گل و گیاه ☘☘☘ معرفی گیاهان آپارتمانی ☘☘☘

[Behtina]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]شفلرا[/BCOLOR]​

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

نام علمی: Schefflera actinophylla
گیاهی است زیبا از سرزمین استرالیاو متعلق به خانواده «آرالیاسه» برگا سبز رنگ روشن و براق و چرمی و دمبرگها بلند و در بخش انتهایی برگهای پنجه‌ ای شکل ابتدا با سه برگچه و سپس تعداد آنها به 8 عدد می‌رد، ارتفاع آن در سرزمین اصلی و در هوای آزاد به 3 متر می‌رسد، بر عکس اکثر گیاهان زینتی که با حذف جوانه‌های انتهایی شاخه‌های جانبی شروع به ظهور می‌نمایند در این گیاه فقط یک شاخه اصلی موجود است.

نیازها:
نور: به نور غیر مستقیم احتیاج دارد، هر چند وقت یکبار گلدان را به آفتاب منتقل (صبح) نمایید به سایه نسبتاً مقاوم است.
دما: در تابستان حداکثر درجه حرارت 27 و در زمستان حداقل آن 18 درجه سانتیگراد، چنانچه درجه حرارت بالاتر از معمول باشد به جریان هوای ملایم نیاز دارد.
آبیاری: خاک را در هر حال مرطوب نگهدارید، در تابستان هفته‌ای 3-2 بار و در زمستان هفته‌ای یکبار ابیاری کافی است.
رطوبت: در تمام طول سال هفته‌ای دوبار غبار پاشی کنید، چنانچه هوا خشک باشد افزودن آب به زیر گلدانی سنگریزیه دار رطوبت پایدار ایجاد می‌نماید.
تغذیه : گلدان را با کودهای مایع یا جامد محلول در آب مخصوص گیاهان زینتی طبق دستور و نسف میزان توصیه شده از طرف سازنده هر دو هفته یکبار تغذیه نمایید.
خاک مناسب: بهترین محیط رشد خاک لیمونی با پیت است.
تعویض گلدان: گیاه جوان در حال رشد هر سال دوبار احتیاج به تعویض گلدان دارد، با افزایش سن گیاه هر سال و یا هر دو سال یکبار، در صورت عدم امکان تعیوض گلدان خاکهای سطحی را با خاک نو و غنی عوض نمایید، در صورتیکه ارتفاع گیاه بیش از حد معمول است احتیاج به قیمت دارد.
تمیز نمودن برگها: غبار پاشی جهت تامین رطوبت برای تمیز نگه داشتن برگها کافی است، از مواد براق کننده شیمیایی استفاده نکنید ولی در صورت تمایل حداکثر هر ماه یکبار توصیه می‌گردد ( به توضیح مصور مراجعه فرمائید).
عوارض و درمان: تعداد برگچه‌های برگهای جوان کم است: طبیعی است، با رسیدن به مرحله بلوغ تعداد آنها به 7 برگچه می‌رسد.
شفلرا گیاهی مقاوم به شرائط نامساعد محیطی است و بهمین جهت مناسب برای راهروها و کریدورهای ادارات است.
واریته‌های ابلق زنگ خود را از دست داده‌اند: نور کافی نیست، به محل روشن‌تری با نور غیر مستقیم منتقل نمایید.
زخمهای پنبه‌ای شکل سفید رنگ روی دمبرگها ظاهر شده‌اند: عامل آن حشره‌ آفت است، هر 2 هفته یکبار با سم حشره‌کش نفوذی سمپاشی نمایید تا علایم برطرف گردند.
لکه‌های قهوه‌ای روی ساقه‌ها، دمبرگها و سطح زیرین برگها مشاهده می‌گردند: سطح زیرین بگرها را با سم حشره کش نفوذی سمپاشی و پس از 48 ساعت لکه‌ها را با برس مخصوص پاک کنید.
برگها بد شکل و چسبناک و حشرات سبز رنگی روی آنها مشاهده می‌گردند: آفات را با سم نفوذی یا جذبی طبق دستور هر هفته سمپاشی کنید تا علایم بطرف گردند.
برگها زرد و سطح زیرین آنها تار عنکبوتی است: عامل آن کنه ریز قرمز است، گیاه را هر 14 روز یکبار با سم گنه‌کش سمپاشی تا علایم برطرف گردند غبار پاشی در کاهش آفت موثر است.
ساقه‌ها دراز و منحرف و فاصله برگها زیاد است: هوا خیلی گرم است، گلدان را به محل خنک‌تر ومملو از اکسیژن منتقل نمایید، غبار پاشی نکنید.
گیاه پژمرده وبرگها آویزان است:‌ گیاه تشنه است گلدان را بمدت 15 دقیقه درون تشت پر از آب قرار دهید، غبارپاشی روزانه را فراموش نکنید.
برگها رنگ پریده و زرد هستند: کمبود عناصر در خاک گلدان مشهود است، کمبود را با تغذیه مصنوعی هر 2 هفته یکبار جبران نمایید.
برگها زرد می‌شوند و می‌ریزند: آبیاری بیش از اندازه است، اجازه دهید سطح خاک گلدان در فاصله بین دو آبیاری خشک و سپس آبیاری نمایید‌، زهکش را بازدید فرمائید، آب زیر گلدانی را خارج کنید.​

