متفرقه_گردشگری مکان های مخوف و ترسناک جهان

[ATENA_A]

تپّه صلیب‌ها، لیتوانی

نزدیک به صد هزار صلیب در ابعاد و اشکال مختلف بر فراز این تپّه نصب شده‌اند، تپه‌ای که در شمال کشور لیتوانی واقع شده است. پاپ اظهار کرده این مکان جایی برای نمایش امید، صلح و عشق است. هیچ کس از علت و زمان شروع این سنت اطلاع دقیقی ندارد، هر چند به نظر می‌رسد بر افراشتن نخستین صلیب به قیامی برمی‌گردد که در سال ۱۸۳۱ در این منطقه به وقوع پیوست.

البته صلیب تنها چیزی نیست که روی این تپه نصب شده است، تندیس‌هایی از مریم مقدس، تمثال و تسبیح نیز در این مکان یافت می‌شوند. هر چند با این تعداد آرزوی خوب، خیلی عجیب است که این مکان در شمار مناطق ترسناک کره‌ی زمین جای گرفته است. اما به هر حال بسیاری دوست ندارند شب را در این منطقه به صبح برسانند.

مومیایی‌های "کِبایِن"(Kabayan)، فیلیپین

در نزدیکی دامنه‌ی کوهستانی شهر کِبایِن در شمال فیلیپین، اجساد مومیایی شده عجیبی پیدا شده که به نام "مومیایی دودی"، مومیایی آتشی" یا "Benguet Mummies" شناخته می‌شوند. علت این نام‌گذاری هم استفاده از دود و آتش برای خشکاندن جسد بوده است. برای رسیدن به غارهای "تیمبک" (Timbak) که محل نگهداری این مومیایی‌ها است یا باید زحمت رانندگی ۵ ساعته در جاده‌های کوهستانی را به جان خرید یا با عبور از میان پلکانی سنگی خود را به آنجا رساند.

ظاهرا در گذشته این غارها برای مراسم تدفین مورد استفاده بودند. به نظر می‌رسد عملیات مومیایی کردن توسط گروهی از افراد قبیله‌ی "Ibaloi" و در فاصله‌ی سال‌های ۱۲۰۰ تا ۱۵۰۰ پس از میلاد در پنج شهر "Benguet" انجام می‌شده است. این مومیایی‌ها اکنون در همین غارها نگهداری شده و در معرض دید عموم قرار دارند. همچون مورد تابوت‌های آویخته، اینجا نیز با توجه به باور مردمان بومی، مومیایی‌ها به حالت نشسته و در وضعیت جنینی در میان تابوت‌های تخم مرغی شکل خود جای گرفته‌اند.

دانلود رمان های عاشقانه

 

[ATENA_A]

پل اوورتون (Overtoun)، اسکاتلند

این مورد خیلی جالب است، شاید از این نظر که این بار نه پای انسان که پای حیوانی وفادار در میان است. برای بازدید از عمارت اووِرتون (Overtoun House) در اسکاتلند، بهتر است گردشگران یا سگی به همراه نداشته یا حداقل بسیار مراقب آن باشند، چرا که درست در همان نزدیکی پلی قرار گرفته است که به‌عنوان پل خودکشی سگ‌ها از آن یاد می‌شود. این پل در سال ۱۸۹۵ توسط مهندس راه و ساختمانی به نام "میلنر" (H. E. Milner) طراحی و اجرا شد.

از سال ۱۹۶۰ تا کنون حدود ۶۰۰ سگ با پریدن از این پل خودکشی کرده‌اند. در واقع این پل نه عامل وحشت ما، که بیشتر کابوس یکی از محبوب‌ترین حیوانات خانگی است. ظاهرا اگر «آئوکیگاهارا»‌ دومین مکان محبوب خودکشی در نزد انسان‌ها است، این پل نیز سابقه‌ای مشابه برای خودکشی سگ‌ها دارد.

