با دستمال نمناک هم ظاهر گیاه را زیبا می کند و هم آفاتی را که معمولا در زیر برگ متراکم می شوند، از آن می زداید.
گل های سپید آن، بر گل آذین سنبله ای بر بستر برگواره (اسپات) سفید ظاهر می شوند که به تدریج در ده روز، رنگ آن از سفید به زرد یا سبز کمرنگ می گراید و پس از آن حداقل یک ماه عمر می کند. سنبلۀ گل آذین به رنگ سفید یا زرد است.
فصل گل اسپاتی فیلوم بهار است و گل های این گیاه با دوام اند. در شرایط بسیار مطلوب این گیاه می تواند دوبار در سال گل بدهد و می توان در پاییز یا زمستان آن را وادار به گلدهی کرد.
این گیاه به گلدانی بزرگ نیاز دارد و پیچیدگی ریشه ها در گلدان کوچک، باعث کاهش گلدهی می شود.
اسپاتی فیلوم مستعد ابتلا به شپشک آردآلود، شته و برخی آفات دیگر است.
از نکات قابل توجه در این گیاه این است که اسپاتی فیلوم از گیاهان تصفیه کننده ی هوا می باشد و قادر است فرمالدیید، بنزن، متیل، تولوین، استون، و مونوکسید کربن هوا را تصفیه کند.

نیازمندی های محیطی
خاک:

بهترین خاک برای آن خاکی سبک با زهکش مناسب است که غنی از مواد آلی باشد. بنابراین خاکی با نسبت مساوی از کوکوپیت (پیت موس)+ خاک برگ +پرلایت بستر مناسبی برای آن است.
برای کوددهی می توان در فصل رشد هر ۱۵روز یک بار از کود های کامل مثل ۲۰-۲۰-۲۰ که دارای عناصر آهن و منیزیم باشد، استفاده کرد. غلظت کود را در هر بار استفاده نصف کنید. کوددهی ضعیف می تواند دلیل عدم گلدهی گیاه باشد.
آبیاری:
در فصل رشد خاک گلدان همیشه باید مرطوب بماند. برای جلوگیری از آبیاری بیش از اندازه و غرقابی شدن خاک، آبیاری را زمانی انجام دهید که سطح خاک گلدان تا عمق ۳-۲ سانتیمتری رطوبت خود را از دست داده باشد.
آبیاری بیش از اندازه موجب پژمردگی حاشیه برگ و افتادن برگ ها و سیاه شدن نوک و حاشیه برگ ها خواهد شد.
این گیاه نسبت به آب های با املاح بالا حساس است.
نور:
اسپاتی فیلوم گیاهی سایه دوست است که نباید در معرض نور مستقیم آفتاب قرار بگیرد. در صورت نگهداری در آپارتمان، آن را در مکانی روشن قرار دهید. نور کم موجب پیچش، رنگ پریدگی و نازکی برگ ها می شود.
دما:
دمای ایده آل اسپاتی فیلوم ۳۰-۲۰ درجه است و در دماهای بالاتر با غبار پاشی متناوب گیاه در طول روز مانع سوختگی نوک برگ ها شوید. دمای زیر ۱۳ درجه به گیاه آسیب می رساند.
تکثیر:
با رشد خوب گیاه به تدریج انبوه و گسترده می شود. در این صورت گیاه مادری را به دو یا سه دسته تقسیم کرده و هر قسمت را در گلدانی جداگانه می کاریم.
تحریریه دکوبوم
منبع: golvagiah[/BCOLOR]

 

[Behtina]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]کالانکوئه[/BCOLOR]​