[/BCOLOR]

 

[Behtina]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]نخل مرداب[/BCOLOR]​

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

مشخصات: اسم علمی نخل مرداب Cyperus alternifolius ، از خانواده cyperaceae میباشد. این جنس ۵۵۰ گونه مختلف دارد که تمام آنها علاقمند به رطوبت زیاد هستند. گونه مورد نظر بومی ماداگاسکار بوده و ارتفاع آن به یک متر می رسد. برگهای نخل مرداب ، خشن، سبز تیره و خطی شکل می باشد. ساقه آن معمولا سخت و در انتها دارای براکته های سبز رگبرگ مانند است که حالت آبشاری دارند، این براکته ها در انتهای ساقه مانند چتر قرار گرفته اند. گل آذین کوچکی در قسمت تحتانی براکته ها از اواسط تا اواخر تابستان ظاهرمی شود که در مراحل اولیه زرد رنگ است و تولید دانه های گرده سفید رنگ می کند و در آخر ، به رنگ قهوهای در می آید. برای نگاه‌داری این گیاه، لازم است گلدان آن را همیشه در یک ظرف حاوی آب قرار دهید.

مراقبت: نخل مرداب به نور معمولی، گرمای متوسط تا زیاد، آبیاری فراوان، رطوبت هوای عادی یعنی ۵۰ تا ۷۰ درصد و خاک قلیایی، احتیاج دارد.
کود: کود مورد نیاز نخل مرداب را میتوان به میزان ۲ گرم در لیتر هر هفته یکبار از اردیبهست تا شهریور ماه ، مصرف کرد.
خاک: مخلوطی از خاک باغچه، تورب و ماسه محیط مناسبی را برای رشد این گیاه فراهم می کند.
ازدیاد: نخل مرداب را میتوان به راحتی، از اواسط بهار تا اوایل تابستان با روش تقسیم بوته، تکثیر کرد. بعد از آبیاری گلدان، گیاه را خارج نمایید و با یک چاقوی تیز، انبوه ریشه ها را به با حداقل ۴ یا ۵ ساقه تقسیم کنید. اگر با دست عمل تقسیم را انجام دهید، صدمه کمتری به ریشه ها وارد می آید. هر قسمت را در گلدانی با قطر دهانه ۹تا ۱۱ سانتیمتر، حاوی کمپوست گلدانی با پایه پیت قرار دهید و کاملا آبیاری کنید. یک روش غیر معمول دیگر، آ ن است که راس گل را همراه برگه های زیر گل با قیچی جدا کنید و در آن و یا کمپوست مخصوص بذر و قلمه مرطوب قراردهید به طوری ساقه آن بر عکس به سمت بالا باشد برگها داخل آب قرار بگیرند. بعد از ریشه دهی، آن را به گلدان منتقل نمائید.​

[/BCOLOR]

 

[Behtina]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]گندمی یا سنجاقی[/BCOLOR]​

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

مشخصات: اسم علمی گیاه گندمی Chlorophytum comosum ، از خانواده Liliaceae میباشد. این جنس دارای ۲۱۵ گونه مختلف از گیاهان همیشه سبز گلخانه ای می باشد. ارتفاع این گیاه در حدود ۲۵ تا ۳۰ سانتی متر می رسد. برگهای خطی و باریک آن حدود ۲۵ سانتی متر طول دارد و به صورت نوارهای سبز ی به نظر میرسد که در میان هر یک نوار سفید رنگی مشاهده می شود در بعضی از گونه ها به برگها سفید و قسمت میانی سبز میباشد. در تابستان گیاه گندمی به گل رفته و که دمگل طویلی به طول ۶۰ سانتیمتر دارد. گل آذین آن به شکل پانیکول بوده و گلهای سفید و ستاره ای آن دارای قطری حدود ۵/۲ سانتیمتر هستند. در انتهای دمگل و نزدیک گل، گیاهچه های جدید نیزتولید می شود که می توان آنها را از گیاه جدا نموده ، ریشه دار کرد. گندمی را باید نزدیک پنجره قرار داد، زیرا چنانچه دور از نور قرار بگیرد، برگهایش طویل می شوند که چندان زیبا نیست.

