dinaz
کاربر نگاه دانلود
داستان 14 ساله پیرزن مهربان یا باطنی شیاد!
لحظه عجیبی است که بخواهید از یک پیرزن متدین کاتولیک علت حضورش را در بسیاری از مراسم خاکسپاری بپرسید. اما این موقعیتی است که افراد زیادی هنگام مواجهه با «ترزا دایل» زن ۶۵ ساله انگلیسی با آن روبرو شدند. او بیش از ۱۴ سال است که هرروز به کلیسا می‌رود. شاید در نگاه اول عمل پسندیده‌ای به نظر برسد، اما نه وقتی متوجه می‌شویم که برای دریافت غذای رایگان این کار را میکند.
عادت ترزا به شرکت در مراسم خاکسپاری غریبه‌ها اخیرا تیتر خبرهای انگلستان شده است، زیرا تعدادی از همسایه‌ها و اعضای خانواده درگذشتگانی که او طی این سال‌ها در مراسم ختمشان شرکت کرده است، ادعا می‌کنند که او هنگام عزاداری شرکت کنندگان در مراسم به آن‌ها حمله میکند و به زور سعی میکند شکمش را پر کند. او نمایش بازی میکند و وانمود میکند مرحوم را می‌شناخته و حتی گاهی با دوستان و خانواده اش صحبت میکند، البته همه این‌ها قبل از دیدن غذاست. او حتی گاهی مقداری غذا هم با خود می‌برد.
او با لباس‌های روزانه و روشن خود خانه را ترک میکند، اما همیشه یک دست لباس مشکی در سبد دوچرخه اش دارد که آن‌ها را عوض میکند و به کلیسا می‌رود، در مراسم خاکسپاری شرکت میکند سپس تا می‌تواند غذا می‌خورد و سبد دوچرخه اش را پر از غذا کرده و به خانه می‌برد. او ۱۴ سال است که این کار را میکند و گستاخانه و بدون دعوت در مراسم شرکت میکند تا ناهار رایگان بخورد و اگر غذایی درکار نباشد سریع لباسش را عوض میکند، سوار دوچرخه اش می‌شود و به خانه برمی گردد. هنگامی که از ترزا درمورد این کارش پرسیدند توضیح داد که «این کسب و کار من است. من مجبورم بروم.»
لحظه عجیبی است که بخواهید از یک پیرزن متدین کاتولیک علت حضورش را در بسیاری از مراسم خاکسپاری بپرسید. اما این موقعیتی است که افراد زیادی هنگام مواجهه با «ترزا دایل» زن ۶۵ ساله انگلیسی با آن روبرو شدند. او بیش از ۱۴ سال است که هرروز به کلیسا می‌رود. شاید در نگاه اول عمل پسندیده‌ای به نظر برسد، اما نه وقتی متوجه می‌شویم که برای دریافت غذای رایگان این کار را میکند.
عادت ترزا به شرکت در مراسم خاکسپاری غریبه‌ها اخیرا تیتر خبرهای انگلستان شده است، زیرا تعدادی از همسایه‌ها و اعضای خانواده درگذشتگانی که او طی این سال‌ها در مراسم ختمشان شرکت کرده است، ادعا می‌کنند که او هنگام عزاداری شرکت کنندگان در مراسم به آن‌ها حمله میکند و به زور سعی میکند شکمش را پر کند. او نمایش بازی میکند و وانمود میکند مرحوم را می‌شناخته و حتی گاهی با دوستان و خانواده اش صحبت میکند، البته همه این‌ها قبل از دیدن غذاست. او حتی گاهی مقداری غذا هم با خود می‌برد.
او با لباس‌های روزانه و روشن خود خانه را ترک میکند، اما همیشه یک دست لباس مشکی در سبد دوچرخه اش دارد که آن‌ها را عوض میکند و به کلیسا می‌رود، در مراسم خاکسپاری شرکت میکند سپس تا می‌تواند غذا می‌خورد و سبد دوچرخه اش را پر از غذا کرده و به خانه می‌برد. او ۱۴ سال است که این کار را میکند و گستاخانه و بدون دعوت در مراسم شرکت میکند تا ناهار رایگان بخورد و اگر غذایی درکار نباشد سریع لباسش را عوض میکند، سوار دوچرخه اش می‌شود و به خانه برمی گردد. هنگامی که از ترزا درمورد این کارش پرسیدند توضیح داد که «این کسب و کار من است. من مجبورم بروم.»