مقبره دوشیزه کریستالی، بلیز (Belize)

غاری باستانی در جنگل‌های ناحیه کوهستانی «Tapir» در کشور «بلیز» وجود دارد که « Actun Tunichil Muknal» یا «ATM» نامیده می‌شود. نام این غار به معنی «مقبره کریستالی» است. این غار در سال ۱۹۸۹ کشف شد. برای رسیدن به این غار باید مسیری یک کلیومتری را شنا کرد. بعد از طی این مسیر به تخته سنگ‌هایی بزرگ و حجره‌هایی اتاق مانند می‌رسید، اینجا همان جایی است که باید با عامل ترس این غار مواجه شوید.

این اتاق در واقع یک قربانگاه است. حدود ۱۴ اسکلت در این غار یافت شده‌اند که دارای جراحت‌هایی در ناحیه سر خود بودند. نیمی از این اسکلت‌ها متعلق به کودکان است و به نظر می‌رسد همگی در جریان آیین قربانی کردن قوم مایا کشته شده‌اند. در این میان یکی از این اسکلت‌ها بیش از دیگران به شهرت رسیده است، اسکلتی متعلق به دختری ۱۸ ساله که به نام «دوشیزه‌ی کریستالی» شناخته می‌شود. علت این نامگذاری هم به وضعیت بقایای بر جای مانده از او بازمی‌گردد، چرا که با گذشت زمان، کل اسکلت او کلسیته شده است.

دانلود رمان های عاشقانه

 

[ATENA_A]

قلعه «لیپ» (Leap)، ایرلند

بر اساس مستندات موجود، «قلعه‌ی لیپ» در قرن پانزدهم و توسط «خاندان اُبَنِن» (O'Bannon clan) ساخته شده و در ابتدا «Léim Uí Bhanáin» نامیده شد. اُبنن‌ها دومین رئیس قبایل مهم این قلمرو در آن زمان بودند که بر قبلیه‌ی «O’Carrolls» حکومت می‌کردند.

گفته می‌شود این قلعه یکی از تسخیرشده‌ترین قلعه‌های جهان است، قلعه‌ای که تاریخچه‌اش با فهرستی طولانی و خونین از مرگ‌های وحشتناک گره خورده است. زمانی این قلعه به آتش کشیده شد و زمانی نیز شاهد نزاع خونین دو برادر بود، یکی از دو برادر که کشیش بود به ضرب شمشیر برادر دیگر از پای درآمد. این اتفاق تلخ در صومعه‌ی این قلعه به وقوع پیوست به همین دلیل به این صومعه، لقب «صومعه‌ خونین» اطلاق شده است (تصویر پایین).

همچنین حین بازسازی این قلعه، سرداب و زندانی زیر زمینی کشف شد که ظاهرا شاهد مرگ‌های بسیاری بوده است. حتی تعدادی استخوان انسان نیز در قسمت انتهایی این سرداب کشف شد. امروزه روی این دخمه زیرزمینی پوشیده شده و به مردم اجازه ورود به آن را نمی‌دهند (تصویر پایین).

به هر حال این قلعه هر ساله شاهد حضور گردشگرانی از اقصی نقاط جهان است که فارغ از تماشای زیبایی مناظر اطراف، تحسین معماری باستانی و تاریخ پربار این منطقه، برای مواجهه با چیزی به آن سر می‌زنند که متعلق به این جهان نیست و شاید بسیاری از تجربه‌ی رویایی با آن واهمه دارند، بله اشباح و ارواحی که به نظر می‌رسد از این سکونتگاه سنگی لـ*ـذت می‌برند. موارد بسیاری از مواجهه با چیزهای عجیب و ترسناک در این قلعه گزارش شده است، به طوری که این قلعه بارها توسط کارشناسان عالم ماورالطبیعه مورد بازدید و بررسی قرار گرفته است.

گورستان «چوکیلا» (Chauchilla)، پرو

گورستان «چوکیلا»، مدفن شماری از مومیایی‌های اسپانیولی است که در سی کیلومتری شهر «نَزکا» (Nazca) در پرو واقع شده است. به جز اجساد، آثار و صنایع هنری باستانی نیز در این گورها کشف شده است. این گورستان در سال ۱۹۲۰ کشف شد. قدمت اجساد کشف شده در این گورستان ۶۰۰ تا ۷۰۰ سال تخمین زده می‌شود. به نظر می‌رسد نخستین بار از ۲۰۰ سال پس از میلاد، اجسادی در این قبرستان به خاک سپرده شده‌اند. از نظر باستان‌شناسی نیز این قبرستان به دوره‌ی «تمدن نزکا» تعلق دارد.

