شعر دفتر اشعار خواجوی کرمانی

  • شروع کننده موضوع Diba
  • بازدیدها 8,940
  • پاسخ ها 607
  • تاریخ شروع

Diba

کاربر نگاه دانلود
کاربر نگاه دانلود
عضویت
2015/04/15
ارسالی ها
86,552
امتیاز واکنش
46,640
امتیاز
1,242
  • غزلیات


سخنی گفتم و صد قول خطا کردم گوش
قدحی خوردم و صد نیش جفا کردم نوش

من همان لحظه که بر طلعتش افکندم چشم
گفتم این فتنه ندارد دل مسکینان گوش

چون ننالم که چو از پرده برون آید گل
نتواند که شود بلبل بیچاره خموش

با چنین شرطه ازین ورطه برون نتوان شد
خاصه کشتی خلل آورده و دریا در جوش

آخر ای باده پرستان ره میخانه کجاست
تا کنم دلق مرقع گروه باده فروش

یا رب آن می ز کجا بود که دوش آوردند
که چنان مـسـ*ـت ببردند مرا دوش بدوش

چون کشم بار فراق تو بدین طاقت وصبر
چون دهم شرح جفای تو بدین دانش و هوش

حلقهٔ زلف رسن تاب گرهگیر ترا
شد دل خسته سرگشتهٔ من حلقه بگوش

اگرت پیرهن صبر قبا شد خواجو
دامن یار بدست آر و ز اغیار بپوش
 
  • پیشنهادات
  • Diba

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2015/04/15
    ارسالی ها
    86,552
    امتیاز واکنش
    46,640
    امتیاز
    1,242
    دوش پیری یافتم در گوشهٔ میخانه ئی
    در کشیده از نوشید*نی نیستی پیمانه ئی
    گفت درمستان لایعقل بچشم عقل بین
    ور خرد داری مکن انکار هر دیوانه ئی
    گر چه ما بنیاد عمر از باده ویران کرده ایم
    کی بود گنجی چو ما در کنج هر ویرانه ئی
    روشنست این کانکه از سودای او در آتشیم
    شمع عشقش را کم افتد همچو ما پروانه ئی
    دل بدلداری سپارد هر که صاحبدل بود
    کانکه جانی باشدش نشکیبد از جانانه ئی
    آشنائی را بچشم خویش دیدن مشکلست
    زانکه او دیدار ننماید بهر بیگانه ئی
    هر که داند کاندرین ره مقصد کلی یکیست
    هر زمانی کعبه ئی برسازد از بتخانه ئی
    دل منه بر ملک جم خواجو که شادروان عمر
    با فسونی یا رود بر باد یا افسانه ئی
    حیف باشد چون تو شهبازی که عالم صید تست
    در چنین دامی شده نخجیر آب و دانه ئی
     

    Diba

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2015/04/15
    ارسالی ها
    86,552
    امتیاز واکنش
    46,640
    امتیاز
    1,242
    آتش اندر آب هرگز دیده ئی
    عنبر اندر تاب هرگز دیده ئی
    چون دهان بر لعل شورانگیز او
    پسته و عناب هرگز دیده ئی
    شد نقاب عارضش زلف سیاه
    شام بر مهتاب هرگز دیده ئی
    سنبل پرتاب هرگز چیده ئی
    نرگس پرخواب هرگز دیده ئی
    نرگسش در طاق ابرو خفته است
    مـسـ*ـت در محراب هرگز دیده ئی
    شد دلم مستغرق دریای عشق
    ذره در غرقاب هرگز دیده ئی
    در غمش خواجو چو چشم خونفشان
    چشمهٔ خوناب هرگز دیده ئی
     

