شعر اشعار باباافضل کاشانی

[^Venus^]

ای تو به مجردی نرفته گامی

چه‌ات زهرهٔ آن بود که جویی کامی

تو درد فراق نیمه شب بـرده نه‌ای

در صحبت او کجا رسی تا خامی

 

[^Venus^]

رفتم به سر تربت محمود غنی

گفتم که چه بـرده ای ز دنیای دنی؟

گفتا که دو گز زمین و ده گز کرباس

تو نیز همین بری، اگر صد چو منی

 

[^Venus^]

ای آن که خلاصهٔ چهار ارکانی

بشنو سخنی ز عالم روحانی

دیوی و ددی و ملکی، انسانی

با توست هر آنچه می نمایی، آنی

 

[^Venus^]

ای ناطق اگر به مرکز جسمانی

حاصل نکنی معرفت سبحانی

فردا که علایق از بدن قطع شود

در ظلمت جهل جاودان در مانی

 

[^Venus^]

ای نفس گذشت عمر در حیرانی

خود سیر نمی شوی ز بی سامانی

نه لـ*ـذت زندگی خود می یابی

نه راحت مردگی تن می‌دانی

 

[^Venus^]

گر با تو فلک بدی سگالد، چه کنی؟

ور سوخته‌ای از تو بنالد، چه کنی؟

ور غم زده‌ای شبی به انگشت دعا

اقبال تو را گوش بمالد، چه کنی؟

 

[^Venus^]

ای دل ز غبار تن اگر پاک شوی

تو روح مقدسی، بر افلاک شوی

عرش است نشیمن تو، شرمت بادا

کآیی و مقیم خطهٔ خاک شوی

 

[^Venus^]

تا خاص خدای را تو از جان نشوی

بر مرکب عشق مرد میدان نشوی

شیران جهان پیش تو روبه باشند

گر تو سگ نفس را به فرمان نشوی

دانلود رمان های عاشقانه

 

[^Venus^]

ای لطف تو دستگیر هر خود رایی

وی عفو تو پرده پوش هر رسوایی

بخشای بر آن بنده که اندر همه عمر

جز درگه تو هیچ ندارد جایی

دانلود رمان های عاشقانه

 

[^Venus^]

تا دیدهٔ دل ز دیده‌ها نگشایی

هرگز ندهند دیده‌ها بینایی

امروز از این نوشید*نی جامی در کش

مسکین تو که در امید پس فردایی

دانلود رمان های عاشقانه