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

از خانواده:کراسولاسه(GRASSULACEAE)​

سرزمین مادری: ماداگاسکار در خانواده کراسولاسه گیاهانی با برگ های گوشتی وجود دارد که زیبایی آنها به برگ های آبدار و ضخیم شان است اما زمانی زیباتر می شوند که سرگل باشند.(کالانکوئه) مانند گیاهان هم خانواده خود گل های فراوانی می دهد. این گل ها که معمولاً صورتی یا قرمز کمرنگ هستند، از اواسط زمستان تا اواسط بهار می شکفند، در بعضی از کالانکوئه ها گل ها کوچکند در عوض این گونه ها به دلیل برگ های زیبایشان مورد توجه قرار دارند.
​

روش مراقبت :‌
این گیاه علاقه زیادی به نور دارد. در زمستان آن را داخل آپارتمان و نزدیک به پنجره های آفتابگیر قرار دهید و در سایر فصول روی تراس یا بالکن در محل سایه آفتاب نگهداری کنید.نیاز کالانکوئه به آب متوسط است، هر بار مقدار کمی آب به آن بدهید اما نباید در فاصله بین دو آبیاری خاک خشک بماند.

خاک :‌یک قسمت خاک باغچه، یک قسمت ماسه و یک قسمت کود حیوانی را با هم مخلوط کنید.

گرما :‌ این گیاه گرمادوست است. در زمستان درجه حرارت 16 تا 19 درجه سانتیگراد و در تابستان 30 درجه سانتیگراد مناسب است. البته در فصل گرم، گرمای بیش از این را نیز تحمل می کند.رطوبت نسبی معادل 50 تا 70 درصد برای کالانکوئه ایده آل است.

تکثیر:‌ زمان مناسب برای کاشت بذر اوایل بهار و موقعی است که درجه حرارت به 21 درجه سانتیگراد رسیده باشد. به روش قلمه زدن هم می توان آن را تکثیر کرد. به این ترتیب که قلمه هایی به طول 8 تا 12 سانتی متر از شاخه هایش جدا کنید و به ماسه منتقل کنید. مناسب ترین زمان برای تکثیر به روش قلمه، اواخر بهار تا اواسط تابستان است.​

[/BCOLOR]

 

[Behtina]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]پپرومیا[/BCOLOR]​

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

پپرومیا از گیاهان همیشه سبز و از خانواده ی پیپراسه (فلفلی ها) PIPERACEAE می باشد. دارای گونه های مختلفو اغلب دارای برگ گوشتی و نیمه گوشتی و جثه ای کوچک هستند. بیش از چهارصد گونه از این خانواده شناخته شده،منشأ این گیاهان، آمریکای جنوبی (برزیل) و آفریقای جنوبی و آفریقای مرکزی و به طور کلی مناطق گرمسیری است؛

حتی دیده شده که در مناطق گرمسیر روی تنه درختان می روید.
این گیاه اگرچه رشد سریعی ندارد، ولی در هر شرایطی در آپارتمان پرورش می یابد. معمولاً آنها را در تراریوم وباغ شیشه ای یا مجموعه ی گل های یک سبد پرورش می دهند. اگرچه تعداد انواع این خانواده بسیار زیاد است، ولی فقط تعداد محدودی مورد توجه قرار گرفته و در آپارتمان هاپرورش داده می شوند و خاک آنها بایستی خاک پیت (خاک جنگل) باشد تا به خوبی رشد کند.
با توجه به شکل ظاهری و نحوه ی رشد، آنها را به سه گروه تقسیم نموده اند:
▪ گروه اول: بوته ای که دارای دمبرگ های قرمز هستند و بعضی نیز برگ های گوشتی و قلبی شکل دارند .
▪ گروه دوم: دارای ساقه های بلند و قرمز رنگ هستند و بعضی ساقه های گوشتی و برگ های گوشتی دارند و لبه یبرگ ها ارغوانی است و گاه سطح برگ با موهای بسیار ظریفی پوشیده شده است .
▪ گروه سوم: گروه بالا رونده که به داربست یا قیم بسته می شوند و بالا می روند، یا این که از اطراف گلدان آویزانمی شوند و دارای ساقه های قرمز و برگ های ظریف نقره ای و بعضی دارای برگ های سبز آبدار هستند وبخصوص برای گلدان های آویز بسیار مناسبند.