    Diba

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2015/04/15
    ارسالی ها
    86,552
    امتیاز واکنش
    46,640
    امتیاز
    1,242
    دیشب ای باد صبا گوئی که جائی بوده ئی
    پای بند چین زلف دلگشائی بوده ئی
    آشنایانرا ز بوی خویش مـسـ*ـت افکنده ئ
    چون چمن پیرای باغ آشنائی بوده ئی
    دسته بند سنبل سروی سرائی کشته ئی
    خاکروب ساحت بستانسرائی بوده ئی
    لاجرم پایت نمیآید ز شادی بر زمین
    چون ندیم مجلس شادی فزائی بوده ئی
    نیک بیرون بردهئی راه از شکنج زلف او
    چون شبی تا روز در تاریک جائی بوده ئی
    تا چه مرغی کاشیان جائی همایون جسته ئی
    گوئیا در سایهٔ پر همائی بوده ئی
    از غم یعقوب حالی هیچ یاد آورده ئی
    چون همه شب همدم یوسف لقائی بوده ئی
    هیچ بوئی بردهئی کو در وفا و عهد کیست
    تا عبیر آمیز بزم بیوفائی بوده ئی
    از دل گمگشتهٔ خواجو نشانی باز ده
    چون غبار افشان زلف دلربائی بوده ئی
     

    Diba

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2015/04/15
    ارسالی ها
    86,552
    امتیاز واکنش
    46,640
    امتیاز
    1,242
    این چه بویست ای صبا از مرغزار آورده ئی
    مرحبا کارام جان مرغ زار آورده ئی
    بهر جان بیقرار آدم خاکی نهاد
    نکته ی از روضهٔ دارالقرار آورده ئی
    وقت خوش بادت که وقت دوستان خوش کرده ئی
    تا ز طرف بوستان بوی بهار آورده ئی
    سرو ما را چون کشیدی در بر آخر راست گوی
    کز وصالش شاخ شادی را ببار آورده ئی
    عقل را از بوی می مـسـ*ـت و خراب افکنده ئی
    چون حدیثی از لب میگون یار آورده ئی
    یک نفس تار سر زلفش ز هم بگشوده ئی
    وز معانی این همه مشک تتار آورده ئی
    در چنین وقتی که خواجو در خمـار افتاده است
    جان فدا بادت که جامی خوشگوار آورده ئی
     

    Diba

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2015/04/15
    ارسالی ها
    86,552
    امتیاز واکنش
    46,640
    امتیاز
    1,242
    از لب شیرین چون شکر نبات آورده ئی
    وز حبش بر خسرو خاور برات آورده ئی
    بت پرستانرا محقق شد که این خط غبار
    از پی نسخ بتان سومنات آورده ئی
    مهر ورزانرا تب محرق بشکر بسته ئی
    یا خطی در شکرستان بر نبات آورده ئی
    خستگان ضربت تسلیم را بهر شفا
    نسخهٔ کلی قانون نجات آورده ئی
    ای خط سبز نگارین خضر وقتی گوئیا
    زانکه سودای لب آب حیات آورده ئی
    تا کشیدی نیل بر ماه از پی داغ صبوح
    چشمهٔ نیل از حسد در چشم لات آورده ئی
    چون روانم بیند از دل دیده را در موج خون
    گویدم در دجله نهری از فرات آورده ئی
    زاندهان گر کام جان تنگدستان میدهی
    لطف کن گر هیچم از بهر زکوة آورده ئی
    دوش میگفتم حدیث تیره شب با طره هات
    گفت خواجو باز با ما ترهات آورده ئی
     

    Diba

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2015/04/15
    ارسالی ها
    86,552
    امتیاز واکنش
    46,640
    امتیاز
    1,242
    گرد ماه از مشک چنبر کرده ئی
    ماه را از مشک زیور کرده ئی
    شام شبگون قمر فرسای را
    سایبان مهر انور کرده ئی
    در شبستان عبیر افشان زلف
    شمع کافوری ز رخ بر کرده ئی
    از چه رو بستانسرای خلد را
    منزل هندوی کافر کرده ئی
    روز را در سایهٔ شب بـرده ئی
    شام را پیرایهٔ خور کرده ئی
    لعل در پاش زمرد پوش را
    پردهدار عقد گوهر کرده ئی
    تا به دست آوردهئی طغرای حسن
    ملک خوبی را مسخر کرده ئی
    ای مه آتش عذار آن آب خشک
    کابگیر آتش تر کرده ئی
    بر کفم نه گر چه خون جان ماست
    آنکه در نصفی و ساغر کرده ئی
    جان خواجو را ز جعد عنبرین
    هر زمان طوقی معنبر کرده ئی
     

