یک وقت هایی باید "دوستت دارم " هایی که در گلویت مانده را قورت بدهی..
نه که مغرور باشی؛
نه که دست هایت را بسته باشند
نه که مُهر به لب هایت زده باشند؛ نه!
بعضی وقت ها فقط نمیشود و چاره ای جز سکوت نداری...
و کاش این "دوستت دارم" های خاک خورده ی تهِ دلت ، سُر نخورد رویِ گونه هایت ...
دوست داشتنت را حیف نکن!!
نمی گویم خرجش نکن..نه.. می گویم هدرش نده..
اگر می بینی مالِ دنیای تو نیست، اگر می بینی از جنس تو نیست، حرفش را نمی فهمی و حرفت را نمی فهمد...نه او را درگیر خودت کن و نه خودت را درگیر او...
ابراز علاقه به کسی که مالِ دنیای تو نیست "اسراف دوست داشتن" است..