▪ نگهداری
گیاه پپرونیا یک ساقه گل دهنده با شاتون های سبز رنگ تولید می کند که ارزش زینتی ندارد. زمانی که این گیاه به گلمی رود کیفیت برگ ها و زیبایی گل های آن کمتر می شود. با حذف ساقه های گل دهنده می‌توان گیاه را به طورمرتب به حالت رویشی و نونهالی مشاهده کرد.
ـ حرارت : این گیاه به سرمای زیاد مقاومت ندارد و حداکثر می تواند در زمستان ۱۵ درجه سانتیگراد را تحمل نمایدو در فصل رشد دمای ۲۴ – ۳۰ درجه برای آن بسیار مناسب است.
ـ نور: مناطق پرنور یا نیمه سایه اطاق که دور از تابش مستقیم خورشید باشد، مناسب است. این گیاه در زیر اشعه یچراغ فلورسنت پژمرده می شود.
ـ آبیاری : این گیاه نیاز چندانی به آب ندارد. همیشه مقدار زیادی آب در برگ های آن وجود دارد و سطح خاک گلدان بین دو آبیاری باید کاملاً خشک شود، ولی نباید آبیاری آنقدر به تعویق بیفتد که برگ ها پژمرده شوند. در زمستان به آب ولرم نیاز دارد و مقدار آبیاری باید خیلی کمتر باشد.ریشه آن سطحی است و گسترش چندانی ندارد و در هوای آلوده، زرد و خشک می شود. در صورت آب دادن زیاد اطراف یقه ساقه، موجب پوسیدگی آن می گردد.
ـ رطوبت هوا : میزان رطوبت لازم حدود ۵۰ درصد است. چنانچه رطوبت و حرارت و سرما از حد خود تجـ*ـاوز نماید، لکه هایی بر روی سطح برگ ظاهر می گردد و برگ را بی حس می کند و برگ می افتد.
ـ هر دو ماه یک مرتبه سطح خاک گلدان را خراش دهید تا هوا به داخل آن نفوذ کند و در فصل بهار گلدان را درفضای آزاد در محلی سایه قرار دهید تا حالت طبیعی خود را به دست آورد.
ـ خاک : هر اندازه قابلیت نفوذ خاک بیشتر باشد، ریشه و ساقه از پوسیدگی محفوظ خواهد بود. برای تهیه خاک، یک قسمت پیت، یک قسمت ماسه و یک قسمت خاک باغچه استفاده کنید و کف گلدان مقداری ماسه و سنگریزه بریزید.
ـ تکثیر : پپرونیای ابلق یا سفید با قلمه های بذر و ساقه تکثیر می¬ شود؛ پپرونیای سبز با قلمه¬ های برگ و ساقه تکثیرمی شود. پپرونیای معمولی که گیاهی است با برگ های چروکیده، کاملاً متفاوت با گیاهان دیگر این خانواده است و آنرا به کمک برگ های کاملش تکثیر می کنند.
ـ دستور کلی برای تکثیر: در بهار و تابستان از قلمه ی یک ساله گیاه استفاده نمایید. قلمه را به میزان ۴- ۵ سانتیمتر در
ماسه ی شسته فرو کنید و در محلی که دمای آن ۱۸ درجه باشد، در تاریکی قرار دهید. در مورد انواع گوشتی آن،
برگ را روی سطح ماسه بخوابانید و روی آن ماسه شسته بریزید؛ پس از مدتی از انتهای رگبرگ ها ریشه ظاهر می
گردد.
ـ زمان مناسب برای تغییر گلدان، فصل بهار است و خاک مناسب برای آن مخلوطی از خاک چوب و تورب و ماسه
است. گلدان را باید در محل کاملاً روشن و دور از اشعه ی مستقیم آفتاب قرار داد. در این صورت سنبله گل سفید یا
کرم رنگی تولید می کند.​

