مشاعره مشاعره با اشعار عمر خیام

[MAHAhrb]

نیکی و بدی که در نهاد بشر است
شادی و غمی که در قضا و قدر است
با چرخ مکن حواله کاندر ره عقل
چرخ از تو هزار بار بیچاره‌تر است

 

[ZAHRA SHOJA.V.V.T]

ترکیب طبایع چون به کام تو دمی است ٭٭٭٭ رو شاد بزی اگر چه بر تو ستمی است
با اهل خرد باش که اصل تن تو ٭٭٭٭ گردی و نسیمی و غباری و دمی است

 

[MAHAhrb]

تا زهره و مه در آسمان گشت پدید
بهتر ز می ناب کسی هیچ ندید
من در عجبم ز میفروشان کایشان
به زانکه فروشند چه خواهند خرید

 

[« «N¡lOo£aR» »]

در پرده اَسرار
کسی را رَه نیست

زین تَعبیه جان
هیچ‌کس آگه نیست...

​

 

[ریحانه سادات]

تا کی ز چراغ مسجد و دود کنشت؟
تا کی ز زيان دوزخ و سود بهشت؟
رو بر سر لوح بين که استاد قضا
اندر ازل آن چه بودنی است ، نوشت

 

[*-* سنا *-*]

تا کی غم ان خورم که دارم یا نه
و این عمر به خوشدلی گذارم یا نه
پر کن قدح باده که معلومم نیست
کاین دم که فرو برم بر‌ آرم یا نه

 

[ریحانه سادات]

هر ذره که بر روی زمینی بوده است
خورشید رخی زهره جبینی بوده است
گـرد از رخ آستین بـه آزرم افشان
کـان هم رخ خوب نازنینی بـوده است

 

[MAHAhrb]

ترکیب طبایع چو به کام تو دمی است
رو شاد بزی اگرچه برتو ستمی است
با اهل خرد باش که اصل تن تو
گردی و نسیمی و غباری و دمی است

 

[ریحانه سادات]

تا چند زنم به روی دریا ها خشت
بیزار شدم ز بت پرستان و کنشت
خیام که گفت دوزخی خواهد بود
که رفت به دوزخ و که آمد ز بهشت

 

[MAHAhrb]

تا چند اسیر عقل هر روزه شویم
در دهر چه صد ساله چه یکروزه شویم
در ده تو بکاسه می از آن پیش که ما
در کارگه کوزه‌گران کوزه شویم