مراقبت: این گیاه به نور کم تا متوسط، گرمای معمولی ، خاک همیشه خیس، رطوبت هوای ۰تا ۷۰ درصد و خاک قلیابی احتیاج دارد.
کود: کود مورد نیاز گندمی را میتوان به میزان ۲ گرم در لیتر، هر هفته یکبار، از فروردین تا مهر، مورد استفاده قرار داد.
خاک: مخلوطی از خاک باغچه و ماسه، خاک مناسب رشد این گیاه می باشد.
ازدیاد: گیاه جالب گندمی یا سنجاقی را میتوان به روشهای مختلف تکثیر کرد. گیاه مادری ، ساقه های بلند و رونده ای تولید می کند که دسته های کوچک برگ را با خود دارد این گیاهچه های کوچک می توانند با قرار گرفتن در مجاورت خاک ریشه بدهند. برای اینکه موفقیت عمل تکثیر بیشتر شود، گیاهچه را روی سطح خاک، در یک گلدان با قطر دهانه ۹ سانتیمتر، حاوی کمپوست گلدانی با پایه پیت، بخوابانید و به آرامی فشار دهید. زمانی که ریشه دهی به اندازه کافی انجام شد و گیاه توسعه یافت، می توانید ارتباط ساقه را با پایه مادری، قطع کنید تا مستقل شود. این گیاهچه ها ، در آب نیز می توانند ریشه دهند و به تنهایی و جدا از پایه مادری، در پودر هورمون ریشه زایی فرو بـرده شده و در خاک قرار بگیرند. بهترین زمان تکثیر ، فصل بهار و تابستان است و گیاهچه ها باید در دمای ۱۸ تا ۲۰ درجه سانتیگراد و نور مناسب ولی دور از تابش مستقیم خورشید نگاداری شود.
عوارض و درمان: در صورتی که مشاهده کردید وسط گیاه از قاعده برگها، پوسیده است، آبیاری بیش از اندازه انجام داده‌اید و باید آبیاری را قطع کنید. برگهای نرم و شفاف در اثر هوای خیلی سرد ایجاد می شود. قهوه ای شدن نوک برگها نیز مربوط به تشنگی یا اشعه مستقیم آفتاب است. اگر برگهای گیاه سجافی، ضعیف و لاغر و طویل و کم و بیش خشک شدند و رنگ خود را از دست دادند و یعنی درجه حرارت خیلی بالاست. می توانید برای جبران این ضایعه، گلدان را به محل خنکتری منتقل کنید و ۱۵ دقیق درون تشت بگذارید. محیط تاریک می تواند نوار سفید برگ را محو کند. سعی کنید با تغذیه مصنوعی مناسب جلوی ضعف و پژمردگی گیاه را بگیرید. در صورت دیدن حشرات سبز رنگ که حاشیه برگ را میخورند، هر ۱۴ روز یکبار گیاه را سمپاشی نمایید.
​

[/BCOLOR]

 

[Behtina]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]فلفل زینتی[/BCOLOR]​

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

مشخصات: اسم علمی فلفل زینتی Capsicum annuum، از خانواده solanaceae می باشد. گیاهان گلدانی فلفل زینتی را می توان در فصل تابستان، خارج از گلخانه نگاهداری کرد. گونه مذکور، یکساله بوده و بومی نواحی گرم امریکا است. برگهای فلفل زینتی سبز نسبتا روشن و مستطیلی شکل می باشند. کولتیوارهای گوناگون این گونه دارای میوه هایی به اشکال مختلف مستقیم یا آبشاری است. رنگ میوه های یک بوته ممکن است قرمز، زرد و یا سبز باشد.