[/BCOLOR]

 

[Behtina]

محبوبه شب​

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]نام علمی : Cestrum nocturnum[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

مورفولوژی :
درختچه‌ای است همیشه سبز، بومی آرژانتین با گلهای لوله ای کوچک سبز ـ لیموئی رنگ و خوشه‌ای که اواخر بهار تا اواخر تابستان ظاهر می‌شوند و جنبه زینتی ندارند ولی در شبهای تابستان عطر بسیار مطبوع آنها در فضا می‌پیچید. در شمال کشورمان میوه‌های سفید و درشت شبیه تخم پرندگان تولید می‌کند حداکثر بلندی آن ۴ متر است و در مناطق گرم سرتاسر سال گل دارد.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]نیازها :
به سرما مقاوم نیست و در مناطق سردسیر باید در زمستان از سرما محفوظ بماند بنابراین بهتر است درگلدان کاشته شود تا در فصل سرما (در تهران نیمه دوم پائیز) به محل مناسب انتقال یابد. در فصل گرما نیاز به آبیاری فراوان دارد نیازمند خاک سبک و قوی و نور غیرمستقیم آفتاب است و هر پانزده روز یکبار از فروردین تا شهریورماه به کود مایع یا ترکیبی از اوره، فسفات آمونیم و فسفات دوپتاس با ترکیب ۱۵ ـ ۳۰ ـ ۱۵ نیاز دارد.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]نحوه کاربرد محبوبه شب :
در شرایط آب و هوایی تهران و کرج محبوبه شب را می توان بصورت گلدان در بالکن‌ها و کنار پنجره ساختمانها قرارداد زیرا عطر نافذ گلهای آن که شبها باز می‌شوند در محیط درون ساختمان می‌پیچد.ضمنا” این گیاه را در مناطق شمال کشور می توان در باغچه کاشت , دراینصورت در سالهای اول رشد در زمستانها دور گیاه پوششی قرار می دهند تا از سرمای زمستان محفوظ بماند.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]روشهای ازدیاد :
۱ـ بوسیله قلمه در پاییز، برای این منظور از شاخه‌های خشبی نازک آن قلمه‌هایی به طول ۱۲ ـ ۱۰ سانتیمتر تهیه می‌کنند و آنرا در ماسه نرم فرو کرده، در دمائی حدود ۱۵ – ۱۰ درجه سانتیگراد نگهداری می‌کنند ظرف مدت ۳ – ۲ ماه قلمه ها ریشه دار شده و بعد آنها را به گلدان منتقل می‌نمایند.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]۲- خوابانیدن هوایی:روشی که سبب بوجود آوردن ریشه برروی گره های یک شاخه می شود. برای انجام این روش ابتدا خزه مرطوب را در اطراف شاخه می بندند و پس از تشکیل ریشه شاخه مزبور را از گیاه مادری جدا کرده و بطور جداگانه کشت می نمایند.[/BCOLOR]​

 

[Behtina]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]بابا آدم (فیلگوش)[/BCOLOR]​