آب و هوای گرم پرو، باعث شده تعداد قابل توجهی از این اجساد باستانی تا به امروز به خوبی حفظ و نگهداری شوند. هر چند در این میان دزدان مقبره هنگام دستبرد به این گورستان خرابکاری کرده و بقایای اجساد و ظروف باستانی را در محوطه‌های اطراف پراکنده کرده‌اند. به همین دلیل از سال ۱۹۹۷ دولت پرو قوانینی سخت‌گیرانه‌تر را در این زمینه به تصویب رسانده است. با وجود این دست‌اندازی، سعی شده تا حد ممکن این اجساد در وضعیت طبیعی و اصلی خود نگهداری شده و در معرض دید عموم قرار گیرند. به هر حال هر جا سخن از مرگ است، ترس نیز جایی برای خود باز کرده است.

دانلود رمان های عاشقانه

 

[ATENA_A]

قربانگاه مقدس توفِت (Tophet)، تونس

این مکان برای نخستین بار طی حفاری‌های باستان‌شناسی در سال ۱۹۲۱ کشف شد. باستان‌شناس فرانسوی که موفق به این کشف شد، ادعا می‌کرد اینجا مکانی است که مردم کارتاژ کودکان خود را در راه پرستش بت‌هایی همچون «Baal Hammon» و «Tanit» قربانی می‌کردند.

در این مکان وهم آور و شاید تسخیر شده، ستون‌های سنگی عجیب و کنده‌کاری شده‌ای مشاهده می‌شوند که ظاهرا شبیه به اشکال هندسی مختلف بوده و زیر سایه‌ی درختان جا خوش کرده‌اند. در واقع این سنگ‌ها، نشان از مدفن کودکان کارتاژی دارد که در زمان سختی‌ها به دست کاهنان قربانی می‌شدند.

جزیره مارها، برزیل

بالاخره در میان فهرستی از مکان‌هایی با پیشینه سیاه تاریخی و فعالیت‌های ماورایی، گذرمان به جزیره‌ای افتاد که به دلیل حضور موجودی خاص، به عامل ترس و وحشت تبدیل شده است. «Ilha da Queimada Grande» که به نام «جزیره‌ی مارها» هم شناخته می‌شود، جزیره‌ای است متعلق به کشور برزیل که قلمروی فرمانروایی تنها یک پادشاه بلامنازع است، مار.

این جزیره‌ی کوچک که در سواحل برزیل قرار گرفته، دارای پوشش گیاهی جنگل‌های بارانی و تخته سنگ‌های بزرگ و برهنه است. گونه‌های مختلفی از سمی‌ترین مارهای جهان همچون «افعی سرنیزه‌ای طلایی» در این جزیره سکنی دارند. به دلیل حفاظت از مارها و حفظ جمعیت آنها و نیز سمی بودن آنها، این جزیره به روی عموم بسته است. آخرین انسان‌هایی که روی این جزیره سکنی داشتند، نگهبان فانوس دریایی و خانواده‌اش بودند که متأسفانه همگی با نیش مارها جان خود را از دست دادند. این جزیره هم اکنون غیرمسکونی است و تنها گاهی تیم‌های تحقیقاتی برای مطالعه و جمع‌آوری اطلاعات قدم به این جزیره‌ی خطرناک می‌گذارند.

