شعر اشعار ابن حسام خوسفی

[ANDREA]

۶۱) ای ماه گرفته روی آن ماه دریغ

آن ماه بود برنج ای ماه دریغ

گر آه و دریغ گفتنم سود بُدی

صد بار بگفتی که صد آه دریغ

 

[ANDREA]

۶۲) هر چند که یار پارسا باشد گرگ

از بره همان به که جدا باشد گرگ

بیرون مهل از خانه زن ار خلق ولیست

خر بسته به ار چه آشنا باشد گرگ

 

[ANDREA]

۶۳) در مانده به چنگ شیر و دندان پلنگ

در سـ*ـینه اژدها و در کام نهنگ

سر کوفته و مغر برآورد به سنگ

به زان که بود سلیطه ای با تو به جنگ

 

[ANDREA]

۶۴) نور تو که در سـ*ـینه نهان بد چو هلال

از شعشعه بدر برآمد به کمال

اکنون که عروس سخنت یافت جمال

المنة لله تبارک و تعال

 

[ANDREA]

۶۵) ای قطره ز دریا برسیدی به کمال

از مشرب عذب یافتی آب زلال

نور تو ز بدر است و لطافت ز جمال

المنّة لله تبارک و تعال

 

[ANDREA]

۶۶) آنها که ببسته اند چون رشته طبل

بر جعبه میوه های گوناگون حبل

در روضه چو الوان فواکه بینند

قالوا هذا الّذی رزقنا مِن قبل

 

[ANDREA]

۶۷) بلبل بنشست باز بر منبر گل

بگشاد ز هم ورق ورق دفتر گل

بر گل ز رخت آیت خوبی می خواند

جان می پرورد از رخ جان پرور گل

 

[ANDREA]

۶۸) بشکفت شکوفه باز چون خرمن گل

سبزه بکشید حلّه در دامن گل

در تاک نگر که با سر افرازی خویش

کرده است به ناز دست در گردن گل

 

[ANDREA]

۶۹) تیسیر ز فَسر سخنت یافت نظام

کشّاف مکمّلی و حاوی کلام

هر نکته که در وقایه دین کافی ست

در سلک معانی بیان تو تمام

 

[ANDREA]

۷۰) بدخواه تو صد بلا کشیده چو قلم

با اشک روان بسر دویده چو قلم

از دست تو تیغ تیز بر سر خورده

سر داده ز دست و پا بریده چو قلم