مشاعره مشاعره با اشعار حافظ شیرازی

[آرسين]

من به خلوت ننشینم پس از این، ور به مثل

زاهد صومعه بر پای نهد زنجیرم

 

[رَشنو]

من اگر نیکم اگر بد تو برو خود را باش

که گـ ـناه دگری برتو نخواهند نوشت

 

[آرسين]

ترسم که روز حشر عنان بر عنان رود

تسبیح شیخ و خرقه رند شرابخوار

 

[رَشنو]

راه پنهانی میخانه نداند همه کس
جز من و زاهد و شیخ و دوسه رسوای دگر

 

[آرسين]

راه دل عشاق زد آن چشم خماری

پیداست از این شیوه که مـسـ*ـت است شرابت

 

[رَشنو]

تویی آن گوهر پاکیزهکه در عالم قدس

ذکر خیر تو بود حاصل تسبیح فلک

 

[آرسين]

كه در اين ره نباشد كار بي اجر

من از رندي نخواهم كرد توبه
ولو آذينتي بالهجر و الحجر

 

[رَشنو]

رندان تشنه لب را آبی نمیدهد کس

گویی ولی شناسان رفتند از این ولایت

 

[آرسين]

تا سیه روی شود هر که در او غش باشد

خط ساقی گر از این گونه زند نقش بر آب

 

[رَشنو]

بنده پیر مغانم که زجهلم برهاند
پیرما هرچه کند عین ولایت باشد