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

​

بابا آدم یا فیلگوش و به عبارتی آلوکازیا گیاهی است با برگهای درشت و بزرگ سبز رنگ از خانواده Araceae
بومی مناطق گرم آسیا است. با جنس Colocasia شباهت بسیاری دارد و گاهی اشتباه میشود. (از آنجا که جنس کولوکازیا مصرف دارویی و خوراکی دارد باید احتیاط شود.)
بابا آدم انواع مختلفی دارد که رنگها و اندازه‌های مختلف دارند. گونه مورد نظر ما دارای برگهای بزرگی است که گاهی قطر برگها به یک متر و بیشتر هم میرسد. گلها شکل غلافی داشته (گل آذین اسپادیس) و زیبایی چندانی ندارند.
شیره داخلی گیاه برای پوست انسان ایجاد خارش و حساسیت ممکن است بکند.
ریزوم دار است و از طریق پاجوش طبیعی یا تقسیم ریزوم در بهار تکثیر پیدا میکند. (پاجوشهای فراوانی تولید میکند)
(بهتر است نشنیده بگیریم ولی: ریزومهای این گیاه به صورت پخته شده مصرف خوراکی دارند. ولی از آنجا که این گیاه تولید اگزالیک اسید میکند و در قسمتهای پایین‌تر گیاه میزان این مواد بیشتر میشود ممکن است منجر به کرخ شدن یا باد کردن زبان شود. یا منجر به سختی تنفس شود. آب پز کردن طولانی مدت ممکن است این عوارض را کاهش دهد.)
در شمال ایران کنار برکه‌ها و آبگیرها و حتی به عنوان گیاه فضای سبز مقابل هتلها و رستورانها کاشته میشود و نهایت صدمه‌ای که در زمستان میبیند از دست رفتن برگهاست ولی در بهار بعد مجدد رشد میکند.
در داخل خانه‌ها بهتر است در محل نیمه روشن (نور متوسط) با دما بالا نگهداری شود. نیاز آبی متوسطی دارد. به خاک غنی و مغذی نیاز دارد. بهتر است خاک آن مخلوطی با درصد بالایی از مواد آلی حیوانی یا گیاهی باشد.
به آبپاشی برگها یا رطوبت محیط نیاز دارد. هرچقدر رطوبت بالا باشد برگهای میتوانند درشت تر باشند.
بابا آدم برای گلخانه‌های گرم و مرطوب ایده‌آل است.[/BCOLOR]

 