    Diba

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2015/04/15
    ارسالی ها
    86,552
    امتیاز واکنش
    46,640
    امتیاز
    1,242
    از مشک سوده دام بر آتش نهاده ئی
    یا جعد مشک فام بر آتش نهاده ئی
    زلفت بر آب شست فکندست یا ز زلف
    بر طرف دانه دام بر آتش نهاده ئی
    بازم بطره از چه دلاویز میکنی
    چون فلفلم مدام بر آتش نهاد هئی
    زان لعل آبدار که همرنگ آتشست
    نعلم علی الدوام بر آتش نهاده ئی
    هم فلفلت بر آتش و هم نعل تافتست
    بر نام من کدام بر آتش نهاده ئی
    دل های شیخ و شاب بخون در فکنده ئی
    جان های خاص و عام بر آتش نهاده ئی
    از زلف مشکبوی تو مجلس معطرست
    گوئی که عود خام بر آتش نهاده ئی
    آبی بر آتشم زن از آن آتش مذاب
    کاب و گلم تمام بر آتش نهاده ئی
    چون آبگون قدح ز می آتش نقاب شد
    پنداشتم که جام بر آتش نهاده ئی
    خواجو برو به آب خرابات غسل کن
    گر رخت ننگ و نام بر آتش نهاده ئی
     

    Diba

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2015/04/15
    ارسالی ها
    86,552
    امتیاز واکنش
    46,640
    امتیاز
    1,242
    من کیم زاری نزار افتاده ئی
    پر غمی بی غمگسار افتاده ئی
    دردمندی رنج ضایع کرده ئی
    مستمندی سوگوار افتاده ئی
    مبتلائی در بلا فرسوده ئی
    بی قرینی بیقرار افتاده ئی
    باد پیمائی به خاک آغشته ئی
    خسته جانی دل فگار افتاده ئی
    نیمه مـسـ*ـتی بی حریفان مانده ئی
    میپرستی در خمـار افتاده ئی
    بیکسی از یار غایب گشته ئی
    ناکسی از چشم یار افتاده ئی
    اختیار از دست بیرون رفته ئی
    بیخودی بی اختیار افتاده ئی
    عندلیبی از گل سوری جدا
    خسته ای دور از دیار افتاده ئی
    پیش چشم آهوان جان داده ئی
    بر ره شیران شکار افتاده ئی
    دست بردل خاک بر سر مانده ئی
    بر سر ره خاکسار افتاده ئی
    رو بغربت کرده فرقت دیده ئی
    بیعزیزان مانده خوار افتاده ئی
    بیدل و بی یار رحلت کرده ئی
    بی زر و بی زور زار افتاده ئی
    همچو خواجو پای در گل مانده ئی
    بر سر پل مانده بار افتاده ئی
     

    Diba

    کاربر نگاه دانلود
    کاربر نگاه دانلود
    عضویت
    2015/04/15
    ارسالی ها
    86,552
    امتیاز واکنش
    46,640
    امتیاز
    1,242
    برخیز که بنشیند فریاد ز هر سوئی
    زان پیش که برخیزد صد فتنه ز هر کوئی
    در باغ بتم باید کز پرده برون آید
    ور نی به چه کار آید گل بی رخ گلروئی
    آن موی میان کز مو بر موی کمر بندد
    موئی و میان او فرقی نکند موئی
    دل باز به جان آید کز وی خبری یابد
    بلبل بفغان آید کز گل شنود بوئی
    آن سرو خرامانم هر لحظه به چشم آید
    انصاف چه خوش باشد سروی بلب جوئی
    گر دست رسد خواجو برخیز چو سرمستان
    با زلف چو چوگانش امروز بزن گوئی
     

    برخی موضوعات مشابه

    پاسخ ها
    104
    بازدیدها
    4,544
    بالا