شعر اشعار عنصری

^Venus^ · 2017/08/19

حوارت نخوانم که ترا عار بود

حوار بر تو نگار دیوار بود

آنرا که چنین لطیف دیدار بود

حقا که بر او عشق سزاوار بود

^Venus^ · 2017/08/19

از مشک حصار گل خود روی که دید

بر گل خطی ز مشک خوشبوی که دید

گل روی بتی با دل چون روی که دید

بر پشت زمین نیز چنین روی که دید

^Venus^ · 2017/08/19

بت گونه از آن بت حصاری گیرد

شب گونه از آن زلف بخاری گیرد

آن دل که بسش عزیز میداشتمی

کی دانستم ز من بخواری گیرد

^Venus^ · 2017/08/19

چون نار رخی از نور پر مایه که دید

گسترده بروز بر ز شب سایه که دید

بر توبه از گـ ـناه پیرایه که دید

ایمان و نفاق هر دو همسایه که دید

^Venus^ · 2017/08/19

رخسار ترا لاله و گل بار که داد

وان سنبل نو رسته بگلنار که داد

و انروز بدست آن شب تار که داد

وان یار سزا را بسزاوار که داد

^Venus^ · 2017/08/19

چون باد بر آن زلف عیبری گیرد

آفاق دم عود قمیری گیرد

گل با رخ او برنگ سیری گیرد

بد دل بامید او دلیری گیرد

^Venus^ · 2017/08/19

تا در دو جهان قضای معبود بود

تا خلق جهان و چرخ موجود بود

گر ملک بود بدست محمود بود

ور سعد بود بدست مسعود بود

^Venus^ · 2017/08/19

شاه حبش است زلفت ای بدر منیر

از عنبر تاج دارد از لاله سریر

تو شسته همی کنی گل سرخ بقیر

من شسته همی کنم بخوناب زریر

^Venus^ · 2017/08/19

ای سرو روان و بار آن سرو قمر

سروت قد و سیمین برو چهره چو قمر

ماهی تو اگر بخنددی ماه از ابر

سروی تو اگر ببنددی سرو کمر

^Venus^ · 2017/08/19

سیمین بر تو سنگ بپوشد بسمور

زلفت بشبه همی کند نقش بلور

ای با لب طوطیان و با کشی گور

حسن تو همی مرده بر آرد از گور