عارفانه ıllıllı درد و دل با حضرت مهدی موعود (عج) ıllıllı

[زِد.اَلِف]

شاید آن روز که سهراب نوشت: تا شقایق هست زندگی باید کرد.

خبری از دل پر درد گل یاس نداشت.

باید این طور نوشت: چه شقایق باشد، چه گل پیچک و یاس،‌ جای یک گل خالیست،

تا نیاید مهدی، زندگی دشوار است.....

 

[زِد.اَلِف]

شب نیست که آهم به ثریا نرسد

از چشم ترم آب به دریا نرسد

می‌میرم از این لحظه که آیا روزی

دیدار به دیدار رسد یا نرسد.

 

[زِد.اَلِف]

بخوان دعای فرج را به یاد خیمه سبز که آخرین گل سرخ از همه خبر دارد

 

[زِد.اَلِف]

بر چهره پر ز نور مهدی صلوات / بر جان و دل صبور مهدی صلوات

تا امر فرج شود مهیا بفرست / بهر فرج و ظهور مهدی صلوات

 

[دختر قصه گو]

ای منجی گل، امام بی رنگ!
ای معنی آسمانی چنگ
ای آتش جان باده نوشان!
ای سعی و صفای می فروشان
ای یوسف لحظه های کثرت
دردانه ی آسمان وحدت!
در چشم غزال مـسـ*ـت وحیران
در شورش مهر وماه و کیوان
در ساحل آبی ترانه
در شورش جان هر جوانه
در عطر کمند زلف مهتاب
هر بـ..وسـ..ـه ی لاله بر لب ...

 

[دختر قصه گو]

چه سالها که گذشت و بهار منتظر است
بهار ِ زخمی ِ پشت حصار منتظر است

چه سروها که به دست ِ تبر شهید شدند
شقایق ِ دل ِ ما ، داغدار منتظر است

از این لباس سیاه عزا ، دلش پوسید
سحر مگر برسد ، شام ِ تار منتظر است

بهانه گیر شدند و به گریه افتادند
ستاره کشت خودش را ، سه ...

 

[دختر قصه گو]

تو آن دلیــل خدایی که حاضری امّا
بـرای آمـدنت نـدبه خوانده ام ؛ آقا

خدا کــند که بتـابی به باور مـردم
و گل کنی به بلنــدی عشق در دلها

تو فصل آخر منظومه ی خدایی عشق
تمام ِ سوره ی یاسین ، طلیعه ی طاها

قــیامِ حتمی عشقی ، قـعود در قلبم
ســرادقات جمـال ِ تو ، جنت ...

 

[دختر قصه گو]

انتـظار

بیــا کــه دل بــه امـــید تـــو بســـتم آقــا جـان وزین عمـل به خدا مـسـ*ـت مستم آقا جان
به هر چه دل بسپردم پس از یکی دو سه روز بــه اعــتبار تـــو آن را گســستم آقا جان
پـس از یک عـمر نشـستن به پـای ایـن یـا آن کـنون ز عشق تو ...

 

[دختر قصه گو]

تو در کجای زمینی؟



دلم برای تو تنگ است ای سرا پاخوب
دلم برای تو تنگ است مثل تنگ غروب
چه لحظه های غریبی که بی تو میگذرند
چه روزگارعجیبی است بی تو ای محبوب
چقدربی تو به غربت شکست خاطرخاک
نیامدی وعطش درعطش زبانه کشید
نیامدی وزمین شعله شعله درتب شد
نشست خاطرآیینه هابه ...

 

[دختر قصه گو]

حرف اول آمدنت


کاش یادت
اینهمه آغشته نبود به نبودن
و عشقت به خمـار سکوت
کاش وقتی می خواندمت
گل می کردی روی سـ*ـینه ی آوازهایم
و عاشقانه پل می زدی به غرب کافرانگی ام

ببین
خود را چه به پای شوقت آویخته اند
ریشه هایی که بوی مرگ می دهند
امروز جمعه ی تلخ بی گواهی ...