اندیشه آدمهای کوچک همواره درگیر حاشیه ها و شاخه و برگ هاست ، آنها همواره از پرداختن به ریشه ها در هراس هستند ، گویا منتظرند دیگران حرف های آنان را بزنند ، تا آنها کمتر آسیب ببینند
اندیشه کنیم ، چه چیزی ما را پیوسته به زندگی دلگرم ساخته و در نهایت می خواهیم به آن برسیم و آن را سامان داده و یا با آن به سامان برسیم ؟ خواسته پیوسته اندیشه ما ، همان عشق است و این تنها راه شناسایی آن