فلفل زینتی
مشخصات: اسم علمی فلفل زینتی Capsicum annuum، از خانواده solanaceae می باشد. گیاهان گلدانی فلفل زینتی را می توان در فصل تابستان، خارج از گلخانه نگاهداری کرد. گونه مذکور، یکساله بوده و بومی نواحی گرم امریکا است. برگهای فلفل زینتی سبز نسبتا روشن و مستطیلی شکل می باشند. کولتیوارهای گوناگون این گونه دارای میوه هایی به اشکال مختلف مستقیم یا آبشاری است. رنگ میوه های یک بوته ممکن است قرمز، زرد و یا سبز باشد.
مراقبت: این گیاه به نور متوسط تا زیاد، حرارت بالا، خاک همیشه خیس، رطوبت ۵ تا ۷۰ درصد و خاک قلیایی احتیاج دارد.
کود: کود مورد نیاز فلفل زینتی را نمی توان به میزان ۳ گرم در لیتر، هر دو هفته یکبار، از اردیبهشت تا شهریور، مصرف نمود.
خاک: مخلوطی از دو قسمت کود دامی پوسیده، یک قسمت خاک باغچه و ماسه برای پرورش این گیاه مناسب و مطلوب می باشد.
ازدیاد: برای تکثیر این گیاه، می توانید بذرها را در اواخر زمستان و اوایل بهار در طرف کم عمقی، حاوی کمپوست مخصوص بذر بکارید و خاک را مرطوب نگاه داشته و روی آن را با شیشه یا پلاستیک بپوشانید. بعد از رشد نشاءها آنها را به گلدان اصلی حاوی کمپوست گلدانی منتقل کنید.
عوارض و درمان: اگر در طول مدت رشد این گیاه مشاهده کردید برگها پرپشت وسر حال هستند اما گل ظاهر نمیشود. گیاه را به گلدان کوچکتری منتقل کنید زیرا کاپسیکوم دوست دارد ریشه‌هایش در هم باشند. احتمالا گلدان اصلی خیلی بزرگ است. اگر نور محیط کافی نباشد میوه های فلفل زینتی زرد باقی می مانند و قرمز نمی شوند. این گیاه نور مستقیم را به راحتی تحمل میکند. شاخه های دراز و بد شکل فلفل زینتی معرف هوای گرم محیط گرم است. گلدان را به محل خنک تری بـرده و با آب فاقد املاح و کاملا ولرم غبار پاشی کنید. همچنینن هوای خیلی گرم و یا آبیاری بیش از اندازه باعث زرد شدن تمام برگها و سقوط آنها میشود. اگر برگها پژمرده شوند و سقوط نمایند باید گیاه رابه محل پر نورتری منتقل کنید. برگهای جدید گیاه در اثر فعالیت حشره آفت، بد شکل و چسبناک میشوند. گیاه را با سم حشره کش نفوذی سمپاشی کنید. در صورتی که ببینید رشد گیاه متوقف شده، بدانید هوا سرد است بنابراین باید گلدان رابه محل گرمتری ببرید. برگهای فلفل زینتی در اثرهوای سرد یا صدمه مربوط به مواد براق کننده شیمیایی، ممکن است سیاه شوند. اگر هم با زردی برگها مواجه شدید، فورا آبیاری کنید احتمالا گیاه تشنه است کنه ریز قرمز برگها را زرد وتار عنکبوتی میکند، سطح زیرین برگها رابا اسفنج نرم تمیز کنید و یا هر دوهفته یکبار، باسم کنه کش، گیاه را سمپاشی نمایید.
مراقبت: این گیاه به نور متوسط تا زیاد، حرارت بالا، خاک همیشه خیس، رطوبت ۵ تا ۷۰ درصد و خاک قلیایی احتیاج دارد.
کود: کود مورد نیاز فلفل زینتی را نمی توان به میزان ۳ گرم در لیتر، هر دو هفته یکبار، از اردیبهشت تا شهریور، مصرف نمود.
خاک: مخلوطی از دو قسمت کود دامی پوسیده، یک قسمت خاک باغچه و ماسه برای پرورش این گیاه مناسب و مطلوب می باشد.
ازدیاد: برای تکثیر این گیاه، می توانید بذرها را در اواخر زمستان و اوایل بهار در طرف کم عمقی، حاوی کمپوست مخصوص بذر بکارید و خاک را مرطوب نگاه داشته و روی آن را با شیشه یا پلاستیک بپوشانید. بعد از رشد نشاءها آنها را به گلدان اصلی حاوی کمپوست گلدانی منتقل کنید.
عوارض و درمان: اگر در طول مدت رشد این گیاه مشاهده کردید برگها پرپشت وسر حال هستند اما گل ظاهر نمیشود. گیاه را به گلدان کوچکتری منتقل کنید زیرا کاپسیکوم دوست دارد ریشه‌هایش در هم باشند. احتمالا گلدان اصلی خیلی بزرگ است. اگر نور محیط کافی نباشد میوه های فلفل زینتی زرد باقی می مانند و قرمز نمی شوند. این گیاه نور مستقیم را به راحتی تحمل میکند. شاخه های دراز و بد شکل فلفل زینتی معرف هوای گرم محیط گرم است. گلدان را به محل خنک تری بـرده و با آب فاقد املاح و کاملا ولرم غبار پاشی کنید. همچنینن هوای خیلی گرم و یا آبیاری بیش از اندازه باعث زرد شدن تمام برگها و سقوط آنها میشود. اگر برگها پژمرده شوند و سقوط نمایند باید گیاه رابه محل پر نورتری منتقل کنید. برگهای جدید گیاه در اثر فعالیت حشره آفت، بد شکل و چسبناک میشوند. گیاه را با سم حشره کش نفوذی سمپاشی کنید. در صورتی که ببینید رشد گیاه متوقف شده، بدانید هوا سرد است بنابراین باید گلدان رابه محل گرمتری ببرید. برگهای فلفل زینتی در اثرهوای سرد یا صدمه مربوط به مواد براق کننده شیمیایی، ممکن است سیاه شوند. اگر هم با زردی برگها مواجه شدید، فورا آبیاری کنید احتمالا گیاه تشنه است کنه ریز قرمز برگها را زرد وتار عنکبوتی میکند، سطح زیرین برگها رابا اسفنج نرم تمیز کنید و یا هر دوهفته یکبار، باسم کنه کش، گیاه را سمپاشی نمایید.​

[/BCOLOR]

 

[Behtina]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]برگ بیدی[/BCOLOR]​

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

مشخصات: اسم علمی برگ بیدی Tradescantia albiflora ، از خانواده Commelinaceae میباشد. این جنس داری ۶۰ گونه از گیاهان خشبی و علفی چند ساله می باشد. انواع علفی آن به عنوان گیاهان آپارتمانی پرورش داده می شودند. گونه مذکور بومی، آمریکای جنوبی است و برگهای زیبا و مناسبی برای آویز دارد. این برگها تخم مرغی شکل، پهن و بدون دم برگ و به رنگ سبز روشن با نوارهای سفید یا کرم می باشند.

