معرفی ساز ساز تیمپانی

[=/off]

تیمپانی:

سازهای کوبی ، مانند سازهای بادی مسی ، طی زمانهائی دراز ، در خدمت مراسم تشریفاتی و سیـاس*ـی جوامع بوده است .​

در واقع ، در چنین تشریفاتی ، سازهای کوبی تقریبا همیشه به موازات سازهای بادی – مسی به کار گرفته می شدند و این همکاری تا آنگاه که سازهای ضربی به ارکستر راه یافتند ادامه یافت .​

این سازها به اغلب احتمال ، در اصل به خاطر نیاز بدیهی انسان به «نگهداری ریتم» همراه با فعالیتهائی مانند قدم رفتن یا رقـ*ـص پیدا شد . میل مفرط به گرفتن یک چوب و کوفتن آن برطبلی که در دسترس قرار دارد ،​

در نزد خردسالان و بزرگسالان تقرییاً غیر قابل مقاومت است . به همین شکل ، آهنگساز به یاری استفاده از سازهای کوبشی ، «ریتم» قطعه خود را «نگهمیدارد» .​

آشنایی با ساز تیمپانی

تماشای قسمت سازهای کوبی در ارکستر همیشه جالب است . نوازنده سنج غالباً حرکات نمایشی را همزمان با اجرای سنج ، در یک پاساژ هیجان انگیز ارکستر توام می کنند ، با آب و تاب سر و صدائی از سازخود بیرون می کشد ؛​

نوازنده تیمپانی نمایشگری حقیقی است ، وقتی با ضربه های سریع و جهشدار بر ساز خود می کوبد ، و به نظر می رسد که در ادای نقش خود اهمال کار است ،​

در طول قسمت عقب ارکستر راه می رود و اینجا و آنجا ضربه بر سازی می زند ، مانند آنکه اینکار آنقدر آسان است که هر یک از ما با مختصری کوشش ، قادر به اجرا ی آن هستیم .​

قسمت سازهای کوبی شامل تعداد زیادی از سازهای گوناگون است ، که معمولا ً از هر یک نمونه ای در ارکستر وجود دارد ، اگر چه همگی به وسیله ضربه زدن ، مالیدن ،​

یا تکان دادن به صدا در می آیند (ن.ک. به جدول ۱/۵) برخی از سازهای کوبی قادر به حصول صدا در ارتفاعی معین هستند ، اما بیشترین اعضاء این خانواده ، صوتی درارتفاع نامعین دارند ،​

آهنگساز فقط ارزش زمانی (امتداد) اصوات را ثبت می کند ،​

بدون آنکه ارتفاعی (زیرو بمی ای) در پارتیتور برایشان تعیین کند . آهنگساز بیشتر درصدد تاثیر گرفتن از ضربه آن سازهاست .​

وظیفه عمده سازهای خانواده کوبی در ارکستر به همین دلیل ، تامین «تاکیدهای ضرب در موسیقی» است .​

 

[=/off]

تیمپانی چیست
مهترین سازهای کوبی در ارکستر ، به اغلب احتمال ، تیمپانی است ،

که می تواند صوتی با ارتفاع معین داشته باشند . وسعت صدای این ساز ، شامل حدود پنج صوت است . تیمپانی به اندازه های مختلف ساخته می شود ، به طوریکه وسعت صدای مجموع آنها ، از راه کاربرد چند ساز گسترش می یابد .

مکانسیم تغییر ارتفاع (تغییر کوک) در تیمپانی طوری است که این ساز نمی تواند ملودیهای مشکل را بنوازد ، اما درعوض تیمپانی ها قادرند اصوات مهم ملودی را ، که توسط سازهای دیگر اجرا می شود ، موکد کنند .

تیمپانیها ، اجرای سازهای تمام ارکستر را «استاندارد» می کنند . غالب قطعه های موسیقی ارکستر ، حداقل به دو تیمپانی نیاز دارند و گاه تعداد تیمپانی در قطعه از این بسیار بیشتر است .

سازهای دیگر که قادر به حصول اصواتی با ارتفاع معین هستند عبارتند از «اگسیلوفون» ، «چلستا» ، «ناقوس (عمودی)» ، و «گلوکن شیپل» .

سازهای اخیر نه تنها برای تاکید های ریتم به کار بـرده می شوند ، بلکه در جهت افزودن رنگی به مجموع رنگ آمیزی ملودی مورد استفاده قرار می گیرند .

همه چیز درباره ساز تیمپانی
سازهای کوبی ، و فردی دیگر ، دارای طنین محدود و منحصر به فرد هستند ، که با گوش به آسانی قابل تشخیصند . معمولیترین آنها طبل بزرگ

(باس) ، طبل کوچک ، سنجها (ی دوتائی) ، مثلث ، تمبورین ، نقاره چوبی و تام- تام (گنگ بزرگ) است . آهنگسازان ، این گروه از سازهای کوبی را به قصد حصول تاثیرهای ویژه به کار می گیرند ؛

چنانچه صدای رعد و برق تیمپانی ، «وزوز کردن» طبل کوچک ، صدای مبهم و خفه طبل بزرگ – خمخ در ارکستر بزرگ به صورت اصوات کلیشه ای در آمده اند .