دانلود رمان های عاشقانه

 

[ATENA_A]

مقبره کاپوچین (Capuchin)، پالرمو، ایتالیا

این مقبره‌ی زیر زمینی یا همان «کاتاکومب»، در جنوب ایتالیا و در شهر پالرمو ساخته شده است. این گورستان عجیب و منحصربه‌فرد که «Catacombe dei Cappuccini» نام دارد، به دلیل پیشینه‌ی غنی تاریخی و البته حضور صدها جسد، مورد توجه گردشگران واقع شده است. در اصل این گورستان در قرن شانزدهم میلادی به وجود آمد و به همت راهبان توسعه یافت. آنها برای نخستین بار جسد برادر روحانی تازه در گذشته‌‌شان «Silvestro of Gubbio» را مومیایی کرده و در این مقبره جای دادند. اجساد ابتدا طی فرایندی آب خود را از دست داده و به اصطلاح خشک می‌شدند، گاهی نیز آنها را با سرکه می‌شستند. تعدادی از اجساد با عطر و روغن تدهین شده و تعدادی نیز درون کابینت‌های شیشه‌ای نگهداری می‌شوند. بسیاری از این مومیایی‌ها لباس بر تن دارند.

هر چند در شروع کار این مومیایی کردن خاص مردان خدا و راهبان بود، اما در ادامه دیگر اقشار جامعه نیز تمایل خود را برای این کار اعلام کردند. آخرین مورد مومیایی کردن کشیشان در این مقبره به سال ۱۸۷۱ و مومیایی کردن «برادر ریکاردو» باز می‌گردد، پس از آن، این مکان به طور رسمی در سال ۱۸۸۰ تعطیل شد و تنها برای بازدید عموم باز است.

نزدیک به هشت هزار مومیایی در این مقبره جای گرفته‌اند که ظاهر و شکل قرارگیری‌شان برای به وحشت انداختن هر کسی کافی است. آخرین مورد مومیایی افراد عادی در این مقبره به سال ۱۹۲۰ و مومیایی کردن جسد دختر بچه‌ای دو ساله به نام «رزالیا لومباردو» (Rosalia Lombardo) برمی‌گردد، جسدی که به شکلی باورنکردنی تازه و دست نخورده به نظر می‌رسد. کوچولویی با روبانی بر سر که با آرامش در تابوت شیشه‌ای خود آرمیده است.


شهر مردگان، روسیه

از دور آنچه می‌بینید، روستایی است خوش‌منظره و سرسبز، روستایی که در دل طبیعت جا خوش کرده است. به نظر می‌رسد زندگی گرم و باطراوت در میان این خانه‌های بامزه جاری است، اما این تنها دورنمایی است دلفریب. این زندگی نیست که در این خانه‌ها منزل کرده، بلکه مرگ است که آزادانه جولان می‌دهد.

نام این مکان عجیب «Dargavs» است، محوطه‌ای با صد خانه‌ی سنگی که بر فراز تپه‌ای در ناحیه‌ی شمالی «Ossetia- Alania» کشور روسیه ساخته شده است، اما در واقع این خانه‌های کوچک نه مَسکنی برای افراد زنده، که به‌عنوان آرامگاهی در خور استخوان‌های بر جای مانده از مردگان ساخته شده‌اند. عده‌ای قدمت این مقبره‌ها را به قرن دوازدهم نسبت می‌دهند و گروهی آنها را متعلق به قرن چهاردهم می‌دانند.

دانلود رمان های عاشقانه

 

[ATENA_A]

متروی متروکه سین سیناتی، ایالات متحده

تونل‌های ناتمام متروی شهر «سین سیناتی« (Cincinnati) در ایالت «اوهایو» (Ohio)، آخرین مورد فهرست ماست. این تونل و ایستگاه‌های مترو به‌عنوان بخشی از سیستم حمل و نقل سریع این شهر احداث شد. در سال ۱۹۲۸ و به دنبال بحران مالی و هزینه‌های سرسام‌آور، این پروژه نیمه‌کاره رها شد. از آن زمان تا کنون، هیچ تصمیمی دال بر ادامه‌ی کار و تکمیل پروژه‌ی فوق اتخاذ نشده است.

اکنون این شبکه‌ی گسترده از تونل‌های پیچ در پیچ متروکه، به مکانی ایده‌آل برای گردشگران ماجراجو تبدیل شده که دوست دارند، ترس را در محیطی متفاوت تجربه کنند. هر ساله می‌توان دوبار از طریق تورهای گردشگری، گشتی در این محوطه زد. البته بسیاری از افراد بی‌پروا ترجیح می‌دهند به تنهایی در این تونل‌ها پرسه بزنند. به هر حال این تاریکی، انزوا و البته حس و حال طردشدگی، قطعا جایی مناسب برای پرورش قوه‌ی تخیل و تصور کردن چیزهایی است که یا واقعا آن گوشه و کنار در تاریکی پنهان شده یا تنها زاییده‌ی خیال افراد هستند.