مراقبت: برگ بیدی به سایه تا نور متوسط، گرمای زیاد، خاک همیشه خیس، رطوبت ۵۰ تا ۷۰ درصد و خاک قلیایی احتیاج دارد.
کود: کود مورد نیاز این گیاه را می توان به میزان ۳ گرم در لیتر، هر دو هفته یکبار از فروردین تا مهر ماه، در اختیار گیاه قرار داد. اگر کود زیاد داده شود رنگ برگها کم رنگ می شود.
خاک: مخلوطی از خاک باغچه، ماسه و تورب، خاک مناسب برگ بیدی است.
ازدیاد: این گیاه به سرعت در آب و یا خاک ریشه می دهند. از اواسط بهار تا اواخر تابستان که گیاه مادری تجدید رشد کرده و شاخه ها آن باید سرزنی و جوان شوند، می توانید شاخه های هرس شده را به طول ۵/۷ سانتیمتر جدا کرده و هر ۵ قلمه را در گلدانی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر حاوی کمپوست خصوص بذر و قلمه قرار دهید. خاک را نسبتا مرطوب کنید و گلدان را در دمای ۱۸ درجه سانتیگراد و نور کافی نگه دارید. پس از ۲ تا ۳ هفته ریشه دهی انجام می‌شود و شما می توانید مقدار آبیاری را بیشتر کرده و با کود مایع آنها را تغذیه کنید. در شرایط مشابه، قلمه در آب نیز ریشه خوهند داد.
عوارض و درمان: اگر زمانیکه ازبرگ بیدی نگهداری می کنید، مشاهده کردید برگهای آن نرم و آبکی شده و رنگ خود را از دست می دهند احتمال بدهید هوای سرد باعث یخ زدگی گیاه شده است. برگهای این گیاه در اثر تغذیه مصنوعی بیش از اندازه، ضخیم سبز روشن میشوند. تغذیه را متوقف کنید ، رنگ ابلق برگها، برمی گردد. لکه های سوخته قهوه ای روی برگها در اثر مواد براق کننده را متوقف کننده شیمیایی حادث میشود. اگر نوک برگها به طرف بالا برگشت و سپس سقوط کرد حتما هوای محیط آن گرم وخشک بوده است. گلدان را به محل خنکتری ببرید و غبار پاشی را فراموش نکنید. قاعده ساقه نزدیک سطح خاک در اثر آَبیاری زیاد و یا زهکش نامناسب، می پوسد. در صورتی که برگها بد شکل وچسبناک شدند و حشرات سبز رنگی هم اطراف گیاه دیده شد بهتر است هر دو هفته یکبار با یک حشره کش نفوذی سمپاشی صورت گیرد. دریک محیط خشک برگهای ترادسکانتیا قهوه ای را از تابش مستقیم خورشید در امان نگه دارید تا برگها رنگ پریده و دارای لکه های قهوه ای نشود.​

[/BCOLOR]

 

[Behtina]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]حسن یوسف[/BCOLOR]​

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

نام علمی : Coleus blumei

مشخصات: اسم علمی یوسف Coleus blumei ،از خانوده Labiatae می باشد. این جنس داری ۱۵۰ گونه از گیاهان همیشه سبز چند ساله یا دائمی است. این گونه بومی جاوا بوده ارتفاع آن به بیش از ۴۰ سانتی متر و گسترش آن نیز به بیش از ۲۵ سانتی متر می رسد این گیاه گرچه دائمی است ولی هنگام فصول سرد اگر خارج از گلخانه یا آپارتمان نگاه داری شوند از بین خواهند رفت. برگهای زیبایی ان به رنگهای مخلوط قرمز، سفید ، سبز، زرد و قهوه ای دیده می شود برای این که یک گیاه بوته ای از این گونه به دست آوریم. گلهای کوچک و آبی رنگ آن را باید هنگام ظهور پنسمان یا قطع کرد. این گونه دارای واریته های بسیاری است که هر کدام دارای برگهایی به رنگها یا مخلوطی از رنگهای مختلف می باشد.
مراقبت: حسن یوسف به نور زیاد، گرمای زیاد، آبیاری فراوان، رطوبت هوای ۵۰ تا ۷۰ درصد و خاک قلیایی احتیاج دارد.
کود: کود مورد نیاز حسن یوسف را می توان به میزان، ۳ گرم در لیتر، هر دو هفته یکبار، از فروردین تا مهر ماه، مورد استفاده قرار داد.
خاک: مخلوطی از خاک باغچه، خاکبرگ و ماسه، خاک مناسب رشد این گیاه است.
ازدیاد: گیاه حسن یوسف با دو روش قلم زدن مستقیم ریشه دهی در آب ، تکثیر می شود. از اواسط تابسان تا اواخر پاییز ، قلمه های انتهایی ساقه را به اندازه ۵ تا ۸ سانتیمتر ، به آرامی جدا کنید، ساقه های نازک و گوشتی قلمه را فشار ندهید. می توانید از پودر هورمون ریشه زایی استفاده کنید، اگرچه خیلی هم لازم نیست. سپس قلمه ها را در گلدانی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر، حاوی کمپوست گلدانی قرار دهید . در دمای ۱۸ تا ۲۰ درجه سانتیگراد و نور مناسب نگاه دارید.مراقب باشید که هرگز خاک گلدان خشک نشود. قلمه ها بعد از ۱۰ تا ۱۴ روز از تابش مستقیم خورشید قرار دهید. زمانی که قلمه ها ریشه داد آنها را بیرون آورده و در گلدانی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر حاوی کمپوست با پایه پیت قرا دهید. باید دقت کنید که ریشه ها شکسته یا کنده نشود.​

