شعر اشعار شمس لنگرودی

[سما جون]

به تو عادت کرده ام دلتنگی ..

-----------------------------------------------------------------------------------------------------
آه دلتنگی، دلتنگی، دلتنگی
به تو عادت کردهام
و گرنه مهربانیت افزونتر از وسوسهی دیگری نیست ..

در هر انکاری
« بله » ای پنهان است
آن که میترساند، میترسد ..

دریای این شب توفانی شاعرانه است
کاش پشت پنجره ای بودم
و غرقهی آبها نبودم ..
کاش خانهام از شیشه نبود
از سنگریزههای شاعرانه
برای شما مینوشتم ...


{ شمس لنگرودی }

 

[سما جون]

دام تو درمانم کرد ...

-----------------------------------------------------------------------------------------------------
دستی که تو را خلق کرده بود ، تبعید شده از بهشت
چشمی که گریزت را دید و سخنی نگفت ، تبعید شده از بهشت
تو راز بهشت را با خنده های درخشانت فاش کرده ای ..

ای طعم زندگی !
بال ستاره های گمشده !
تمشک غزل !
طراوت شادمانی !

بگذار بال در بال آفتاب غرق شده در افق
به سوی تو پارو کشم
بگذار با ستاره های زغال شده بر دو پاره ی آسمان بنویسم
خون تباه شده در گلوی پلنگی زخمی بودم من
که دام تو درمانم کرد ...

{ محمد شمس لنگرودی }

 

[سما جون]

داستان مـسـ*ـتی ما ..

-----------------------------------------------------------------------------------------------------
باز
بوتههای علف مـسـ*ـت کردهاند
سرشان را به هم میکوبند .
هروقت بوی تو نزدیک میشود
داستان ما همین است ..


{ شمس لنگرودی }

 

[سما جون]

ساحل بر من تنگ است ..

-----------------------------------------------------------------------------------------------------
بی تابانه در انتظار توام
غریقی خاموش
در کولاک زمستان ..

فانوس های دور سوسو می زنند
بی آن که مرا ببینند
آوازهای دور به گوش می رسند
بی آن که مرا بشنوند ..

من نه غزالی زخم خورده ام
نه ماهی تنگی گم کرده راه
نهنگی توفان زادم
که ساحل بر من تنگ است ..
آن جا که تو خفته ای

شنزاری داغ
که قلب من است ..



{ محمد شمس لنگرودی }

 

[سما جون]

نکند سرنوشت مرا جائی دیدهای برف ..

-----------------------------------------------------------------------------------------------------
تو مثل منی برف
راه میروی و آب میشوی ..

با علمی لدّنی
پنبه بر جراحت سال میگذاری
میبینم اسفند را عصا زنان
به سوی بهار میرود ..

تو مثل منی برف
آتش را روشن میکنی
تا در هرمش بمیری
یاسهای تابستانی ادای تو را در میآورند
پروانهها که تو را ندیدند
عاشق او میشوند
نکند سرنوشت مرا جائی دیدهای برف ..

ببین زمین به چه روزی درآمد
تو کرک بال ملائکی
طوری بنشین که زمین چند روزی به شکل اول خود در آید ..

کاش میتوانستی تابستانها بباری
تا با تنپوشی از برف
برابر خورشید عشوهها میکردیم ..

حس میکنم که لشکری از بهشتید
میآئید آدم و حوا را به خانهی اول عودت دهید
لشکری از آب
بر ما که نوادهی آتشیم
حاشا حاشا
من که ندیدهام بشود کاری کرد ..

به شادی مردم اعتماد مکن برف
تا میباری نعمتی
چون بنشینی به لعنتشان دچاری ..

چیزی در سکوت مینویسی
همهمان را گرفتار حکمت خود میکنی
ما که سفیدخوانیهای تو را خوب میشناسیم ..

تو چقدر سادهای که بر همه یکسان میباری
تو چقدر سادهای که سرنوشت بهار را روی درختها
مینویسی
که شتکها هم میخوانند ..

آخر ببین چه جهان بدی شد
آفتاب را
داور تو قرار دادهاند
و تو با پائی لرزان به زمین مینشینی
پیداست که میشکنی برف ..

تا قَدرت را بدانند
با سنگریزه و خرده شیشه فرود آ
فکر میکنم سرنوشت مرا جائی دیدهای برف ..
آب شو
آب شو ! موسیقی منجمد !
و بیا و ببین
رنج را تو کشیدی
به نام بهار
تمام میشود ..


{ شمس لنگرودی }

 

[سما جون]

ترانه تازه ابرها ..

-----------------------------------------------------------------------------------------------------
در عمری واژگون
در انتظار تولد خویشم ..
برف بر مژه ام ، بر تنم
ابرها
ترانه تازه ای در خیالاتم می بافند ..


{ شمس لنگرودی }

 

[سما جون]

سپاسگزارم خدای من ..

-----------------------------------------------------------------------------------------------------
آفریدگارا
بگذار دهان تو را ببوسم
غبار ستارهها را از پلک فرشتگانت بروبم
کف خانهات را
با دمب بریده شیطان جارو کنم
متولد شدم
در مرز نازک نیستی
سگهای شما
از دهان فرشتگان دو رو نجاتم دادند


پروردگارا

نه درخت گیلاس، نه نوشید*نی به
از سر اشتباهی، آتش را
به نطفههای فرشتهای آمیختی
و مرا آفریدی.

اما تو به من نفس بخشیدی عشق من
دهانم را تو گشودی
و بال مرا که نازک و پرپری بود
تو به پولادی از حریر مبدل کردی

سپاسگزارم خدای من
خنده را برای دهان او
او را به خاطر من
و مرا، به نیت گم شدن آفریدی ..

{ شمس لنگرودی }

دانلود رمان های عاشقانه

 

[سما جون]

زیبا نبود زندگی ..

-----------------------------------------------------------------------------------------------------
زیبا نبود زندگی
و به مرگ چیزی نمی گفتم مبادا بگریزد و برنگردد
ثانیه ها
با کفش فقیرانه از بغلم می گذشتند
عمر
استخوان شکسته ی در گلو مانده بود
زیبا نبود زندگی
تو زیبا کردی
و من دیدم مرگ را
که بر نک پا به تاریکی می گریخت ..


{ شمس لنگرودی }

دانلود رمان های عاشقانه

 

[سما جون]

آتش باشي

براي تو هيزم ميشوم
دريا بروي
پارو
تو هميشه درست پنداشتهاي
دل من
شبيه تكه سنگي است
كه ميخواهم
تو با همه خستگيهايت
يك لحظه
به من تكيه كني ..

{ شمس لنگرودي }

دانلود رمان های عاشقانه

 

[سما جون]

داستان پرنده ..

-----------------------------------------------------------------------------------------------------
تو نخواهی آمد
و شعر
داستان پرندهیی است
که پرواز را دوست دارد و
بالی ندارد ..





{ شمس لنگرودی }

دانلود رمان های عاشقانه