شعر دفتر اشعار رودکی

[Diba]

شمارهٔ ۳۱


فاخته گون شد هوا ز گردش خورشید
جامهٔ جامه به نیک فاخته گونست


شمارهٔ ۳۲


با دل پاک مرا جامهٔ ناپاک رواست
بد مر آن را که دل و دیده پلیدست و پلشت

 

[Diba]

شمارهٔ ۳۳


معذورم دارند، که اندوه و غیشت
و اندوه و غیش من ازان جعد و غیشت

شمارهٔ ۳۴

چه گر من همیشه ستا گوی باشم
ستایم نباشد نکو جز به نامت

 

[Diba]

شمارهٔ ۳۵


بودنت در خاک باشد، یافتی
هم چنان کز خاک بود انبودنت


شمارهٔ ۳۶


ز مهرش مبادا تهی ایچ دل
ز فرمانش خالی مباد ایچ مرج

 

[Diba]

شمارهٔ ۳۷


راهی آسان و راست بگزین، ای دوست
دور شو از راه بی کرانهٔ ترفنج


شمارهٔ ۳۸


زین و زان چند بود برکه و مه؟
مر ترا کشی و فیزین و غنوج​

 

[Diba]

شمارهٔ ۳۹


از جود قبا داری پوشیده مشهر
وز مجد بنا داری بر بـرده مشید

شمارهٔ ۴۰

بخت و دولت چو پیشکار تواند
نصرة و فتح پیشیار تو باد

 

[Diba]

شمارهٔ ۴۱

به تو بازگردد غم عاشقی
نگارا، مکن این همه زشتیاد

شمارهٔ ۴۲

ایا بلایه، اگر کارت تو پنهان بود
کنون توانی، باری، خشوک پنهان کرد

 

[Diba]

شمارهٔ ۴۳

گوسپندیم و جهان هست به کردار نغل
چون گـه خواب بود سوی نغل باید شد


شمارهٔ ۴۴

مرده نشود زنده، زنده بستودان شد
آیین جهان چونین تا گردون گردان شد

 

[Diba]

شمارهٔ ۴۵

فاخته گون شد هوا ز گردش خورشید
جامهٔ خانه بتیک فاخته گون شد

شمارهٔ ۴۶

رخ اعدات از تش نکبت
همچو قیر و شبه سیاه آمد

 

[Diba]

شمارهٔ ۴۷

ای جان همه عالم در جان تو پیوند
مکروه تو ما را منما یاد خداوند

مارهٔ ۴۸

یافتی چون که مال غره مشو
چون تو بس دید و بیند این دیرند
​

 

[Diba]

شمارهٔ ۴۹

دل از دنیا بردار و به خانه بنشین پست
فرا بند در خانه به فلج و بپژاوند

شمارهٔ ۵۰



هردم که مرا گرفته خاموش
پیچیده به عافیت چو فرغند