[/BCOLOR]

 

[Behtina]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]برگ انجیری[/BCOLOR]​

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

نام علمی : Monstera deliciosa

گیاهی است از خانواده"آراسه" و زادگاه آن آمریکای جنوبی است، برگ های آن سبز براق است که با بزرگ تر شدن شکاف ها و دندانه های برگ عمیق تر و شکل برگ انجیری به خود می گیرد. ریشه های هوایی آن منحصر به ریشه های نزدیک قاعده برگ ها است که باید به طرف خاک هدایت گردد. نگهداری فیلودندرون ها ساده و گیاهی مناسب برای مبتدیان است.
نیازها:​

• نور: نزدیک پنجره با نور غیر مستقیم ، نور دلخواه این گیاه است. مواظب اشعه مستقیم آفتاب باشید.​
• دما: اگر چه تا 10درجه سانتیگراد مقاومت دارد ولی کمتر از 13 درجه را دوست ندارد. در تابستان حدود 30 درجه سانتیگراد مقاومت می‌نماید. ولی در درجات بالاتر باید غبار پاشی معلوم نمود.​
• آبیاری: سطح خاک در فاصله دو آبیاری باید خشک شود. در تابستان هفته‌ای یکبار و در زمستان هر دو هفته یکبار احتیاج به آبیاری دارد. همیشه قبل از آبیاری رطوبت سطح خاک را بازدید نمایید.​
• رطوبت: در تابستان هفته‌ای دو تا سه بار و در زمستان هر هفته یکبار نیاز به غبارپاشی دارد. از آب ولرم و سبک فاقد املاح جهت غبار پاشی استفاده نمایید.​
• تغذیه: نیاز چندانی به کود دهی ندارد. کود دهی بیش از اندازه باعث تجمع املاح درخاک می‌شوند. در صورت نیاز هر ماه یکبار کود دهی نمایید.​
• خاک مناسب: خاک سبک لیمونی بهترین و مناسب‌ترین محیط برای رشد ریشه این گیاه است.​
• تعویض گلدان: هر ساله در فصل بهار با شروع فصل رشد احتیاج به تعویض گلدان دارد. در سالهای بعد با سنگین شدن حجم شاخ و برگها تعویض خاک سطح گلدان با خاک نو و غنی پیشنهاد می‌گردد.​
• تمییز بودن برگها: برگها را با احتیاط با پارچه و یا اسفنج مرطوب تمیز نمایید. از مواد براق کننده شیمیایی حداکثر ماهی یکبار استفاده نمایید.​
• تکثیر: گرفتن قلمه در بهار صورت می‌گیرد که هر قلمه باید سه گره (جوانه) داشته باشد و در دمای 23 درجه سانتیگراد ریشه‌دار شود.​

عوارض و درمان برگ انجیری​

• رشد گیاه متوقف است: نور کافی نیست. گلدان را به محل پرنورتری منتقل نمایید.​
• لکه‌های قهوه‌ای در وسط یا حاشیه برگها نمایان شده است: در آفتاب غبارپاشی نموده‌اید. عبور نور از قطرات آب بجای مانده روی برگها مانند عبور از شیشه است که به برگها صدمه وارد می‌آورند ، در سایه غبارپاشی کنید و برگهای صدمه دیده را تا انتها قطع نمایید.​
• بعضی از برگها شکاف طبیعی هم ندارند: گیاه از گونه دیگری است و عدم شکاف عمیق در برگها کاملا طبیعی است.​
• برگها به شکل و شکافدار می‌شوند: گیاه را از محل پرتردد خارج نمایید. صدمات فیزیکی عامل آن است.​
• لکه های سیاه و زخم مانند روی برگها است: هوا سرد است. گیاه را به محل گرمتری منتقل نمایید.​
• برگها رنگ پریده‌اند: گیاه احتیاج به کود دهی دارد و گیاه از کمبود عناصر در خاک رنج می‌برد. هر سه هفته یکبار با کود مخصوص گیاه را تغذیه نمایید.​
• نوک برگها قهوه ای رنگ می شوند: گیاه تشنه است و فورا آبیاری نمایید. همیشه خاک سطح گلدان را بازدید کنید. بخصوص در تابستان که نیاز آبی بیشتر است.​
• برگها رنگ پریده و سطح زیرین آنها دارای تار عنکبوت است: عامل آن کنه ریز قرمز است. گیاه را هر دو هفته یکبار سمپاشی نمایید تا علایم برطرف شود. غبار پاشی زیر سطح برگها در کاهش آفت موثر است.​
• زخم های سفید پنبه‌ای شکل روی برگها مشاهده می‌گردند: عامل آن حشره آفت است. با سمحشره کش دو هفته یکبار گیاه را سمپاشی نمایید تا علائم بر طرف گردند.​
• برگهای زیرین زرد رنگ و سپس قهوه‌ای می‌شوند که شدت آن در زمستان بیشتر است: آبیاری بیش از اندازه عامل آن است. اجازه دهید سطح خاک گلدان در فاصله دو آبیاری کاملا خشک شود سپس آبیاری را با مقدار کمتری انجام دهید. هر دو هفته یکبار آبیاری کافی است.​
• برگها خشک و چروک‌دار هستند: گیاه تشنه و هوا خشک است. فورا آبیاری نمایید.​