در خاتمه‌ی این مطلب دوست داریم جویای نظرات شما عزیزان شویم. نظر شما در مورد مکان‌های معرفی شده چه بود؟ آیا شما هم ترس را در وجود خود حس کردید؟ یا چیزی فراتر از این چیزها، شما را به وحشت می‌اندازد؟ و در نهایت شما کدام یک را ترجیح می‌دهید، تماشای زیبایی‌های این جهان یا بازدید از نقاط تاریکش را؟ ما در کجارو همچنان مشتاق شنیدن نظرات شما هستیم.

دانلود رمان های عاشقانه

 

[ATENA_A]

گلدفیلد، آریزونا

گلدفیلد آریزونا همان‌طور که از نامش پیداست، شهری برای جست و جوی طلا در دهه‌ی ۱۸۹۰ بود. اما بعد از آن، این شهر تا اواخر دهه‌ی ۱۹۲۰ به صورت متروکه رها شده بود.

غرب وحشی بازسازی شده

امروزه گلدفیلد به صورت یک مقصد گردشگری بازسازی شده است که بیش از آنکه بر صحت تاریخی نمای آن تاکید شود، بر کلیشه‌های موجود در سینما از غرب وحشی استوار است.

ریولیت، نوادا

ریولیت نوادا به خاطر صخره‌های آتشفشانی غنی از سیلیسیمی که در اطراف "دره‌ی مرگ" آن وجود داشت، نام گذاری و در اوایل قرن بیستم میلادی، توسط چارلز ام. اسکواب روی آن سرمایه گذاری شد. در سال ۱۹۰۷، این شهر حتی دارای سهام مربوط به خود بود، اما در سال‌های بعدی، جمعیت آن به مرور کم و کمتر شد.

خرابه‌های دره‌ی مرگ

در دهه‌ی ۱۹۲۰، از خرابه‌های ریولیت به‌عنوان فضای کار یک فیلم سینمایی در مورد غرب وحشی استفاده شد و از آن زمان به بعد، این منطقه به‌عنوان نقطه‌ی مهمی از سرزمین غربی دره‌ی مرگ شناخته شد.

ترلینگوا، تگزاس

ترلینگوای تگزاس در اواسط دهه‌ی ۱۸۸۰ میلادی در اطراف معادن جیوه ساخته شد، اما در دهه‌ی ۱۹۴۰ با روند کاهش استخراج جیوه، رفته رفته خالی از سکنه شد.

جاذبه‌ی گردشگری ترلینگوا

امروزه، ترلینگوا بیشتر به صورت مقصدی برای گردشگران در اطراف پارک ملی بیگ بند درآمده است.

بادی، کالیفرنیا

شهر بادی کالیفرنیا، در سال ۱۸۵۹ ساخته شد و روزگاری سومین شهر بزرگ کالیفرنیا پس از سانفرانسیسکو و سکرامنتو بود. این شهر بعد از توقف استخراج محلی طلا در سال ۱۹۶۲، خالی از سکنه شد.

بقایای تب طلا

شهر ارواح بادی به‌عنوان جاذبه‌ی گردشگری درآمده و دولت کالیفرنیا تصمیم گرفته این شهر را به همان صورتی که در سال ۱۹۶۲ بوده است، باقی گذارد.

ثرموند، ویرجینیای غربی

در زمان اوج دوره‌ی استخراج معادن زغال سنگ در ویرجینیای غربی، ثرموند شهری بسیار موفق و نقطه‌ی مهمی برای راه آهن چساپیک و اوهایو بود. اما به هر حال از سال ۲۰۰۰ به بعد جمعیت آن به مرور به تعداد انگشتان دست نزدیک شدند.

ایستگاه متروکه‌ی قطار

امروزه، بیشتر قسمت‌های ثرموند به خدمات پارک کلی ایالات متحده تعلق دارد و به رودخانه‌ی ملی نیو ریور گورج مربوط است. ایستگاه قطار آن نیز به مرکزی برای بازدید از پارک تبدیل شده است.