[Behtina]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]مشخصات: اسم علمی بگونیا برگی Begonia rex و از خانواده Begoniaceae می باشد. جنس بگونیا دارای ۹۰۰ گونه مختلف از گیاهان چند ساله همیشه سبز علفی و گیاهان خزان کننده است که برای برگ ها و گل های زیبایشان پرورش داده می شودند. گونه های مختلف این جنس از گیاهانی به طول چند سانتیمتر تا گونه هایی به طول ۳ متر تشکیل یافته است. تعدادی از گونه ها نیز به صورت بالا رونده می باشند. بگونیا گیاهی است تک پایه یعنی گلهای نر و ماده بر روی یک گیاه قرار دارند. گل های نر ، معمولا زیبا هستند و گلهای ماده را با تخمدان بال دارش می توان به آسانی تشخیص داد بونیا برگی بومی آسام است و درای ریزوم گوشتی می باشد. ارتفاع آن به ۳۰ سانتی متر و گسترش آن به ۴۵ سانتی متر می رسد. این گونه را به خاطر برگهای زیبایش پرورش می دهند. این گیاه برگهای سبز تیره و چروکیده ای دارد که در نزدیکی لبه برگی نقره ای رنگ می شود. گاهی رنگ های دیگری مانند قرمز، کرم یا ارغوانی در سطح برگ دیده می شوند. گلهای آن معمولا ارغوانی کم رنگ وبه قطر یک سانتی متر هستند که در تابستان ظاهر می شوند و فاقد زیبایی می باشند و باید از گیاه جدا گردند.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]مراقبت: گیاه رکس به نور متوسط، دمای معمولی خاک همیشه مرطوب رطوبت هوای متوسط تا زیاد یعنی ۵ تا ۹۰ درصد و خاک کمی اسیدی احتیاج دارد.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]کود: کود مورد نیاز بگونیا رکس را می توان به میزان ۱ گرم در لیتر، هر هفته یک بار، از فروردین تا آبان ماه، مورد استفاده قرا داد.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]خاک: مخلوطی از تورب، خاک برگ نرم و ماسه به نسبت مساوی، برای رشد این گیاه مناسب است.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]ازدیاد: بگونیای رکس را می توانید با استفاده از یک روش مخصوص و غیر معمول تکثیر کنید. بهار و تابستان بهترین زمان برای تکثیر این گیاه است. یک برگ بالغ را که خیلی هم پیر نباشد، انتخاب کنید و با استفاده از یک چاقی تیزکه به بافت برگ صدمه نرساند و آن را له نکند، برگ را به بخشهای منظم در قالب طبیعی آن ببرید. سپس قطعات برگ را به آرامی و با دقت بردارید و از سطح پشتی برگ و میان رگبرگهای اصلی، در پودر هورمون ریشه زایی فرو ببرید و روی سطح کمپوست مخصوص بذر و قلمه، در داخل سینی بذر، بخوابانید و به آرامی روی سطح خاک فشار دهید. سپس روی تکه های برگ را با کیسه پلاستیکی بپوشانید و در دمای حدود ۲۱ درجه سانتیگراد نگاه دارید زمانی که گیاهچه های کوچک به وجود آمدند و به طول۵/۲ سانتیمتر رسیدند، کیسه پلاستیکی را بردارید و هر کدام را در گلدانی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر حاوی کمپوست گلدانی با پایه پیت بکارید. باید مرتبا زیر پوشش پلاستیکی بررسی شود تا اگر برگها دچار فساد و پوسیدگی شده بود، بیرون آورده و با قارچ‌کش سمپاشی صورت بگیرد.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]عوارض و درمان: اگر لکه های خاکستری متمایل به قهوه ای روی برگها مشاهده کردید، باید گیاه را با قارچ کش طبق دستور سمپاشی کنید و گلدان را به محل خشک و اکسیژن ببرید. ممکن است گازهای داخل آشپزخانه این عارضه را ایجاد کرده باشد. تغذیه مصنوعی و تعویض گلدان با یک درجه بزرگتر می تواند جلوی به وجود آمدن برگهای جدید کوچک و کم رشد را بگیرد. افتادن برگها در زمستان نتیجه هوای سرد است گلدان را به محل گرمتری حدد ۱۳ درجه سانتیگراد منتقل کنید مشکل رفع می شود.[/BCOLOR]
[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]قارچهای بیماری زایی به اسم سفیدک میتواند روی برگها لکهای پودری سفید ایجاد کنددر این صورت با سموم قارچکش گیاه را سمپاشی کنید و گلدان بگونیا را به محل با هوای خشک و اکسیژن دار ببرید . اگر تارهای عنکبوتی زیر برگها مشاهده گردید و با برگهای جدید کمرنگ مواجه شدید، می توانید با یک سم کنه کش هر چهار ده روز یک بار گیاه را سمپاشی کنید صورتی که برگها لوله شد و حاشیه آنها خشک و چروکیده است، حتما از تشنگی رنج می برد فورا آن را آبیاری کرده و به محل سردتری که زیر ۱۸ درجه سانتیگراد باشد منتقل کنید.اگر برگهای بگونیا حالت موازییکی پیدا کرد و لکه های زردی روی ان به وجود آمد و لوله ای و بد شکل شد، باید گیاه را از گدان خارج کنید تا به گیاهان دیگر سرایت نکند زیرا عامل این مشکل ویروسی است و راه چاره ای ندارد. همچنین رنگ پریدگی برگها و ریزش آنها و غده ای شدن ریشه ها که در نتیجه فعالیت نماید می باشد و سیاه شدن و پوسیده شدن ریشه ها که در نتیجه فعالیت قارچهای بیماری زا است به راحتی درمان پذیر نیست ومعالجه آنها مقرون به صرفه نمی باشد آبیاری زیاد از حد و سردی هوای محیط به طور همزمان باعث پوسیدگی ساقه و یقه گیاه شده و آن را از بین می برد.[/BCOLOR]​