[/BCOLOR]

 

[Behtina]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]فیکوس[/BCOLOR]​

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

نام علمی: Ficus elastica​

گیاهی است از خانواده موراسه که در اصل زادگاهش هند و مالزی است و یکی از قدیمی ترین گیاهانی است که در منزل نگهداری می شود. برگ ها ، ساقه ها وحتی چوب این گیاه در صورت شکستن از خود ماده چسبناکی خارج می کند که می توان از آن لاستیک تهیه کرد. بعضی از افراد در صورت تماس این ماده با پوست بدنشان نسبت به آن حساسیت نشان می دهند.
در هوای آزاد ارتفاع آن به بیش از 25 متر می رسد و در شرایط عادی دایماً رو به گسترش و بزرگ شدن است و حتی ریشه های هوایی می دهد که خود به صورت تنه های مضاعف گیاه درمی آید. چون نور آفتاب قادر به نفوذ درخاک زیر این گیاه نیست، رشد هر گیاه دیگری در زیر سایه آن ناممکن است. با این همه فیکوس جزو محبوب ترین گیاهان خانگی است.
این گیاه جواب خوبی به شرایط آپارتمان می دهد. معمولاً گیاهان کوچک و جوان به سرعت و به آسانی با محیط خانه شما خو می گیرند، اما گیاهان بزرگتر ابتدا اندکی افت می کنند و برگ هایشان می ریزد یا قهوه ای می شود.
برگ ها پهن و براق و چرمی با نوک تیز و به صورت متناوب در طول ساقه می روید. با ریزش برگ های پیر در قاعده، ساقه گیاه حالت بد منظر به خود می گیرد که در این حالت می توان آن را از نزدیکی سطح خاک قطع کرد تا گیاه جوان گردد .
نیازها
نور :اگرچه گیاه در سایه هم می تواند خود را زنده نگهدارد ولی رشد آن مطلوب نیست. گیاه به نور کامل نیاز دارد اما باید آن را از نور مستقیم آفتاب در امان نگهدارید. در زمستان نیز باید آن را از سرما حفظ کرد.
آبیاری : اجازه دهید سطح خاک در بین دو آبیاری خشک شود. آب زیاد از حد، به گیاه آسیب می رساند. این گیاه نسبت به خشکی مقاوم است . در تابستان هفته ای دو بار و در زمستان هفته ای یک بار آبیاری کافی است.
خاک: بهترین خاک، خاک لوم است مخلوطی از برگ پوسیده و کود حیوانی و خاک رس(خاک باغچه ).
تکثیر : گرفتن قلمه حداقل با یک برگ در بهار و ریشه دار کردن آنها در درجه حرارت 24 تا 27 درجه سانتیگراد؛ البته در بهار معمولاً همه قلمه ها ریشه می دهد .
نکته گیاه پزشکی : گلدان گیاه مریض را هرگز عوض نکنید چون باعث از بین رفتن گیاه می شود .​

[/BCOLOR]

 

[Behtina]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]لیندا[/BCOLOR]​

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

نام علمی : Beucarnea recurvata​

این گیاه به نخل دم اسبی و لیندا مشهور است . بومی جنوب غرب آمریکا و مکزیک است و به زندگی بیابانی عادت دارد. برگ های آن باریک و کشیده و ضخیم و مقاوم ، مجنون و آویزان و فنری است. این برگ ها سطح مقطع کمی دارند تا مانع از هدر رفتن آب گیاه شوند. حالت زیبای آن ناشی از سرازیر شدن برگ ها به طرف پایین بخصوص در سنین بالاست. انتهای ساقه ضخیم می شود و شکل عجیبی به خود می گیرد و نام انگلیسی آن به معنی پای فیل به همین علت است. پایه بسیار بزرگ و ورم کرده گیاه، آب را در خود ذخیره می نماید.
ارتفاع لیندا ممکن است به دو متر هم برسد. با بالا رفتن سن گیاه از ساقه آن جوانه هایی می روید که به خاطر حفظ شکل و فرم آن باید فوراً حذف گردند. نگهداری از آن برای باغبان های آماتور نیز ساده است.
نیازها​

نور :در نور کامل بهترین رشد را دارد، اما گیاه خود را به نور متوسط هم عادت می دهد و در نیم سایه نیم آفتاب هم رشد خوبی دارد. هر چند وقت یکبار گلدان را به محل پر نور ببرید. کلاً سعی کنید نور آن کافی باشد (نور مستقیم آفتاب ارجحیت دارد).​