دانلود رمان های عاشقانه

 

[ATENA_A]

کالیکو، کالیفرنیا

کالیکوی کالیفرنیا در طول استخراج نقره در دهه‌ی ۱۸۸۰ ساخته شد، اما یک دهه‌ی بعد که نقره معدن به پایان رسید، این شهر در سال ۱۹۰۷ کاملا متروکه شد.

شهر شلوغ ارواح

در دهه‌ی ۱۹۵۰، شهر کولیکو در منطقه‌ی والتر نات از مزرعه‌ی والتر نات، تحت بازسازی گسترده‌ای قرار گرفت و هم اکنون به صورت یک جاذبه‌ی گردشگری برای ایالت خود تبدیل شده است. از آن زمان به بعد، این شهر به مرور و با بازسازی‌های بعدی، به یک پارک ملی تبدیل شده و به صورت پاسدار میراث تاریخی این منطقه درآمده است.

تیستل، یوتا

صنعت اولیه‌ی تیستل، سرویس کردن موتورهای بخار برای مسیر راه آهن دنور و ریو گرانده‌ی غربی بود، اما طی تغییر این نوع موتور به موتورهای دیزل، این صنعت دچار افت شد. علت واقعی از دست رفتن شهر تیستل چیز دیگری بود؛ در سال ۱۹۸۳، سیلی عظیم، این شهر را دچار تخریب فراوان کرد.

شهری فرو رفته در آب

امروزه، بیشتر قسمت‌های شهر تیستل، به همان صورت زیر آب باقی مانده و بیش از هر چیز منظره‌ای ترسناک را برای عکاسی رهگذران فراهم آورده است.

ویرجینیا سیتی، مونتانا

ویرجینیا سیتی مونتانا، در طی استخراج طلا در سال ۱۸۶۳ ساخته شد و پیش از تبدیل این منطقه به یک ایالت مستقل، مرکز آن محسوب می‌شد. با پایان یافتن منبع طلا در انتهای قرن، این شهر متروکه شد.

توقف در زمان

امروز، ویرجینیا سیتی تحت تملک ایالت مونتانا است و به صورت یک مقصد توریستی برای مسافران بر سر راه پارک ملی یلو استون درآمده است.

کنکات، آلاسکا

منبع مس کنکات در آلاسکا در بین سال‌های ۱۹۱۱ تا ۱۹۳۸ مبلغی در حدود ۲۰۰ میلیون دلار تولید کرده است، اما این شهر پس از تمام شدن منبع مس‌اش، در اوایل دهه‌ی ۴۰ از میان رفت.

استخراج مس

کنکات در دهه‌ی ۱۹۸۰ به‌عنوان یک مقصد توریستی معرفی و در سال ۱۹۸۶ به یک میراث ملی تاریخی تبدیل شد و تحت نظارت خدمات پارک‌های ملی درآمد و همچنان هم به همین شکل اداره می‌شود.

دانلود رمان های عاشقانه

 

[ATENA_A]

با یک شهر بسیار زیبا طرف هستیم که به خوبی نقشه کشی و به شکلی دقیق طراحی شده است. دارای پارک و فضاهایی برای تجمع به همراه خیابان‌های پهن و خانه‌های بسیار زیبا و کوچک هم هست. با تمام این‌ها، این منطقه‌ نیمه تمام که از روی منهتن کپی شده، خالی از سکنه است و البته درست مثل یک قبرستان، ساکت و ساکن.

به کانگ‌باشی خوش آمدید

این شهر کوچک و زیبا که کانگ‌باشی منطقه‌ی جدید نام دارد، در پی کشف و استخراج زغال‌سنگ در ناحیه‌ی اوردوس ساخته شده است. اوردوس، شهری است از شهرهای چین که در قسمت خود مختار مغولستان داخلی واقع شده است.

ترکیدن حباب

این شهر بر پایه‌ی قیمت زغال‌سنگ ساخته شد. اما امروزه سطح آن به شکلی تاریخی پایین آمده است.

