nadiya_m
مدیر بازنشسته
روکوکو (به فرانسوی: روکوکو) اصطلاحی است در تاریخ هنر برای توصیف هنر تزئینی در زمینه‌های مختلف معماری، بناآرایی، نقاشی، پیکرسازی، طراحی اثاثه و اشیاء زینتی.
اصطلاح روکوکو در ابتدا توسط پیر‌موریس کی (پییر‌موریک قوایس) درسال ۱۷۹۷ از ترکیب واژه فرانسوی روکای (رکیلل) و واژه ایتالیایی باروکو (برکو) بوجود آمده است.
روکوکو سبکی است که با رشد طبقه متوسط و بورژوای اروپا به وجود آمد و خاستگاه آن فرانسه بود. این سبک در ادامه باروک و در واقع به عنوان واکنشی علیه شکوه و جلال افراطی آن در کاخ‌ها پدید آمد .
از نخستین نتایج آن ساختن خانه‌های شهری کوچک و راحت با تزئینات و ریزه‌کاری فراوان در فضاهای داخلی بود . هنر روکوکو باطراوت و مملو از سرزندگی است .
در تزئینات آن از خطوط منحنی اشکال صدفی رنگ‌های صورتی آبی و سبز روشن به وفور استفاده می شود. در زمینه نقاشی شیوه‌های گوناگونی در این دوران پدید آمد . نقاشان به شیوه‌های فردی گرایش پیدا کردند و دست به آزمون‌های تازه‌ای زدند که به رومانتیسیسم منتهی شد .
از مهمترین نقاشان این دوره می توان به واتئو . شاردن. فراگونار و بوشه در فرانسه . تیه پولو در ایتالیا و گینز بارو در انگلستان اشاره کرد.
ركوكو در اواخر باروك به راه افتاد .اين جنبش در قرن ۱۸ شروع شد و بر جنبه هاي هنري از جمله نقاشي ، مجسمه سازي ، معماري ، طراحي داخلي ، دكوراسيون ، ادبيات و…تاثير گذاشت. اين شيوه در اوايل قرن ۱۸ در پاريس به عنوان واكنشي در برابر عظمت ، تقارن و مقررات سفت و سخت از سبك باروك توسعه يافته است بويژه در كاخ ورساي. سبك باروك كه مزين به رنگ هاي نور ، طرح هاي نامتقارن ، منحني و طلا مزين بود و هنرمند و معمار ركوكو را بر آن داشت كه بر خلاف سبك باروك سياسي و تم هاي عجيب و غريب سبك ركوكو اهل تفريح و بازي و شوخ بود. طراحی داخلی اتاق‌های عجیب و غریب به عنوان یک اثر کل از هنر با ظریف و پر اب و تاب مبلمان، مجسمه‌های کوچک، آینه‌های تزئینی و معماری تکمیل پرده نقش دار، نقش برجسته و نقاشی دیواری طراحی شده است.در پايان قرن ۱۸ تم هاي عجيب و غريب تا حد زيادي با سبك نئوكلاسيك جايگزين شد. در سال ۱۸۳۵ واژه نامه‌های آکادمی فرانسه اظهار داشت که این کلمه عجیب و غریب “معمولا از نوع زینت، سبک و طراحی در ارتباط با سلطنت لویی پانزدهم و آغاز آن از لویی شانزدهم را پوشش می دهد” . اين نتيجه شامل تمام انواع هنر از سراسر اواسط قرن ۱۸ در فرانسه است. کلمه به عنوان ترکیبی از رکیلل فرانسه (سنگ) و کقویللس (پوسته) به علت تکیه بر این اشیاء به عنوان نقوش تزئینی دیده می شود،این اصطلاح همچنین ممکن است ترکیبی از کلمه ایتالیایی “برککو” (مروارید نامنظم، احتمالا منبع از کلمه “باروک”) و فرانسه “رکیلل” (فرم محبوب از باغ یا تزئینات داخلی با استفاده از پوسته و سنگریزه) است و ممکن است به سبک تصفیه شده و خیالی است که در بخش هایی از اروپا در قرن ۱۸ به توصیف مد روز تبدیل شد. به علت عشق عجیب و غریب از منحنی مانند پوسته و تمرکز بر هنر‌های تزیینی، برخی از منتقدان استفاده از واژه به درگتیولی مفهوم را میرسانند که سبک بیهوده و بیمعنی و یا صرفا شیک بود. هنگامی که ترم اول به زبان انگلیسی در مورد ۱۸۳۶ مورد استفاده قرار گرفت، این لحن محاوره‌ای به معنی “قدیمی” بود. اين سبك در حال حاضر به طور گسترده‌ای به عنوان یک دوره مهم در توسعه هنر اروپا به رسمیت شناخته شده است .
