عارفانه ıllıllı درد و دل با حضرت مهدی موعود (عج) ıllıllı

[زِد.اَلِف]

اگر سپیده بیاید...
کلیم را چه نیازى که دل به طور دهد
به طور جلوه فروشد دلى که نور دهد

سپهر حلقه به گوش کسى که همچو کلیم
ز نور خویش فروغى به شمع طور دهد

نوشته‏اند به سنگ مزار زنده‏دلان
که حرف مرده‏دلان بوى خاک گور دهد

به جز ?دعاى قدح? و رد ما نمى‏گردد
اگر پیاله صلاى ?هوالغفور? دهد

کجاست پیر صفا مشرب خداجویى
که مثل آینه ما را ز خود عبور دهد

زمانه در تب شب این قدر نمى‏سوزد
به آفتاب اگر فرصت ظهور دهد

صبا به گلنفسیهاى من برد حسرت
اگر به من نفسى رخصت حضور دهد

از آن به دیده نمناک من نمى‏آید
که بوى دربدرى خانه نمور دهد

اگر سپیده بیاید دو چشم منتظرم
به دست هر مژه آیینه بلور دهد

 

[زِد.اَلِف]

ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی

دل بی تو به جان آمد وقت است که بازآیی

دایم گل این بستان شاداب نمیماند

دریاب ضعیفان را در وقت توانایی

دیشب گله زلفش با باد همیکردم

گفتا غلطی بگذر زین فکرت سودایی

صد باد صبا این جا با سلسله میرقصند

این است حریف ای دل تا باد نپیمایی

مشتاقی و مهجوری دور از تو چنانم کرد

کز دست بخواهد شد پایاب شکیبایی

یا رب به که شاید گفت این نکته که در عالم

رخساره به کس ننمود آن شاهد هرجایی

ساقی چمن گل را بی روی تو رنگی نیست

شمشاد خرامان کن تا باغ بیارایی

ای درد توام درمان در بستر ناکامی

و ای یاد توام مونس در گوشه تنهایی

در دایره قسمت ما نقطه تسلیمیم

لطف آن چه تو اندیشی حکم آن چه تو فرمایی

فکر خود و رای خود در عالم رندی نیست

کفر است در این مذهب خودبینی و خودرایی

زین دایره مینا خونین جگرم می ده

تا حل کنم این مشکل در ساغر مینایی

 

[زِد.اَلِف]

صاحب زمان است

منجی عالم هستی هست

اگر نباشد همهء جهان از هم میپاشد

نامهء اعمال انسان هر ماه بر او عرضه میشود

شبهای قدر هر سال

نام افرادی را که باید در سال بعد بمیرند خط میزند

(زندگی و مرگ انسانها در دست او است)

و ...

لطفا یک کمی فکر کنید!!

 

[زِد.اَلِف]

ندیدمت که بگویم چقدر زیبایی

نیامدی که ببینم شبیه دریایی ،

ببین دوباره غروب است و جاده آماده

بنا به گفته مردم غروب می آیی !

شکوه آمدنت را ببخش به چشمانم

بیا الهه غربت سوار صحرایی .

 

[زِد.اَلِف]

مــرا بـالـی اسـت از پـرواز مـانـده

قـدمهـایی اسـت در آغـاز مـانــده

شهیــدان! دستهایم را بگیـریـــــــد

منــم همـــراهِ از ره بــاز مـانــــــده

 

[زِد.اَلِف]

چندگاهیست وقتی می گویم:

«اللهم کل لولیک الحجة بن الحسن»

با آمدن نام دلربایت دلم نمی لرزد

چندگاهیست وقتی می گویم: «صلواتک علیه و علی آبائه »

به یاد مصیبتهای اهل بیتت اشک ماتم نمی ریزم

چندگاهیست وقتی می گویم: «فی هذه الساعة»

دگر به این نمی اندیشم که در این ساعت

کجا منزل گرفته ای

 

[زِد.اَلِف]

چندگاهیست وقتی میگویم: «و فی کل الساعة»

دلم نمی سوزد که همه ساعاتم ازآن تو نیست

چندگاهیست وقتی می گویم: «ولیا و حافظا»

احساس نمی کنم که سرپرستم، امامم کنار من ایستاده

و قطره های اشکم را به نظاره نشسته است

چندگاهیست وقتی می گویم: «و قائدا وناصرا»

به یاد پیروزی لشکرت،

در میان گریه لبخند بر لبم نقش نمیزند

چندگاهیست وقتی می گویم: «و دلیلا و عینا»

یقین ندارم که تو راهنما و نگهبان منی

چندگاهیست وقتی می گویم: «حتی تسکنه أرضک طوعا»

یقین ندارم که روز حکومت تو بر زمین،

من هم شاهد مدینه فاضله ات باشم

چندگاهیست وقتی می گویم: «و تمتعه فیها طویلا»

به حال آنانی که در زمان طولانی حکومت شیرین تو
طعم عدالت را می چشند غبطه نمی خورم

اما چندگاهیست دعای فرج را چندبار می خوانم

تا هم با آمدن نامت دلم بلرزد، هم اشکم بریزد،

هم در جست و جویت باشم،

هم سرپرستم باشی،

هم به حال مردمان عصر ظهور غبطه بخورم

وهم احساس کنم خدا در

نزدیکی من است.....

و باز هم با شرم

می گویم : اللهم عجل لولیک الفرج

یک سال دیگر هم گذشت

و چشممان به جمال مولای غایبمان روشن نشد...

و چرا بیاید؟ وقتی که اکثریت قریب به اتفاق ما شیعیان

در تمام سال از او غافلیم،

و قلیلی از ما نیز به هنگام مشکلاتمان از او یاد می‏کنیم...

اما آقای ما

به رو سیاهیمان نگاه نکن و به دستهایمان که خالی اند

و به زبانمان نیز گوش مسپار

که گناهکارتر از آن است که تو را با صداقت و اخلاص بخواند،

قلب آن اندک بندگان واقعی خداوند را ببين

که هر روز ـ صبح و شام ـ تو را مي‌خوانند...

 

[زِد.اَلِف]

این متن ها برای من -آقا- نمی شود



با این پیام ها دل من وا نمی شود



بگذار راست بگویم پس از عمری ادعا



قفل فرج به کذب و ریا و ا نمی شود

 

[زِد.اَلِف]

قالَ الاْمام الْمَهْدىّ(عليه السلام):


إنّا غَيْر مهْملينَ لمراعاتكمْ،

وَ لا ناسينَ لذكْركمْ،

وَ لَوْ لا ذلكَ لَنَزَلَ بكم اللاَّْوا، وَ اصْطَلَمَكم الاَْعْداء.

فَاتَّقوا اللّهَ جَلَّ جَلاله وَ ظاهرونا.


ما در رعايت حال شما كوتاهى نمی كنيم

و ياد شما را از خاطر نبرده ايم،

كه اگر جز اين بود گرفتاريها به شما روى میآورد

و دشمنان، شما را ريشه كن میكردند.

از خدا بترسيد و ما را پشتيبانى كنيد.

 

[زِد.اَلِف]

دافع عسر و حرج می رسد، انشاء الله


یعنی آن ختم حجج می رسد، انشاء الله


مژده بر منتظر مهدی زهرا بدهید


عنقریب عصر فرج می رسد، انشاء الله