پایین‌تر از ظرفیت

کانگ‌باشی برای سکونت حدود ۵۰۰۰۰۰ نفر از مردم ساخته شد.

تلاش‌های هدر رفته

تئاتر ملی و مرکز فرهنگی، از جهت معماری بسیار زیبا و غنی می‌باشند اما بازدید کنندگان کمی تا حال آن‌ها را دیده‌اند.

نتایج غیر معمول

بسیاری از مردمی که به هر حال در این شهر ارواح زندگی می‌کنند، شرایط بسیار خاص و متفاوتی دارند. به عنوان مثال صاحبان رستورانها هیچ پولی بابت اجاره بها نمی‌دهند. دولت استفاده از این ساختمان‌ها را برای آنها به صورت مجانی مجاز کرده است تا کارگران شهر هم جایی برای غذا خوردن داشته باشند.

انتخاب‌های محدود

یکی از خوار و بار فروشی‌های بسیار کاربردی شهر که تمامی کارکنان شهر را تغذیه می‌کند، کارمندان مهاجر را استخدام می‌نماید. خانمی که فضای دفتر کار را اجاره کرده است، بابت آن ماهانه ۷۵ دلار می‌پردازند و در دستشویی عمومی شهر حمام می‌کند. صد نفر دیگر هم هستند که دقیقا در شرایط او زندگی می‌کنند.

هنوز هم ادامه دارد

ساخت و ساز هنوز هم در منطقه‌ی جدید ادامه دارد. این در حالی است که هیچ کس از دلیل آن با خبر نیست.

بهشت برنامه‌ریزی شده

این شهر، هر آنچه را که هر کس ممکن است در زندگی بخواهد دارد: تئاترهای مختلف، موزه‌ها، زمین‌های ورزشی، برج‌های اداری و انواع و اقسام خانه‌ها. که البته تمام آنها خالی هستند.

خالی بودن

چنگیز خان، بر تمام قلمروی خالی چنگیز خانی‌اش، حکومت می‌کند.

شهر ارواح

تابلوهایی که روی آنها عبارت "برای اجاره" نوشته شده است، در جای جای شهر به چشم می‌خورند. از زمان ساخته شدن این شهر تا کنون، هیچ ساختمانی به فروش نرفته است.

بدون استفاده

برآوردها حاکی از آن است که ۲۰ هزار تا ۳۰ هزار نفر هم‌اکنون در شهر کانگ‌باشی زندگی می‌کنند که مساوی است با ۱۰ درصد از کل ظرفیت شهر.

تسخیر شده

این ساختمان‌های بلند و متروکه، آدم را به یاد دنیای فیلم‌های علمی تخیلی می‌اندازد.

ترافیک بی ترافیک

یک چیز خوب در مورد زندگی در شهر ارواح این است که رسیدن به محل کار، کار بسیار ساده‌ای است.

بی گذشته، بی آینده

این شهر متروکه آدم را به وحشت می‌اندازد. آیا انفجار هسته‌ای تمام مردم را تار و مار کرده است؟ زامبی‌ها به شهر حمله کرده‌اند؟ خیر. این ساختمان‌ها از همان ابتدای کار خالی از سکنه بودند.

خانه اینجا، خانه آنجا، خانه همه جا

در آپارتمان‌های نو و مدرن، هیچ کس زندگی نمی‌کند.

روزهای بی سر و صدا

ممکن است در لابی هر یک از ساختمان‌ها، افراد خانه به دوشی را در حال زندگی روزمره شان پیدا کنید.

مکان‌های تجمع بدون هیچ تجمعی

مکان‌های بزرگ و مجللی که برای اجتماعات مردم ساخته شده‌اند، خالی و بی‌استفاده مانده‌اند.

منهتنی دیگر

مکانی دیگر، با داستانی مشابه. در منطقه‌ی تیانجین بینهای، مرکز اقتصادی یوجیاپو قرار دارد و البته هیچ دلیلی برای بازدید از آن نیست. تمام این منطقه خالی است و هنوز کاملا ساخته نشده است.