دما :حرارت مناسب برای این گیاه، «بسیار گرم» است. اما با حرارت متوسط هم تطبیق می یابد (اگر در محل خنک پرورش یافته است بهتر است به ندرت آبیاری شود). در زمستان حرارت 10 تا 13 درجه برای آن مناسب است. در صورت افت دما آبیاری را قطع کنید.​

آبیاری :چون این گیاه توانایی نگهداری آب را در درون خود دارد، باید گذاشت تا خاک گلدان ، بین دو آبیاری، تقریباً به طور کامل خشک شود. سطح رطوبت نیز بهتر است پایین نگه داشته شود. جهت مرطوب نگهداشتن گلدان 2 تا 3 بار در هفته در تابستان آبیاری نمایید. در بهار و پاییز هفته ای یکبار و در زمستان به آن هر سه هفته یکبار آب دهید. در زمستان و دمای پایین در صورت آبیاری زیاد از اندازه، برگ ها ریزش می کنند.​

خاک :بهترین خاک خاک لیمونی است ( ترکیبی از رس ، شن ، مواد آلی که بهتر است در مواد آلی از خاک برگ بیشتری استفاده شود تا خاک کمی از لوم سبکتر باشد ). برای تعویض گلدان همیشه یک ترکیب سبک - با شن و ماسه - انتخاب کنید که زه کشی خوبی داشته باشد... قرار دادن گیاه در گلدان بزرگ تر، باعث رشد گیاه می شود.​

تکثیر :
کاشت بذر در خاک پیت در هوای گرم یا ریشه دار نمودن جوانه های ظاهر شده روی ساقه ؛ البته تکثیر این گیاه برای آماتورها و در منزل بسیار دشوار و تقریباً ناممکن است.​

نکته:​

برگ های مرده ی انتهای گیاه را جدا کنید.
حداکثر سالی یک بار...با استفاده از محلول 20-20-20​

[/BCOLOR]

 

[Behtina]

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]7 نکته درباره نگهداری از بامبو[/BCOLOR]​

[BCOLOR=rgb(255, 255, 255)]

​

این این روزها گیاه بامبو یکی از پرطرفدارترین گیاهان آپارتمانی محسوب می‌شود. البته این نوع بامبویی که در خانه‌ها نگهداری می‌شود و معمولا پرپیچ و تاب است، نوع خاصی از بامبو است که به «لاکی بامبو» شهرت دارد اما با نام علمی ‌«دراسینا» در جهان شناخته می‌شود.
مهم‌ترین نکاتی که در مورد این نوع بامبو لازم است در نظر گرفته شود، نور کافی و آب تازه است و احتیاج به رسیدگی خاصی ندارد. البته بامبو برای رشد، خاک هم نمی‌خواهد. حتی می‌توان آن را در خاک‌های ژله‌ای نگهداری کرد اما برای رشد بهتر است از تقویت‌کننده‌های مایعی استفاده ‌شود که به آب بامبو اضافه می‌کنند و گل‌فروشی‌ها آن را «غذای بامبو» می‌نامند.
بامبوها گیاهان بسیار حساسی هستند و در صورت کوچک‌ترین تماسی با موادشیمیایی مثلا مواد‌شوینده، نگهداری در هوای گرم، عدم تعویض آب، قرار گرفتن در مجاورت نور زیاد و گاهی بیماری، کم‌کم زرد می‌شوند و از بین می‌روند. به همین دلیل ظرف یا گلدانی که در آن نگهداری می‌شود باید ماهی یک بار شسته شود و قبل از آنکه گیاه در آن قرار گیرد، کاملا خشک شود.
اگر نکات بالا را مدنظر قرار دهید و بامبو را در دمای 15 تا 25 درجه سانتی‌گراد و دور از نور مستقیم خورشید و باد مستقیم کولر نگه‌دارید و رطوبت لازم را برای آن فراهم کنید، پس از مدت 5 تا 7 ماه شاهد قد کشیدن عجیب این گیاه پیچ خورده و سرسبزی آن خواهید بود.
بامبو برعکس بقیه گیاهان،‌ نگهداری می‌شود؛ یعنی وقتی نور کمتری به آن برسد، بیشتر در جستجوی نور قد می‌کشد و در تماس با نور زیاد و گرما از داخل می‌پوسد.
تمیز نگه‌داشتن آب بامبو و با تعویض هفتگی تاثیر به سزایی در سلامت گیاه دارد. مقدار آب نیز باید تا اندازه‌ای باشد که تقریبا تا 5/2 سانتی‌متر بالاتر از انتهای پایینی ساقه قرار بگیرد.
دو عامل برای زرد شدن بامبو مطرح است. نور مستقیم یا بیش از حد و آب لوله کشی مورد استفاده برای گیاه که حاوی مقدار بیش از حد نمک یا فلوراید است. اگر گیاه‌تان بنابه دلایلی زرد و رشد آن متوقف شده است، آن را از تابش مستقیم نور آفتاب دور کرده و آب آن را تنها از آب فیـلتـ*ـر شده یا آب معدنی طبیعی تامین کنید تا دوره پربار و جدیدی را آغاز کند.​

[/BCOLOR]