اصطلاح روکوکو در ابتدا توسط پیر‌موریس کی (پییر‌موریک قوایس) درسال ۱۷۹۷ از ترکیب واژه فرانسوی روکای (رکیلل) و واژه ایتالیایی باروکو (برکو) بوجود آمده است.
روکوکو سبکی است که با رشد طبقه متوسط و بورژوای اروپا به وجود آمد و خاستگاه آن فرانسه بود. این سبک در ادامه باروک و در واقع به عنوان واکنشی علیه شکوه و جلال افراطی آن در کاخ‌ها پدید آمد .
از نخستین نتایج آن ساختن خانه‌های شهری کوچک و راحت با تزئینات و ریزه‌کاری فراوان در فضاهای داخلی بود . هنر روکوکو باطراوت و مملو از سرزندگی است .
در تزئینات آن از خطوط منحنی اشکال صدفی رنگ‌های صورتی آبی و سبز روشن به وفور استفاده می شود. در زمینه نقاشی شیوه‌های گوناگونی در این دوران پدید آمد . نقاشان به شیوه‌های فردی گرایش پیدا کردند و دست به آزمون‌های تازه‌ای زدند که به رومانتیسیسم منتهی شد .
از مهمترین نقاشان این دوره می توان به واتئو . شاردن. فراگونار و بوشه در فرانسه . تیه پولو در ایتالیا و گینز بارو در انگلستان اشاره کرد.
ركوكو در اواخر باروك به راه افتاد .اين جنبش در قرن ۱۸ شروع شد و بر جنبه هاي هنري از جمله نقاشي ، مجسمه سازي ، معماري ، طراحي داخلي ، دكوراسيون ، ادبيات و…تاثير گذاشت. اين شيوه در اوايل قرن ۱۸ در پاريس به عنوان واكنشي در برابر عظمت ، تقارن و مقررات سفت و سخت از سبك باروك توسعه يافته است بويژه در كاخ ورساي. سبك باروك كه مزين به رنگ هاي نور ، طرح هاي نامتقارن ، منحني و طلا مزين بود و هنرمند و معمار ركوكو را بر آن داشت كه بر خلاف سبك باروك سياسي و تم هاي عجيب و غريب سبك ركوكو اهل تفريح و بازي و شوخ بود. طراحی داخلی اتاق‌های عجیب و غریب به عنوان یک اثر کل از هنر با ظریف و پر اب و تاب مبلمان، مجسمه‌های کوچک، آینه‌های تزئینی و معماری تکمیل پرده نقش دار، نقش برجسته و نقاشی دیواری طراحی شده است.در پايان قرن ۱۸ تم هاي عجيب و غريب تا حد زيادي با سبك نئوكلاسيك جايگزين شد. در سال ۱۸۳۵ واژه نامه‌های آکادمی فرانسه اظهار داشت که این کلمه عجیب و غریب “معمولا از نوع زینت، سبک و طراحی در ارتباط با سلطنت لویی پانزدهم و آغاز آن از لویی شانزدهم را پوشش می دهد” . اين نتيجه شامل تمام انواع هنر از سراسر اواسط قرن ۱۸ در فرانسه است. کلمه به عنوان ترکیبی از رکیلل فرانسه (سنگ) و کقویللس (پوسته) به علت تکیه بر این اشیاء به عنوان نقوش تزئینی دیده می شود،این اصطلاح همچنین ممکن است ترکیبی از کلمه ایتالیایی “برککو” (مروارید نامنظم، احتمالا منبع از کلمه “باروک”) و فرانسه “رکیلل” (فرم محبوب از باغ یا تزئینات داخلی با استفاده از پوسته و سنگریزه) است و ممکن است به سبک تصفیه شده و خیالی است که در بخش هایی از اروپا در قرن ۱۸ به توصیف مد روز تبدیل شد. به علت عشق عجیب و غریب از منحنی مانند پوسته و تمرکز بر هنر‌های تزیینی، برخی از منتقدان استفاده از واژه به درگتیولی مفهوم را میرسانند که سبک بیهوده و بیمعنی و یا صرفا شیک بود. هنگامی که ترم اول به زبان انگلیسی در مورد ۱۸۳۶ مورد استفاده قرار گرفت، این لحن محاوره‌ای به معنی “قدیمی” بود. اين سبك در حال حاضر به طور گسترده‌ای به عنوان یک دوره مهم در توسعه هنر اروپا به رسمیت شناخته شده است .