آرزوهای بزرگ

اینجا، قرار بود روزی مرکز جهان اقتصادی و تجاری شود. و به گونه‌ای ساخته شد که شبیه به منهتن به نظر برسد.

توقف

سازه‌ها در حال حاضر عملا نیمه کاره رها شده‌اند. بسیاری از سرمایه گذاران، از ادامه‌ی کار پا پس کشیده‌اند. منهتن ثانی، بی‌استفاده، ناقص و تسخیر شده توسط رویا‌های از دست رفته، باقی مانده است.

دانلود رمان های عاشقانه

 

[ATENA_A]

ما تا به امروز، شما خوانندگان عزیز را در قالب مجموعه مطالب گردشگری وحشت، به سفری در دل ترس و هیجان بردیم. مهم نیست که یک داستان تا چه حد برگرفته از واقعیت یا آمیخته با خرافات و زرق و برق ظاهری باشد، همان‌قدر که بازدیدکننده را به هیجان بیاورد کافی است، تا یک مکان جدید به فهرست تورهای گردشگری وحشت اضافه شود.

اما آیا تا به حال اسم «گردشگری سیاه» (Dark Tourism) به گوشتان خورده است؟ شاید در وهله‌ی نخست، به نظر برسد که این شاخه از صنعت توریسم هم قرابتی با دنیای گردشگری وحشت دارد. البته این مسئله شاید چندان هم اشتباه نباشد، اما خب البته دنیای گردشگری سیاه از میان سرزمین‌های وهم‌آلود دیگری می‌گذرد. سرزمین‌هایی که با نام مرگ تقدیس شده‌اند. اما شاید در ابتدا بهتر باشد اندکی بیشتر با منشأ این نام ترسناک آشنا شویم.

توریسم سیاه که با نام‌هایی همچون «Black Tourism» یا «Grief tourism» نیز شناخته می‌شود، در برگیرنده‌ی بخشی از صنعت گردشگری است که مسافران را به بازدید مکان‌های تاریخی می‌برد که در گذشته با فجایع طبیعی، مرگ و تراژدی‌های انسانی در ارتباط بوده‌اند. شاید زمانی مردم بیشتر ترجیح می‌دادند که اوقات تعطیل خود را به بازدید از زیبایی بهشتیِ طبیعت یا درخشش آثار هنری و معماری سپری کنند، اما این روزها ظاهرا ورق برگشته است. با توجه به تغییر ذائقه‌ی گردشگران، این چنین تاریخچه‌ای اگر چه توأم با درد و رنج است، اما دلیلی خوب برای بازدید این مکان‌ها به‌شمار می‌آید. البته باید توجه داشت که بازدید از چنین مقاصد گردشگری، به‌تنهایی نمی‌تواند بازدیدکننده را به‌عنوان یک گردشگر دنیای تاریکی و سیاهی معرفی کند!

برخلاف آن‌چه که شاید همان نخستین باری که این واژه را می‌شنویم در ذهن‌مان تداعی شود، گردشگری سیاه آن‌قدرها هم تیره و تار و تلخ نیست. لغت «سیاه» این‌جا بیشتر به فصلی سیاه در تاریخ اشاره دارد و شاید بررسی این سیاهی در تاریخ بشریت مجذوب‌کننده هم باشد و البته همین مسئله منبع تغذیه‌ای مناسب برای دنیای گردشگری است.

آیا تا به حال به موزه‌های جنگ یا یادبود رفته‌اید، به گورستان تاریخی و آرامگاهی باستانی سر زده‌اید؟ دیوار برلین یا یادبود حادثه یازده سپتامبر و.. توجه‌تان را به خود جلب کرده است؟ در تمام این حالات شما به نحوی بامفهوم گردشگری سیاه در ارتباط بوده‌اید. شاید نه آن‌گونه که در نگاه اول تصورش را داشته‌اید، اما به هر حال فکر شما جایی در میانه‌ی مفهوم مرگ و زندگی‌های از دست رفته حضور داشته‌ است. اما پس واقعا گردشگری سیاه چیست؟ برای درک بهتر این موضوع نگاهی به درون‌مایه‌ی اصلی این قسم از گردشگری خواهیم انداخت.

دانلود رمان های عاشقانه